Κατά τη γνώμη μου σκυλιά που μένουν στην επαρχεία είναι πιο ευτυχισμένα απ' αυτά στα κέντρα των πόλεων, με την πολυκοσμία, τη βαβούρα και τα καυσαέρια και τα οποία βγαίνουν βόλτα σε λουρί κατά κανόνα.
Καλώς ήρθατε!
Καλώς ήρθατε!
Υποθέτω λοιπόν ότι δεν τα βγάζεις?μπορώ να τεμπελιάσω στην ώρα της βόλτας με λίγες τύψεις
Εγώ πόσα έχω Χλόη; Μισό; Κανένα; Και για πληροφόρηση σου μεγάλωσα σε μονοκατοικία με κήπο 2 στρέμματα και συνεχόμενο κτήμα 10 στρέμματα, με 2 σκυλιά συν 5 Κρητικούς Σκύλους (όπως τους λέγαμε τότε κι όπως εξακολουθούν να τους λένε οι τσοπάνηδες). Μάντεψε που μένανε τα σκυλιά: στο σπίτι των 80 τετραγωνικών και όχι έξω απ' αυτό.Καλώς ήρθες Νίκο!
Να σου πω ότι δεν είμαι τόσο σκληροπυρηνική όσο ο Γρίφος στο θέμα "ο σκύλος ζει έξω απ' το σπίτι" (ήμουν αλλά όχι πια) ιδιαίτερα όταν ο σκύλος είναι παραπάνω από ένας.
τα βγάζω χλόη, αλλά όχι 2 και 3 φορές την ημέρα όπως κάνουν οι περισσότεροι φίλοι εδώ μέσα,Καλώς ήρθες Νίκο!
Να σου πω ότι δεν είμαι τόσο σκληροπυρηνική όσο ο Γρίφος στο θέμα "ο σκύλος ζει έξω απ' το σπίτι" (ήμουν αλλά όχι πια) ιδιαίτερα όταν ο σκύλος είναι παραπάνω από ένας. Εφ' όσον βέβαια έχεις εξασφαλίσει ότι δεν απειλούνται από φόλες, είναι απολύτως ασφαλή στο χώρο τους, έχουν την παρέα σου πολλές ώρες, παρέα μεταξύ τους εκ των πραγμάτων και ό,τι προστασία μπορείς να τους προσφέρεις ενάντια σε παράσιτα και σκνίπα.
ΑΛΛΑ λες ότι
Υποθέτω λοιπόν ότι δεν τα βγάζεις?
Να σου πω ότι ανεξάρτητα αν μένουν μέσα ή έξω, όπου εκτονώνονται (και ένα μικρόσωμο π.χ σκυλάκι μπορεί να τρέξει, να λυσσάξει και να "εκτονωθεί" σωματικά μέσα σε διαμέρισμα) τη βόλτα εξακολουθούν να την έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη. Χρειάζεται να παίρνουν νέες μυρωδιές και εικόνες - κυρίως μυρωδιές - να βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους και σκύλους, ώστε να κοινωνικοποιούνται, να εκτονώνονται τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Και μάλιστα καθημερινά, για αρκετή ώρα. Όπως ακριβώς και τα σκυλιά του διαμερίσματος.
Δεν θεωρώ τον όρο αρνητικό, εφ' όσον όμως θίχτηκες ζητώ συγγνώμη και ανακαλώ. Άλλωστε συμφωνώ μαζί σου εν πολλοίς, και ό,τι σκύλο κι αν είχα, όπου κι αν ζούσα, όσα στρέμματα κι αν είχε στη διάθεσή του, θα ζούσε μέσα μαζί μου. Και παραπάνω από ένας να ήταν.Δε σκοπεύω να χαλάσω το θέμα, αλλά μιας και κέρδισα με το σπαθί μου το χαρακτηρισμό του σκληροπυρηνικού να σταθώ λίγο εδώ
Εγώ πόσα έχω Χλόη; Μισό; Κανένα; Και για πληροφόρηση σου μεγάλωσα σε μονοκατοικία με κήπο 2 στρέμματα και συνεχόμενο κτήμα 10 στρέμματα, με 2 σκυλιά συν 5 Κρητικούς Σκύλους (όπως τους λέγαμε τότε κι όπως εξακολουθούν να τους λένε οι τσοπάνηδες). Μάντεψε που μένανε τα σκυλιά: στο σπίτι των 80 τετραγωνικών και όχι έξω απ' αυτό.
Κρατάω την ταμπέλα του σκληροπυρηνικού γιατί μ' αρέσει και σάς αφήνω να τραγουδάτε ευτυχισμένοι.