Sos sos δάγκωμα

[l.Kyveli]

Και μονο που το σκυλι σου γρυλισσε δεν το θεωρώ νορμάλ. Το δικο μου κοπριτάκι δεν το εχει κάνει ποτέ. Το "χειροτερο" που μπορει να κάνει οταν δεν θέλει χάδια ειναι προειδοποιητικά χαζοδαγκώματα στον αέρα.Και καταλάθος τον έχω πατήσει και το χέρι μου έχω βάλει στο στομα του να πάρω τροφή που πηρε από κάτω και με το ζορι χάδια, σιγά τώρα. Και το δάγκωμα στα χειλη δεν το θεωρώ καλη διορθωση το θεωρώ πράξη επιθεσης.Μικρής η μεγάλης .
Αν πάντως τολμουσε να με δαγκώσει οπως δάγκωσε εσένα,θα έτρωγε ένα βρωμοξυλο –δεν τον έχω δειρει ποτέ- έτσι να το θυμάται και μετά …θα πηγαινα και στον εκπαιδευτή. Το ότι τα σκυλιά δεν θυμουνται πέραν του τέταρτου δεν το πιστεύω και που το βλέπω στην πράξη ο δικος μου μια χαρά θυμάται και την επομενη μέρα.Λοιπον το ξύλο αυτό θα το ειχε πάντα στη μνήμη του έτσι για τον φοβο των Ιουδαιων. Προχωρα σταθερά με ότι ακριβώς σου πει ο εκπαιδευτής σου μια και είναι ο ειδικος και εσυ χωρις φοβο. Με αυτοπεποιθηση… Σου ευχομαι τα καλυτερα.

Δήμητρα αν ήταν όλα τα σκυλιά το ίδιο δεν θα υπήρχαν ούτε φυλές ούτε ημίαιμα παρά μόνο ένας κλώνος...Ο κάθε σκύλος έχει την γενετική του προδιάθεση και τα βιωματα του, και έτσι διαμορφώνει χαρακτήρα και συμπεριφορές. Το ότι ο σκύλος σου δεν σου γρύλισε ποτέ και αν σου γρύλιζε θα του δίνες βρωμόξυλο δεν είναι συμβουλές που βοηθούν κάποιον που έχει πρόβλημα. Ο άνθρωπος το χειρίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε, τον πήγε στον εκπαιδευτή και προφανώς παρέλειψε το βρωμόξυλο. Δεν σημαίνει ότι ένας σκύλος που γρυλίζει είναι "κακός" δεν ξέρεις τι κακοποίηση μπορεί να έχει περάσει.

 

[yasemin]

Δημητρα
Η συμπεριφορα του δικου σου σκυλιου δεν αποτελει μετρο συγκρισης για τα υπολοιπα.
Την συμβουλη περι βρωμοξυλου καλυτερα να την κρατησεις για τον εαυτο σου.

 

[dimitra1971!]

Αν σας δαγκώσει εσάς ο σκυλος που το απευχομαι μπορειτε απλά να τον αφήσετε.Εγώ θα του ριξω ένα μπερτάκι να το θυμάται.Επισης λέω οτι ειναι υποχρεωσή μας τον φοβικό σκυλο να τον περάσουμε πρώτα απο εκπαιδευση. Δεν κρινω κανέναν γιατι προφανώς δεν φανταζομαστε οτι μπορει ο σκυλος μας φοβικος ή οχι να μας δαγκώσει, αλλιως σιγουρα ο καθε ένας θα δρουσε νωριτερα..Θα λέω οτι αποψεις γουστάρω αν δεν θέλετε μην διαβάζετε αυτά που γράφω. So simple.

 

[yasemin]

Προσεξε μην αρπαξεις και καμια γερη δαγκα μαζι με το ξυλο που θα ριξεις!

 

[l.Kyveli]

Εσύ με τον σκύλο σου να κάνεις ότι θες, όταν όμως δίνεις συμβουλές να είσαι πιο υπεύθυνη.

 

[dimitra1971!]

Δεν μπορώ το θρασος του καθενος εδώ.Λιγο μυαλο χρειαζεται..Εχουμε έναν σκυλο που έμαθε οτι μπορει να δαγκωνει το αφεντικο του και να μένει ατιμώρητο.Δευτερον στη φυση ο σκυλος αν δάγκωνε τον αρχηγο θα γινοταν χαμος. Επισης αν διαβάζατε καθαρά χωρις να έχετε το μυαλο σας στην κοντρα θα βλέπατε τονισμένο οτι ουδέποτε έχω δειρει τον σκυλο μου . Και δεν το έχω κάνει επειδη ειναι και το πιο ευκολο σκυλι.Λέω οτι αυτο θα γινοταν στην περιπτωση που δάγκωνε εμενα τον αρχηγο και θα έκανα οτι θα έκανε και ένας αρχηγος στη φύση αν και εκει μπορει και να σκοτωνε το άλλο το σκυλι. Ακομα συνιστώ να ακολουθήσει με αυτοπεποίθηση τον εκπαιδευτή του. Αντε γιατι παραγιναμε με τον καθε ένα που θέλει να ειναι στην κοντρα και μπαινει στο φορουμ εδώ, προφανώς γιατι οι δικοι του άνθρωποι τον έχουν βαρεθει και δεν του δινουν σημασια. Δεν με νοιαζει αν καποιος εχει αντιθετη αποψη απο μένα αλλά προσοχή στην υπεροψια και στον τροπο. Και δεν γινεται μονο σε μένα συνέχεια συγκεκριμένα άτομα την πεφτετε σε άλλους μονο και μονο γιατι ο άλλος έχει αντιθετη άποψη και μπορει να την έχει διατυπώσει με τον πιο ευγενικό τροπο χωρις να θιξει κανέναν.

 

[vas]

Δεν μπορώ το θρασος του καθενος εδώ.Λιγο μυαλο χρειαζεται..Εχουμε έναν σκυλο που έμαθε οτι μπορει να δαγκωνει το αφεντικο του και να μένει ατιμώρητο.Δευτερον στη φυση ο σκυλος αν δάγκωνε τον αρχηγο θα γινοταν χαμος. Επισης αν διαβάζατε καθαρά χωρις να έχετε το μυαλο σας στην κοντρα θα βλέπατε τονισμένο οτι ουδέποτε έχω δειρει τον σκυλο μου . Και δεν το έχω κάνει επειδη ειναι και το πιο ευκολο σκυλι.Λέω οτι αυτο θα γινοταν στην περιπτωση που δάγκωνε εμενα τον αρχηγο και θα έκανα οτι θα έκανε και ένας αρχηγος στη φύση αν και εκει μπορει και να σκοτωνε το άλλο το σκυλι. Ακομα συνιστώ να ακολουθήσει με αυτοπεποίθηση τον εκπαιδευτή του. Αντε γιατι παραγιναμε με τον καθε ένα που θέλει να ειναι στην κοντρα και μπαινει στο φορουμ εδώ, προφανώς γιατι οι δικοι του άνθρωποι τον έχουν βαρεθει και δεν του δινουν σημασια. Δεν με νοιαζει αν καποιος εχει αντιθετη αποψη απο μένα αλλά προσοχή στην υπεροψια και στον τροπο. Και δεν γινεται μονο σε μένα συνέχεια συγκεκριμένα άτομα την πεφτετε σε άλλους μονο και μονο γιατι ο άλλος έχει αντιθετη άποψη και μπορει να την έχει διατυπώσει με τον πιο ευγενικό τροπο χωρις να θιξει κανέναν.

επέτρεψέ μου..καλή η φύση αλλά δε μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε πάντα,
σωστά,ένας αρχηγός αν ένα κατώτερο μέλος προσπαθούσε να ανέβει στην ιεραρχία θα το έβαζε στη θέση του,ωστόσο στερείς(κι εγώ και όλοι) κι άλλα πράγματα απο τα σκυλιά μας που θα έκαναν στη φύση,οπως για παράδειγμα να κυνηγούν μόνα την τροφή τους,οι λύκοι δεν είχαν βρασμένο κοτόπουλο νομίζω ούτε και κροκέτες με 1002 συστατικά μέσα,λοιπόν μπορούμε να διδαχτούμε πολλά απο τη φύση αλλά οχι να την εφαρμόζουμε πάντα χωρίς παραλλαγές στις τσιμεντουπόλεις μας.
Φιλικά

όσο για τον φίλο που άνοιξε το θέμα..δυστυχώς δε δύναμαι να το διαβάσω όλο αυτή τη στιγμή,ωστόσο να του πω οτι το σκυλί δεν είναι αρκούδι(δεν ειρωνεύομαι,είναι παράδειγμα), έτσι όπως όταν εσυ ασχολείσαι με κάτι έχεις την απαίτηση να μη σε ενοχλούν οι άλλοι,ή όταν θες να κοιμηθείς δε γουστάρεις να σου πασπατεύουν το σώμα,έτσι είναι και το σκυλί,μερικές φορές ζητάει χάδια,άλλες όχι,απο ο,τι κατάλαβα το σκυλί ήταν αδέσποτο και το πήρες σπίτι σου(μπράβο! ) πήγες να το χαιδέψεις όμως και σου γρίλισε,δεν κατάλαβες οτι δε σήκωνε πολλά πολλά; κατανοώ οτι καμιά φορά θέλεις να παίζεις με το σκυλί σου ενώ εκείνο οχι,σκέψου ομως..αν ήσουν πατέρας και ήθελε το παιδί σου να κοιμηθεί θα του πείραζες την κοιλιά; μπα..
συγχαρητήρια που το παλεύεις με τον εκπαιδευτή,ελπίζω να πάνε όλα καλά,απλά να θυμάσαι οτι εκτός απο ζέστη,φαγητό ,νερό και βόλτες ο σκύλος θέλει και σεβασμό,σέβεσαι για να σε σέβεται

 

[dimitra1971!]

Σωστος εισαι ο δευτερος που έχει άλλη γνώμη απο μένα και εισαι ευγενικος.Ολοι οι άλλοι οτι ναναι. Επειδη ομως μπορει να παρεξηγήθηκα -και αν έγινε μπορουσατε παντα να το συζητήσουμε τι εννοουσα ακριβώς- οταν εννοω ξύλο δεν εννοω να σαπισω το σκυλί, 5 παντοφλιες δυνατές θα του έδινα με την μαλακή παντοφλα,έντονη φωνητική επιπληξη και σβέρκωμα κάτω αλά Σιζαρ.Επειδή δεν τον έχω δειρει ποτέ αυτο θα του έμενε στο μυαλο για αποτρεπτικο για την επομενη φορά. Και μετά βουρ στον εκπαιδευτή. Αυτα και δεν ξαναγράφω σε αυτο το τοπικ. Ευχομαι στον φιλο τα καλυτερα με τον εκπαιδευτή του.

 

[yasemin]

Το ξυλο ειναι ξυλο,θελεις να το καταλαβεις η οχι?
Δεν δερνουμε,σβερκωνουμε,παντοφλιαζουμε και μετα παμε στον εκπαιδευτη να μαζεψει τα ασυμαζευτα.

 

[vas]

Σωστος εισαι ο δευτερος που έχει άλλη γνώμη απο μένα και εισαι ευγενικος.Ολοι οι άλλοι οτι ναναι.

βλέπεις οτι φάσκεις και αντιφάσκεις μέσα σε ούτε μια γραμμή έτσι;

 

[Nizinny]

...Δευτερον στη φυση ο σκυλος αν δάγκωνε τον αρχηγο θα γινοταν χαμος....

Οταν λεμε οτι ειμαστε η αγελη τους δεν εννοουμε να γινουμε κι εμεις σκυλια! Μηπως να σηκωνω και το ποδι να κατουραω την περιοχη μου?
Χερι δεν απλωνουμε για να δειρουμε. Αποδεδειγμενα η βια φερνει μονο κι αλλη βια! Καλοσυνη κι εμπιστοσυνη θελουμε να βγαλουμε απο το ζωο οχι φοβο και βια. Και να ξερεις οτι ο Σεβασμος δεν αποκταται με τη βια, ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ απο αυτον που γινεται ΑΞΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ στα ματια του αλλου.

 

[io maria]

Από την ελαχιστη εμπειρια μου με σκυλια και με την μικρη μου εμπειρια (1 χρονος τωρα) με φοβικο-κακοποιημενο σκυλι πιστευω οτι τα φοβικα και κακοποιημενα σκυλια αν πιεστουν θα αντιδρασουν με 2 τροπους: ειτε θα επιτεθουν ειτε θα μαζευτουν. Στην περιπτωση του φιλου επιτεθηκε στην περιπτωση της δικιας μου μαζευεται. Δεν την εχω χτυπησει ποτε και ουτε θα το εκανα ακομα και αν με δαγκωνε γιατι πιστευω οτι ο σωστος αρχηγος ειναι και δικαιος. Αν με δαγκωνε θα την σβερκωνα και πιστευω οτι αυτο θα ηταν και η καταλληλοτερη αντιδραση. Ενας αρχηγος πρεπει να κραταει την ψυχραιμια του οτι και αν συμβει γιατι για αυτο ειναι αρχηγος. Το να παντοφλιασεις ενα σκυλο ειναι το μονο ευκολο. ΑΛΛΑ δεν μπορεις να ξερεις πως θα επιρρεασει τον σκυλο αλλα και την σχεση σας. Η ζημια μπορει να ειναι ανεπανορθωτη.
Ενα φοβικο-κακοποιημενο σκυλι θελει ειδικους χειρισμους. Προσωπικα δεν πηγα σε εκπαιδευτη γιατι ειχα το περιθωριο να αφησω τον χρονο να κυλισει και να με μαθει ο σκυλος μου. Να μαθει οτι οταν μιλαω πχ στο τηλεφωνο δυνατα δεν παει να πει οτι ειμαι θυμωμενη και δεν παει να πει οτι φταιει αυτη για αυτο. Ειχα την ευχερεια με ενα σε γενικες γραμμες ευκολο σκυλο να την μαθω και εγω σιγα σιγα και να προσαρμοστω εγω στις αναγκες της και οχι αυτη στις δικες μου.
Η Βaroque εκανε αρκετους μηνες να ερθει απο μονη της για χαδια σε αποσταση απο εμας κοντυτερη του μετρου. Μεχρι να αρχισει να πλησιαζει σε κοντινη αποσταση για να την χαιδεψω εκανα τον τιραμολα. Και μετα απο 9 μηνες συμβιωσης αρχισε να "απαιτει" χαδια σκουντωντας με το ποδι της αν σταματησεις να την χαϊδευεις πριν να ειναι ευχαριστημενη. Αλλα εγω ηξερα τι σκυλο υιοθετησα και ηξερα και τι να περιμενω απο αυτον.
Ο φιλος μας δεν ηξερε τι σκυλο υιοθετησε και περιμενε καποια πραγματα απο τον σκυλο του που αφενος ηταν πολυ μικρο το χρονικο διαστημα για να τα παρει και αφετερου μπορει να μην τα εχει και ποτε. Αποτελεσμα η επιθεση, ο φοβος του προς τον σκυλο του και το πελαγωμα για μια κατασταση που ηταν πανω απο τις δυναμεις του ή τις γνωσεις του να χειριστει.
Καλα εκανε και πηγε σε εκπαιδευτη γιατι αν σε ειχε ακουσει νωριτερα αγαπητη Δημητρα και του εριχνε καμμια ψιλη και μετα πηγαινε στον εκπαιδευτη τον σκυλο θα τον ειχε χασει. Σεβομαι την αποψη σου αν και δεν την ασπαζομαι και ελπιζω να μην ερθει ποτε η στιγμη που να χρειαστει να την βαλεις σε εφαρμογη γιατι μαλλον τα αποτελεσματα δεν θα ειναι αυτα που θα περιμενες.

 

[Darkpaladin]

Αν σας δαγκώσει εσάς ο σκυλος που το απευχομαι μπορειτε απλά να τον αφήσετε.Εγώ θα του ριξω ένα μπερτάκι να το θυμάται.

Αγαπητή Δήμητρα,

το ξύλο όπως σου είπαν και τα άλλα παιδιά δεν είναι ποτέ η λύση, αντιθέτως είναι το φυτίλι που θα ανάψει άλλα προβλήματα αργότερα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι τιμωρίας για το σκυλί όπου δεν περιλαμβάνουν σωματική βία. Το σκυλί για να δαγκώσει τον ιδιοκτήτη του υπάρχει πάντα κάποιος λόγος, στην περίπτωση του φίλου μας εδώ ο άνθρωπος δεν κατάλαβε καλά τα "μηνύματα" που του έστελνε ο σκύλος του και έτσι το σκυλί δεν του έμεινε τίποτα άλλο να κάνει παρά να δαγκώσει. Στην περίπτωση αυτή το φταίξιμο ήταν καθαρά του ανθρώπου και όχι του σκυλιού. Το σκυλί μας δεν είναι χαλάκι ή στρατιωτάκι μας να υπακούει την κάθε δικιά μας τρέλα. Το σκυλί θέλει έναν αρχηγό που ναι μεν θα είναι αυστηρός αλλά θα είναι και δίκαιος αλλιώς χάνετε η ισορροπία.

Έχω 2 σκυλιά και επίσης έχω εκπαιδεύσει/κοινωνικοποιήσει 10δες άλλα (φοβικά, επιθετικά και μη) και με έχουν δαγκώσει και εμένα (και τον ιδιοκτήτη τους) διάφορα αραιά και που αλλά αυτός δεν είναι λόγος να ασκήσω σωματική βία προς το σκυλί, δεν κερδίζεις έτσι τίποτα, αντιθέτως χάνεις την εμπιστοσύνη του σκυλιού γιατί έχασες τον αυτοέλεγχο σου και δεν είσαι άξιος/α της εμπιστοσύνης του και εν τέλει πίστεψε με όταν θα σου πω ότι αν ένα σκυλί ήθελε πραγματικά κάποτε να σε βάλει κάτω θα το έκανε πολύ εύκολα ασχέτως του μεγέθους του.

Για αυτό λέμε ότι η σωματική βία δεν βοηθάει σε τίποτα.

 

[johnk]

Ενα πολύ ωραίο θέμα, από το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν αρκετά νέα θέματα ή/και να συνεχιστεί η συζήτηση σε υπάρχοντα, που αποτελούν "στολίδια" του dogforum...

Δεν θέλω να θεωρηθεί ότι απαντάω αποκλειστικά στην dimitra1971!, αλλά τα posts της μου δίνουν αρκετή τροφή για σκέψη και για διάλογο - σχολιασμό...

1. ...Και μονο που το σκυλι σου γρυλισσε δεν το θεωρώ νορμάλ. Το δικο μου κοπριτάκι δεν το εχει κάνει ποτέ....

2. ...Το "χειροτερο" που μπορει να κάνει οταν δεν θέλει χάδια ειναι προειδοποιητικά χαζοδαγκώματα στον αέρα...

3. ...Αν πάντως τολμουσε να με δαγκώσει οπως δάγκωσε εσένα, θα έτρωγε ένα βρωμοξυλο έτσι να το θυμάται... και μετά …θα πηγαινα και στον εκπαιδευτή. Το ότι τα σκυλιά δεν θυμουνται πέραν του τέταρτου δεν το πιστεύω και που το βλέπω στην πράξη ο δικος μου μια χαρά θυμάται και την επομενη μέρα...

1. Ούτε εγώ το θεωρώ "νορμάλ", αλλά μόνο από την οπτική ότι ο άνθρωπος - ιδιοκτήτης έχει κάνει κάποιο λάθος...
Γιατί, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, το "γρύλισμα" είναι ένας συνηθισμένος τρόπος επικοινωνίας... τόσο συνηθισμένος, που οι έμπειροι ιδιοκτήτες - χειριστές - κυναγωγοί, αναπαράγουν τον ήχο του γρυλίσματος, αν θέλουν να "διορθώσουν" το σκυλί τους...
Ούτε τα δικά μου κοπριτάκια το έχουν κάνει ποτέ, μιάς και δεν τους προέκυψε η ανάγκη... θα εξηγήσω παρακάτω...

2. Αρα και το δικό σου κοπριτάκι έχει "υποσημειώσει" ότι κάτι που έκανες δεν του άρεσε... που δεν είναι συνηθισμένο στη φύση του, δηλαδή το ότι ο "αρχηγός" πλησίασε εκείνος για χάδι... αυτά τα "ψευτοδαγκώματα" δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τεστάρισμα, για να διαπιστώσει μέχρι που μπορεί να φτάσει, όταν έχει "αντιρρήσεις"...
Στη δε φύση (που επικαλείσαι αρκετά) αυτά τα ψευτοδαγκώματα γίνονται συνεχώς, μόνο μεταξύ των κουταβιών (σκύλου ή λύκου) της τοκετομάδας... στη δε μητέρα τους, δεν το κάνουν ποτέ... γιατί η μητέρα τους (που είναι ο "αρχηγός") δεν προσεγγίζει για να τα "χαϊδέψει" (επειδή, εκείνη τη στιγμή, αισθάνεται έτσι), την πλησιάζουν αυτά και η μητέρα, αν θέλει, αποδέχεται ή τα διώχνει... με το βλέμμα, ή με το γρύλισμα, που λέγαμε...

3. Στη "μητέρα φύση" (που επικαλείσαι αρκετά), το κουτάβι (μιλάμε για στοιχειωδώς ισορροπημένα κουτάβια) δεν δοκιμάζει συνήθως να δαγκώσει ένα ενήλικο μέλος της αγέλης... μπορεί να κάνει διάφορες σκανταλιές ή πειράγματα, αλλά (επίσης, στη "μητέρα φύση") το ενήλικο ζώο ποτέ δεν θα διανοηθεί να ορμήσει επάνω στο κουτάβι, με σηκωμένη τρίχα, γυμνωμένα δόντια, έντονο γρύλισμα, έξαλλο γαύγισμα και να το δαγκώσει δυνατά και να το τινάξει "πέρα-δώθε", με σκοπό να το συντρίψει!!!
Αυτή η συμπεριφορά του ενήλικου, αντιστοιχεί, ακριβώς σε "ένα βρωμόξυλο, που θα το θυμάται"... πως σου φαίνεται από αυτή την οπτική?

Οσο δε για το αν το θυμάται και την επόμενη μέρα?
Πριν πολλά χρόνια, κάποιο βράδυ, έριξα "ένα βρωμόξυλο" στη μακαρίτισα τη σκυλίτσα μου... όχι γιατί με δάγκωσε, αλλά γιατί είχε φάει τα μισά καλώδια του σπιτιού... και, σίγουρα εγώ, το θυμάμαι ακόμα... θυμάμαι, επίσης, ότι δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ και για πολλά βράδια... έχω βλαστημήσει τον εαυτό μου πάρα πολλές φορές για την πράξη μου αυτή... και της "υποσχέθηκα" ότι θα ψάξω, θα διαβάσω, θα ενημερωθώ, ώστε να μάθω πως θα αντιδρώ σε παρόμοιες περιπτώσεις... να μάθω, δηλαδή, τι σημαίνει "σκύλος"!
Και εκείνη το θυμόταν όσο ζούσε!!! Αλλά, η δύστυχη, δεν θυμόταν τι είχε κάνει... θυμόταν απλά, ότι ο "μπαμπάς της" (τρομάρα του!), όταν επιστρέφει στο σπίτι, μπορεί να την πλακώσει στο ξύλο... και να την πονέσει... εφόσον δεν είναι ευχαριστημένος μαζί της...
Και πήγαινε και κρυβόταν σε μιά γωνίτσα, κάθε φορά που επιστρέφαμε, μέχρι να πω: "ήταν καλή η Νίνα μου!"... και, τότε, ερχόταν ασυγκράτητη να μας εξευμενίσει...

Προσεξε μην αρπαξεις και καμια γερη δαγκα μαζι με το ξυλο που θα ριξεις!

Ανάλογα με το τι είδος σκύλου έχεις, αυτό είναι γεγονός, δεν θα μπορούσε να έχεις περισσότερο δίκιο!
Υπάρχουν σκυλιά που δεν μπορείς (και το ξέρουν άριστα!) να τους επιβληθείς με τη σωματική σου δύναμη! Οπότε: "ζεις με το σπαθί, θα πεθάνεις απ' το σπαθί"...

1. ...Εχουμε έναν σκυλο που έμαθε οτι μπορει να δαγκωνει το αφεντικο του και να μένει ατιμώρητο...

2. ...Δευτερον στη φυση ο σκυλος αν δάγκωνε τον αρχηγο θα γινοταν χαμος...

3. ...και θα έκανα οτι θα έκανε και ένας αρχηγος στη φύση αν και εκει μπορει και να σκοτωνε το άλλο το σκυλι...

1. Απ' ότι βλέπω είσαι της "παλιάς σχολής", που έλεγε: "Αφεντικά έχουν μόνο τα σκυλιά"...
Ομως, νεώτερες έρευνες - μελέτες (θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες πάνω σ' αυτό, αλλά έχουν ήδη γραφτεί σημαντικά βιβλία με σχετικά θέματα) τείνουν προς την κατεύθυνση ότι τα σκυλιά (τα κατοικίδια, όπως τα ζούμε οι περισσότεροι) ανήκουν (και, συνεπώς, το αντιλαμβάνονται έτσι) σε οικογένειες, όπως οι ανθρώπινες... με μπαμπά, μαμά, αδελφάκια, θείες κλπ... και όχι σε "αγέλες"...
Και, αν ισχύει αυτό, εδώ που τα λέμε, θα ήταν μάλλον σπάνιο ένα παιδάκι 5 χρονών να πάρει το κουζινομάχαιρο και να το στρέψει καταπάνω στη μητέρα του... αλλά, ακόμα και αν εξελισσόταν έτσι μιά συμπεριφορά, το τελευταίο πράγμα που θα συγκρατούσε - απέτρεπε αυτό το παιδάκι θα ήταν το ξύλο...

Τι θα γινόταν, λοιπόν, στη "μητέρα φύση"? Λέω τώρα, στην ιδιαίτερα σπάνια περίπτωση, που το κουταβάκι διενοείτο να "την πέσει" και να δαγκώσει τη μητέρα του... μάλλον δεν θα μπορούσε να μείνει πλέον με την οικογένεια... θα ήταν ψυχικά (ή και σωματικά) άρρωστο... και αυτό θα το είχαν αντιληφθεί οι "γονείς του", πολύ πριν εκδηλώσει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά... και θα το "απέβαλλαν" πολύ νωρίς...

2. Οχι ακριβώς στη φύση... Πράγμα που μας φέρνει στο: "ποιός θα ήταν ο σκύλος που θα δάγκωνε τον αρχηγό"? Σίγουρα ενήλικος (άντε και προχωρημένος έφηβος)!
Τότε δεν μιλάμε για "οικογένεια", αλλά για "εξαναγκασμένη αγέλη" σύμφωνα με την Temple Grantin, αλλά και την Patricia McConnell...
Μιλάμε, δηλαδή, για ένα περιβάλλον, όπου τα ζώα δεν έχουν συγγενικούς δεσμούς, αλλά βρέθηκαν μαζί εξ' ανάγκης (Εθνικά Πάρκα, Καταφύγια Ζώων, Ζωολογικοί Κήποι κλπ... μεταξύ των οποίων και το κέντρο αποκατάστασης του Cesar Millan)... και εκεί θα γίνουν τσακωμοί - καυγάδες - αιματηρά παιχνίδια κυριαρχίας... "Κι αν είσαι αγώνας, ας κερδίσει ο καλύτερος"...
Εκεί, συμφωνώ, σίγουρα θα γινόταν χαμός! Ας μην επεκταθώ πολύ... υπάρχουν ήδη σχετικά θέματα στο φόρουμ...

3. Αυτό ακριβώς θέλω να αντικρούσω: Στη "μητέρα φύση" δεν υπάρχει ο αρχηγός (σύμφωνα με τον ορισμό του Cesar Millan)... ούτε στους λύκους... ούτε (και πολύ περισσότερο, για λόγους που χρονολογούνται εδώ και 140.000 χρόνια!) στους σκύλους... ούτε στις τίγρεις... ούτε στα λιοντάρια... που ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον....
Στη "μητέρα φύση" υπάρχει, απλά, η "μαμά"... και ο "μπαμπάς"... και η "διαπαιδαγώγηση" (με το παράδειγμα)... και η εμπιστοσύνη...
Να υποσημειώσω, λοιπόν, ότι η "μητέρα φύση" για το σκύλο είναι το σπίτι μας και η οικογένειά μας, για να μη μακρυγορώ... Γιατί εμείς τον έχουμε βάλει το περιβάλλον αυτό, εδώ και τόσο πολύ καιρό...

...οταν εννοω ξύλο δεν εννοω να σαπισω το σκυλί, 5 παντοφλιες δυνατές θα του έδινα με την μαλακή παντοφλα, έντονη φωνητική επιπληξη και σβέρκωμα κάτω αλά Σιζαρ.

Να σχολιάσω εδώ ότι στη "μητέρα φύση", το έντονο γαύγισμα φανέρωνε αδυναμία... ή υστερία... θυμίζω ότι οι ενήλικοι λύκοι, σχεδόν δεν γαυγίζουν καθόλου... χρησιμοποιούν τα "ηχητικά εφφέ" τους μόνο για ειδοποίηση - συνεννόηση μεταξύ τους...

Επίσης, το σβέρκωμα "αλλά Σϊζαρ", μπορεί να φαίνεται άψογο (και, ίσως και σωστό) για ένα κουτάβι, ή πολύ εύκολο για ένα μικρό- μεσαίο σκυλί, αλλά πως θα "σβέρκωνες" (ο μέσος όρος από εμάς) ένα μεγαλόσωμο (έφηβο ή ενήλικο αρσενικό) σκυλί?

...Καλοσυνη κι εμπιστοσυνη θελουμε να βγαλουμε απο το ζωο οχι φοβο και βια. Και να ξερεις οτι ο Σεβασμος δεν αποκταται με τη βια, ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ απο αυτον που γινεται ΑΞΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ στα ματια του αλλου.

Ετσι, για να γελάσουμε και λιγάκι... αλλά, ίσως και να μην πρέπει να γελάσουμε... δεν θα πάει η σκέψη μου, ας πούμε στον Serhan...
Αλλά, σε κάτι πιο "ρεαλιστικό"...

Την τελευταία φορά που προσπάθησα να "σβερκώσω" τον κούταβό μου (ήταν 6 μηνών)... "παλεύαμε" επί 5 λεπτά...

Εγώ, προσπαθώντας να μην πονέσει (και να μην εξαρθρωθεί κανένα κόκαλο)...
Εκείνος, με κλειστό στόμα (που βρισκόταν πάνω ακριβώς στο πρόσωπό μου, κατά διαστήματα), προσπαθώντας να μη με δαγκώσει...

Βρέθηκα πολλές φορές "ξάπλα"... στο τέλος, τον έβαλα κάτω για 2 δευτερόλεπτα... και σηκωθήκαμε και οι δύο λαχανιασμένοι, χωρίς να κοιτάμε ο ένας τον άλλο... ακουμπώντας ο ένας την πλάτη του άλλου, για λίγο...

Σαν να λέγαμε, σιωπηλά: "εσύ δεν θα με ξαναζορίσεις ποτέ, για να με βάλεις κάτω... εγώ θα πέφτω πάντα κάτω, με την εντολή σου"...

Τι λέτε?
Θα πρέπει να φωνάζω τον Cesar Millan, κάθε φορά που θα θέλω να τον "σβερκώσω"... ή, μήπως ο "μικρός" μου έδωσε ένα καλό μάθημα αμοιβαίου σεβασμού?

 

[tsimakgr]

Ο Johnk τα είπε πολύ ωραία.....Είναι ένα πολύ ωραίο κείμενο αυτό που μας έγραψε....
Σε ένα πράγμα μόνο θέλω να σταθώ.
Καταρχήν να πω, πως θαυμάζω τον Cesar Millan, τον θεωρώ έναν πολύ έξυπνο άνθρωπο με γνώσεις, ταλέντο και πειθώ....
Όποτε βρίσκω ευκαιρία τον παρακολουθώ και συμφωνώ με πάρα πολλά από όσα λέει....
Παρόλα αυτά ΔΕΝ είναι ΘΕΟΣ, δεν είναι αλάνθαστος και δεν έχει σε όλα δίκιο. Τρανταχτό άσχημο παράδειγμα για τα "γούστα" μου είναι το παρακάτω βιντεάκι:

Cesar Millan Kicking dogs - YouTube

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως πρέπει να βλέπουμε, να ακούμε και να κρίνουμε τις διάφορες "μεθόδους".
Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο Cesar είναι ο εκπαιδευτής της προηγούμενης 10ετίας....
Πριν τον Cesar υπήρχαν άλλοι που ήταν οι καλύτεροι εκπαιδευτές π.χ. Leerburg...
Και τώρα νομίζω αυτός που είναι ποιο πολύ στη "μόδα" είναι ο εκπαιδευτής από το DOGs 101. (μου διαφεύγει το όνομα του)....

 

[takisft]

Πριν πολλά χρόνια, κάποιο βράδυ, έριξα "ένα βρωμόξυλο" στη μακαρίτισα τη σκυλίτσα μου... όχι γιατί με δάγκωσε, αλλά γιατί είχε φάει τα μισά καλώδια του σπιτιού... και, σίγουρα εγώ, το θυμάμαι ακόμα... θυμάμαι, επίσης, ότι δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ και για πολλά βράδια... έχω βλαστημήσει τον εαυτό μου πάρα πολλές φορές για την πράξη μου αυτή... και της "υποσχέθηκα" ότι θα ψάξω, θα διαβάσω, θα ενημερωθώ, ώστε να μάθω πως θα αντιδρώ σε παρόμοιες περιπτώσεις... να μάθω, δηλαδή, τι σημαίνει "σκύλος"!
Και εκείνη το θυμόταν όσο ζούσε!!! Αλλά, η δύστυχη, δεν θυμόταν τι είχε κάνει... θυμόταν απλά, ότι ο "μπαμπάς της" (τρομάρα του!), όταν επιστρέφει στο σπίτι, μπορεί να την πλακώσει στο ξύλο... και να την πονέσει... εφόσον δεν είναι ευχαριστημένος μαζί της...
Και πήγαινε και κρυβόταν σε μιά γωνίτσα, κάθε φορά που επιστρέφαμε, μέχρι να πω: "ήταν καλή η Νίνα μου!"... και, τότε, ερχόταν ασυγκράτητη να μας εξευμενίσει...

Αχ, ρε Γιάννη, δεν θα πω ότι έξυσες πληγή, γιατί η δική μου είναι συνεχώς χαίνουσα εδώ και τριάντα χρόνια.
Το έχω κάνει και εγώ στην πρώτη μου σκυλίτσα μία φορά, γιατί έκλαιγε συνεχώς στο σπιτάκι που την δέναμε το βραδυ έξω από το σπίτι.
Άλλες εποχές, άλλα ήθη..., αμάθεια και βαρβαρότητα.
Δεν έκλαψε ποτέ ξανά, δεν ξέρω αν το θυμόταν και αν της έμεινε παράπονο στην ψυχή της μέχρι την ημέρα που ταξίδεψε μακριά μας, αλλά εγώ δεν το ξέχασα ποτέ.
Οι τύψεις με επισκέπτονται τακτικά και απρόσκλητα όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα το τελευταίο εξάμηνο.

 

[johnk]

1) ...έκλαιγε συνεχώς στο σπιτάκι που την δέναμε το βραδυ έξω από το σπίτι.

2) Άλλες εποχές, άλλα ήθη..., αμάθεια και βαρβαρότητα.

1) Την αφήνατε και έκλαιγε συνεχώς ???

Τη δένατε ????

Την είχατε έξω από το σπίτι ?????

Και μόνο γι' αυτά, θα έπρεπε να γίνεις banned!!!!!

2) Ας σοβαρευτώ λιγάκι...

Δημήτρη, η αμάθεια είναι περισσότερο απ' όλα... και γι' αυτό, τις περισσότερες φορές, προσπαθώ να μη λέω μεγάλα λόγια, αλλά να ενημερώνω όπως και όσο μπορώ... χωρίς να πετυχαίνει πάντα αυτή η προσπάθεια...

Ας μη θίξουμε τη βαρβαρότητα και τα "ταμπού" (βλέπε: ήθη και έθιμα), που ταλαιπωρούν τη χώρα μας, μέχρι σήμερα...

 

[takisft]

Η αμάθεια (ή ημιμάθεια) σε συνδυασμό με έναν υπέρμετρο εγωισμό είναι το απόλυτο όπλο αυτοκαταστροφής.
Το βλέπω και στο forum από νέα μέλη που μπαίνοντας με φούρια και αυτοπεποίθηση, καταλήγουν να θυμώνουν και να το εγκαταλείπουν για μία κουβέντα του τύπου "το πήρες μικρό από την μάνα του"

 

[johnk]

...σε συνδυασμό με έναν υπέρμετρο εγωισμό είναι το απόλυτο όπλο αυτοκαταστροφής.
Το βλέπω και στο forum από νέα μέλη που μπαίνοντας με φούρια και αυτοπεποίθηση, καταλήγουν να θυμώνουν και να το εγκαταλείπουν για μία κουβέντα του τύπου "το πήρες μικρό από την μάνα του"

off-topic...

Σκέφτομαι καμιά φορά, ότι οι δύο έννοιες που υπογράμμισα στο κείμενό σου είναι (σχεδόν) αλληλένδετες...

Και έχω παρατηρήσει, επί χρόνια, ότι οι άνθρωποι με "υπέρμετρο εγωισμό"... όταν "καταλήγουν να θυμώνουν"... βρίσκονται, συνήθως, σε άδικο...

Και για να μην παρεξηγηθώ, για σένα μιλάω, που είχες δείρει τη σκυλίτσα σου... καθώς και για μένα...

 

[dimitra1971!]

Ειχα πει οτι δεν θα ασχοληθω αλλα οκ παρασυρομαι.Yasemin με την κοντρα που σε διακρίνει προσεξε μην τη μεταφέρεις στο δικο σου σκυλι και φας εσύ απο τον δικο σου καμιά καλή. Εκτος αν μιλάς απο πειρα και την έχεις ήδη φάει. Πράγμα που τείνω να πιστέψω. Ελπιζω να συγκρατηθω και να μην ξαναγραψω στο τοπικ αν και περιμένω πάλι ...απαντήσεις μια και έχετε ξεφύγει εντελώς απο το τοπικ και απαντάτε σε μένα.