Τι σημαίνει "υπερκοινωνικοποίηση";

[Vasbar]

Υπέρ, Υπό κλπ ο σκύλος δεν τα γνωρίζει... Όλα τα "υπέρ, τα υπό, και οι ακραίες καταστάσεις" πηγάζουν από τον ανθρώπινο παράγοντα, που τα προκαλεί για διάφορους λόγους....

Προσωπικά, οι ακραίες συμπεριφορές του Υπέρ.., Υπό, κλπ.. Είναι αποτέλεσμα πνευματικής δυσλειτουργίας του, των συγκεκριμένων ανθρώπων...

 

[DjSoukis]

Ενδιαφέρουσες οι απόψεις και οι εμπειρίες όλων...

Θα ήθελα να ρωτήσω εδώ, για να συνεχίσουμε και για να καταλάβω και καλύτερα...Είναι όλες οι φυλές/σκύλοι "ευάλωτες" στην "υπερκοινωνικοποίηση";

Δηλαδή, μπορεί ένα Maltese να το (κατα)κρίνουμε ως "υπερκοινωνικοποιημένο" ή όχι;

 

[Eammon]

Ωραιο θεμα!!!

Ειχα την ιδια σκεψη καιρο τωρα μηπως κ εγω το'χω παρακανει αλλα τελικα τα λογια του εκτροφεα του μικρου βγηκαν αληθινα!Φυλλαει στο σπιτι...αποδεδειγμενα....και ενω ειναι σκυλος που αν τον προσεγγισεις σωστα και σιγα σιγα.....πεφτει πανω σου για αγκαλιες χαδια και φιλια(οσοι απο εδω τον εχουν γνωρισει μπορουν να το επιβεβαιωσουν νομιζω)....σ ενα προσφατο περιστατικο με την Νατασσα βραδυ...εκανε τη δουλεια του πολυ αποτελεσματικα.....και χωρις καν να δαγκωσει!
Γενικα νομιζω πως θα συμφωνησω και εγω με την σειρα μου με τον/την galazio.
Αυτο ειναι που εγω εχω στο δικο μου το μυαλο οταν λεω πως αυτος ειναι ενας καλος και ισορροπημενος σκυλος....και μιλαω γενικα οχι για τον Negro πχ!Να ειναι ανεκτικος,παιχνιδιαρης,ηρεμος....και ταυτοχρονα οταν οι συνθηκες το επιβαλλουν να βγει μπροστα και να κανει αυτο που πρεπει!

 

[galazio]

Είναι όλες οι φυλές/σκύλοι "ευάλωτες" στην "υπερκοινωνικοποίηση";

Δηλαδή, μπορεί ένα Maltese να το (κατα)κρίνουμε ως "υπερκοινωνικοποιημένο" ή όχι;

δεν θα ελεγα "ευαλωτες"..απλα ετσι πρεπει να ειναι και το διατηρεις.
το μαλτεζ ναι,παλι δεν θα το ηθελα υπερ-κοινωνικοποιημενο αλλα για αλλους λογους.
κατανταει εκνευριστικη (για μενα παντα) η συνεχης "αναγκη" τους για επαφη με ολους,παιχνιδια χαρες πηδηματα και κατουρηματα
και αγκφ αγκφ αγκφ- ποδαρακια πανω κατω ημικυκλιο -χαιδεψτε με χαιδεψτε μεεεε!

 

[harryf3]

Εχουμε ενα τετοιο πεκινουα στην οικοδομη.
Αξιαγαπητο, αλλά κατανταει εκνευριστικο.
Ολοι στην οικοδομη ειμαστε μεσα στα σαλια.

Ευτυχως το ανεχεται η λυκαινα γιατι ξερει τι χαϊβανι ειναι.
Ορμαει πανω της με φουλ γκαζια σαν παλαβο και χοροπηδαει πανω της. Προσπαθει να σκαρφαλωσει στη πλατη της και στο κεφαλι της.
Αντε να του εξηγησεις τωρα οτι πρεπει να βρει αλλου ειδους "γυναικα".

 

[DjSoukis]

Να σας πω μια υποψία που είχα εξαρχής και με διαψεύδετε ή μου την επιβεβαιώνετε...

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε "μπερδέψει" ή ταυτίσει την κοινωνικοποίηση με τα χάδια και την ανούσια (αλλά συνεχής, "ενοχλητική", λανθασμένη, "υπερβολική", κλπ.) ενασχόληση με το σκύλο;

Αντίστοιχα, λοιπόν, να γράφουμε "υπερκοινωνικοποιημένος" θέλοντας να περιγράψουμε ένα σκύλο που τον έχουμε "κακομάθει", του έχουμε "αναισθητοποιήσει" τα ένστικτα, τον έχουμε "αδρανοποιήσει" και τελικά δεν είναι αυτό που θέλαμε ή "θα έπρεπε"...;

Δηλαδή, εν τέλει, μήπως δεν υπάρχει "υπερκοινωνικοποίηση" αλλά απλά λανθασμένη αντιμετώπιση (ιδιαίτερα αν έχουμε συγκεκριμένες απαιτήσεις);

Γιατί το να εκθέτεις τον σκύλο σου σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα και να επιζητείς από αυτόν μια ορθή/επιθυμητή συμπεριφορά που δεν θα αποτελεί πρόβλημα για εσένα και το κοινωνικό σου περιβάλλον δεν μπορεί να φτάσει σε υπερβολή.

Έτσι νομίζω...για πείτε...

 

[superman]

αν εχεις πετ ναι
αν θελεις σκυλο που θελεις να φυλαει για τον οποιοδηποτε λογο και του δειχνεις οτι δεν υπαρχει λογος να φυλαει κατι ,γιατι στη ζωη ολα ειναι ωραια και δεν εχει πονηρευτει ποτε για κατι.τοτε η κοινωνικοποιηση μπορει να κανει κακο.
και για το καθενα η κοινωνικοποιηση εχει αλλη ουσια αλλη σημασια και ειναι διαφορετικα σωστη για τον καθενα

 

[DjSoukis]

Αν κοινωνικοποίηση είναι η διαδικασία μέσα από την οποία μεταδίδουμε στο σκύλο μας τις απαραίτητες γνώσεις, ικανότητες, συνήθειες αλλά και τους κανόνες για να μπορεί να συμμετέχει, χωρίς προβλήματα, στην κοινωνία στην οποία ανήκει...τότε πως αυτό μπορεί να είναι από μόνο του "κακό";

Δε νομίζω πως η κοινωνικοποίηση έχει διαφορετική έννοια ή "ουσία"...Πολλές φορές όμως οι άνθρωποι, ιδιοκτήτες σκύλων, αγνοούν ή αδιαφορούν πως τα "θέλω" τους και ο τρόπος "διαπαιδαγώγησης" του σκύλου τους μπορεί να αποτελούν/αποτελέσουν πρόβλημα για την κοινωνία στην οποία ζουν.Κατ'επέκταση, να προκαλούν "προβλήματα" και στον ίδιο τον σκύλο που δεν "ταιριάζει", δεν συμβιώνει αρμονικά και δεν συμμετέχει.

Επίσης, πολλοί ιδιοκτήτες δεν γνωρίζουν πως να "πάρουν" το επιθυμητό αποτέλεσμα από τον σκύλο τους ή πως δεν μπορείς να απαιτείς "...και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο".Θα πρέπει να "ζυγίζεις" τα θετικά και τα αρνητικά και να επιλέγεις τον "δρόμο" με τα λιγότερα και πιο "ανώδυνα" μειονεκτήματα.

Άποψη μου...

 

[superman]

τωρα δεν ξερω αν κολαμε στην ετοιμολογια της λεξης...
τεσπα σιγουρα ειναι στη προτιμηση του καθενος το ποσο θα κοινωνικοποιησει το σκυλο του,
βεβεα η ενοια και ο τροπος κοινωνικοποιησης απο ανθρωπο σε ανθρωπο διαφερει

 

[harryf3]

Αν κοινωνικοποίηση είναι η διαδικασία μέσα από την οποία μεταδίδουμε στο σκύλο μας τις απαραίτητες γνώσεις, ικανότητες, συνήθειες αλλά και τους κανόνες για να μπορεί να συμμετέχει, χωρίς προβλήματα, στην κοινωνία στην οποία ανήκει...τότε πως αυτό μπορεί να είναι από μόνο του "κακό";

Δε νομίζω πως η κοινωνικοποίηση έχει διαφορετική έννοια ή "ουσία"...Πολλές φορές όμως οι άνθρωποι, ιδιοκτήτες σκύλων, αγνοούν ή αδιαφορούν πως τα "θέλω" τους και ο τρόπος "διαπαιδαγώγησης" του σκύλου τους μπορεί να αποτελούν/αποτελέσουν πρόβλημα για την κοινωνία στην οποία ζουν.Κατ'επέκταση, να προκαλούν "προβλήματα" και στον ίδιο τον σκύλο που δεν "ταιριάζει", δεν συμβιώνει αρμονικά και δεν συμμετέχει.

Επίσης, πολλοί ιδιοκτήτες δεν γνωρίζουν πως να "πάρουν" το επιθυμητό αποτέλεσμα από τον σκύλο τους ή πως δεν μπορείς να απαιτείς "...και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο".Θα πρέπει να "ζυγίζεις" τα θετικά και τα αρνητικά και να επιλέγεις τον "δρόμο" με τα λιγότερα και πιο "ανώδυνα" μειονεκτήματα.

Άποψη μου...

Τελειο ποστ!

Αρκει ομως ο φοβος που θα οδηγησει σε αυτο:

Θα πρέπει να "ζυγίζεις" τα θετικά και τα αρνητικά και να επιλέγεις τον "δρόμο" με τα λιγότερα και πιο "ανώδυνα" μειονεκτήματα.

να μην εχει ως αποτελεσμα την κουνελοποιηση του σκυλου.

 

[DjSoukis]

τωρα δεν ξερω αν κολαμε στην ετοιμολογια της λεξης...

Όχι βέβαια!...Για την ουσία μιλάμε.

τεσπα σιγουρα ειναι στη προτιμηση του καθενος το ποσο θα κοινωνικοποιησει το σκυλο του,
βεβεα η ενοια και ο τροπος κοινωνικοποιησης απο ανθρωπο σε ανθρωπο διαφερει

Όχι!...Γιατί αν η κοινωνικοποίηση είναι αυτό που περιγράφω στο προηγούμενο post (που για εμένα αυτό είναι), δεν υπάρχουν "είδη" και δεν υπάρχει "μέγιστο επιτρεπτό όριο"...Δεν μπορεί να υπάρξει "υπερκοινωνικοποιημένος", όπως δεν μπορεί να υπάρξει "υπερυγιής", "υπερζωντανός", κλπ...

@ harryf3

Να μην οδηγεί ο φόβος...να οδηγεί η λογική και η αναζήτηση για την καλύτερη δυνατή λύση, για όλους.

...και η κυρίαρχη λέξη (που να μην μένει απλά μια λέξη) να είναι ο "σεβασμός"...προς τον άνθρωπο, τον σκύλο, την κοινωνία.

Ακόμα και κουνέλι αν θες να έχεις (και δεν εννοώ κουνέλι σκύλο) θα πρέπει να το σεβαστείς και να το κοινωνικοποιήσεις, όσο και αν ακούγετε παράξενο ή χαζό.Εκτός και αν η όλη σκέψη και ο σεβασμός σε οδηγήσουν στο συμπέρασμα πως δεν μπορείς, δεν χρειάζεσαι, δεν θα ήταν σωστό και "καλό" για κανέναν...να έχεις κουνέλι (κάτι επίσης σωστό και υπεύθυνο).

 

[superman]

υπαρχει υπερ-ανθρωπος ομως

ενα κοινωνικοποιημενο ελ ποιμενικο που δε δειχνει ιχνος προστασιας τι ειναι?εκτος προτυπου?

παν μετρον αριστον θεωρω οτι ειναι η κοινωνικοποιηση οπως και ολα στη ζωη

 

[johnk]

...ενα κοινωνικοποιημενο ελ ποιμενικο που δε δειχνει ιχνος προστασιας τι ειναι?εκτος προτυπου? ...

Μέχρι να μπει και να διαβάσει ο ptf...

Μέχρι σήμερα, από όσα δείγματα σκύλων (κάθε φυλής) συνάντησα, όπου συντρέχουν και οι δύο "ιδιότητες" ("κοινωνικοποιημένο" και "χωρίς ίχνος προστασίας"), σε διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει τέτοιο Ελληνικό Ποιμενικό...

 

[harryf3]

Φοβαμαι, dj , πως οσο περισσοτερο σεβομαστε τον ανθρωπο και την κοινωνια, τοσο λιγοτερο σεβομαστε τον σκυλο μας.

Ζουμε σε μια ανωριμη κυνολογικα (και όχι μονο) κοινωνια που δεν γνωριζει ουτε θελει να μαθει πώς πρεπει να αντιμετωπισει τον σκυλο και αισθανεται απλά ότι τον ανεχεται (στην καλυτερη).
(Για την ανωριμοτητα του ιδιοκτητη ας μην μιλησουμε – απειρα τα θεματα).

Κι εγω προσωπικα δεν ειμαι καλος ιεροκηρυκας για να βοηθησω σε αυτό. Μπορω όμως να γινω ιεραποστολος εκ του παραδειγματος, θα μου πεις, και γινομαι κατά το δυνατον ή κατά το δοκούν.

Αυτή η κοινωνια (η δικια μας μικρη κοινωνια – ο μικροκοσμος μας – η γειτονια μας), δεν καταφερε ιδιαιτερα να κερδισει τον σεβασμο.

Παρολα αυτά όμως, πολλοι από εμας, σεβομενοι μια κοινωνια όπως εν ολιγοις περιγραφω, «πνιγουμε» καθημερινα τον σκυλο μας (ειτε το καλαταβαινουμε ειτε όχι), ο οποιος είναι όπως παντα το θυμα.

Γιαννη, μπορει να μην ισχυει στον ελληνικο ποιμενικο, ισχυει όμως στον γερμανικο. Πόσα παραδειγματα θελεις να σου πω?

 

[johnk]

...Γιαννη, μπορει να μην ισχυει στον ελληνικο ποιμενικο, ισχυει όμως στον γερμανικο. Πόσα παραδειγματα θελεις να σου πω?

Now, you are talking!
Δεν χρειάζεται να μου πεις κανένα...

 

[superman]

αρα ποιος ειναι ο κοινωνικοποιημενος σκυλος?
αυτος που δεν ειναι επιθετικος,σε ανθωπου,σκυλια,αυτοκινητα κλπ?
μπορει ενας κοινωνικοποιημενος σκυλος να κανει αλλα πραματα?προστασια?κυνηγι κλπ εκτος απο συντροφια?

α και εγω εχω δει ελληνικο ποιμενικο ενηλικο και γατακι.
απλα ενα παραδειγμα ηταν

 

[Natassa]

Συμφωνώ με το ποστ του Άρη, όμως δυστυχώς το ότι ζούμε σε πυκνοκατοικημένες περιοχές κ κάποιοι διαθέτουν πολύ δυναμικές φυλές, που αναγκαστικά πρέπει να συμβαδίσουν με τον τρόπο ζωής τους (εντός κ εκτός οικίας), αυτό πού μας κάνει να καταλήξουμε;

Ότι θα πρέπει να ζούμε στα βουνά για να μη "σπάσει" ο σκύλος ή/κ καταπιεστούν τα ένστικτά του;
(απλές, ειλικρινείς απορίες είναι...)
Οπότε, αναγκαστικά, κάποιες φυλές σίγουρα θα ήταν απαγορευτικές για την πρωτεύουσα της χώρας μας...

 

[thanos tara]

Μηπως με τον ορο υπερκοινωνικοποίηση εννοουμε πως ξεπερναμε το οριο των συμβαντων που μπορει να διαχειριστει ο σκυλος δηλαδη να παρουμε ενα κουταβι και να το τραβολογανε 10 ατομα για χαδια ενω δεν μπορει να διαχειριστει 1-2 και ετσι η κοινωνικοποιηση του γινεται επωδυνη?

 

[GRDANE]

κοινωνικοποιηση ειναι η εκθεση του κουταβιου... σε καταλληλη ηλικια σε οσο το δυνατον περισσοτερες καταστασεις και συνθηκες με αυτες που θα συναντησει στην υπολοιπη ζωή του...
σκοπος ειναι το σκυλι να αποκτησει θετικη σκεψη και κριση σχετικα με το παρον και το μελλον

αν υπαρχουν ενστικτα μεσα στο σκυλι σε καταλληλη ηλικια μπορεις να τα καλλιεργησεις και να τα βγαλεις στην επιφανεια και να τα αναπτυξεις στην κατευθυνση που θελεις....

ο συνδιασμος των δυο παραπανω εστιαζοντας στις λεξεις κλειδια "καταλληλη ηλικια"..... μπορει να σου δωσει εναν σωστο ισορροπημενο σκυλο....

υπερκοινωνικοποιηση οπως το εθεσαν στο αντιστοιχο θεμα... εκλαμβανω οτι εννοουσαν ακριβως την εμμονη στο πρωτο ζητημα "κοινωνικοποιηση" χωρις την υπαρξη του δευτερου θεματος... αναπτυξη και καλλιεργεια του ενστικτου... με αποτελεσμα τα σκυλια να χασουν "αυτο " για το οποιο προοριζονταν... φυσικα παντα μπορει να γινει το λαθος και στην επιλογη της "σωστης ηλικιας¨".... η οποια κατα την γνωμη μου πρεπει να ειναι συναρτηση της φυλης για την οποια μιλαμε...

ο αρης εδωσε ενα καταπληκτικο παραδειγμα της κοινωνικοποιησης - αναπτυξης και καλλιεργειας... των ενστικτων...

 

[DjSoukis]

Το πρώτο που μου έρχεται να γράψω είναι πως συμφωνώ με όλους...

Οι περισσότεροι ίσως έχετε καταλάβει (και αν όχι, το διευκρινίζω) πως είμαι "υπέρμαχος" και μεγάλος fan της διατήρησης και καλλιέργειας του ενστίκτου και της "φλόγας" στον σκύλο, σε σημείο που η εμφάνιση να μη με απασχολεί σχεδόν καθόλου.

Σίγουρα όμως θα με απασχολούσε η δημιουργία προβλημάτων στον περίγυρο μου, στην κοινωνία που ζω και φυσικά στον σκύλο μου και την ζωή μας παρέα.

Δεν είμαι υπέρ της καταπίεσης των ενστίκτων (και μάλιστα βασικών χαρακτηριστικών που μόχθησε η εκτροφή να καλλιεργήσει) για να έχουμε σκυλιά που δεν αποτελούν "απειλή", είναι "κατατονικά", ζουν για να τρώνε και να κοιμούνται και αποζητούν την προσοχή του ιδιοκτήτη τους σαν κακομαθημένα νήπια.

Προτιμώ να καταπιεστώ εγώ, είτε καταπιέζοντας τις επιθυμίες απόκτησης σκύλου που δεν συνάδει με τον τρόπο ζωής μου, είτε αλλάζοντας τον τρόπο ζωής μου και θυσιάζοντας κάποια/όσα θεωρήσω πως αξίζει να θυσιάσω.

Ο κοινωνικοποιημένος σκύλος είναι αυτός που μπορεί να ζει και να "εργάζεται" (ίσως) χωρίς να έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνία στην οποία "κινείτε".

Δεν μιλάμε για προβλήματα μικρά ή σποραδικά, που μπορεί να έχουν και άλλη αιτιολογία (π.χ. να είναι σφάλμα τρίτου), αλλά διαρκή και σοβαρά.

Στις πόλεις ζουν, κινούνται και εργάζονται σκύλοι σε διάφορους τομείς και χρησιμοποιώντας τα ένστικτα τους άρτια, αλλά μόνο αν υπάρχει σεβασμός από κυναγωγό/ιδιοκτήτη αποτελούν "διαφήμιση" και "καλό παράδειγμα και βίωμα".Τα παραπάνω απαιτούν κοινωνικοποίηση και κοινωνικοποίηση δε σημαίνει χαδάκια, τρίψιμο κοιλίτσας, φαγητό στο στόμα και "κάνε τον πεθαμένο"...Μην έχουμε λάθος εντυπώσεις.

Το να πείς σε κάποιον ότι θα προτιμούσες να μη χαϊδέψει το σκύλο σου τώρα δε σημαίνει ότι δε θες να τον "κοινωνικοποιήσεις" ή ότι δεν είναι κοινωνικός, αρκεί να μη "λυσσάει" στην άκρη του λουριού για να κατασπαράξει έναν άνθρωπο που απλά σου μιλάει στην Ερμού...Εκεί πολλά λάθη έχουν συμβεί και "διαδραματίζονται".

Ο κοινωνικός ή "κοινωνικοποιημένος" άνθρωπος δεν είναι ούτε ο "καραγκιόζης", ούτε η "αλοιφή"...Είναι αυτός που αξιολογεί καταστάσεις, δε ζεί περιθωριοποιημένος, μπορεί και προσαρμόζεται, μπορεί να αλληλεπιδρά με τους γύρω του και γνωρίζει να εκφράζει τα συναισθήματα του...Όλα αυτά πρέπει να τα κάνει και ο κοινωνικοποιημένος σκύλος της δίωξης ναρκωτικών ή της κυρίας Αγγελικής απέναντι.