Καλησπέρα σε όλους, Δημήτρη με λένε και σκεφτόμαστε (δλδ τι σκεφτόμαστε, θα πάρουμε σίγουρα) να πάρουμε κουτάβι (για ράτσα θα δούμε) να μεγαλώσει στο εξοχικό με την προοπτική του φύλακα. Συγνώμη για το μακροκελές ποστ, αλλά θέλω να μάθω 2 πράγματα από τον σκύλο που θα περιγράψω παρακάτω, που τον ονόμασα Jack, αλλά μου'φυγε 
Δεν είχα ποτέ σκύλο αν και τα αγαπάω. Μας έδωσαν ένα ως καθαρόαιμο ποιμενικό. Λέω μπράααβο, μεγάλη τύχη να σ δώσουν τσάμπα καθαρόαιμο. Σιγά που ήταν έτσι.. σαν άσχετοι και εμείς το πήγαμε στο εξοχικό όπου μας είπαν ότι είναι γκέκας χαχαχα από τότε το έλεγα Βεληγκέκα lol
Το δώσαμε σε έναν γνωστό μας εκεί και όλα καλά.
Τις προάλλες λίγο πριν φύγω για το εξοχικό, στα βόρεια προάστια βλέπω από μακρυά ένα σκύλο πανέμορφο, λέω τυχερός αυτός που το έχει. Έρχεται κοντά, αλλά δεν είχε κολλάρο. Πολύ χάδια ο τύπος, σκύλαρος όμως! Έδινε και χέρι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν από τη γέννα του αδέσποτο. Επίσης ανέβαινε και πάνω μου όταν του έκανα νόημα, σχεδόν με έφτανε! (1,87 είμαι). Μετά από πολύ σκέψη και αφού σίγουρα δεν ήταν κανενός μιας και κολλάρο δεν είχε, και αφού σκέφτηκα ότι το να πάρεις ένα αδέσποτο είναι και σαν πράξη καλή, το έβαλα στο αμάξι να το πάω εξοχικό (2.30 ώρες δρόμος)! Με την προοπτική να τον κρατήσουμε, αν όχι εκεί, έστω στην Αθήνα. Θα τον πήγαινα και γιατρό φυσικά γιατί δε ξέρω αν είχε και κάτι, έδειχνε όμως δυνατός και υγιής. Μόνο στα 5 πρώτα λεπτά ήταν κάπως ανήσυχος, αλλά μόνο αυτό! Και πιο πολύ από το αμάξι και την μπάσα εξάτμιση, μετά από το 5λεπτο είχε αράξει πίσω, κύριος! Πιο μετά ήρθε κάθισε μπροστά κιόλας. Στη διαδρομή σταμάτησα 4 φορές, για να πιει νερό κτλ.
Όταν φτάσαμε, του έβαλα το λουρί για να τον δέσω για λίγο έξω μέχρι να συμμαζευτώ στο σπίτι εγώ. Μόλις του έβαλα το λουρί και τον τράβηξα λίγο, πήγαινε καμαρωτός και χαρούμενος νόμιζε πάμε βόλτα! Μέχρι τώρα δεν έχει κάνει γαβ.. το πρώτο βράδυ τον είχα δεμένο, το δεύτερο ελεύθερο (κοιμήθηκε μπροστά από την πόρτα εισόδου σε ένα χαλάκι, αλλά το 3ο βράδυ έφυγε! Είναι περιφραγμένος ο χώρος και δε το περίμενα, αλλιώς θα τον έδενα, αφού το πρωί θα τον πήγαινα και κτηνίατρο. Πέρασε κάτω από την περίφραξη που υπήρχε ένα άνοιγμα μικρό. Ποιος ξέρει το γιατί.. να πω ότι είδε καμία σκύλα και... "τρελάθηκε", αλλά δεν περνάνε από εκεί σκυλιά.
Εδώ είναι ο σκύλος, που δε ξέρω πλέον που είναι παρ'όλο το ψάξιμο και δε ξέρω και τι ράτσα ήταν! Το πρώτο γαβ το έκανε μετά από μία ολόκληρη μέρα, όταν το άφησα για λίγο μόνο να πάω να ψωνίσω κάτι. Κρίμα
Δεν είχα ποτέ σκύλο αν και τα αγαπάω. Μας έδωσαν ένα ως καθαρόαιμο ποιμενικό. Λέω μπράααβο, μεγάλη τύχη να σ δώσουν τσάμπα καθαρόαιμο. Σιγά που ήταν έτσι.. σαν άσχετοι και εμείς το πήγαμε στο εξοχικό όπου μας είπαν ότι είναι γκέκας χαχαχα από τότε το έλεγα Βεληγκέκα lol
Το δώσαμε σε έναν γνωστό μας εκεί και όλα καλά.
Τις προάλλες λίγο πριν φύγω για το εξοχικό, στα βόρεια προάστια βλέπω από μακρυά ένα σκύλο πανέμορφο, λέω τυχερός αυτός που το έχει. Έρχεται κοντά, αλλά δεν είχε κολλάρο. Πολύ χάδια ο τύπος, σκύλαρος όμως! Έδινε και χέρι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν από τη γέννα του αδέσποτο. Επίσης ανέβαινε και πάνω μου όταν του έκανα νόημα, σχεδόν με έφτανε! (1,87 είμαι). Μετά από πολύ σκέψη και αφού σίγουρα δεν ήταν κανενός μιας και κολλάρο δεν είχε, και αφού σκέφτηκα ότι το να πάρεις ένα αδέσποτο είναι και σαν πράξη καλή, το έβαλα στο αμάξι να το πάω εξοχικό (2.30 ώρες δρόμος)! Με την προοπτική να τον κρατήσουμε, αν όχι εκεί, έστω στην Αθήνα. Θα τον πήγαινα και γιατρό φυσικά γιατί δε ξέρω αν είχε και κάτι, έδειχνε όμως δυνατός και υγιής. Μόνο στα 5 πρώτα λεπτά ήταν κάπως ανήσυχος, αλλά μόνο αυτό! Και πιο πολύ από το αμάξι και την μπάσα εξάτμιση, μετά από το 5λεπτο είχε αράξει πίσω, κύριος! Πιο μετά ήρθε κάθισε μπροστά κιόλας. Στη διαδρομή σταμάτησα 4 φορές, για να πιει νερό κτλ.
Όταν φτάσαμε, του έβαλα το λουρί για να τον δέσω για λίγο έξω μέχρι να συμμαζευτώ στο σπίτι εγώ. Μόλις του έβαλα το λουρί και τον τράβηξα λίγο, πήγαινε καμαρωτός και χαρούμενος νόμιζε πάμε βόλτα! Μέχρι τώρα δεν έχει κάνει γαβ.. το πρώτο βράδυ τον είχα δεμένο, το δεύτερο ελεύθερο (κοιμήθηκε μπροστά από την πόρτα εισόδου σε ένα χαλάκι, αλλά το 3ο βράδυ έφυγε!
Είναι περιφραγμένος ο χώρος και δε το περίμενα, αλλιώς θα τον έδενα, αφού το πρωί θα τον πήγαινα και κτηνίατρο. Πέρασε κάτω από την περίφραξη που υπήρχε ένα άνοιγμα μικρό. Ποιος ξέρει το γιατί.. να πω ότι είδε καμία σκύλα και... "τρελάθηκε", αλλά δεν περνάνε από εκεί σκυλιά. Εδώ είναι ο σκύλος, που δε ξέρω πλέον που είναι παρ'όλο το ψάξιμο και δε ξέρω και τι ράτσα ήταν! Το πρώτο γαβ το έκανε μετά από μία ολόκληρη μέρα, όταν το άφησα για λίγο μόνο να πάω να ψωνίσω κάτι. Κρίμα
