Τι σημαίνει "υπερκοινωνικοποίηση";
- Thread starter DjSoukis
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σωστα ακουγονται οσα γραφεις.Μιλας για ιδανικες συνθηκες διαβιωσης ενος σκυλου που ειναι "φτιαγμενος" για αλλες καταστασεις.Σκεψου μονο αυτο:Πόσοι ανθρωποι ζουν κατω απο ιδανικες συνθηκες;Πιστευεις οτι η ζωη σε ενα διαμερισμα 30τ.μ.στα Πατησια,με καθημερινη υποχρεωση να παιρνεις το Τρολλευ και μετα τον Ηλεκτρικο,να φτασεις Δραπετσωνα στη δουλεια σου μετα απο 2 1/2 ωρες απιστευτου στριμωγματος,ηχορυπανσης, ταλαιπωριας, εκνευρισμου,να δουλευεις στην Τσιγαροποιϊα "Παπαλαμπρος"(ας πουμε),μεσα στον καρκινο και την τριτοκοσμικη ατμοσφαιρα και το ωραριο σου στη συμβαση να γραφει 8ωρο,αλλα εσυ να φευγεις παντα μετα το 13ωρο ανευ αποδοχων φυσικα.Και παλι το περασμενο απογευμα πισω στο κλουβι στα Πατησια με την αντιστροφη ΜΜΜ διαδικασια.Και εκει που πας να κοιμηθεις,να ακους να βριζονται αλλοδαποι,να μαχαιρωνονται ενιοτε πρεζακηδες για μιση τζουρα και τα παιδια σου να ρωτανε "μπαμπα φοβαμαι να ερθω στο κρεβατι σου;"Το πρωι να σηκωνεσαι νοιωθοντας αϋπνος απο την "γαληνη" συνθηκων των ωρων κοινης ησυχιας που λιγοστοι σεβονται,να πιεις ενα καφε στο μπαλκονι,να ανοιξει το ματι,στο ορθιο σχεδον με τις πατουσες να φαινονται απο το δρομο,κι ας εισαι στον 7ο...μεσα στην νεφελομιχλη των CO2 και το διαρκες βουητο και ζεστη της πολης......
Ή πιστευεις οτι ολοι ζουν Βορεια Προαστεια στην επαυλη των 1600τ.μ με δυο γκαρνταρομπες Φιλιππινο και τη λιμουζινα των 6 μετρων να σε πηγαινει στο γραφειο;...
Θελω να πω,οτι ΜΑΚΑΡΙ να ζουσαμε πρωτα οι ανθρωποι,ιδανικα,να ειχαμε ιδανικες σχεσεις και επαφες μεταξυ μας,να ειχαμε ιδανικη Παιδεια,Μορφωση,Υγεια,Σκεψη κλπ κλπ συνεπακολουθα και θα ελεγα οτι ναι εχεις δικιο...τον σκυλο μου θα τον επιλεξω βασει προδιαγραφων της ιδανικης μου ζωης...
Νομιζω οτι τα παιδια και τα σκυλια οπως τα μαθεις δεν απεχει και πολυ απο την πραγματικοτητα.Και ειναι εξαιρετικο να παρακολουθεις πόσο ευκολα προσαρμοζονται σε ακραιες ακομη συνθηκες και τα σκυλακια μας και τα παιδακια μας...γιατι εμεις οι ιδιοι καποια στιγμη παθαινουμε ανοσια και ξεχναμε πόσα μας λειπουν για να μιλαμε για Σωστο βιοτικο επιπεδο...
Last edited:
Παρακάτω παρουσιάζω ένα παράδειγμα υπέρ-κοινωνικοποίησης.
Συγγενικό πρόσωπο στην Νέα Υόρκη μοιράζει ‘ελεύθερα-ελεύθερες’ αγκαλιές.
Μόλις στο τελευταίο δευτερόλεπτο της αναπαραγωγής, προς μεγάλη απογοήτευση, καταρρίπτετε η
διάθεση για ελευθερία.
Η ομοιότητα στην κίνηση του κεφαλιού του προσώπου που συμβάλει στη μικρή μήκους ταινία, με το
πρόσωπο που απεικονίζετε στην πίσω μαρκίζα δεν αφήνει περιθώρια για περεταίρω αμφισβήτηση.
[video=youtube;KwQpEZpg5KM]http://www.youtube.com/watch?v=KwQpEZpg5KM&feature=player_profilepage[/video]
Συγγενικό πρόσωπο στην Νέα Υόρκη μοιράζει ‘ελεύθερα-ελεύθερες’ αγκαλιές.
Μόλις στο τελευταίο δευτερόλεπτο της αναπαραγωγής, προς μεγάλη απογοήτευση, καταρρίπτετε η
διάθεση για ελευθερία.
Η ομοιότητα στην κίνηση του κεφαλιού του προσώπου που συμβάλει στη μικρή μήκους ταινία, με το
πρόσωπο που απεικονίζετε στην πίσω μαρκίζα δεν αφήνει περιθώρια για περεταίρω αμφισβήτηση.
[video=youtube;KwQpEZpg5KM]http://www.youtube.com/watch?v=KwQpEZpg5KM&feature=player_profilepage[/video]
Χωρίς να "ξεστρατήσουμε" από το θέμα που είναι "Τι σημαίνει υπερκοινωνικοποίηση;" θα ήθελα να πω πως:
1. Δεν πιστεύω πως η ζωή στην πόλη (ακόμα και την Αθήνα) είναι τόσο "μαύρη"...Στο κάτω-κάτω, εμπιστεύομαι την κρίση 4.000.000 ανθρώπων...
2. Το να "μοιράζεις" αγκαλιές και μάλιστα να τονίζεις το "free" ( δωρεάν; ) δεν είναι απόδειξη σωστής κοινωνικοποίησης, αλλά ούτε και δείγμα υπερβολικής κοινωνικοποίησης...μάλλον βλακώδους αμερικανοποίησης.
Εύστοχη η απορία της kango1...Ένας σκύλος της αστυνομίας που δουλεύει στο αεροδρόμιο και τον χαϊδεύουν δεκάδες ή εκατοντάδες καθημερινά (το έχω δεί και κάνει), περιβάλλεται από χιλιάδες κόσμο, θορύβους, οσμές, εικόνες και αδιαφορεί αλλά και χαίρεται είναι "υπερκοινωνικοποιημένος";...Θα μπορούσαμε να πούμε κάτι τέτοιο;
1. Δεν πιστεύω πως η ζωή στην πόλη (ακόμα και την Αθήνα) είναι τόσο "μαύρη"...Στο κάτω-κάτω, εμπιστεύομαι την κρίση 4.000.000 ανθρώπων...
2. Το να "μοιράζεις" αγκαλιές και μάλιστα να τονίζεις το "free" ( δωρεάν; ) δεν είναι απόδειξη σωστής κοινωνικοποίησης, αλλά ούτε και δείγμα υπερβολικής κοινωνικοποίησης...μάλλον βλακώδους αμερικανοποίησης.
Εύστοχη η απορία της kango1...Ένας σκύλος της αστυνομίας που δουλεύει στο αεροδρόμιο και τον χαϊδεύουν δεκάδες ή εκατοντάδες καθημερινά (το έχω δεί και κάνει), περιβάλλεται από χιλιάδες κόσμο, θορύβους, οσμές, εικόνες και αδιαφορεί αλλά και χαίρεται είναι "υπερκοινωνικοποιημένος";...Θα μπορούσαμε να πούμε κάτι τέτοιο;
μαυρη,αφου ουτε πληρωνεται ουτε ενσημα κολλαει και κερδισμενο βγαινει το αφεντικο του...
Συνοδός (security ή crowd control αν χρειαστεί), εκρηκτικά ή ναρκωτικά (bomb ή drug detection), ανίχνευση άλλων οσμών (pest control, illegal food and animal trafficking)...τα πάντα.
[video=youtube;FZQpSdGWqVs]http://www.youtube.com/watch?v=FZQpSdGWqVs&feature=channel_video_title[/video]
[video=youtube;81xJfklGK2U]http://www.youtube.com/watch?v=81xJfklGK2U&feature=relmfu[/video]
[video=youtube;3xW7T1zZD7s]http://www.youtube.com/watch?v=3xW7T1zZD7s&feature=related[/video]
[video=youtube;k4pQHfwF2Yw]http://www.youtube.com/watch?v=k4pQHfwF2Yw&feature=related[/video]
[video=youtube;pXlynFRwJwA]http://www.youtube.com/watch?v=pXlynFRwJwA[/video]
για αυτες τις περιπτωσεις θεωρω οτι αυτος που το κανει ξερει τι κανει και πως να το κανει πολυ καλα.
σε αστυνομια κ στρατο σιγα μη κανουν κοινωνικοποιηση απλα ειναι φουλ ρευμα κ ολα καλα.
σιγα μη καθοταν το μαλι να κοιταει απο το τζαμι μες στη χαλαρουητα
σε αστυνομια κ στρατο σιγα μη κανουν κοινωνικοποιηση απλα ειναι φουλ ρευμα κ ολα καλα.
σιγα μη καθοταν το μαλι να κοιταει απο το τζαμι μες στη χαλαρουητα
Άλλο χαϊδευουν, άλλο παιζουν, άλλο κερνανε. Αν ο καθενας (θεωρητικα) περαστικος ταξιδιωτης του πετουσε από ένα μπαλακι και ένα κομματι μπέικον και ο σκυλος ετρεχε σαν happy puppy από τον ένα στον άλλο, θα ηταν το ιδιο?
Επισης, αλλο να ψαχνουν για ναρκωτικα και εκρηκτικά και άλλο να κανουν επιθεσεις και συλληψεις. Οι τελευταιοι κυκλοφορουν με φιμωτρο και δεν τους αγγιζει κανεις.
Σκυλια επιθετικα και εκπαιδευμενα να μαχονται δεν υπηρχε περιπτωση να τα αφηνανε με τα δοντια ελευθερα να τα αγγιζει και να τα πειραζει κάθε περιεργος.
Τα σκυλια του αεροδρομιου δεν θα τα ελεγα υπεκοινωνικοποιημενα αλλά απευαισθητοποιημένα.
Υπαρχουν όμως περιπτωσεις που τα σκυλια της αστυνομιας που είναι συνεχεια μεσα σε κοσμο είναι τοσο αλλοιωμένα, που είναι μονο για μοστρα.
ΥΓ. Με προλαβες με τις οσμες.
Πρέπει να παραδεχτώ ότι στην προσπάθεια να εξηγήσω ότι η κρίση δεν είναι ελεύθερη,
έστω και αν έχεις την διάθεση ή αισθάνεσαι ελεύθερος,
ακόμη και αν προσάπτεις λέξεις όπως δωρεάν, τζάμπα, ανεξάρτητα,
στέφθηκε με επαρκής αποτυχία.
Ελπίζοντας να μην ‘παραστρατήσει’ το θέμα και ζητώντας συγχώρεση για την ελαφρά διάθεση που έδειξα εχθές,
θα ήθελα να μιλήσω για τον Ρούλη.
Ο Ρούλη έχει έναν σκύλο σαράντα πέντε – πενήντα κιλών, προσπαθώντας να τον κοινωνικοποιήσει σωστά τον έτρεχε
από μικρό στα λεγόμενα puppy classes.
Έψαξε και βρήκε, κατά την δική του πάντα κρίση, τον καλύτερο εκπαιδευτή.
Με την σειρά του εκείνος του έδωσε σοβαρότατες συμβουλές και κατευθύνσεις.
Μια λόγου χάρη ήταν μέχρι να κλείσει την ηλικία των δύο ετών να μην τον λύσει ποτέ από δίπλα του.
Ενώ καθώς ήταν μικρός τον έδενε πάντα μέσα στο σπίτι.
Ο Ρούλη ήταν και είναι ένας άνθρωπος εργένης με σπουδές πάνω από τον μέσω όρο της χώρας μας.
Στους γνωστούς ιστότοπους που σύχναζε, εκεί που νομίζεις ότι έχεις φίλους αλλά δεν, διαλαλούσε το πόσους Ελληνάρες
έχει η χώρα αυτή σε σχέση με το εξωτερικό.
Το πόσους ασυνείδητους έχει συναντήσει με λάθος γνώμη για τον ίδιο τους το σκύλο και μηδέν κυνολογική παιδεία.
Όταν λοιπόν ο Ρούλη χρειάστηκε να πάει στην Ολλανδία για το τρίτο μεταπτυχιακό(!)
αναγκάστηκε να πάρει και τον σκύλο μαζί του.
Δεν θα του είχε περάσει ποτέ ούτε σαν ιδέα από το μυαλό, το μεγάλο πρόβλημα που θα τον ακολουθούσε.
Δεν ήταν δεχτός στα πάρκα σκύλων και πολλές φορές στο δρόμο του μιλούσαν επιθετικά βλέποντας τον να χρησιμοποιεί
πνίχτη πάνω στον σκύλο προσπαθώντας να τον ελέγξει.
Τώρα πια συνειδητοποιούσε ότι αυτός ήταν ο Ελληνάρας καθώς η κυνολογική του παιδεία άγγιζε το μηδέν.
Το περιβάλλον αποτελείτε από μικροκλίματα….
έστω και αν έχεις την διάθεση ή αισθάνεσαι ελεύθερος,
ακόμη και αν προσάπτεις λέξεις όπως δωρεάν, τζάμπα, ανεξάρτητα,
στέφθηκε με επαρκής αποτυχία.
Ελπίζοντας να μην ‘παραστρατήσει’ το θέμα και ζητώντας συγχώρεση για την ελαφρά διάθεση που έδειξα εχθές,
θα ήθελα να μιλήσω για τον Ρούλη.
Ο Ρούλη έχει έναν σκύλο σαράντα πέντε – πενήντα κιλών, προσπαθώντας να τον κοινωνικοποιήσει σωστά τον έτρεχε
από μικρό στα λεγόμενα puppy classes.
Έψαξε και βρήκε, κατά την δική του πάντα κρίση, τον καλύτερο εκπαιδευτή.
Με την σειρά του εκείνος του έδωσε σοβαρότατες συμβουλές και κατευθύνσεις.
Μια λόγου χάρη ήταν μέχρι να κλείσει την ηλικία των δύο ετών να μην τον λύσει ποτέ από δίπλα του.
Ενώ καθώς ήταν μικρός τον έδενε πάντα μέσα στο σπίτι.
Ο Ρούλη ήταν και είναι ένας άνθρωπος εργένης με σπουδές πάνω από τον μέσω όρο της χώρας μας.
Στους γνωστούς ιστότοπους που σύχναζε, εκεί που νομίζεις ότι έχεις φίλους αλλά δεν, διαλαλούσε το πόσους Ελληνάρες
έχει η χώρα αυτή σε σχέση με το εξωτερικό.
Το πόσους ασυνείδητους έχει συναντήσει με λάθος γνώμη για τον ίδιο τους το σκύλο και μηδέν κυνολογική παιδεία.
Όταν λοιπόν ο Ρούλη χρειάστηκε να πάει στην Ολλανδία για το τρίτο μεταπτυχιακό(!)
αναγκάστηκε να πάρει και τον σκύλο μαζί του.
Δεν θα του είχε περάσει ποτέ ούτε σαν ιδέα από το μυαλό, το μεγάλο πρόβλημα που θα τον ακολουθούσε.
Δεν ήταν δεχτός στα πάρκα σκύλων και πολλές φορές στο δρόμο του μιλούσαν επιθετικά βλέποντας τον να χρησιμοποιεί
πνίχτη πάνω στον σκύλο προσπαθώντας να τον ελέγξει.
Τώρα πια συνειδητοποιούσε ότι αυτός ήταν ο Ελληνάρας καθώς η κυνολογική του παιδεία άγγιζε το μηδέν.
Το περιβάλλον αποτελείτε από μικροκλίματα….
Last edited:
