Εκτος από την πολύ ασχημη οπισθοδρομηση στο μεγαλο θεμα με τις γατες, ειχαμε το τελευταιο πολύ μικρο διαστημα και άλλα θεματα με την Ηρα.
Θεματα τα οποια ειχαν λυθει εδώ και πολύ καιρο φαινομενικα οριστικα, εγιναν παλι ζητημα.
Ποτέ δεν ειχε σημασια αν τα σκουπιδια ηταν ανοιχτα, ή ειχε φαγητο πανω στο τραπεζι. Μπορει να λειπαμε, αλλά δεν τα πειραζε κανείς.
Τελευταια ομως, βρηκαμε τα σκουπιδια σκορπισμενα σε ολη τη σαλοκουζινα, πιατα «καθαρισμενα», ζαρζαβατικα, που δεν προλαβαμε να τακτοποιησουμε και ειχαμε αφησει στο πατωμα, σκορπισμενα και δαγκωμενα.
Ξεκινησε να ζητιανευει εντονα, κατι που εκανε βεβαια παντα αρκετα στις γυναικες αλλά ποτέ σε μενα.
Αρχισε να κοβει παλι τις τριανταφυλλιες και τα σωληνακια ποτισματος στο μπαλκονι.
Αρχισε να τρωει από κατω στο βουνο.
Αρχισε να απομακρυνεται όταν είναι ελευθερη στην εξοχη.
Διακρινω γενικοτερη ταση ανυπακοης. Θα ηθελε δηλαδη αλλά δισταζει. Ξερει ότι δεν την παιρνει.
Αλλά και όταν ξεφευγει, μερικα ταχυρρυθμα μαθηματακια της φρεσκαρουν τη μνημη τελεια.
Η γνωστη της ανυπομονησια για όταν θελει κατι, μεγαλωσε.
Ωστοσο δεν είναι νευρικη. Δεν είναι το σκυλι που θα κανει ολη μερα νευρικες βολτες στο σπιτι. Καθεται και περιμενει.
Δεν μιλαμε για συνεχεις καταστασεις, αλλά συνεβη αρκετες φορες για να θεωρηθει τυχαιο.
Εχει πονηρεψει πολύ και ξερει τι και πώς να το κανει ώστε να περασει απαρατηρητη.
Όταν πλεον το ανακαλυπτω, δεν εχει νοημα η διορθωση και το μαλωμα. Είναι πολύ αργα.
Όλα τα παραπανω τα δουλεψα παρα πολύ και ειχαν λυθει, αλλά ποτέ δεν επαναπαυτηκα .
Ξερω με τι εχω να κανω.
Στην συμπεριφορα μου δεν αλλαξε τιποτα. Ουτε και στον τροπο ζωης , τον δικο μας ή της Ηρας.
Εκτονωση εχει οση ειχε. Σιγουρα καποιες μερες (όχι συνεχομενες) είναι λιγοτερη λογω πολλων υποχρεωσεων, και άλλες εχει περισσοτερο χρονο να ξεσκασει.
Δεν την πιεζω πολύ ώστε να θελει να ξεσπασει οταν λειπω, ουτε και την εχω χυμα.
Εδώ και πολύ καιρο εχω βρει ένα συστημα το οποιο δουλευει και δεν παρεκκλινω από αυτό.
Νομιζω ότι ξερω πώς να αντιμετωπισω αρκετα από αυτά τα προβληματα, εκτος ισως από οσο συμβαινουν εν απουσια μου.
Αυτό που δεν καταλαβαινω είναι τι συνεβει ετσι ξαφνικα.
Η Ηρα ειναι σχεδον τριων χρονων.
Θεματα τα οποια ειχαν λυθει εδώ και πολύ καιρο φαινομενικα οριστικα, εγιναν παλι ζητημα.
Ποτέ δεν ειχε σημασια αν τα σκουπιδια ηταν ανοιχτα, ή ειχε φαγητο πανω στο τραπεζι. Μπορει να λειπαμε, αλλά δεν τα πειραζε κανείς.
Τελευταια ομως, βρηκαμε τα σκουπιδια σκορπισμενα σε ολη τη σαλοκουζινα, πιατα «καθαρισμενα», ζαρζαβατικα, που δεν προλαβαμε να τακτοποιησουμε και ειχαμε αφησει στο πατωμα, σκορπισμενα και δαγκωμενα.
Ξεκινησε να ζητιανευει εντονα, κατι που εκανε βεβαια παντα αρκετα στις γυναικες αλλά ποτέ σε μενα.
Αρχισε να κοβει παλι τις τριανταφυλλιες και τα σωληνακια ποτισματος στο μπαλκονι.
Αρχισε να τρωει από κατω στο βουνο.
Αρχισε να απομακρυνεται όταν είναι ελευθερη στην εξοχη.
Διακρινω γενικοτερη ταση ανυπακοης. Θα ηθελε δηλαδη αλλά δισταζει. Ξερει ότι δεν την παιρνει.
Αλλά και όταν ξεφευγει, μερικα ταχυρρυθμα μαθηματακια της φρεσκαρουν τη μνημη τελεια.
Η γνωστη της ανυπομονησια για όταν θελει κατι, μεγαλωσε.
Ωστοσο δεν είναι νευρικη. Δεν είναι το σκυλι που θα κανει ολη μερα νευρικες βολτες στο σπιτι. Καθεται και περιμενει.
Δεν μιλαμε για συνεχεις καταστασεις, αλλά συνεβη αρκετες φορες για να θεωρηθει τυχαιο.
Εχει πονηρεψει πολύ και ξερει τι και πώς να το κανει ώστε να περασει απαρατηρητη.
Όταν πλεον το ανακαλυπτω, δεν εχει νοημα η διορθωση και το μαλωμα. Είναι πολύ αργα.
Όλα τα παραπανω τα δουλεψα παρα πολύ και ειχαν λυθει, αλλά ποτέ δεν επαναπαυτηκα .
Ξερω με τι εχω να κανω.
Στην συμπεριφορα μου δεν αλλαξε τιποτα. Ουτε και στον τροπο ζωης , τον δικο μας ή της Ηρας.
Εκτονωση εχει οση ειχε. Σιγουρα καποιες μερες (όχι συνεχομενες) είναι λιγοτερη λογω πολλων υποχρεωσεων, και άλλες εχει περισσοτερο χρονο να ξεσκασει.
Δεν την πιεζω πολύ ώστε να θελει να ξεσπασει οταν λειπω, ουτε και την εχω χυμα.
Εδώ και πολύ καιρο εχω βρει ένα συστημα το οποιο δουλευει και δεν παρεκκλινω από αυτό.
Νομιζω ότι ξερω πώς να αντιμετωπισω αρκετα από αυτά τα προβληματα, εκτος ισως από οσο συμβαινουν εν απουσια μου.
Αυτό που δεν καταλαβαινω είναι τι συνεβει ετσι ξαφνικα.
Η Ηρα ειναι σχεδον τριων χρονων.
