Εννοείται κι αυτά συμβαίνουν όταν με τον πνίχτη τραβάς το σκύλο και το κάνεις για όλη τη ζωή του.Με τον πνίχτη δεν τραβάς,σφίγγεις στιγμιαία και απελευθερώνεις.Σας παραθέτουμε τα αποτελέσματα έρευνας που έγινε στην Γερμανία σχετικά με την χρήση του «πνίχτη» στην εκπαίδευση των σκύλων.
•100 σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα
•50 είχαν τον κλασικό πνίχτη (συρόμενος)
•50 είχαν «αγκαθωτό πνίχτη»
•Τα σκυλιά παρακολουθήθηκαν για όλη τους την ζωή
•Με τον θάνατο κάθε σκυλιού γινόταν αυτοψία
•Από τα 50 με τον κλασικό πνίχτη , τα 48 είχαν τραύματα στον λαιμό, στην τραχεία ή την πλάτη. 2 εξ αυτών είχαν προβλήματα εκ γενετής. Τα άλλα 46 είχαν προκληθεί από την χρήση του πνίχτη.
•Παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα από την χρήση αγκαθωτού πνίχτη.
(Η πληροφορίες για την πιο πάνω έρευνα είναι από το σεμινάριο της κ. Anne Marie Silverton)
——————————————————————————————————-
Οι "μερικοί" να ενημερωθούν καλύτερα και να βγάζουν τον πνίχτη από το σκύλο τους στο σπίτι ή οπουδήποτε δεν έχουν τον έλεγχό τους.Μερικοί φορούν τους πνίχτες στα σκυλιά όλοι την ώρα , κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο επειδή ο πνίχτης πιάνετε εύκολα σε διάφορα αντικείμενα και το σκυλί στραγγαλίζεται.
Επαναλαμβάνω,αυτά συμβαίνουν από τους μη ενημερωμένους.Με τον πνίχτη δεν τραβάς.Η επιθετικότητα και τα προβλήματα συμπεριφοράς συμβαίνουν επειδή ο πνίχτης «στραγγαλίζει» το σκυλί. Αν κάποιος σφίξει τα χέρια του γύρω από τον λαιμό σας αμέσως νοιώθετε άβολα και φοβάστε. Έτσι και χειρότερα νοιώθει το σκυλί κάθε φορά που τραβάτε τον πνίχτη. Ένα σύνηθες σενάριο είναι το ακόλουθο: Ένα άλλο σκυλί σας πλησιάζει και εσείς τραβάτε το λουρί του σκυλιού σας , σφίγγοντας τον πνίχτη, γιατί αυτό προσπαθεί να πάει προς το άλλο σκυλί. Αυτό επαναλαμβάνεται μερικές φορές και γρήγορα το σκυλί σας αναπτύσσει φοβία και επιθετικότητα προς τα σκυλιά γιατί τα συνδυάζει με τον πόνο που νοιώθει στο λαιμό του από τον πνίχτη. Η εκδήλωση επιθετικότητας με την σειρά της τιμωρείται με ακόμη δυνατότερα τραβήγματα του λουριού και σύντομα τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας και το σκυλί έχει σχεδόν καταστραφεί , καταδικασμένο σε συνεχή τιμωρία , αγωνία και καβγάδες και πολλές φορές στην ευθανασία. Αν η επιθετικότητα κατευθυνθεί και προς άλλες καταστάσεις συχνά τα θύματα είναι και οι άνθρωποι.
Θυμηθείτε , ανεξάρτητα αν χρησιμοποιείτε τον ένα τύπο πνίχτη ή τον άλλο , είτε απλώς ένα κανονικό λουρί το οποίο όμως το χρησιμοποιείτε για να «διορθώνετε / τιμωρείτε» τραβώντας τον σκύλο σας κάθε φορά που δεν συμπεριφέρεται «σωστά» , στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεται να μην τραβάει. Το τράβηγμα είναι συμπεριφορά που δεν πρέπει να την αφήνουμε αναπτύσσεται και να γίνεται συνήθεια. Κάθε φορά που το σκυλί σας τραβάει, σταματήστε και βαδίστε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που αν χρησιμοποιηθούν έγκαιρα και σωστά το σκυλί σας θα μάθει να περπατάει χαλαρά δίπλα σας. Η χρήση του πνίχτη όχι μόνον δεν είναι αναγκαία αλλά είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνη τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχική υγεία του σκυλιού σας. Πολλές δε φορές τις συνέπειες τις «πληρώνουν» άλλα σκυλιά και άνθρωποι που πέφτουν θύματα τις επιθετικότητας του σκύλου που προήλθε από την χρήση των τόσο αναχρονιστικών και μη ζωοφιλικών τεχνικών (διορθώσεις μέσω πνίχτη).
Παράδειγμα πώς λειτουργει:Τελειώνεις το μαγείρεμα,κλείνεις το μάτι της κουζίνας,αλλά αυτό είναι ζεστό ακόμα.Προειδοποιείς το παιδί σου να μην πλησιάσει το χέρι του εκεί γιατί θα καεί και το προσέχεις κάθε φορά να μη το κάνει.Αυτό επιμένει επειδή αγνοεί τον κίνδυνο ή επειδή το θεωρεί μαγκιά ή επειδή είναι πάνω στην εφηβεία(καλά,θα είναι χαζό στην εφηβεια να κάνει κάτι τέτοιο,αλλά λεμε...),κτλ και βάζει το χέρι του.Με το που θα καεί,στο δευτερόλεπτο θα το βγάλει.Θα το ξανακάνει;Όχι;Δε θα πάμε εμείς να πιέσουμε το χέρι του πάνω στο μάτι για να καεί,αλλά η συνέπεια θα έρθει μόνη της αν το κάνει.
Έτσι και ο πνίχτης.Δεν τραβάμε συνεχώς τον πνίχτη,γιατί όντως θα φέρει άσχημα αποτελέσματα.Τον τραβάμε ίσα να νιώσει ο σκύλος ένα τσίμπημα.Ούτως ή άλλως,αν ο σκύλος θέλει να τραβήξει συνεχόμενα,ο λαιμός του είναι τόσο δυνατός που δε θα καταλάβει τίποτα από την πίεση του πνίχτη.Μη φανταστείτε ότι ο πνίχτης καρφώνει μέσα στο λαιμό του σκύλου.
Η εκπαιδεύτριά μου μου έκανε ένα παράδειγμα.Μου είπε ότι ο λαιμός του σκύλου είναι ο πιο δυνατός του μυς και αντιστοιχεί με το δικό μας μηρό.Μου έβαλε τον πνίχτη στο πόδι μου και μου είπε ότι έτσι πονάει.Όντως αν το έσφιγγε πολύ συνεχόμενα,πονούσε.Αν όμως το έκανε στιγμιαία,απλά με ξάφνιαζε για να την προσέξω.
Γι' αυτό ξαναλέω,θέλει εκπαιδευτή ο πνίχτης και ως τελευταία λύση.Αυτά τα λέω όχι για να σας πείσω,αλλά για να απομυθοποιήσω λίγο το "φοβερό" πνίχτη.Σωστό χειρισμό θέλει όπως όλα τα πράγματα.
Τέλος,οι παλιοί γνωρίζουν ότι ο σκύλος μου έχει κάνει εγχείριση στην πλάτη και το συνεχές τράβηγμα του κολάρου ήταν ότι χειρότερο γι αυτόν. Με τον πνίχτη,σταμάτησε να πετάγεται,άρα να τον τραβώ και δείχνει να πονάει λιγότερο.
Καλά,με τίποτα δε περίμενα να γίνω τόσο ένθερμη υποστηρικτής του πνίχτη