Γεια σας και Χαρα σας! Έμαθα για το forum πρόσφατα απο φίλο που είναι μέλος εδώ και αρκετό καιρο...Έτσι καθ ότι "μπαμπάς" μιας σκυλιτσας την οποία υιοθέτησα εδώ και δυο χρονια και λατρευω έγινα κι εγω μέλος στην παρέα σας. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζι σας την εμπειρία που είχα το περασμένο καλοκαίρι στη Σοφια στη Βουλγαρια αφού οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις μου είχαν επιβάλει την παραμονή μου για μεγάλο χρονικό διάστημα εκεί .
Ειχα εμπιστευτεί τη Λολα σε ένα φίλο για μερικές ημέρες λόγω της υποχρέωσης ενός επαγγελματικού ταξιδιού στο εσωτερικό της χώρας. Την τελευταία μέρα που θα επέστρεφα και θα έπεσαν πίσω το "θηρίο" μου , κατα την απογευματινή βόλτα στο south park ένα απίστευτο πάρκο μερικών χιλιάδων στρεμμάτων μέσα στην καρδιά της Sofia με λίμνες ποτάμια δάσος και άπειρα πλάτωματα που παίζουν όλα τα σκυλιά , η μικρή μου (Σπιτς με Κοκκερ βάρους 8 κιλών) ξέφυγε απο το λουρι της η την άφησε για λίγο ελεύθερη.....η Λολα έτρεξε και την έχασε προσωρινά. Ευτυχώς συνέπεσε εκείνη την ώρα να επιστρέψω και να τηλεφώνησω για να παραλάβω τη μικρή μου,με ενημέρωσε ότι του ξέφυγε απο το λουρι και την ψάχνει. Έτρεξαν και εγω να τον συναντήσω στο πάρκο και άρχισα και εγω να την φωνάζω . Μετα απο μισή ώρα ένας άλλος κύριος που με είδε στην περίμετρο του πάρκου να φωνάζω το όνομα της σταμάτησε το αυτοκίνητο του και την είδε χτυπημένη στην άκρη του δρόμου. Τελικά ήταν δαγκωμενη απο άλλο σκύλο και όχι χτυπημένη απο αυτοκίνητο . Ήταν Κυριακή βράδυ περίπου 10:30 . Όπως καταλαβαίνετε δεν ήξερα τι να κάνω . Την είχα στην αγκαλια μου να τρέμει με αίματα και ακαθαρσίες πάνω της και δεν ήξερα που να αποτανθω . Ένας κύριος με άλλο σκύλο που πήγαινε κι αυτός βόλτα στο πάρκο και ευτυχώς μιλούσε αγγλικά προσφέρθηκε να με παει σε μια κτηνιατρική κλινική. Δεν είμαι ρατσιστές , αλλα καταλαβαίνετε τι σκέφτηκα όταν μου είπε για κτηνιατρική κλινική στη Σοφια. Δεν είχα άλλη επιλογή , ευτυχώς , και πήγαμε μαζι μέχρι εκεί όπου δεν απείχε και πολυ απο το σπίτι μου εκεί. Και τότε αισθάνθηκα πολυ άσχημα για την σκέψη που έκανα και απέραντη ανακούφιση που τον άκουσα και πήγα τη Λολα εκει. Δώδεκα Κτηνιατροι εφημερευαν , όλοι με απίστευτη εξυπηρετικοτητα , καλοσύνη, και αγάπη γι αυτο που έκαναν ! Την πήραν απο την αγκαλια μου σαν να ήταν δικό τους σκυλί, την καθάρισαν , την άνεχτηκαν με γέλιο όταν έκανε την ανάγκη της πάνω στο τραπέζι της εξέτασης, της έβγαλαν ακτινογραφιες με απίστευτη ανάλυση ια να δουν τευχών σπασμένα κόκκαλα , της έκανα εξετάσεις αίματος και εκει που δεν πίστευα στα ματια μου της έκαναν υπέροχο για να δουν αν υπήρχε αιματωμα απο το δαγκωμμα του αλλου σκύλου. Της έδωσαν αντιβιωση, και μου είπαν να περάσω την ερχόμενη μέρα για να τν ξαναδούν . Για όλα αυτα πλήρωσα 35€ ( η 70 leva) δεν είναι το πόσο η το ποσο όμως ! Είναι η όλη φιλοσοφία που υπάρχει για τα ζώα εκει , στη γείτονα χώρα που εμείς θεωρούμε υπαναπτυκτη η όπως αλλιώς υποτιμητικα θεωρούμε. Μας έχουν ξεπεράσει δυστυχώς και ήταν τόσο γρήγορα που δεν το καταλάβαμε...
Αυτα λοιπόν για αρχή , και αν βρεθητε ποτε στην γείτονα χώρα με τους τετραποδους συντρόφους σας μπορείτε να είσαστε πιο ήσυχοι απ ότι εδώ .....
Υ.Γ Αν θέλετε στοιχεία απο την συγκεκριμένη κλινική μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζι μου.
Ειχα εμπιστευτεί τη Λολα σε ένα φίλο για μερικές ημέρες λόγω της υποχρέωσης ενός επαγγελματικού ταξιδιού στο εσωτερικό της χώρας. Την τελευταία μέρα που θα επέστρεφα και θα έπεσαν πίσω το "θηρίο" μου , κατα την απογευματινή βόλτα στο south park ένα απίστευτο πάρκο μερικών χιλιάδων στρεμμάτων μέσα στην καρδιά της Sofia με λίμνες ποτάμια δάσος και άπειρα πλάτωματα που παίζουν όλα τα σκυλιά , η μικρή μου (Σπιτς με Κοκκερ βάρους 8 κιλών) ξέφυγε απο το λουρι της η την άφησε για λίγο ελεύθερη.....η Λολα έτρεξε και την έχασε προσωρινά. Ευτυχώς συνέπεσε εκείνη την ώρα να επιστρέψω και να τηλεφώνησω για να παραλάβω τη μικρή μου,με ενημέρωσε ότι του ξέφυγε απο το λουρι και την ψάχνει. Έτρεξαν και εγω να τον συναντήσω στο πάρκο και άρχισα και εγω να την φωνάζω . Μετα απο μισή ώρα ένας άλλος κύριος που με είδε στην περίμετρο του πάρκου να φωνάζω το όνομα της σταμάτησε το αυτοκίνητο του και την είδε χτυπημένη στην άκρη του δρόμου. Τελικά ήταν δαγκωμενη απο άλλο σκύλο και όχι χτυπημένη απο αυτοκίνητο . Ήταν Κυριακή βράδυ περίπου 10:30 . Όπως καταλαβαίνετε δεν ήξερα τι να κάνω . Την είχα στην αγκαλια μου να τρέμει με αίματα και ακαθαρσίες πάνω της και δεν ήξερα που να αποτανθω . Ένας κύριος με άλλο σκύλο που πήγαινε κι αυτός βόλτα στο πάρκο και ευτυχώς μιλούσε αγγλικά προσφέρθηκε να με παει σε μια κτηνιατρική κλινική. Δεν είμαι ρατσιστές , αλλα καταλαβαίνετε τι σκέφτηκα όταν μου είπε για κτηνιατρική κλινική στη Σοφια. Δεν είχα άλλη επιλογή , ευτυχώς , και πήγαμε μαζι μέχρι εκεί όπου δεν απείχε και πολυ απο το σπίτι μου εκεί. Και τότε αισθάνθηκα πολυ άσχημα για την σκέψη που έκανα και απέραντη ανακούφιση που τον άκουσα και πήγα τη Λολα εκει. Δώδεκα Κτηνιατροι εφημερευαν , όλοι με απίστευτη εξυπηρετικοτητα , καλοσύνη, και αγάπη γι αυτο που έκαναν ! Την πήραν απο την αγκαλια μου σαν να ήταν δικό τους σκυλί, την καθάρισαν , την άνεχτηκαν με γέλιο όταν έκανε την ανάγκη της πάνω στο τραπέζι της εξέτασης, της έβγαλαν ακτινογραφιες με απίστευτη ανάλυση ια να δουν τευχών σπασμένα κόκκαλα , της έκανα εξετάσεις αίματος και εκει που δεν πίστευα στα ματια μου της έκαναν υπέροχο για να δουν αν υπήρχε αιματωμα απο το δαγκωμμα του αλλου σκύλου. Της έδωσαν αντιβιωση, και μου είπαν να περάσω την ερχόμενη μέρα για να τν ξαναδούν . Για όλα αυτα πλήρωσα 35€ ( η 70 leva) δεν είναι το πόσο η το ποσο όμως ! Είναι η όλη φιλοσοφία που υπάρχει για τα ζώα εκει , στη γείτονα χώρα που εμείς θεωρούμε υπαναπτυκτη η όπως αλλιώς υποτιμητικα θεωρούμε. Μας έχουν ξεπεράσει δυστυχώς και ήταν τόσο γρήγορα που δεν το καταλάβαμε...
Αυτα λοιπόν για αρχή , και αν βρεθητε ποτε στην γείτονα χώρα με τους τετραποδους συντρόφους σας μπορείτε να είσαστε πιο ήσυχοι απ ότι εδώ .....
Υ.Γ Αν θέλετε στοιχεία απο την συγκεκριμένη κλινική μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζι μου.
