Φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
ευχαριστώ τον σύντροφο seamol που διέκρινε τον μόνο αληθινό φιλόσοφο στο παρών θέμα 
ευχαριστώ επίσης τον ασύντροφο Καρα-τζαφέρ (πολύ ελληνικό όνομα έ? ) που δεν είπε λέξη για κοκόνια και έκαψε απλώς τα κανίς και τα πεκινουά,προφανώς βέβαια κανείς δεν του είπε ότι υπάρχει και κανίς γίγας ,αλλά τέλοσπάντων..............
τέλος ευχαριστώ την μητέρα μου ,που με μεγάλωσε να γίνω ψύχραιμος άνθρωπος και δεν έχω καταλήξει στην φυλακή με αυτά που ακούω και βλέπω,αλλά περισσότερο με αυτά που καταλαβαίνω...............
ευχαριστώ επίσης τον ασύντροφο Καρα-τζαφέρ (πολύ ελληνικό όνομα έ? ) που δεν είπε λέξη για κοκόνια και έκαψε απλώς τα κανίς και τα πεκινουά,προφανώς βέβαια κανείς δεν του είπε ότι υπάρχει και κανίς γίγας ,αλλά τέλοσπάντων..............
τέλος ευχαριστώ την μητέρα μου ,που με μεγάλωσε να γίνω ψύχραιμος άνθρωπος και δεν έχω καταλήξει στην φυλακή με αυτά που ακούω και βλέπω,αλλά περισσότερο με αυτά που καταλαβαίνω...............
Μαλλον πρεπει να μας επαναφερω στην ταξη...
Η αναζητηση μου σχετικα με την προσεγγιση του σκυλου και τις μεθοδους εκπαιδευσης δεν ειναι καινουρια.
Αμετρητρες φορες αναρωτηθηκα, σιωπηλα ή μεσα στο φορουμ ή εκτος φορουμ, ωστε να καταλαβω τι ειναι το πιο σωστο.
Τελικα, τις καλυτερες απαντησεις, οπως και οδηγιες για τις μεθοδους που τελικα ακολουθησα, τις πηρα κυριως απο δυο ανθρωπους (ο ενας εκπαιδευτης και ο αλλος ανετα θα μπορουσε να ειναι), οι οποίοι καταλαβαν πολυ καλα οχι μονο τι σκυλα εχω αλλά και τι ειμαι εγω.
Καποια στιγμη μεσα απο την ομιχλη φανηκε με ποιον τροπο θα μπορουσε να αποδωσει η σκυλα αλλά και εγω ο ιδιος.
Και ο τροπος δεν διαφερει ιδιαιτερα απο την προσεγγιση του Γιαννη, παρά την πιο "επιθετικη" προσεγγιση απο εμενα. Το attitute που λεει ο Γιαννης. Το δικο μου ειναι πιο τραχυ, κομενο και ραμενο στην τραχυτητα της σκυλας.
Επειδη μιλαω πολυ για διορθωση και αυστηροτητα, ο κοσμος (του φορουμ) μπορει να νομιζει οτι ολη μερα διορθωνω.
Στην πραγματικοτητα διορθωνω ελαχιστα. Απλά δινω μεγαλη σημασια στην διορθωση.
Πριν απο ενα χρονο, μετα απο επιμονη/παρακληση μου, το πολυ αξιολογο μελος George K , ανοιξε αυτο το θεμα, που πιστευω αξιζει να ξαναθυμηθουμε:
Η εκπαίδευση μπορεί να είναι μόνο ευχάριστες εμπειρίες.
Βεβαια, δεν ακολουθησα την μεθοδο του, για διάφορους λογους. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν την σεβομαι και οτι δεν με εβαλε σε σκεψεις.
Το θεμα του Γιωργου αποτελει και απαντηση στον φιλο Σουπερμαν, που ειπε οτι η εκπαιδευση για ΙΡΟ ειναι μια.
Υ.Γ.
Η αναζητηση μου σχετικα με την προσεγγιση του σκυλου και τις μεθοδους εκπαιδευσης δεν ειναι καινουρια.
Αμετρητρες φορες αναρωτηθηκα, σιωπηλα ή μεσα στο φορουμ ή εκτος φορουμ, ωστε να καταλαβω τι ειναι το πιο σωστο.
Τελικα, τις καλυτερες απαντησεις, οπως και οδηγιες για τις μεθοδους που τελικα ακολουθησα, τις πηρα κυριως απο δυο ανθρωπους (ο ενας εκπαιδευτης και ο αλλος ανετα θα μπορουσε να ειναι), οι οποίοι καταλαβαν πολυ καλα οχι μονο τι σκυλα εχω αλλά και τι ειμαι εγω.
Καποια στιγμη μεσα απο την ομιχλη φανηκε με ποιον τροπο θα μπορουσε να αποδωσει η σκυλα αλλά και εγω ο ιδιος.
Και ο τροπος δεν διαφερει ιδιαιτερα απο την προσεγγιση του Γιαννη, παρά την πιο "επιθετικη" προσεγγιση απο εμενα. Το attitute που λεει ο Γιαννης. Το δικο μου ειναι πιο τραχυ, κομενο και ραμενο στην τραχυτητα της σκυλας.
Επειδη μιλαω πολυ για διορθωση και αυστηροτητα, ο κοσμος (του φορουμ) μπορει να νομιζει οτι ολη μερα διορθωνω.
Στην πραγματικοτητα διορθωνω ελαχιστα. Απλά δινω μεγαλη σημασια στην διορθωση.
Πριν απο ενα χρονο, μετα απο επιμονη/παρακληση μου, το πολυ αξιολογο μελος George K , ανοιξε αυτο το θεμα, που πιστευω αξιζει να ξαναθυμηθουμε:
Η εκπαίδευση μπορεί να είναι μόνο ευχάριστες εμπειρίες.
Βεβαια, δεν ακολουθησα την μεθοδο του, για διάφορους λογους. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν την σεβομαι και οτι δεν με εβαλε σε σκεψεις.
Το θεμα του Γιωργου αποτελει και απαντηση στον φιλο Σουπερμαν, που ειπε οτι η εκπαιδευση για ΙΡΟ ειναι μια.
Υ.Γ.
Καρατζα-φύρερ λεγεται!
Last edited:
Φίλε sea-mol,
Να θυμήσω ότι το θέμα ξεκίνησε με έναυσμα τις έννοιες:
- "πολυπολιτισμικότητα" (των ιδιοκτητών) που είχε γράψει ο Αρης...
- διαφορετικές Ομάδες και φυλές (των σκύλων) που είχα γράψει εγώ, σε άλλο θέμα...
Προσπαθήσαμε δε, ξεκινώντας, να εξετάσουμε αν αυτές οι έννοιες είναι "εξαρτημένες μεταβλητές" (2 εξισώσεων με 2 αγνώστους - όπως θα έλεγε και η κόρη του Αρη, μετά το μάθημα με το γνωστό δάσκαλο - όμηρο της Ήρας!) προσδιορισμού της "φιλοσοφίας" εκπαίδευσης...
Ή, αν, απλώς, η "φιλοσοφία" (κοινώς: η μεθοδολογική προσέγγιση - και, πάρα πολύ απλά: μέθοδος) εκπαίδευσης είναι τελείως ανεξάρτητη από αυτές τις έννοιες και υπάρχει "θέσφατο"... δηλαδή, ότι μία και μοναδική μέθοδος ταιριάζει παντού...
Και, αν μεν ισχύει το δεύτερο, όλα καλά... "ο καθείς εφ ώ ετάχθη"...
Αν, όμως, ισχύει το πρώτο, τότε το θέμα σηκώνει πολλή κουβέντα και έχει και νόημα... και, είναι μεν "λειτουργικό", αλλά καθόλου αμιγώς...
Πως αλλιώς να στο πω?
Αν, ας πούμε, πάρω ένα πιστόλι και σε ...σκοτώσω, το θέμα είναι λειτουργικό (αποτέλεσμα), αλλά όχι "αμιγώς λειτουργικό"... όλοι (όχι απλά "φιλοσοφώντας") θα ζητήσουν να μάθουν το "πως" έφτασα στο σημείο αυτό και το "γιατί", καθώς και το περιβάλλον μου κλπ...
Το ίδιο θα γινόταν, αν (χτύπα ξύλο) μία μέρα ο Πύρρος γυρίσει και σου χώσει ένα "γεμάτο" δάγκωμα... ή, εάν ανέβει στο κρεβάτι σου και κατουρήσει το μαξιλάρι, ενώ εσύ τον βλέπεις...
Και το "φιλοσοφήσαμε" λιγάκι, μιάς και δεν είναι εύκολο για τον κάθε ένα ιδιοκτήτη σκύλου, να δοκιμάζει όλες τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές μεθόδους, ώστε να καταλήξει... άσε που ο Αρης κι εγώ, πολύ συχνά, μας αρέσει να ψαχνόμαστε λίγο περισσότερο, μπας και βγει και κανένα "λαυράκι"...
Αρη,
1. Κι εγώ, αν δεν είχα τη Μόκα, ίσως δεν θα το είχα ψάξει τόσο πολύ... με τη Μόκα, όμως, άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά τα 2 άκρα:
- Ενα φοβικό σκυλί, ή, αν θέλετε, ένα σκυλί με ευαίσθητα νεύρα και σποραδικούς πανικούς (και συσχετισμός, ή όχι, με τη φυλή?)...
- Ενα 100% κυριαρχικό σκυλί, με γερά νεύρα και προερχόμενο από "εξωτική" φυλή (και συσχετισμός, ή όχι, με τη φυλή?)... ο "Καύκασός σου", όπως το αποκαλώ πολλές φορές...
Οι αρχικές απαντήσεις που πήρα ήταν "εντάξει, ο Καύκασος ή το Kangal είναι άλλα κόλπα"... και άρχισα αυτό το (μαγικό) ταξίδι...
2. Νομίζω ότι ξέρω ποιούς δύο ανθρώπους εννοείς και θα συμφωνήσω και στους δύο... Αυτοί οι δύο κι αν έχουν "φιλοσοφικές" ανησυχίες και αναζητήσεις!!!
3. Ετσι πηγαίνει το πράγμα... Ενώ είμαστε απελπισμένοι, κάποια στιγμή βλέπουμε τη λύση (ή τον κατάλληλο συνδυασμό), σαν να υπήρχε "εδώ" από καιρό... και, στην πραγματικότητα, υπήρχε... απλά, εμείς δεν ήμασταν έτοιμοι να την αναγνωρίσουμε...
Δεν είναι απλές συνταγές αυτές οι υλοποιήσεις...
4. Μα, γι' αυτή τη μαγική λέξη: "ιδιαίτερα" ξεκίνησε και η "φιλοσοφική" κουβέντα μας... ο διάβολος, πάντα, κρύβεται στη λεπτομέρεια...
Και, με την ευθυκρισία που σε διακρίνει, άνοιξες το θέμα...
Οπότε, για να συνοψισουμε, όπως τουλαχιστον το καταλαβαινω εγω …
Μια μεθοδος μπορει να μην ταιριαζει στον σκυλο, (όπως δεν ταιριαζει στην Μοκα η επιθετικη προσεγγιση).
Μια μεθοδος μπορει να μην ταιριαζει στον χειριστη (όπως δεν ταιριαζει στην γυναικα μου η δυνατη διορθωση. Το θεωρει απανθρωπο και αισθανεται απιστευτες τυψεις).
Ενας εκπαιδευτης μπορει να μην μας ταιριαζει, γιατι όπως ειπε η yasemin δεν μπορει να μας κουμπωσει με τον σκυλο, ή και για αλλους λογους.
Και, καποιες φυλές δεν ταιριαζουν με καποιους ανθρωπους, όχι μονο λογω του τροπου ζωης (τι δουλεια εχει πχ ενας καναπεδάκιας με ένα μαλινουά), αλλά και λογω ταμπεραμεντου και ψυχολογιας (πώς θα επιβληθει ενας μαζεμενος φοβισμενος ανθρωπος σε ένα καυκασιο?).
Το τελειο, κατά το δυνατον, αποτελεσμα ερχεται όταν ταιριαξουν σε καποιον ικανοποιητικο βαθμο όλα τα παραπανω.
Αν το ολο εγχειρημα δεν αποδιδει, εχεις ένα μονιμο αγχος με τον σκυλο (συνηθως συμβαινει με τις πολύ δυναμικες φυλες) και δεν αναπαυεται η ψυχη σου καπου, φυγε, κανε την ερευνα σου με ειλικρινη αυτοκριτικη, ακολουθα την καρδια, το ενστικτο και την λογικη και πήγαινε εκει που αισθανεσαι οικεία και μπορεις να αποδωσεις, και μην παιζεις ένα χαμενο παιχνιδι.
Πηγαινε εκει που αποδίδεις και αναπαυεσαι, πλην ομως γνωριζε ότι ο ανεπρόκοπος είναι παντου ανεπροκοπος.
Μια μεθοδος μπορει να μην ταιριαζει στον σκυλο, (όπως δεν ταιριαζει στην Μοκα η επιθετικη προσεγγιση).
Μια μεθοδος μπορει να μην ταιριαζει στον χειριστη (όπως δεν ταιριαζει στην γυναικα μου η δυνατη διορθωση. Το θεωρει απανθρωπο και αισθανεται απιστευτες τυψεις).
Ενας εκπαιδευτης μπορει να μην μας ταιριαζει, γιατι όπως ειπε η yasemin δεν μπορει να μας κουμπωσει με τον σκυλο, ή και για αλλους λογους.
Και, καποιες φυλές δεν ταιριαζουν με καποιους ανθρωπους, όχι μονο λογω του τροπου ζωης (τι δουλεια εχει πχ ενας καναπεδάκιας με ένα μαλινουά), αλλά και λογω ταμπεραμεντου και ψυχολογιας (πώς θα επιβληθει ενας μαζεμενος φοβισμενος ανθρωπος σε ένα καυκασιο?).
Το τελειο, κατά το δυνατον, αποτελεσμα ερχεται όταν ταιριαξουν σε καποιον ικανοποιητικο βαθμο όλα τα παραπανω.
Αν το ολο εγχειρημα δεν αποδιδει, εχεις ένα μονιμο αγχος με τον σκυλο (συνηθως συμβαινει με τις πολύ δυναμικες φυλες) και δεν αναπαυεται η ψυχη σου καπου, φυγε, κανε την ερευνα σου με ειλικρινη αυτοκριτικη, ακολουθα την καρδια, το ενστικτο και την λογικη και πήγαινε εκει που αισθανεσαι οικεία και μπορεις να αποδωσεις, και μην παιζεις ένα χαμενο παιχνιδι.
Πηγαινε εκει που αποδίδεις και αναπαυεσαι, πλην ομως γνωριζε ότι ο ανεπρόκοπος είναι παντου ανεπροκοπος.
Αυτό ακριβώς..!!!!
Πολύ απλά τα πράγματα εμείς τα κάνουμε δύσκολα..!!!
Επίσης για αυτό θα έπρεπε κάθε εκπαιδευτής να μπορεί να προσαρμόσει αυτά που ξέρει στις "συνθήκες" με έναν "άλλον" ιδιοκτήτη, με έναν "άλλον" σκύλο και με μία "άλλη" φυλή.
Όχι ξέρω π.χ. διόρθωση μόνο με ηλεκτρικό κολάρο τα πάντα τα χειρίζομαι με αυτό.., δεν χρειάζονται όλοι οι σκύλοι ηλεκτρικό κολάρο..μαθαίνουν κάποιοι και με άλλους τρόπους. Ο σκύλος θα ορίσει τι εκπαιδευτική μέθοδο θα ακολουθήσεις.., όχι μόνο οι εώς τώρα γνώσεις "σου".
Όλα αυτά δεν μας μαθαίνουν την "χημεία"..αλλά την συνήπαρξη και την αρμονία.., την προσωπική σχέση την δουλέυουμε μόνοι μας.. Αν και οι σκύλοι είναι πολύ απλοί και όταν μας εμπιστευτούν και μάθουν να είμαστε ο αρχηγός τους..όλα γίνονται και αυτοί είναι αφοσιωμένοι σε εμάς για πάντα..Αρκεί να ζητάμε από αυτούς φυσιολογικά πράγματα και να έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες και επιθυμίες ανάλογα την φυλή, το ίδιο το ταμπεραμέντο του σκύλου, της κατάστασης του ζώου και της ηλικίας του.
Ο εκπαιδευτής δεν πρέπει να μας μάθει μόνο να είμαστε οι αρχηγοί αλλά και την απλότητα μιας υγιής σχέσης σκύλου και ανθρώπου, την απλότητα του αμοιβαίου σεβασμού πέρα από τα "κουμπάκια της χειραγώγησης" και από εκεί και πέρα έχοντας την βάση .. κάθε άνθρωπος και σκύλος είναι μοναδικός και κάθε σχέση μοναδική εξίσου και εκεί είναι και η μαγεία.
Αρη,
Πολύ ωραίο post και, γι' αυτό, εξασφάλισε και το "thanks" μου...
Είχα αρκετά να πω... στα περισσότερα, συμφωνώντας μαζί σου... Αντίθετα με άλλους, πιστεύω ότι είναι ένα "ζουμερό" θέμα, που θα ήθελε το χρόνο του για να ωριμάσει και να εξαντληθεί...
Τουλάχιστον πιο ζουμερό από το "Εκτροφέας - Απαράδεκτη Συμπεριφορά?...", που τρέχει αυτή την περίοδο...
...αλλά, η Κάτια, έβαλε το "σταυρό" πάνω στο θέμα...
...και ο Δημήτρης, φρόντισε να γράψει τον "επιτύμβιο"...Μου φαίνεται Άρη μου ότι αυτή την φορά τον θαυμάσιο επίλογο τον έβαλες εσύ
Άσε κιόλας που το κείμενο σου είναι χωρισμένο σε 2 μέρη, ανταποκρινόμενο πλήρως στον τίτλο του θέματος
Υ.Γ. Αρη, τα υπόλοιπα, λοιπόν, θα σου τα γράψω μέσω άλλης, γνωστής επίσης, οδού...
Υ.Γ.2. Σε σχέση με τον "ανεπρόκοπο"... για μένα χτυπάει η καμπάνα?
Last edited:
Αρη, τι εννοεις ακριβως με αυτο; Εκτος και αν ειναι το ''κερασακι'' στην τουρτα, οποτε παω πασο...
Ελπίζω, ένα σχόλιο κάποιου που είναι απλώς παρατηρητής και αναγνώστης (μαθητής) αυτού του πολύ ενδιαφέροντος θέματος, να μην αποτελέσει εμπόδιο στην συνέχιση του, από την στιγμή μάλιστα που υπάρχουν ακόμα πτυχές του που δεν έχουν ειπωθεί.
ναι, καλά....Ελπίζω, ένα σχόλιο κάποιου που είναι απλώς παρατηρητής και αναγνώστης (μαθητής) αυτού του πολύ ενδιαφέροντος θέματος, να μην αποτελέσει εμπόδιο στην συνέχιση του, από την στιγμή μάλιστα που υπάρχουν ακόμα πτυχές του που δεν έχουν ειπωθεί.
τα'κανες μάπα και άντε να το μαζέψεις τώρα....
Ωχ!!!! Μου έλεγαν όλοι όταν "κατατάχθηκα" στο forum: "πες την γνώμη σου και γράψε ελεύθερα!!!"ναι, καλά....
τα'κανες μάπα και άντε να το μαζέψεις τώρα....
Αυτοί με παρέσυραν
Ετσι να συνεχίσεις να γράφεις ...παιδί μου!Ωχ!!!! Μου έλεγαν όλοι όταν "κατατάχθηκα" στο forum: "πες την γνώμη σου και γράψε ελεύθερα!!!"
Αυτοί με παρέσυραν
Πάντα ελεύθερα!!!
Όταν επιστρέψει ο Άρης και δει πως του έχουμε κάνει το θέμα του ελπίζω να εφαρμόσει θετική μέθοδο "διόρθωσης" και όχι την "άλλη"Ετσι να συνεχίσεις να γράφεις ...παιδί μου!
Πάντα ελεύθερα!!!
αρη επειδη βαριεμαι τωρα να το κανω παραθεση.στο ποστ που αναφερθηκες σε μενα να ξερεις οτι αυτο το θεμα δεν ειναι απαντηση αλλα φιλοσοφικη προσεγγιση
Το γεγονός ότι η ταυτότητα περιέχει μέσα της τη διαφορά εκφράζεται σε κάθε πρόταση, όπου το κατηγόρημα είναι αναγκαστικά διαφορετικό από το υποκείμενο,
η Ήρα είναι μαύρο σκυλί, το σκοτάδι είναι μαύρο,
εδώ τόσο στο υποκείμενο, όσο και στο κατηγόρημα υπάρχει κάτι που δεν περικλείνεται ούτε στο κατηγόρημα ούτε στο υποκείμενο
και πιο πέρα ακόμα όμως ,
στο προτσές της γνώσης, η ποσοτική ταυτότητα της εξωτερικής υλικής πηγής αρνείται τον εαυτό της σε Διαφορά, που είναι η αφηρημένη εικόνα του αισθήματος.
Αυτή η διαλεκτική αυτοσχετιζόμενη έννοια περιέχει τώρα μέσα στη Διαφορά την Ταυτότητα ως μια θετική Εικόνα πάνω στο αρνητικό του αισθήματος που είναι η πεπερασμένη ποιοτική Διαφορά.
είναι απλό ,
για κάθε κυνόφιλο που δεν παραπλανήθηκε από την καθηγητική φιλοσοφία, όπως και για κάθε υλιστή, το αίσθημα είναι πραγματικά ο άμεσος σύνδεσμος ανάμεσα στη συνείδηση και τον εξωτερικό κόσμο: είναι η μετατροπή της ενέργειας του εξωτερικού ερεθισμού σε γεγονός της συνείδησης
πιστεύω πως καταλαβαίνετε
η Ήρα είναι μαύρο σκυλί, το σκοτάδι είναι μαύρο,
εδώ τόσο στο υποκείμενο, όσο και στο κατηγόρημα υπάρχει κάτι που δεν περικλείνεται ούτε στο κατηγόρημα ούτε στο υποκείμενο
και πιο πέρα ακόμα όμως ,
στο προτσές της γνώσης, η ποσοτική ταυτότητα της εξωτερικής υλικής πηγής αρνείται τον εαυτό της σε Διαφορά, που είναι η αφηρημένη εικόνα του αισθήματος.
Αυτή η διαλεκτική αυτοσχετιζόμενη έννοια περιέχει τώρα μέσα στη Διαφορά την Ταυτότητα ως μια θετική Εικόνα πάνω στο αρνητικό του αισθήματος που είναι η πεπερασμένη ποιοτική Διαφορά.
είναι απλό ,
για κάθε κυνόφιλο που δεν παραπλανήθηκε από την καθηγητική φιλοσοφία, όπως και για κάθε υλιστή, το αίσθημα είναι πραγματικά ο άμεσος σύνδεσμος ανάμεσα στη συνείδηση και τον εξωτερικό κόσμο: είναι η μετατροπή της ενέργειας του εξωτερικού ερεθισμού σε γεγονός της συνείδησης
πιστεύω πως καταλαβαίνετε
