Τελικα κατι παραπανω ηξερε η mod.
Το σπιτι αδειασε....αδειασε πολυ. Δεν υπαρχει καποιος να ταισω στις 4 και στις 12 το βραδυ. Εχει ησυχια.......πολυ ησυχια. Καποιος εδω διπλα μου γκρινιαζει γιατι δεν "κοροιδεψα" τους "γονεις" να κρατησουμε το "προβατο".
Εμειναν οι τελευταιες πατουσιες πανω στα νουλαπια της κουζινας, σαν σφραγιδα επικυρωσης ενος εγγραφου που διεκπεραιωθηκε.
Το "σκατοσκυλο μου" ξαναπηρε τα πανω του, και το παιζει κυριαρχος του χωρου, και μου ερχεται να της κοπανησω καμμια, που ταχα την ενοχλουσαν ολα αυτα τα σκυλια, αλλα τωρα τα ψαχνει, η κολοστριμενη με το μπαλακι στο στομα.
Εχουμε κατι να στεναχωριωμαστε ομως. Χασαμε την μανα. Τωρα που εφυγαν τα κουταβια και θα επικεντρωνομαστε στο προβλημα της, βρηκε μια καινουργια διοδο διαφυγης, και εχει χαθει 2 μερες τωρα.
Την ψαχνω και ανησυχω πολυ ειναι η αληθεια.
Ειναι κριμα για το σκυλι τοσες μερες θεραπιας και ακτινογραφιων, και τοσος πολυτιμος χρονος των φιλων που των διεθεσαν για να με βοηθησουν, να εχουν καταληξει να γινουν για το τιποτα. Τη στιγμη μαλιστα που ειχε βρεθει ενα σπιτι και γι αυτην, σε οποια κατασταση και να κατεληγε (τριποδη ή τετραποδη).
Κριμα πολυ κριμα.
"Που να 'ναι ο ισκιος σου Θεε" που ελεγε και ενα τραγουδι των 60s.
Μολις εχω μια φωτο απο ολα τα κουταβια στις νεες τους οικογενειες, θα την ανεβασω και θα ζητησω να κλεισει αυτο το θεμα με Happy end.
