Χαίρετε!
Λίγο μετά τα μέσα Ιουλίου με παρακάλεσαν από φιλοζωικό σωματείο να φιλοξενήσω για έναν μήνα τον Φανούλη, αδεσποτάκι φοβισμένο που βρέθηκε χτυπημένο από αυτοκίνητο και ήταν αδύνατον να μείνει στο καταφύγιο με τα υπόλοιπα, μέχρι τέλη Αυγούστου. Παρόλο που έχω 4 γατούλες, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Έτσι ο Φάνης ήρθε σπίτι μας προσωρινά υποτίθεται, ένας σκυλάκος 9 μηνών, με καλααζάρ (είμαστε πολύ καλύτερα τώρα), έχοντας περάσει και ερλειχίωση, στειρωμένος και τρισχαριτωμένος.
Από την πρώτη εβδομάδα είχαμε καταλάβει ότι το σκυλί δεν επρόκειτο να φύγει.
Πρόκειται για ένα σκυλάκι πάρα πολύ φοβικό με τα πάντα (θορύβους, άντρες, κινήσεις, φωνές κλπ), σε σημείο να τρέμει κυριολεκτικά δίπλα στο πόδι μου όταν στην βόλτα βλέπει νεαρούς). Τον φίλο μου τις πρώτες 4-5 μέρες ούτε να τον δει, γάβγιζε φοβισμένος, δεν πλησίαζε με τίποτα, όμως αυτήν την στιγμή δεν ξεκολλάει από πάνω του, και ελπίζουμε ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε ξεπεράσει όλα μας τα προβλήματα .
Ο Φάνης μας λοιπόν είναι ένας κύριος, από την πρώτη μέρα δεν λερώνει μέσα, τα zylapour ανοίγει το στόμα για να του τα δώσω κανονικά, είναι πάρα πολύ αγαπησιάρης, υπάκουος και καταπληκτική παρέα.
Στις φωτογραφίες είναι στον καναπέ του, τον οποίον υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή, ένοιωσε ασφάλεια εκεί (τις πρώτες 2 μέρες δεν σηκωνόταν ούτε για φαγητό, μετέφερε το πιάτο του επάνω στον καναπέ), οπότε του τον παραχωρήσαμε
Ο Φανούλης είναι πλέον μέλος της οικογένειάς μας (με τις γάτες δεν ξέρω ακόμα τι να κάνω ακριβώς, οι επαφές είναι περιορισμένες κυρίως λόγω δικού μου φόβου...). Μας συγκίνησε αφάνταστα το πόσο σύντομα δέθηκε αυτός μαζί μας και μας εμπιστεύτηκε.
Συγγνώμη για το μεγάλο μήνυμα, διαβάζω εδώ και μέρες το φόρουμ για ενημέρωση και απόψε ένοιωσα την ανάγκη να γραφτώ για να μιλήσω για τον Φάνη μας.
Λίγο μετά τα μέσα Ιουλίου με παρακάλεσαν από φιλοζωικό σωματείο να φιλοξενήσω για έναν μήνα τον Φανούλη, αδεσποτάκι φοβισμένο που βρέθηκε χτυπημένο από αυτοκίνητο και ήταν αδύνατον να μείνει στο καταφύγιο με τα υπόλοιπα, μέχρι τέλη Αυγούστου. Παρόλο που έχω 4 γατούλες, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Έτσι ο Φάνης ήρθε σπίτι μας προσωρινά υποτίθεται, ένας σκυλάκος 9 μηνών, με καλααζάρ (είμαστε πολύ καλύτερα τώρα), έχοντας περάσει και ερλειχίωση, στειρωμένος και τρισχαριτωμένος.
Από την πρώτη εβδομάδα είχαμε καταλάβει ότι το σκυλί δεν επρόκειτο να φύγει.
Πρόκειται για ένα σκυλάκι πάρα πολύ φοβικό με τα πάντα (θορύβους, άντρες, κινήσεις, φωνές κλπ), σε σημείο να τρέμει κυριολεκτικά δίπλα στο πόδι μου όταν στην βόλτα βλέπει νεαρούς
). Τον φίλο μου τις πρώτες 4-5 μέρες ούτε να τον δει, γάβγιζε φοβισμένος, δεν πλησίαζε με τίποτα, όμως αυτήν την στιγμή δεν ξεκολλάει από πάνω του, και ελπίζουμε ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε ξεπεράσει όλα μας τα προβλήματα .Ο Φάνης μας λοιπόν είναι ένας κύριος, από την πρώτη μέρα δεν λερώνει μέσα, τα zylapour ανοίγει το στόμα για να του τα δώσω κανονικά, είναι πάρα πολύ αγαπησιάρης, υπάκουος και καταπληκτική παρέα.
Στις φωτογραφίες είναι στον καναπέ του, τον οποίον υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή, ένοιωσε ασφάλεια εκεί (τις πρώτες 2 μέρες δεν σηκωνόταν ούτε για φαγητό, μετέφερε το πιάτο του επάνω στον καναπέ), οπότε του τον παραχωρήσαμε
Ο Φανούλης είναι πλέον μέλος της οικογένειάς μας (με τις γάτες δεν ξέρω ακόμα τι να κάνω ακριβώς, οι επαφές είναι περιορισμένες κυρίως λόγω δικού μου φόβου...). Μας συγκίνησε αφάνταστα το πόσο σύντομα δέθηκε αυτός μαζί μας και μας εμπιστεύτηκε.
Συγγνώμη για το μεγάλο μήνυμα, διαβάζω εδώ και μέρες το φόρουμ για ενημέρωση και απόψε ένοιωσα την ανάγκη να γραφτώ για να μιλήσω για τον Φάνη μας.
