Λοιπόν αρχίσανε τα κρύα στο Καλαμποκιστάν και οι βροχές και οι καταιγίδες και γενικώς ο καιρός ξαφνικά έγινε μια αηδία και μισή. Βάλτε από πάνω και το γεγονός ότι πνίγομαι στη δουλειά και το Μουφ δε βγήκε για βόλτα για δυο-τρεις μέρες, ούτε καν για να πάει στο πάρκο, αφού ηλεκτρικές καταιγίδες=κίνδυνος θάνατος εδώ πέρα και είχανε κλείσει μέχρι και το πάρκο εδώ παρακάτω.
Κι εκεί αρχίσανε τα ζόρικα, κοινώς οι εφιάλτες! Σοβαρά. Επειδή το Μουφ είχε μια πρεμούρα να βγει γενικώς και να πεταχτεί έξω, είδα στον ύπνο μου ότι, λέει, ήμουνα στην Αθήνα και είχα το Μουφ μαζί. Και πήδηξε, λέει, από τον τέταρτο όροφο του διαμερίσματος των γονέων μου και έσπασε λεκάνη και τα δυο πίσω πόδια του! Και μετά διακτινιστήκαμε κάπως στο Καλαμποκιστάν όπου τον έβγαζα βόλτα σουρνόμενο και κουτσαίνοντας από τον πόνο!! Και ξύπνησα μετά κάθιδρη και με τρομερές τύψεις. Ευτυχώς χτες τον έβγαλα μεγάλη βόλτα και κοιμήθηκα μια χαρούλα μετά.
Το κακό είναι ότι εδώ πέρα αλλάζει ο καιρός και άσχημα. Το περασμένο σαββατοκύριακο πήγα στο Σικάγο για ψώνια και είδα και κάτι φίλες μου, οπότε πήγαμε το Μουφ βόλτα στην αμμουδιά της λίμνης Μίσιγκαν που την πέρασε στην αρχή το Μουφ για τον Ατλαντικό Ωκεανό, ο οποίος προς μεγάλη του έκπληξη αυτή τη φορά πινότανε!! Ήδη είχε κύματα διότι φύσαγε ως συνήθως, αλλά μου φαίνεται ότι ήταν και η τελευταία βόλτα εκεί για φέτος. Πρέπει πάλι να πάω Σικάγο το άλλο σαββατοκύριακο, αλλά φοβάμαι ότι τέρμα οι βόλτες στη λίμνη διότι έβαλε ήδη κρύο αυτή τη βδομάδα και έχουν αρχίσει να φυσάνε οι τέσσερεις αέρηδες, οπότε στη λίμνη θα κάνει το κρύο της αρκούδας.
Φανταστείτε τώρα ότι όταν μιλάμε για διαφορές θερμοκρασίας και έχουμε π.χ. -38 Κελσίου μέσα στο Σικάγο μες στο καταχείμωνο, στις όχθες της λίμνης, λόγω αέρα που μπορεί και να σε ρίξει κάτω, η θερμοκρασία με το windchill πάει στους -60!! Δεν έχουμε ακόμα φτάσει εκεί, πού θα πάει όμως, θα έρθει και ο Δεκέμβριος-Ιανουάριος και τότε θα γελάσουμε πάλι όπως πέρσυ. The windy city of the windy state....
Ετοιμαζόμαστε τώρα μετά λύπης μεγάλης να πάμε για προτελευταία φορά φέτος στη λαϊκή που φυσικά δεν μπορούν να την έχουν στο κρύο, αφήστε δε που δε φυτρώνει τίποτα εδώ. Οπότε θα περπατήσει λίγο το Μουφ και θα γίνεται οχληρό στην κοινωνία αφού θα έχει τόσα φαγιά γύρω του. Τουλάχιστον να αισθάνομαι λιγότερες ενοχές...
Κι εκεί αρχίσανε τα ζόρικα, κοινώς οι εφιάλτες! Σοβαρά. Επειδή το Μουφ είχε μια πρεμούρα να βγει γενικώς και να πεταχτεί έξω, είδα στον ύπνο μου ότι, λέει, ήμουνα στην Αθήνα και είχα το Μουφ μαζί. Και πήδηξε, λέει, από τον τέταρτο όροφο του διαμερίσματος των γονέων μου και έσπασε λεκάνη και τα δυο πίσω πόδια του! Και μετά διακτινιστήκαμε κάπως στο Καλαμποκιστάν όπου τον έβγαζα βόλτα σουρνόμενο και κουτσαίνοντας από τον πόνο!! Και ξύπνησα μετά κάθιδρη και με τρομερές τύψεις. Ευτυχώς χτες τον έβγαλα μεγάλη βόλτα και κοιμήθηκα μια χαρούλα μετά.
Το κακό είναι ότι εδώ πέρα αλλάζει ο καιρός και άσχημα. Το περασμένο σαββατοκύριακο πήγα στο Σικάγο για ψώνια και είδα και κάτι φίλες μου, οπότε πήγαμε το Μουφ βόλτα στην αμμουδιά της λίμνης Μίσιγκαν που την πέρασε στην αρχή το Μουφ για τον Ατλαντικό Ωκεανό, ο οποίος προς μεγάλη του έκπληξη αυτή τη φορά πινότανε!! Ήδη είχε κύματα διότι φύσαγε ως συνήθως, αλλά μου φαίνεται ότι ήταν και η τελευταία βόλτα εκεί για φέτος. Πρέπει πάλι να πάω Σικάγο το άλλο σαββατοκύριακο, αλλά φοβάμαι ότι τέρμα οι βόλτες στη λίμνη διότι έβαλε ήδη κρύο αυτή τη βδομάδα και έχουν αρχίσει να φυσάνε οι τέσσερεις αέρηδες, οπότε στη λίμνη θα κάνει το κρύο της αρκούδας.
Φανταστείτε τώρα ότι όταν μιλάμε για διαφορές θερμοκρασίας και έχουμε π.χ. -38 Κελσίου μέσα στο Σικάγο μες στο καταχείμωνο, στις όχθες της λίμνης, λόγω αέρα που μπορεί και να σε ρίξει κάτω, η θερμοκρασία με το windchill πάει στους -60!! Δεν έχουμε ακόμα φτάσει εκεί, πού θα πάει όμως, θα έρθει και ο Δεκέμβριος-Ιανουάριος και τότε θα γελάσουμε πάλι όπως πέρσυ. The windy city of the windy state....
Ετοιμαζόμαστε τώρα μετά λύπης μεγάλης να πάμε για προτελευταία φορά φέτος στη λαϊκή που φυσικά δεν μπορούν να την έχουν στο κρύο, αφήστε δε που δε φυτρώνει τίποτα εδώ. Οπότε θα περπατήσει λίγο το Μουφ και θα γίνεται οχληρό στην κοινωνία αφού θα έχει τόσα φαγιά γύρω του. Τουλάχιστον να αισθάνομαι λιγότερες ενοχές...