εγω οταν δω οτι τον πλησιαζουν ανθρωποι τον τραβαω κοντα μου και λεω ελα παμε hook. και αυτοι καταλαβαινουν οτι δεν θελω πολλά πολλάΒασική υπακοή και στα δύο μέρη. "Κάτσε-μείνε" στον σκύλο, και "σας παρακαλώ μη πλησιάζετε" στους ανθρώπους, με τον αρμόζοντα τόνο φωνής και στους δύο.
Στην δική μας την περίπτωση (Lab), είχα εντοπίσει το μεγαλύτερο πρόβλημα εκ μέρους των ανθρώπων στο συγκεκριμένο θέμα.
Θα παρεξηγηθούν μερικοί γνωστοί, αλλά δεν πειράζει
χα χα! επική απαντηση... έλιωσα..Eαν δεν τον αφήνεις και τον διορθώνεις με σταθερότητα, ενώ επιβραβεύεις την συμπεριφορά που θέλεις, θα μάθει να μην το κάνει.
Κι εγώ όταν βλεπω κάποιες γυναίκες θέλω να πηδήξω στην αγκαλιά τους... Η σύζυγος όμως με έμαθε να μην το κάνω!
Τη μέθοδό της δεν την αναφέρω γιατί είναι σκληρή
διάβαζα το θέμα και έπεσα πάνω στην απάντηση σου, που ουσιαστικά είναι ο προβληματισμός μου.Βασική υπακοή και στα δύο μέρη. "Κάτσε-μείνε" στον σκύλο, και "σας παρακαλώ μη πλησιάζετε" στους ανθρώπους, με τον αρμόζοντα τόνο φωνής και στους δύο.
Στην δική μας την περίπτωση (Lab), είχα εντοπίσει το μεγαλύτερο πρόβλημα εκ μέρους των ανθρώπων στο συγκεκριμένο θέμα.
Θα παρεξηγηθούν μερικοί γνωστοί, αλλά δεν πειράζει
το κατσε το εχουμε μαθει αψογα και το μη επισης! τωρα προσπαθω να μαθω το μεινε αλλα ειναι πολυ δυσκολοΤο ψητο κοτοπουλο το εχεις δοκιμασει? Να εχεις κομματακια σε μπουκιτσες σε ενα σακουλακι στην τσεπη σου οταν πατε βολτα. Να εχει την προσοχη του σε εσενα. Να τον επιβραβευεις δινοντας του μια λιχουδια μονο οταν σας πλησιαζουν και καθεται ηρεμος να χαιρετησει. Παραλληλα να τον βαζεις να καθισει ή να ξαπλωσει. Αυτα τα κανει μεσα στο σπιτι?
Κι εγώ κάπως έτσι ήμουν στην αρχή... Αναγνώριζα την καλή πρόθεση των άλλων κι έκανα τα "στραβά μάτια"... Μέχρι που κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι δεν ζουν όλοι αυτοί με το σκυλί μου αλλά εγώ. Κι αν αυτούς δεν τους πειράζει, πειράζει εμένα στο κάτω κάτω... Κι αφού δεν σέβονται την επιθυμία μου γιατί να σεβαστώ την δική τους? Οπότε έγινα και υστερική και δύστροπη και η "ψωνάρα που σιγά το σκύλο κιόλας, αφού είναι μπάσταρδο, τι εκπαιδεύσεις και συμπεριφορές...". Η καρδούλα μου το ξέρει πόσο μου κακοφαινόταν αυτό... Αλλά δεν το μετανιώνω.διάβαζα το θέμα και έπεσα πάνω στην απάντηση σου, που ουσιαστικά είναι ο προβληματισμός μου.
Έχεις κουτάβι, που ΟΚ συνήθως τα κουτάβια είναι χαρούμενα.
Πέρα από αυτό τα κουτάβια ΟΛΟΙ θέλουν να τα χαιδέψουν και να ασχοληθούν μαζί τους.
Το αποτέλεσμα κάθε φορά είναι όποιος το δει να σπεύσει να το ενθαρρύνει με χάδια, αγκαλιές κτλ!
Σε βόλτα φάσης "Κάτσε, Μείνε" που πήγαινα την Angie μου έχει τύχει να σταματάνε σχεδόν ΟΛΟΙ για να ασχοληθούν μαζί της... κ δεν ήξερα τι να κάνω. Να τους αφήσω να μην τους αφήσω, τους άφηνα!
Πιο πολύ γιατί θα με περνούσαν για καμία υστερική ή στην καλύτερη καμιά ψωνισμένη ή δύστροπη...
Έχω δοκιμάσει πολλές φορές το ΜΗ και την αυτόματη διόρθωση ή ελαφρό τράβηγμα όταν πάει και κάνει τις τσαχπιινιές της σε ανθρώπους κυρίως για να καταλάβουν ότι δεν θέλω αυτοί και πάντα ακούω την ατάκα "Δεν πειράζει" ακολουθούν τα χάδια κτλ από αυτούς.
τους εξηγώ το γιατί την "μάλωσα" και ακολουθεί η ατάκα "Ε κουτάβακι είναι " ....
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις βέβαια που είναι τυχαία άτομα στον δρόμο και δεν τίθεται τόσο θέμα σεβασμού μιας επιθυμίας! Εκεί κυρίως νιώθω ότι ο άλλος που δεν ξέρει τι προσπαθώ να κάνω εγώ με το σκυλί μου θα με παρεξηγήσει...Κι εγώ κάπως έτσι ήμουν στην αρχή... Αναγνώριζα την καλή πρόθεση των άλλων κι έκανα τα "στραβά μάτια"... Μέχρι που κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι δεν ζουν όλοι αυτοί με το σκυλί μου αλλά εγώ. Κι αν αυτούς δεν τους πειράζει, πειράζει εμένα στο κάτω κάτω... Κι αφού δεν σέβονται την επιθυμία μου γιατί να σεβαστώ την δική τους? Οπότε έγινα και υστερική και δύστροπη και η "ψωνάρα που σιγά το σκύλο κιόλας, αφού είναι μπάσταρδο, τι εκπαιδεύσεις και συμπεριφορές...". Η καρδούλα μου το ξέρει πόσο μου κακοφαινόταν αυτό... Αλλά δεν το μετανιώνω.
Πράγμα που κάνω ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ασυναίσθητα και εγώ!Το «δεν πειράζει» που τώρα το ακολουθεί η ατάκα «Ε, κουταβάκι είναι» αργότερα θα ακολουθείται από την ατάκα « εγώ τα αγαπάω τα σκυλιά». Βρε εδώ με έχω πιάσει εμένα να τη λέω ασυναίσθητα...
Είναι το άλλο άκρο αυτό κατά την μη έμπειρη γνώμη μου. Το θέμα είναι να μάθουν τον σωστό τρόπο να πλησιάζουν τους ανθρώπους, χωρίς να κάνουν ταρζανιές και σαν κατσίκια. Τώρα αυτό μάλλον έχει να κάνει φαντάζομαι με το πόσο εκπαιδευμένο έχει ο καθένας από εμάς τον σκύλο του, έτσι ώστε να πλησιάζει ήρεμα ή με μια μικρή διόρθωση να κουλάρει...Πάντως δεν χρειάζεται να μην τα αφήνουμε να πλησιάζουν κόσμο η να μην δέχονται χάδια. Νομίζω ότι τα σκυλάκια θα το πιάσουν καλύτερα ακόμα το νόημα ότι δεν είναι κακοί οι άνθρωποι και δεν τους πλησιάζουμε αλλά είναι καλοί, τους πλησιάζουμε, παίρνουν και τα χάδια τους, τα οποία κόβονται ΜΟΝΟ όταν το σκυλάκι παρεκτραπεί...
Βέβαια μια πιό έμπειρη γνώμη θα μου έλυνε κι εμένα τις απορίες...
Στο σπίτι μέσα τα κάνει και χωρίς κοτόπουλο.. απλά εξιταρεται πάρα πολύ μόλις ακουσει παιδικές φωνές και δει γυναικεία βλεμματα... εκεί τον χάνω και ντρέπομαι να του φωνάζω μπροστά σε κόσμο.. ακούει βέβαια αλλά σαφώς λιγότερο... πάντως θα το δοκιμάσω κ έξω το κοτόπουλο.Το ψητο κοτοπουλο το εχεις δοκιμασει? Να εχεις κομματακια σε μπουκιτσες σε ενα σακουλακι στην τσεπη σου οταν πατε βολτα. Να εχει την προσοχη του σε εσενα. Να τον επιβραβευεις δινοντας του μια λιχουδια μονο οταν σας πλησιαζουν και καθεται ηρεμος να χαιρετησει. Παραλληλα να τον βαζεις να καθισει ή να ξαπλωσει. Αυτα τα κανει μεσα στο σπιτι?