Σκυλί δαιμονισμένο (ενεργητικός σκύλος)

[io maria]

Αν το τρεξιμο δεν ωφειλεται σε προσπαθεια ενεργοποιησεις του εντερου για αφοδευση (ποσο κομψα το ειπα ε?) δοκιμασε να αδιαφορεις εντελως οτι και αν κανει.
Ταϊζεις >ξεκιναει τρεξιμο>εσυ βλεπεις τηλεοραση πχ αν το δοκιμασεις για καποιες μερες και δεν κοψει το τρεξιμο τοτε δοκιμαζεις και τον περιορισμο αν δεν θες να δοκιμασεις το crate εξ αρχης

 

[Νταβίνα]

Ναι αλλά άμα δεν σταματάει με τίποτα δεν γίνεται..το crate είναι μονόδρομος σε τέτοιες περιπτώσεις!!
μπορεί να πάθει ακόμα και συστροφή στομάχου! προσέχουμε για να έχουμε!!!

καλα βρε ενοητε πως αν δεν σταματαει με τιποτα τοτε πας εκει αλλα καλο ειναι στην αρχη να εξαντληθουν οτι πιθανοτιτες υπαρχουν και μετα να παμε στην τελικη λυση που δεν ειναι και η καλητερη αλλα δεν μπορει να γινει και κατι αλο.

Vagelis-Ras
γιατι να μην ρωτησεται καπιον εκπαιδευτη μηπως και σας πει γιατι αντιδραει ετσι?

 

[johnk]

Ναι αλλά άμα δεν σταματάει με τίποτα δεν γίνεται..το crate είναι μονόδρομος σε τέτοιες περιπτώσεις!!
μπορεί να πάθει ακόμα και συστροφή στομάχου! προσέχουμε για να έχουμε!!!

Πολύ σωστή!!!

Και, επιπλέον, εξαρτάται από το πως θα του πούμε να μπει στο crate!

Για παράδειγμα και τα 2 σκυλάκια μας, "λυσσάνε" αμέσως μετά το βραδυνό γεύμα, όσο και να έχουν εκτονωθεί... Οταν ήταν μόνη της η Μόκα, την έκοβα, χωρίς πολύ κόπο... Ο Casper, όμως, δεν κόβεται, έτσι απλά... Θέλει τέχνη...

Ετσι, έχουμε δύο "ταχύτητες" για το crate, τις οποίες έχει εκτιμήσει και τις δύο:
α) Με πολύ ευχάριστο τόνο, λέμε "crate" και του δίνουμε και ένα κόκαλο να μασουλάει... Τρέχει μόνος του στο crate, ενθουσιασμένος!!!
β) Οταν κάνει πολλές "αταξίες", χωρίς ιδιαίτερη φόρτιση, απαλά τον "βοηθάμε" με το κολάρο του, ώστε να μπει στο crate και να μείνει για 5 λεπτά (απομόνωση)... Χωρίς να δείχνουμε θυμωμένοι, ή, έστω, φορτισμένοι... Και, μετά, τον ξαναβγάζουμε... και ξανά... και ξανά... μέχρι να καταλάβει ότι κάποια συμπεριφορά δεν είναι επιθυμητή...

Μετά, λοιπόν, το βραδυνό γεύμα του, χρησιμοποιούμε τον τρόπο (α)...

 

[harryf3]

Εχω καποιες επιφυλαξεις για την μεθοδο (β) και το κατα πόσο ο Κασπερ πιανει το νοημα.
Η απομονωση ως διορθωση ή εκπαιδευτικη μεθοδος ειναι πολυ αμφισβητησιμη.

 

[johnk]

...Η απομονωση ως διορθωση ή εκπαιδευτικη μεθοδος ειναι πολυ αμφισβητησιμη.

Η απομόνωση, ως διόρθωση, είναι (ίσως) η μέθοδος που δίνει το "μήνυμα" με τη μεγαλύτερη σαφήνεια απ' όλες... Στους ανθρώπους (βλ. απομόνωση φυλακών), στα πρωτεύοντα, στους σκύλους... Πάντα, με μέτρο...

Οταν η Μόκα (ο γνωστός ...κυματοθραύστης) κουραστεί πολύ... και πριν διορθώσει πολύ άσχημα... ένα 5λεπτο στο crate, όπου, εξάλλου, εξακολουθεί να μας βλέπει όλους... είναι βάλσαμο: Για τη Μόκα... για εμάς... και, κυρίως, για τον Casper, που βγαίνει "αναβαπτισμένος"...

 

[harryf3]

Ωραια! Ωρα για εποικοδομητικό αντιλογο.

Καταρχην μην συγκρινεις την απομονωση των ανθρωπων στις φυλακες.
Ο ανθρωπος στην φυλακη εχει (συνηθως) την ικανοτητα να αναλογιστει τις πραξεις του και να μετανοιωσει, οπότε συχνα αλλαζει συμπεριφορα.

Ο σκυλος δεν εχει την δυνατοτητα να αναλογιστει το «κακο» που εκανε και τον οδηγησε στην απομονωση.
Επισης, ο σκυλος δεν νοιωθει τυψεις και ενοχες.

Ο ανθρωπος μπορει να σκεφτει και να αναλογιστει και αργοτερα.
Ο σκυλος όχι. Για τον σκυλο μετραει η συνεπεια όταν συνδεεται άμεσα με την αιτια.
Και μονο ο χρονος που μεσολαβει από την ανεπιθύμητη συμπεριφορα μεχρι το αποτελεσμα, είναι αρκετος για να μπερδευτει ο σκυλος.
Θα ειχε νοημα μονο αν ο σκυλος τηλεμεταφερόταν με μαγικο τροπο σχεδον άμεσα στο crate.

Ο σκυλος δεν είναι εγκληματιας, ακομα και να σκοτωσει αλλον σκυλο ή και ανθρωπο. Οπότε τελειως ακυρη η συγκριση με φυλακες και κακοποιους.

Ο Κασπερ βγαινει αναβαπτισμενος, όχι γιατι καταλαβε κατι, αλλά γιατι ξενερωσε, και γιατι χαθηκε το «παιχνιδι» του.
Γι αυτό αλλωστε και χρειαζονται, όπως τουλαχιστον ειπες, αρκετες επαναληψεις. Μια, δυο, τρεις, παει ξενερωσε.
Μηνυμα ομως δεν πηρε.

 

[johnk]

Ωραια! Ωρα για εποικοδομητικό αντιλογο...

...Για τον σκυλο μετραει η συνεπεια όταν συνδεεται άμεσα με την αιτια.

Και μονο ο χρονος που μεσολαβει από την ανεπιθύμητη συμπεριφορα μεχρι το αποτελεσμα, είναι αρκετος για να μπερδευτει ο σκυλος.
Θα ειχε νοημα μονο αν ο σκυλος τηλεμεταφερόταν με μαγικο τροπο σχεδον άμεσα στο crate...

Ετσι ακριβώς γίνεται... Σχεδόν άμεσα...

Αλλιώς, δεν γίνεται κάτι τέτοιο και το αφήνουμε για ...επόμενη φορά!

Υ.Γ. Η εκπαίδευση του Casper, μας έχει κάνει ιδιαίτερα ακριβείς στις κινήσεις μας! Δεν σου αφήνει περιθώρια για "τεράστια" λάθη!

 

[harryf3]

Μα πόσο άμεσα μπορει να γινει?
Πρωτα πρεπει να τον πιασεις. Εισαι παντα τοσο κοντα του και ειναι παντα τοσο ευκολο?
Μετα πρεπει να τον οδηγησεις στο crate.
Εκτος κι αν κυκλοφορεις ολη μερα με ενα crate χωρις πατο και οταν ο Κασπερ κανει λαθος να του το φορας καπελο οπότε να σου η άμεση συνεπεια!

Μπορει η ολη διαδικασια, απο την στιγμη που σηκωνεσαι και τον πιανεις και αναγκαστικα σταματαει την συμπεριφορα, να περναει στο μυαλο του σαν (ηπια) διορθωση.
Κατα τα άλλα δεν βλεπω κανενα σοβαρο εκπαιδευτικο μηνυμα.

 

[johnk]

Μα πόσο άμεσα μπορει να γινει?
Πρωτα πρεπει να τον πιασεις. Εισαι παντα τοσο κοντα του και ειναι παντα τοσο ευκολο? ...

Ναι, όταν είναι να γίνει αυτό, προετοιμάζομαι πάντα, ώστε να είμαι κοντά του...
Προσπαθώ να τα κάνω εύκολα για τον Casper!

Αλλιώς, δεν το κάνω...

 

[harryf3]

Και πώς ξερεις πότε θα γινει το λαθος ώστε να εισαι κοντα του? Καποιες φορες το «οσμιζομαστε» είναι η αληθεια, αλλά καποιες άλλες ειναι ξαφνικο.

Εφοσον δεν μπορεις να το κανεις παντα, δεν υπαρχει συνεπεια.

Οπότε ο Κασπερ μπερδευεται, εσυ φαινεσαι στα ματια του αναξιοπιστος και όχι συνεπης (αρα προβλημα ηγεσιας), πιθανον παιρνει το μηνυμα ότι όταν το αφεντικο είναι σε αρκετη αποσταση μπορει να κανει τα δικα του εφοσον λογω εμπειριας βλεπει ότι δεν υπαρχουν συνεπειες, και τελικα η μεθοδος μπαζει, αρα δεν είναι οσο αποδοτικη θα επρεπε. Αντιθετα, μπορει να δημιουργησει «παρεξηγησεις».

 

[ChilliJRT]

Εγω πάλι χωρίς να έχω χρησιμοποιήσει πολυ το κρειτ κ μόνο απο το πως το περιγράφει ο Γιάννης, θα έλεγα ότι είναι εφαρμογή της παβλοβειας Θεωρίας: κάποια στιγμη, ένα άγριο βλέμμα ή η κίνηση ότι ξεκινάς να πας κοντα του δν θα τν κάνει να μπαίνει μόνος του στο κρειτ;

 

[superman]

εγω παλι θεωρω λαθος να χρησιμοποιειτε το σπιτι του ως τιμωρια

 

[Νταβίνα]

και εγω ετσι πηστευω πως δεν πρεπει το σπιτι του να χρησιμοποιητε ως τιμωρια περα απο αυτο ομως οπως ειπε και ενα αλο μελος η διορθωση πρεπει να γινεται αμεσα (ειχα διαβασει πως εχεις περιπου 2 δευτελορεπλα για σωστη διορθωση αλιως δεν καταλαβαινει γιατι το τιμωρεις αλλα απλα ξενερωνει)
περα απο αυτο ομως δεν ειναι απιθανο να μην φαει μετα το βραδυνο γιατι ξερει οτι θα κλειδωθει μεσα αλλα οχι το γιατι ενω αν διορθωθει αμεσα αλλα αμεσα αμεσα τοτε θα καταλαβει οτι η τρελα ειναι που το τρελενει.

οταν κανει ο Τζερυ ετσι και δεν δοσω σιμασια στον Τζερυ αλλα αυτος αντι να παει στην θεση του το σινεχισει τοτε μιας και δεν εχω λουρι πανω του για διορθωση τον βουταω απο την γουνα στον ωμο του και του λεω τερμα εκει μενει καγκελο και παει στη θεση του(βεβαια ο Τζερυ ειναι και πολυ υπακουως αλλα με τον καιρο ολα μαθαινουν πια ειναι η επιθιμιτη συμπεριφωρα και πια οχι). οταν περασει η ωρα κλπ τον προκαλω σε παιχνιδι και χαιρομαστε παλι ολοι μαζι.

αν παλι ουτε ετσι δεν ακουει μηπως να δοκιμαζατε με κανενα μεζε που να του αρεσει και να τον κανεται να συγκεντροθει σε εσας να του δωσεται εντολη πχ κατω και μηνε και επιβραβευση το μεζε μετα απλα βαλτε του ορια να μην κουνιθει (αλλα διορθωσει με το παραμικρο ως οτου χαλαρωσει και ξαπλωσει, η διωρθωσει με ενα απλο αλλα κοφτο α. ) ετσι οταν περασουν οι ωρες που πρεπει πισω στο παιχνιδι παλι.

δεν πιστευω πως εχει καπιο προβλημα η σκυλιτσα αλλα κατα την γνωμη μου θα αντεδρασε ετσι την πρωτη φωρα μετα το βραδυνο με αποτελεσμα να ξεκινησει το κυνηγητο για εσας αλλα παιχνιδι για αυτην οποτε αυτο που περιμενει μετα το βραδυνο ειναι παιχνιδοκυνηγητουλη ως οτου της το ξεκαθαρισεται.

 

[harryf3]

εγω παλι θεωρω λαθος να χρησιμοποιειτε το σπιτι του ως τιμωρια

Η θεωρια αυτο λεει, και μαλλον καλα κανει γιατι μπορει καποιος να το χρησιμοποιησει βαζοντας μεσα τον σκυλο με βιαιο τροπο.
Τοτε πώς να το δει ο σκυλος σαν σπιτι του και καταφυγιο του την επομενη φορα?

Παντως, και το λουρι χρησιμοποιειται και για βολτα (και μολς το δει ο σκυλος στα χερια μας τρεχει σαν τρελος στην πορτα), αλλά και για διορθωση, συχνα αυστηρη.

 

[Orilis]

Μα και πρώτες επαφές με το crate συνήθως δεν είναι ευχάριστες για ένα κουτάβι, νομίζω. Τουλάχιστον, ο δικός μας, τις πρώτες νύχτες έκλαιγε μα μαύρο δάκρυ. Ε, μετά το συνήθισε, πιό μετά άρχισε να το προτιμάει, κι από τότε που έμαθε να ανοίγει και το πορτάκι μπαινό-βγαινε κατά τη θέλησή του, μέχρι που δεν τον χώραγε καν.

Μπορεί λοιπόν, νομίζω, το crate να χρησιμοποιηθεί όπως το λουρί στο παράδειγμα του harryf3 στο πόστ #54

 

[giotis]

Μου το εκανε και εμενα αυτο σ αυτη την ηλικια..αφου γυρναγαμε απο ενα γηπεδο που την αφηνα και ετρεχε το βραδυ,ετρωγε βραδινο και μετα απο λιγο βαραγε τρέλα και πηδαγε στα κραβατια μετα κατω απο το τραπεζι και μετα παλι πισω.καθε μερα ιδιο δρομολογιο.Τις πρωτες μερες την κυνηγαγα και την εβαζα στο crate για τιμωρια.Αλλα μετα βαριομουν και την αφηνα να χαιρεται χωρις να δινω σημασια.Σε 3 μερες το κοψε....

 

[betelgeusse]

Σωστος ο giotis.Ειναι μικρη εχει ενεργεια και ορεξη για παιχνιδι.Ειναι οπως οταν εχεις παιδια και τσιριζουνε και χοροπηδανε ολη την ωρα,Αν το δεις σοβαρα θα τρελαθεις.Απλα κατσε και απολαυσε το.

 

[kango1]

Μην την αφήνεις να τρέχει μετά το φαγητό ..ευνοείτε έτσι η συστροφή στομάχου..

Λοιπόν πέρα από το ότι πρέπει να την περιορίζεις όταν τρώει για να μην το κάνει.., στην θέση σου θα το έψαχνα λίγο..
Δεν είναι σίγουρο πως είναι ενθουσιασμός..και αν το σκεφτείς ένα γεμάτο στομάχι δεν έχει πολλά περιθώρια να χοροπηδάει..
Μήπως είναι κάποια ενόχληση και αντιδράει έτσι..και θέλει διερεύνηση..

 

[Νταβίνα]

Μα και πρώτες επαφές με το crate συνήθως δεν είναι ευχάριστες για ένα κουτάβι, νομίζω. Τουλάχιστον, ο δικός μας, τις πρώτες νύχτες έκλαιγε μα μαύρο δάκρυ. Ε, μετά το συνήθισε, πιό μετά άρχισε να το προτιμάει, κι από τότε που έμαθε να ανοίγει και το πορτάκι μπαινό-βγαινε κατά τη θέλησή του, μέχρι που δεν τον χώραγε καν.

Μπορεί λοιπόν, νομίζω, το crate να χρησιμοποιηθεί όπως το λουρί στο παράδειγμα του harryf3 στο πόστ #54

Μηπως βιαστικατε με το crate? σινιθος θελει πολυυυ υπομονη για να μαθει το crate με ευχαριστο τροπο πχ. λιχουδιες μεσα παιχνιδια κλπ και οταν μπει μονο του κλινουμε την πορτουλα για 3 δευτερα στην αρχη και επιβραβευση σταδιακα αυξανεις το χρονο και σιγα σιγα καταλαβαινει πως ειναι ενας χωρος που δεν ειναι για να περοριζεται αλλα για να νιωθει το ιδιο το κουταβι ασφαλεια(στην φυση οι συγκενεις τους μενουν σε πολυ μικρους χωρους γιατι εκει νιωθουν και την ασφαλεια) Ετσι ειχα μαθει την σκυλιτσα μιας φιλης μου να μπαινει στο crate και καθε φωρα που εχει μπουμπουνιτα η θα βαριεται και θα θελει να κοιμιθει η θα εχει κοσμο που δεν θελει να την ενοχλουν παει στο crate της απ μονη της.

 

[johnk]

1) Και πώς ξερεις πότε θα γινει το λαθος ώστε να εισαι κοντα του? Καποιες φορες το «οσμιζομαστε» είναι η αληθεια, αλλά καποιες άλλες ειναι ξαφνικο.

Εφοσον δεν μπορεις να το κανεις παντα, δεν υπαρχει συνεπεια.

2) Οπότε ο Κασπερ μπερδευεται, εσυ φαινεσαι στα ματια του αναξιοπιστος και όχι συνεπης (αρα προβλημα ηγεσιας)...

Αν και αισθάνομαι πως βγαίνω λιγάκι off-topic:

1) Ο Casper "απομονώνεται", για περίπου ένα 5λεπτο, όχι κάθε φορά που κάνει "λάθος"...
Μόνο τις φορές που λυσσάει, παίζοντας με τη Μόκα (ή τις ελάχιστες φορές που προσπαθεί να παίξει άγρια με εμάς)... Δηλαδή, τις φορές που έχει ανέβει στα "κόκκινα"...
Ακόμα πιο συγκεκριμένα, τις φορές που συμβαίνουν και τα τρία ακόλουθα πράγματα:
α) έχει ανεβάσει στροφές, πιο πολύ απ' ότι επιθυμούμε...
β) είμαι δίπλα του...
γ) λέω "stop!" και αυτός συνεχίζει...
Σημ.: Με αυτά και μ' αυτά, το έχει μάθει αρκετά καλά το "stop"...

Κατά συνέπεια, επειδή πιστεύω ότι είμαι πιο έξυπνος από τον Casper (ο οποίος είναι, παρόλα αυτά ένας "very smart motherfucker" - που θάλεγαν οι αμερικάνοι!), ή (αν δε το δέχεσαι ούτε αυτό) επειδή είμαι πιο έμπειρος από τον Casper στην αναμονή τέτοιων σεναρίων... το κάνω στο σωστό χρονισμό!
Αν μου ξεφύγει η στιγμή (πολύ σπάνια), προσπερνάω και κάνω ότι δεν πρόσεξα τη "λύσσα" που τον διακατέχει... Μην ξεχνάς, όμως, ότι τη στιγμή που είναι στο κόκκινο δεν είναι σε θέση να παρατηρήσει αν εγώ τον πρόσεξα ή όχι...

2) Αυτό που λες εδώ (η ηγεσία), είναι που όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων προσπαθούμε να πετύχουμε!
Και οι πιο συνεπείς, συστηματικοί και αυτοσυγκεντρωμένοι από εμάς, με διαρκή μελέτη, εξάσκηση και επαγγελματική βοήθεια, φτάνουμε σε ένα αξιόλογο ποσοστό επιτυχίας... Είναι το γνωστό "αν δε βρέξεις κώλο, ψάρια δεν πιάνεις"!!!
Αφήνω κατά μέρος τους χαρισματικούς (που έχουν το φυσικό ταλέντο) ιδιοκτήτες που φτάνουν σύντομα στο ίδιο ποσοστό επιτυχίας από μόνοι τους... στους οποίους και υποκλίνομαι!