Είναι ένας μήνας που ασχολούμαι με την εκπαίδευση της Λήδας (από λίγο κάθε μέρα) και θέλω να γράψω κάποιες παρατηρήσεις που με προβληματίζουν:
1. Την εντολή "κάτσε" τη γνώριζε από πριν, έχει γίνει πρόοδος στο να την ακούει κατευθείαν στο 99% των περιπτώσεων εντός σπιτιού. Εκτός σπιτιού, την ακούει αλλά πολύ σπάνια με την πρώτη φορά. Συνήθως με κοιτάει ηλίθια στην αρχή και μόλις το ξαμαπώ κάθεται (κακόκεφα όμως). Όταν της το λέω και δε με ακούει κάνω καλά που επαναλαμβάνω την εντολή;Πρέπει να τη διορθώνω;
2. Την εντολή "κάτω" της την έμαθα εγώ, αλλά δεν μπορώ να βγάλω την κίνηση του χεριού. Στην ουσία δεν καταλαβαίνει τη λέξη, καταλαβαίνει την κίνηση (ακουμπάω το δάχτυλο στο πάτωμα). Συνεχίζω έτσι μέχρι να καταλαβαίνει τη λέξη; Μου κάνει εντύπωση που δεν την έχει μάθει ακόμα. Μήπως κάνω κάτι λάθος;
3. Περπάτημα με λουρί: Εδώ γελάμε (ή κλαίμε). Έχω δοκιμάσει τα πάντα και υπάρχει πρόοδος αλλά έχω κουραστεί (είμαι πολύ ανυπόμονη) και πονάει και ο ώμος μου (είμαι πολύ αγύμναστη). Αρχικά δοκίμασα με θετικό τρόπο (της έδινα κροκέτες). Ήταν φανερό οτι δεν επικοινωνούσαμε καθόλου. Μετά άρχισα με παραδοσιακά τραβήγματα και επιβράβευση με κροκέτες. Υπήρχε βελτίωση αλλά και πάλι αν αποφάσιζε να τραβήξει δεν τη σταματούσε τίποτα. Με αγνοούσε πλήρως.
Εδώ και μία βδομάδα άλλαξα τα μεζεδάκια σε ζαμπονάκι. Τις πρώτες μέρες τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά! Δεν έφευγε από κοντά μου κι αν έφευγε μόλις της έλεγα "κοντά" έκοβε ταχύτητα και με κοίταζε (περίμενε μεζέ). Από χτες αρχίζει να αλλάζει πάλι. Φαίνεται πάλι να μην της τραβώ τόσο την προσοχή...Μπορεί να φταίει το ότι συνηθίζει τα συγκεκριμένα μεζεδάκια;
Και τέλος, σε πόσο περίπου χρονικό διάστημα εκμάθησης της εντολής κόβουμε τους μεζέδες; Πρέπει να την έχει μάθει τέλεια; Νιώθω σαν να τη δωροδοκώ-παρακαλάω!
1. Την εντολή "κάτσε" τη γνώριζε από πριν, έχει γίνει πρόοδος στο να την ακούει κατευθείαν στο 99% των περιπτώσεων εντός σπιτιού. Εκτός σπιτιού, την ακούει αλλά πολύ σπάνια με την πρώτη φορά. Συνήθως με κοιτάει ηλίθια στην αρχή και μόλις το ξαμαπώ κάθεται (κακόκεφα όμως). Όταν της το λέω και δε με ακούει κάνω καλά που επαναλαμβάνω την εντολή;Πρέπει να τη διορθώνω;
2. Την εντολή "κάτω" της την έμαθα εγώ, αλλά δεν μπορώ να βγάλω την κίνηση του χεριού. Στην ουσία δεν καταλαβαίνει τη λέξη, καταλαβαίνει την κίνηση (ακουμπάω το δάχτυλο στο πάτωμα). Συνεχίζω έτσι μέχρι να καταλαβαίνει τη λέξη; Μου κάνει εντύπωση που δεν την έχει μάθει ακόμα. Μήπως κάνω κάτι λάθος;
3. Περπάτημα με λουρί: Εδώ γελάμε (ή κλαίμε). Έχω δοκιμάσει τα πάντα και υπάρχει πρόοδος αλλά έχω κουραστεί (είμαι πολύ ανυπόμονη) και πονάει και ο ώμος μου (είμαι πολύ αγύμναστη). Αρχικά δοκίμασα με θετικό τρόπο (της έδινα κροκέτες). Ήταν φανερό οτι δεν επικοινωνούσαμε καθόλου. Μετά άρχισα με παραδοσιακά τραβήγματα και επιβράβευση με κροκέτες. Υπήρχε βελτίωση αλλά και πάλι αν αποφάσιζε να τραβήξει δεν τη σταματούσε τίποτα. Με αγνοούσε πλήρως.
Εδώ και μία βδομάδα άλλαξα τα μεζεδάκια σε ζαμπονάκι. Τις πρώτες μέρες τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά! Δεν έφευγε από κοντά μου κι αν έφευγε μόλις της έλεγα "κοντά" έκοβε ταχύτητα και με κοίταζε (περίμενε μεζέ). Από χτες αρχίζει να αλλάζει πάλι. Φαίνεται πάλι να μην της τραβώ τόσο την προσοχή...Μπορεί να φταίει το ότι συνηθίζει τα συγκεκριμένα μεζεδάκια;
Και τέλος, σε πόσο περίπου χρονικό διάστημα εκμάθησης της εντολής κόβουμε τους μεζέδες; Πρέπει να την έχει μάθει τέλεια; Νιώθω σαν να τη δωροδοκώ-παρακαλάω!