Χαιρετώ όλους τους φίλους! Διαβάζω εδώ και κάποιες εβδομάδες και με έχετε βοηθήσει αρκετά στα θέματα που αφορούν τα σκυλιά γενικώς αλλά και τον δικό μου σκύλο.
Κατ' αρχήν να συστηθούμε
Η σκυλίτσα μας, βρέθηκε έγκυος και ταλαιπωρημένη σε δημόσιο δρόμο γειτονικού κράτους και την περιμάζεψαν τα πεθερικά μου(τα οποία ζουν εκεί). Γέννησε 5 κουταβάκια, το ένα το κράτησαν, το ένα πέθανε στη γέννα, τα άλλα χαρίστηκαν σε οικογένειες. Με το γάμο μου παντρεύτηκα και τη σκυλίτσα μας Αν και δεν είχα ποτέ σχέση με ζώα, τελικά πανεύκολα προσαρμόστηκα και τώρα φυσικά δεν μπορώ χωρίς αυτή.
Το θέμα μου είναι το εξής: Είναι δέκα χρονών (βρέθηκε πριν από τέσσερα χρόνια περίπου). Ενώ οι τρόποι της με τους ανθρώπους είναι πάρα πολύ καλοί (χαδιάρα όσο δεν πάει, δεν φωνάζει ποτέ, στο σπίτι δεν λερώνει ποτέ, δεν κάνει σκανταλιές) όταν συναντιέται με άλλα σκυλιά (εκτός από την κόρη της και τον σκύλο του γείτονα) τους επιτίθεται πάντα, ακόμα κι αν αυτά θέλουν να παίξουν μαζί της. Είναι μικρόσωμη εντωμεταξύ και μερικές φορές πάει να τα βάλει με κάτι σκύλαρους που μπορεί να την κάνουν μια χαψιά. Ο κτηνίατρος μου είπε ότι είναι φυσιολογικό γιατί σίγουρα έζησε αρκετά σε δρόμους και ότι πρέπει να την μαλώνουμε κάθε φορά που το κάνει. Δυστυχώς όμως όσο και να τη μαλώσουμε (σίγουρα το έχει καταλάβει, δεν μπορεί) αυτή συνεχίζει το ίδιο βιολί. Μάλιστα πέρσι είχαμε βρει 5 κουτάβια και τα είχαμε στον κηπάκο μέχρι να βρουν σπίτι (τελικά βρήκαν όλα ) αλλά η δικιά μας ήταν έτοιμη να τα κατασπαράξει με την πρώτη ευκαιρία!!!
Αυτά προς το παρόν, ελπίζω σε περισσότερες εποικοδομητικές σκυλοσυζητήσεις
Κατ' αρχήν να συστηθούμε
Η σκυλίτσα μας, βρέθηκε έγκυος και ταλαιπωρημένη σε δημόσιο δρόμο γειτονικού κράτους και την περιμάζεψαν τα πεθερικά μου(τα οποία ζουν εκεί). Γέννησε 5 κουταβάκια, το ένα το κράτησαν, το ένα πέθανε στη γέννα, τα άλλα χαρίστηκαν σε οικογένειες. Με το γάμο μου παντρεύτηκα και τη σκυλίτσα μας Αν και δεν είχα ποτέ σχέση με ζώα, τελικά πανεύκολα προσαρμόστηκα και τώρα φυσικά δεν μπορώ χωρίς αυτή. Το θέμα μου είναι το εξής: Είναι δέκα χρονών (βρέθηκε πριν από τέσσερα χρόνια περίπου). Ενώ οι τρόποι της με τους ανθρώπους είναι πάρα πολύ καλοί (χαδιάρα όσο δεν πάει, δεν φωνάζει ποτέ, στο σπίτι δεν λερώνει ποτέ, δεν κάνει σκανταλιές) όταν συναντιέται με άλλα σκυλιά (εκτός από την κόρη της και τον σκύλο του γείτονα) τους επιτίθεται πάντα, ακόμα κι αν αυτά θέλουν να παίξουν μαζί της. Είναι μικρόσωμη εντωμεταξύ και μερικές φορές πάει να τα βάλει με κάτι σκύλαρους που μπορεί να την κάνουν μια χαψιά. Ο κτηνίατρος μου είπε ότι είναι φυσιολογικό γιατί σίγουρα έζησε αρκετά σε δρόμους και ότι πρέπει να την μαλώνουμε κάθε φορά που το κάνει. Δυστυχώς όμως όσο και να τη μαλώσουμε (σίγουρα το έχει καταλάβει, δεν μπορεί) αυτή συνεχίζει το ίδιο βιολί. Μάλιστα πέρσι είχαμε βρει 5 κουτάβια και τα είχαμε στον κηπάκο μέχρι να βρουν σπίτι (τελικά βρήκαν όλα
) αλλά η δικιά μας ήταν έτοιμη να τα κατασπαράξει με την πρώτη ευκαιρία!!! Αυτά προς το παρόν, ελπίζω σε περισσότερες εποικοδομητικές σκυλοσυζητήσεις
