Είμαι πολύ μπερδεμένη... Σήμερα είναι η 3η μέρα που την βγάζω έξω την Angie. Κλείσαμε τους 3 μήνες - κάναμε όλα μας τα εμβόλια και ξεκινήσαμε!
Όσον αφορά την βόλτα και όλα αυτά που αντιμετωπίζω, θεωρώ ότι με το πέρασμα του χρόνου θα εξαλειφθούν. Κάθε μέρα η βόλτα μας γίνεται όλο και πιο ευχάριστη.
Το μόνο μελανό σημείο είναι πως κρατιέται και έρχεται και τα αφήνει σπίτι όσα έχει για έξω!
Ακόμα ένα είναι πως στην χτεσινή βόλτα που την πήγαμε τροκαντερό - μας σήκωσε γερανός το αμάξι - μας πήραν πινακίδες κτλ...Καλά μπήκε ο χρόνος έτσι;;;;;;;;
Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο πριν ξεκινήσω να την βγάζω έξω, ότι συνήθως τα κουτάβια δεν αποτελούν στόχο επίθεσης από άλλα σκυλιά, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος...
Πώς γίνεται και εμείς ενώ έχουμε καλές διαθέσεις, η Angie ούτε γαβγίζει- ούτε τίποτα περίεργο δεν κάνει όταν βλέπει άλλο σκύλο, να αρχίζει πανηγύρι;
Συνήθως πετυχαίνω ένα αδέσποτο, όπου θα είμαι κ αρκετά φιλική μαζί του, το οποίο με το που το πλησιάσει η δικιά μου αρχίζει τραβιέται πίσω και γαβγίζει με αποτέλεσμα να τρώμε πέσιμο μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα από ότι αδέσποτο υπάρχει στην περιοχή...
Βέβαια, την παίρνω κατευθείαν αγκαλιά και απομακρύνομαι αν και σήμερα η αλήθεια είναι πως μας ακολουθούσαν για πολλά στενά. Κόντευε να σπάσει η καρδούλα της μικρής μου όσο την είχα στην αγκαλιά μου από την τρομάρα της.
Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω σε περίπτωση που βρεθώ σε πολύ δύσκολη θέση; Όταν μου την πέσουν δηλαδή κανονικότατα;
Γιατί αντιδρούν έτσι; Νιώθουν απειλή από ένα κουτάβι;
Όσον αφορά την βόλτα και όλα αυτά που αντιμετωπίζω, θεωρώ ότι με το πέρασμα του χρόνου θα εξαλειφθούν. Κάθε μέρα η βόλτα μας γίνεται όλο και πιο ευχάριστη.
Το μόνο μελανό σημείο είναι πως κρατιέται και έρχεται και τα αφήνει σπίτι όσα έχει για έξω!
Ακόμα ένα είναι πως στην χτεσινή βόλτα που την πήγαμε τροκαντερό - μας σήκωσε γερανός το αμάξι - μας πήραν πινακίδες κτλ...Καλά μπήκε ο χρόνος έτσι;;;;;;;;
Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο πριν ξεκινήσω να την βγάζω έξω, ότι συνήθως τα κουτάβια δεν αποτελούν στόχο επίθεσης από άλλα σκυλιά, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος...
Πώς γίνεται και εμείς ενώ έχουμε καλές διαθέσεις, η Angie ούτε γαβγίζει- ούτε τίποτα περίεργο δεν κάνει όταν βλέπει άλλο σκύλο, να αρχίζει πανηγύρι;
Συνήθως πετυχαίνω ένα αδέσποτο, όπου θα είμαι κ αρκετά φιλική μαζί του, το οποίο με το που το πλησιάσει η δικιά μου αρχίζει τραβιέται πίσω και γαβγίζει με αποτέλεσμα να τρώμε πέσιμο μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα από ότι αδέσποτο υπάρχει στην περιοχή...
Βέβαια, την παίρνω κατευθείαν αγκαλιά και απομακρύνομαι αν και σήμερα η αλήθεια είναι πως μας ακολουθούσαν για πολλά στενά. Κόντευε να σπάσει η καρδούλα της μικρής μου όσο την είχα στην αγκαλιά μου από την τρομάρα της.
Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω σε περίπτωση που βρεθώ σε πολύ δύσκολη θέση; Όταν μου την πέσουν δηλαδή κανονικότατα;
Γιατί αντιδρούν έτσι; Νιώθουν απειλή από ένα κουτάβι;