Όταν γεννήθηκα με έγραψαν στα χαρτιά ως Έλληνα , αργότερα όλοι μου έλεγαν πόσο σπουδαία καταγωγή είναι η ελληνική , μετέπειτα στις σπουδές μου κατάλαβα το γιατί .
Όσο και αν προσπαθείτε να με κάνετε να ντρέπομαι που ζω στην Ελλάδα , δεν θα με κάνετε ποτέ να πάψω να νοιώθω υπερήφανος ΕΛΛΗΝΑΣ.
(Και για να μη ξεχνιόμαστε , η γενίκευση είναι φασισμός )
Σκέψου όμως ότι ο τίτλος αποτελεί μετάφραση του διάσημου ομηρικού "Αἰδώς, Ἀργεῖοι!" που βροντοφώναξε η Ήρα στους Ελληνάρες, τους οποίους σημειωτέον υπεραγαπούσε, εν τω μέσω της άγριας μάχης κατά των Τρώων στην Ιλιάδα!
![Smile :) :)]()
Φασίστα θα πούμε τον καημένο τον μπαρμπα-Όμηρο?!
![Stick Out Tongue :p :p]()
Σοβαρά τώρα, κοίταξε, ως λαός έχου
ΜΕ κάνει τα δικούλια μας. Και
δεν έχου
ΜΕ σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Οπότε η ντροπή είναι αρκετά καλό έναυσμα για λίγο αυτοεξέταση, αυτοκριτική και δράση αφού θα μας ξυπνήσει μέσα μας το φιλότιμο. Δε νομίζω ότι κανείς είπε ότι ως Έλληνες πρέπει να ντρεπόμαστε εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.
![Smile :) :)]()
Στην ιστορία του κάθε λαού υπάρχουν και μαύρες σελίδες και γκρίζες και όλων των ειδών οι αποχρώσεις.
![Smile :) :)]()
Το να ντρέπεται κανείς για τους δικούς του δε σημαίνει όμως ότι θα θεωρήσει άλλους λαούς ανώτερους. Και όσο μελετάω και ζω σε άλλες κουλτούρες, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κανείς δεν είναι ανώτερος απ' τον άλλον. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε στάσιμοι και να μην προχωράμε.
Προσωπικά δεν έχω κόμπλεξ που είμαι Ελληνίδα. Τους αρχαίους τους λατρεύω περισσότερο κι απ' τη ζωή μου (αλήθεια), αλλά αυτό είναι περισσότερο προσωπικό βίτσιο, αν θέλεις. Τους σκέφτομαι από το πρωί του Θεού μέχρι το βράδυ του Κυρίου, αλλά ποτέ δεν έχω κάτσει να σκεφτώ ότι πρέπει να είμαι περήφανη γι' αυτούς. Νομίζω τα ίδια ακριβώς θα αισθανόμουνα γι' αυτούς ακόμα κι αν δεν ήμουν Ελληνίδα. Τα στραβούλια τους τα βλέπω και τα παραβλέπω και γράφω για δαύτα τόνους και τόνους. Και των μοντέρνων Ελλήνων βλέπω τα στραβούλια και ναι, κάπου ντρέπομαι, κάπου λυπάμαι, κάπου .... κάπου .... κάπου .....
Από την άλλη όμως βλέπω ότι παντού και πάντα, ΚΑΙ στην Ελλάδα, έχει και καλούς, έχει και κακούς. Και η ντροπή δεν είναι κακό συναίσθημα. Αντίθετα μπορεί να οδηγήσει σε πράξεις που θα μας κάνουν αύριο να είμαστε περήφανοι.
Τα δυο σέντσια μου...
![Smile :) :)]()