Να σου πω εγώ τι έκανα και τώρα κοιμούνται και μαζί.
Όταν έφερα το γατάκι στο σπίτι ο Ερμής, ο οποίος τρελαίνεται να κυνηγάει γάτες, ήταν σε άλλο δωμάτιο. Την άφησα να περιεργαστεί το καινούριο χώρο της για κάμποση ώρα μέχρι να χαλαρώσει. Έπειτα πήγα στο άλλο δωμάτιο και έβαλα το πιατάκι με το φαγητό του Ερμή μπροστά στην πόρτα. Επέστρεψα στο δωμάτιο του γατιού και έβαλα το δικό της πιατάκι στο ίδιο σημείο. Στο μεταξύ αυτά ήδη είχανε ψιλιαστεί πως κάτι συμβαίνει και μυρίζανε κάτω από την πόρτα.
Αυτή τη διαδικασία είχα διαβάσει πως πρέπει να την ακολουθήσω 2-3 μέρες χωρίς να βλέπονται μεταξύ τους τα ζώα αλλά δυστυχώς το σπίτι μου είναι πολύ μικρό και δεν μπορούσα να τα κρατήσω σε ξεχωριστά δωμάτια για πολλές ώρες.
Το ίδιο βράδυ έβαλα το γατί στο crate της, έβγαλα τον Ερμή από το δωμάτιο και τον έβαλα και εκείνον στο δικό του crate και το έκλεισα. Πήρα το γατί αγκαλιά και πλησίασα τον Ερμή. Λύσσαξε! Προσπαθούσε να ορμήξει, άρχισε να γρυλίζει, να γαυγίζει, σα να ούρλιαζε "ΧΕΛΟΟΥ; Εχεις μια γάτα πάνω σου! Ασε με να την τακτοποιήσω εγώ!". Το γατί είχε αρχίσει τα "χισσσ" στο μεταξύ αλλά ήμουν σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον Ερμή και έτσι δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να φύγει από την αγκαλιά μου.
Όταν ο Ερμής επιτέλους ηρέμησε έβαλα το γατί στο crate της και έδωσα μερικές λιχουδιές στον Ερμή ενώ του έλεγα γλυκόλογα και τι καλό σκυλάκι που είσαι και έτσι μπράβο κλπ. Κοιτούσε ακόμα επίμονα τη γάτα αλλά τουλάχιστο ήταν ξαπλωμένος και δεν έκανε φασαρία.
Τις επόμενες μέρες άρχισα να βάζω το crate της γάτας απέναντι από αυτό του σκύλου μειώνοντας σταδιακά την απόσταση, ανάλογα με το αν τα ζώα φαινόντουσαν πολύ ανήσυχα. Όταν ο Ερμής ορμούσε, μετακινούσα τη γάτα λίγο πιο πίσω εως ότου να ηρεμήσει. Όταν έπρεπε να βγάλω το ένα ζώο για να πάει βόλτα/κάνει τις ανάγκες του/φάει κλπ το έπαιρνα στο άλλο δωμάτιο.
Στο μεταξύ είχα φορέσει μια κοντομάνικη μπλούζα και είχα ταράξει τον Ερμή στις αγκαλιές. Με διαφορετική μπλούζα, είχα πασαλείψει τη γάτα επάνω μου xD. Έβαλα λοιπόν τη γατόμπλουζα στο σπιτάκι του Ερμή και τη σκυλόμπλουζα στο σπιτάκι της γάτας για να συνηθίσουν μυρωδιές.
Όταν πλέον αδιαφορούσαν τελείως ο ένας για τον άλλο, έβγαλα τη γάτα από το σπιτάκι της να πάει όπου θέλει ενώ ο Ερμής ήταν ακόμα στο δικό του. Της έβαζα να φάει κοντά στον Ερμή, ενώ σταδιακά μείωνα την απόσταση, μέχρι που κατέληξε να τρώει ακριβώς δίπλα του και να μη δίνουν σημασία ο ένας στον άλλο. Ακριβώς την ίδια διαδικασία ακολούθησα και για τον Ερμή. Ο ένας μύριζε το σπιτάκι του άλλου, το άγγιζαν με τις πατούσες τους και ενώ στην αρχή πάλι άκουγα "γρρρ" και "χισσσ!" μετά από μικρό διάστημα ήταν και πάλι ήρεμοι.
Μια μέρα ενώ ο Ερμής ξάπλωνε κοντά στο σπιτάκι του γατιού αδιάφορος αποφάσισα να πάω στο επόμενο βήμα. Του έβαλα το λουρί του και άφησα το γατί ελεύθερο. Του φόρεσα και φίμωτρο για παν ενδεχόμενο. Στην αρχή, ειδικά όταν το γατί έτρεχε, είχαμε πάλι τις κλασσικές επιθετικότητες. Κάθε φορά που ο Ερμής ήταν ήρεμος, έπαιρνε και μια λιχουδιά. Μια μέρα ο Ερμής μου ξέφυγε και έτρεξε σα τρελός στο γατί, εκείνη στριμώχτηκε στη γωνία αλλά το μόνο που έκανε ήταν να τη μυρίσει και μετά να χάσει το ενδιαφέρον του. Χρυσή στιγμή! Του έδωσα να φάει ένα σωρό λιχουδιές. Τις επόμενες μέρες βγάλαμε το φίμωτρο, η γάτα μας πλησίαζε όλο και περισσότερο. Ο Ερμής τη μύριζε και τη δάγκωνε απαλά σα να θέλει να παίξει, το γατί ενώ στην αρχή τρόμαζε έπειτα συνήθιζε και έπαιζε και αυτή μαζί του.
Όταν είδα πως οι επιθετικότητες είχαν εξαφανιστεί και πως και οι 2 ήταν σχετικά άνετοι, τους άφησα τελείως ελεύθερους. Τις πρώτες μέρες όταν η γάτα έτρεχε ο Ερμής την κυνηγούσε μανιωδώς αλλά όταν την έφτανε τη μύριζε και της δάγκωνε μαλακά τις πατούσες. Ήμουν διαρκώς από πίσω του για να τον διορθώνω λέγοντας "ΟΧΙ!" και κλασσικά όποτε δεν έτρεχε σα μανιακός του έδινα λιχουδιά.
Όλη αυτή η διαδικασία πήρε περίπου 2-3 εβδομάδες. Ελπίζω να σε βοήθησε!
ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ:
Να μην αφήσεις τους 2 τους ελεύθερους στην αρχή μιας και η αρχική εμπειρία μπορεί να είναι δραματική για τον ένα, η και για τους 2, και να κάνει τα πράγματα χειρότερα στη συνέχεια της εκπαίδευσης. Μπορεί ο σκύλος να είναι φιλικός αλλά η γάτα να τρελαίνεται από το άγχος, να του επιτεθεί και τα πράγματα να πάνε στραβά. Η μπορεί ο σκύλος να μην καταλάβει περί τίνος πρόκειται και να τη θεωρήσει και.. chew toy. Είναι 2 διαφορετικά είδη με 2 διαφορετικές γλώσσες επικοινωνίας και ΕΣΥ είσαι ο μεταφραστής τους!
Δες για παράδειγμα ένα βίντεο:
Tiny Kitten completely Owns a Huge Rottweiler - YouTube
Εκεί πέρα το γατάκι είναι μέσα στο άγχος με έναν τεράστιο μαύρο γίγαντα να το στριφογυρίζει και να του γαυγίζει. Ο σκύλος φαίνεται να έχει παιχνιδιάρικη διάθεση αλλά η γάτα δεν το ξέρει αυτό μιας και έχουν τελείως διαφορετική γλώσσα σώματος! Τι θα μπορούσε να είχε γίνει, λοιπόν, αν ο σκύλος πλησίαζε πολύ κοντά στο γατί και εκείνο τον γρατζουνούσε άσχημα; Δε μιλάω για το συγκεκριμένο γατί επειδή είναι μικρούλι, σκέψου ένα μεγάλο με νυχάρες. Δεν θα υπήρχε κίνδυνος ο σκύλος να αμυνθεί με άσχημη κατάληξη για τη γάτα; Η δεν υπάρχει περίπτωση το γατάκι να αρχίσει να τρέχει σαν υστερικό για να κρυφτεί και το κυνηγετικό ένστικτο του σκύλου να βγει στην επιφάνεια;
Για αυτό το λόγο λοιπόν η επαφή πρέπει να γίνει σταδιακά και πάντα με την επίβλεψή σου.
Σου προσθέτω και ένα βίντεο από το παρά τρίχα που με βοήθησε
Νέα άφιξη στο σπίτι της Νίκης - Εκπαίδευση - Γάτα ∼ Παρατρίχα
καλή επιτυχία!