Θα ήθελα να ρωτήσωκάποια γενικά πράγματα.
1.) Το βράδυ κοιμούνται ήσυχα όλα μαζί, το πρωί βγάζω πρώτα τον Τζίμυ στο υπόλοιπο σπίτι τον πάω βόλτα πρώτο πρώτο (φοβάμαι ταατυχήματα) και μετά βγάζω τον Έλβις, τον ταίζω , μετά τον Τζιμυ και τελευταία τον Λούση. Μόλις συναντηθούν αρχίζει το ξέφρενο παιχνίδι με δαγκώματα και βλακείες και τους χωρίζω. Kάνω κάτι λάθος;
2.) Όταν ο Τζίμυ προκαλεί τους καβγάδες (σχεδόν πάντα δλδ) τον απομονώνω. Κοιτάζει λοιπόν τους υπόλοιπους που είμαστε μαζί λυπημένα. Μήπως τα κάνω χειρότερα και ζηλεύει;
3.) Όταν τρώει μαξιλάρια, καρέκλες,σακούλες και όλα τα ωραία τον μαλώνω και του δίνω μασουλητήρι. Ξαπλώνει πάντα δείχνοντας την κοιλίτσα του όταν τον μαλώνω αλλά το ξανακάνει μετά.
4.)Στη βόλτα τραβάει πολύ κάνει σαν τρελός με γάτες και γρυλίζει κάποιους άντρες.
Μιλάει κανονικότατα στα άλλα σκυλιά αλλά και σε μένα όταν αισθάνεται αδικημένος. Τον πάω βόλτα μερικές φορές μαζί με την Λούση γιατί η αριστοκράτισα δεν τραβάει οπότε είναι εύκολο (σχετικά). Όταν βλέπουμε σκύλο όμως κάνει σαν δαιμονισμένος.
Βασικά όσο και να παραπονιέμαι πιστεύω ότι για αυθεντικό αδέσποτο που κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε ξαναμπεί σε διαμέρισμα καλά τα πάει. Τουλάχιστον ακούει μετά από το μάλωμα, δεν επιτίθεται ποτέ ακόμη και όταν τον πιέζω για κάτι , π.χ. όταν τον πιάνω απο το κολάρο και τον πάω εκεί που θέλω , βάζει το χέρι μου στο στόμα του αλλά δεν δαγκώνει, για μένα αυτό είναι πολύ καλή ένδειξη για τον χαρακτήρα του.
Ο Έλβις τον φοβάται. Δεν θέλω αυτό να επηρέασει την ψυχολογία του και με στεναχωρεί αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω, τον κανακεύω και ίσως τα κάνω χειρότερα.
Καμιά ιδέα ; Αν βλέπατε κάποια λάθη που κάνω και τα επισημένατε θα με βοηθούσατε. Πιστεύετε θα με βοηθούσε ένας εκπαιδευτής;