Θα μου επιτρέψεις, να κάνω μια φιλική και γενικότερη παρατήρηση, με αφορμή το θέμα σου αυτό.
Περιγράφεις λοιπόν, μια σκηνή που έγινε για πρώτη φορά.
Ωραία...ε και;
Θέλω να πω...τι ακριβώς περιμένεις να ακούσεις;
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι θα γεμίσουν μερικές σελίδες [ελπίζω λίγες
] με όλους εμάς, να προσπαθούμε να μαντέψουμε, τι στο καλό μπορεί να ψυχανεμίστηκε το σκυλί σου. Και ο καθένας μας, θα αναπτύσσει και μια ωραία επιχειρηματολογία, πάνω στην σκέψη του.
Θα έλεγα λοιπόν -ξαναλέω...όχι σ'εσένα προσωπικά, αλλά γενικότερα- ότι καλό είναι, πριν ανοίξουμε ένα θέμα που νομίζουμε ότι εκφράζει ένα πρόβλημα του σκύλου μας, να υπάρχει τουλάχιστον μία επανάλειψη στην συγκεκριμένη συμπεριφορά. Τι συμπέρασμα να βγάλω τώρα εγώ, από τα στοιχεία που δίνεις; Θα σε ρωτάω διάφορες βλακείες και δεν θα μπορείς να μου απαντήσεις. Αρα...τι είδους συζήτηση θα κάνουμε;
Αν νομίζεις λοιπόν, οτι αυτή είναι μια προβληματική συμπεριφορά, του σκύλου σου, περίμενε τουλάχιστον μέχρι να την επαναλάβει. Και δυό και τρεις και τέσσερις φορές. Και κάθε φορά, να παρατηρείς με κάθε λεπτομέρεια, τι έγινε την συγκεκριμένη φορά; τι άλλαξε στο περιβάλλον του; τι άλλαξε στην συμπεριφορά του; πως το αντιμετώπισε; τι συμπέρασμα ίσως βγάζεις εσύ [στο κάτω-κάτω, δικός σου σκύλος είναι, τον ξέρεις καλύτερα απ' όλους μας] και τότε, να έρθεις να το συζητήσουμε. Αν δεν έχεις βέβαια εκπαιδευτή, που θα πρέπει να είναι ο πρώτος, που θα ρωτήσεις.
Ετσι θεωρώ, ότι θα γίνει ένας εποικοδομητικός διάλογος και θα αφήσουμε πίσω μας ένα θέμα, που θα ωφελήσει στο μέλλον και άλλους. Και όχι κάμποσες σελίδες άνευ ουσιαστικού περιεχομένου