Ποιoς θεωρεί τον εαυτό του ισορροπημένο αφεντικό ?
- Thread starter katerina k.
- Ημερομηνία δημιουργίας
περα απο τη πλακα ουδεις ασφαλτος.εχω κανει και κανω λαθη συχνα.απο κει και περα οπως ολοι οι γονεις προσπαθω να κανω και να προσφερω οτι καλυτερο μπορω και οτι βγει βασικα ολα μια χαρα ειναι.εκτος βεβεα του μπαμπη που κυνηγαει να πηδηξει το κοριτσακι μου και μου χει σπασει τα νευρα.
Τα παιδιά αναπαράγουν τις εικόνες που βλέπουν Superman.....μην κατηγορείς τον Μπάμπη....
Εγώ αυτό που δεν έχω συνηθίσει ακόμα είναι η σταθερότητα και η στρατιωτική (μου) συνέπεια στην εκπαίδευση...συνεχώς ανθρωποποιώ και σχετικοποιώ...
εντιτ: και εγώ του έδωσα για κανα μήνα ξηρά Laky Berna......
Εγώ αυτό που δεν έχω συνηθίσει ακόμα είναι η σταθερότητα και η στρατιωτική (μου) συνέπεια στην εκπαίδευση...συνεχώς ανθρωποποιώ και σχετικοποιώ...
εντιτ: και εγώ του έδωσα για κανα μήνα ξηρά Laky Berna......
Last edited:
Τέλεια; Με τίποτα. Οταν πήρα σκύλο ήμουν τελείως άσχετη. Δεν είχα και ίντερνετ και άκουγα τι λέει και η κουτσή Μαρία. Ολοι κάτι ήξεραν, εγώ δεν ήξερα τίποτα.
Δεν είμαι το τέρας της ψυχραιμίας. Πολλές φορές τη χάνω. Πολλές φορές έχω επιβραβεύσει λάθος συμπεριφορές χωρίς να το ξέρω, και έχω διορθώσει συμπεριφορές σε λάθος timing.
Εχω δώσει Pedigree, Friskies, Chappi, κονσέρβες και άλλες βλακείες, γιατί δεν ήξερα.. (δεν ρώταγα?)
Αυτά... και μάλλον άλλα πολλά που δεν τα θυμάμαι..
Δεν είμαι το τέρας της ψυχραιμίας. Πολλές φορές τη χάνω. Πολλές φορές έχω επιβραβεύσει λάθος συμπεριφορές χωρίς να το ξέρω, και έχω διορθώσει συμπεριφορές σε λάθος timing.
Εχω δώσει Pedigree, Friskies, Chappi, κονσέρβες και άλλες βλακείες, γιατί δεν ήξερα.. (δεν ρώταγα?)
Αυτά... και μάλλον άλλα πολλά που δεν τα θυμάμαι..
Αυτό είναι το λιγότερο....
Όταν τον δεις να γράφει ΜΟΝΟ οφ τόπικ....τότε να ανησυχήσεις...
Πέρα από την πλάκα...
Πιστεύετε ότι τα σκυλιά μας..."παίρνουν" και κάτι απ'το χαρακτήρα μας??? (μη με κράξετε με την ερώτηση....)
Εννοείται ότι πόρρω απέχω του να είμαι τέλεια ιδιοκτήτρια για το Μουφ. Θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς ότι δε θα έπρεπε να είχα καν Αυστραλέζο Ποιμενικό αφού δεν έχω φάρμα με πρόβατα, ούτε οικογένεια με παιδάκια. Επίσης είναι ο πρώτος σκύλος που είχα στη ζωή μου και ήμουν παντελώς άσχετη περί σκύλων πριν τον πάρω. Βέβαια διάβασα πολλά, μίλησα με πολλούς, είδα και βίντεο, όμως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Και άλλο η συνεχής ενασχόληση με το σκύλο που είναι έργο ζωής και όχι κάτι που μαθαίνει κανείς σε μια βδομάδα.
Παρόλα αυτά όμως έκανα πιστεύω εξαιρετική επιλογή διότι πήρα σκύλο μέσης ενέργειας και δεν τον κατέστρεψα κάνοντάς τον φοβικό, ή κακοποιώντας τον, ή κάνοντάς τον καταστρεπτικό. Και εκπαίδευση τον πήγα και περίθαλψη του παρέχω πάντα (μέχρι και λογαριασμό στην τράπεζα του άνοιξα για έκτακτα περιστατικά) και τον έχω πάντα μαζί μου. Και του έμαθα ότι η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική, πράγμα που σέβεται, από την άλλη μεριά όμως κι αυτός μου έμαθε να προσαρμόζομαι στις ανάγκες του. Για παράδειγμα π.χ. έχω καταργήσει τα ταξίδια με το αεροπλάνο αν δεν πρόκειται για ταξίδι στην Ελλάδα ή για έκτακτη δουλειά. Τώρα πλέον πάω οδικώς, μ' άρεσε όμως πάντα το οδήγημα, και φυσικά μένω μόνο σε μέρη που δέχονται σκύλους.
Λάθη? Αρκετά με μεγαλύτερο ίσως ότι δεν είμαι και πολύ Άλφα Λύκος. Μια φίλη μου που με επισκέφτηκε πρόσφατα και βάλθηκε να εκπαιδεύσει το Μουφ δήλωσε, όπως και μια εκπαιδεύτρια του Μουφ παλιά, ότι θέλει να με ευχαριστήσει αλλά αναλαμβάνει πρωτοβουλία άμα δεν αναλαμβάνω εγώ. Οπότε έχω διορθώσει αρκετά στραβά που έκανα. Με το φαΐ ακόμα έχουμε πρόβλημα, αλλά κι αυτό έχει διοθωθεί κατά πολύ. Εξάλλου το Μουφ έχει κάποιο τραύμα με το φαΐ λόγω πρώτου ιδιοκτήτη, οπότε έχω να παλέψω και με το παρελθόν του. Μπορεί άλλος να τα κατάφερνε καλύτερα στη θέση μου, αλλά γενικά νομίζω τα έχω καταφέρει καλά. Επίσης παρατήρησα το εξής ενδιαφέρον: αν και η φίλη μου είναι άλφα και έκανε με το Μουφ ό,τι ήθελε τη βόλτα και κείνο την ακολουθούσε πειθήνια χωρίς να τον τραβοκοπάει σαν μπουλντόζα, πάντα γυρνούσε το κεφάλι πίσω να βεβαιωθεί ότι ερχόμουνα κι εγώ και ήμουνα εκεί. Άρα με αναγνωρίζει για ιδιοκτήτρια του και γενικά φαίνεται να με αγαπάει, πράγμα που το έχουν παρατηρήσει και άλλοι. Εγώ δε του χρωστάω πολλά, ένα από τα οποία είναι ότι με έχει κάνει πολύ πιο υπεύθυνη και θα 'λεγα ακόμα και πιο ώριμη.
Κι αυτό τελικά νομίζω είναι και το σπουδαιότερο...
Παρόλα αυτά όμως έκανα πιστεύω εξαιρετική επιλογή διότι πήρα σκύλο μέσης ενέργειας και δεν τον κατέστρεψα κάνοντάς τον φοβικό, ή κακοποιώντας τον, ή κάνοντάς τον καταστρεπτικό. Και εκπαίδευση τον πήγα και περίθαλψη του παρέχω πάντα (μέχρι και λογαριασμό στην τράπεζα του άνοιξα για έκτακτα περιστατικά) και τον έχω πάντα μαζί μου. Και του έμαθα ότι η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική, πράγμα που σέβεται, από την άλλη μεριά όμως κι αυτός μου έμαθε να προσαρμόζομαι στις ανάγκες του. Για παράδειγμα π.χ. έχω καταργήσει τα ταξίδια με το αεροπλάνο αν δεν πρόκειται για ταξίδι στην Ελλάδα ή για έκτακτη δουλειά. Τώρα πλέον πάω οδικώς, μ' άρεσε όμως πάντα το οδήγημα, και φυσικά μένω μόνο σε μέρη που δέχονται σκύλους.
Λάθη? Αρκετά με μεγαλύτερο ίσως ότι δεν είμαι και πολύ Άλφα Λύκος. Μια φίλη μου που με επισκέφτηκε πρόσφατα και βάλθηκε να εκπαιδεύσει το Μουφ δήλωσε, όπως και μια εκπαιδεύτρια του Μουφ παλιά, ότι θέλει να με ευχαριστήσει αλλά αναλαμβάνει πρωτοβουλία άμα δεν αναλαμβάνω εγώ. Οπότε έχω διορθώσει αρκετά στραβά που έκανα. Με το φαΐ ακόμα έχουμε πρόβλημα, αλλά κι αυτό έχει διοθωθεί κατά πολύ. Εξάλλου το Μουφ έχει κάποιο τραύμα με το φαΐ λόγω πρώτου ιδιοκτήτη, οπότε έχω να παλέψω και με το παρελθόν του. Μπορεί άλλος να τα κατάφερνε καλύτερα στη θέση μου, αλλά γενικά νομίζω τα έχω καταφέρει καλά. Επίσης παρατήρησα το εξής ενδιαφέρον: αν και η φίλη μου είναι άλφα και έκανε με το Μουφ ό,τι ήθελε τη βόλτα και κείνο την ακολουθούσε πειθήνια χωρίς να τον τραβοκοπάει σαν μπουλντόζα, πάντα γυρνούσε το κεφάλι πίσω να βεβαιωθεί ότι ερχόμουνα κι εγώ και ήμουνα εκεί. Άρα με αναγνωρίζει για ιδιοκτήτρια του και γενικά φαίνεται να με αγαπάει, πράγμα που το έχουν παρατηρήσει και άλλοι. Εγώ δε του χρωστάω πολλά, ένα από τα οποία είναι ότι με έχει κάνει πολύ πιο υπεύθυνη και θα 'λεγα ακόμα και πιο ώριμη.
Κι αυτό τελικά νομίζω είναι και το σπουδαιότερο...
Αχχ Κατερίνα, τι θέμα άνοιξες... Κατ'αρχάς απέχω πολύ από το να βρω τις ισορροπίες με τον εαυτό μου, λες να είμαι ισορροπημένη απέναντι στο σκύλο μου?
Είναι αρκετά τα λάθη που έχω κάνει... Τόσα που ορισμένα δεν τα έχω καν εντοπίσει ότι τα έχω κάνει. Κάποια άλλα που τα κάνω ακόμα και τώρα, ασυναίσθητα. Τα λάθη αυτά φαίνονται σε κάποιες συμπεριφορές του. Προβληματικές, ανεπιθύμητες, όπως και να τις ονομάσεις είναι απότέλεσμα των λαθών ή της μη εγκαιρής διάγνωσης. Της έλλειψης εμπειρίας, όλα μαζί...
Είναι φορές που λέω στον σύντροφό μου ότι αυτό το σκυλί σε άλλα χέρια θα είχε λάμψει σαν πραγματικός θησαυρός. Και άλλες φορές φορές συμφωνεί μαζί μου ενώ άλλες φορές μου λέει ότι σε άλλα χέρια μπορεί και να υπέφερε... Στα χέρια αυτηνού που μας τον έδωσε μάλλον δεν θα υπήρχε καν.
Τα γράφω πολύ μπερδεμένα, δεν ξέρω καν αν βγάζουν νόημα... Πάντως πραγματικά νομίζω ότι η μεγαλύτερή μου ανισσοροπία ώς προς τον σκύλο μου (που βλέπει τον σύντροφό μου σαν αφεντικό κι όχι εμένα) είναι ότι με έχει πιό ψηλά απ'ότι τον έχω εγώ.
Είναι αρκετά τα λάθη που έχω κάνει... Τόσα που ορισμένα δεν τα έχω καν εντοπίσει ότι τα έχω κάνει. Κάποια άλλα που τα κάνω ακόμα και τώρα, ασυναίσθητα. Τα λάθη αυτά φαίνονται σε κάποιες συμπεριφορές του. Προβληματικές, ανεπιθύμητες, όπως και να τις ονομάσεις είναι απότέλεσμα των λαθών ή της μη εγκαιρής διάγνωσης. Της έλλειψης εμπειρίας, όλα μαζί...
Είναι φορές που λέω στον σύντροφό μου ότι αυτό το σκυλί σε άλλα χέρια θα είχε λάμψει σαν πραγματικός θησαυρός. Και άλλες φορές φορές συμφωνεί μαζί μου ενώ άλλες φορές μου λέει ότι σε άλλα χέρια μπορεί και να υπέφερε... Στα χέρια αυτηνού που μας τον έδωσε μάλλον δεν θα υπήρχε καν.
Τα γράφω πολύ μπερδεμένα, δεν ξέρω καν αν βγάζουν νόημα... Πάντως πραγματικά νομίζω ότι η μεγαλύτερή μου ανισσοροπία ώς προς τον σκύλο μου (που βλέπει τον σύντροφό μου σαν αφεντικό κι όχι εμένα) είναι ότι με έχει πιό ψηλά απ'ότι τον έχω εγώ.
Ειμαι η χειροτερη ιδιοκτητρια που μπορει να υπαρξει (κι αυτο μπορουν να το επιβεβαιωσουν κι αλλοι εδω μεσα) Πρωτον γιατι απελπιστηκα τοσο πολυ κάποια στιγμη γτ το περιβαλλον μου δε με βοηθουσε, και κινδυνεψα να την εγκαταλειψω. Δε συζηταμε για παλιοτερα σκυλια δεν ειχα ιδεα πως να τα φροντιζω και ημουν πολυ μικρη. Οσο για την Ηρα έχω κανει άπειρα λάθη πανω της, εχει ακομα προβληματα υγειας εξ αιτιας μου, και εχω πειραματιστει πολλες φορες πανω πραγμα φρικτα αδικο γ αυτην. Ελπιζω μονο να ζησει όσο της αξιζει και να μην κανω άλλα λάθη παρακατω. Αν ημουν στη θεση της θα με ειχα δαγκωσει και θα το ειχα σκασει αλλα αυτη κάνει Ιωβια υπομονη και με ανεχεται ακομα.
Συγνωμη Ηρακι μου....
Συγνωμη Ηρακι μου....
Mια χαρα τα περναμε τα βρωμοσκυλα μου ...πολλες φορες πιστευω πως θα επρεπε να κανουν και τουμπες.
Δε θα μεινω στις τεσσερις-πεντε φορες το μηνα που δε θα πανε βολτα , ουτε στις μια ή δυο φορες το χρονο που θα ακουσουν κανα χριστοκαντηλο αδικα ...σιγα μη νιωθω και ενοχες . Εχουν παρεα το ενα το αλλο και εμενα για 16 ωρες ημερησιως , τροφη , κηπο για παιχνιδι/σπιτι για αραγμα , ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη , χαδια κλπ . Οταν αφηνω την πορτα του κηπου ανοικτη , δεν τα βλεπω να θελουν να την κοπανησουν προς αναζητηση καλυτερης τυχης
Τηρουμενων των αναλογιων , μια χαρα αστικο αφεντικο σκυλου το 2011 με θεωρω ενω σε καποιους τομεις , κανω πιο πολλα για τα σκυλια μου απο οτι για τον εαυτο μου (το καταλαβαινω καθε απογευμα που ψεκαζω αυτα αλλα αμελω να ψεκασω εμενα καταληγωντας φαγωμενος απο κουνουπια.Δε συζηταω για εξετασεις αιματος - πιο πολλες φορες εχω κανει στα σκυλια μου μεσα σε τρια χρονια παρα σε μενα τα τελευταια 33 χρονια που ζωO)
Παραλληλα , θεωρω και τα σκυλια μου μια χαρα ζωα συντροφιας με λιγα μειονεκτηματα.Πλεον , βρισκω ελαχιστα ,αν οχι τιποτε, που να με ενοχλει στη συμπεριφορα τους.Κατα συνεπεια , οι εντασεις και οι οποιες αδικες διορθωσεις του παρελθοντος εχουν εκλειψει.
Δε θα μεινω στις τεσσερις-πεντε φορες το μηνα που δε θα πανε βολτα , ουτε στις μια ή δυο φορες το χρονο που θα ακουσουν κανα χριστοκαντηλο αδικα ...σιγα μη νιωθω και ενοχες . Εχουν παρεα το ενα το αλλο και εμενα για 16 ωρες ημερησιως , τροφη , κηπο για παιχνιδι/σπιτι για αραγμα , ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη , χαδια κλπ . Οταν αφηνω την πορτα του κηπου ανοικτη , δεν τα βλεπω να θελουν να την κοπανησουν προς αναζητηση καλυτερης τυχης
Τηρουμενων των αναλογιων , μια χαρα αστικο αφεντικο σκυλου το 2011 με θεωρω ενω σε καποιους τομεις , κανω πιο πολλα για τα σκυλια μου απο οτι για τον εαυτο μου (το καταλαβαινω καθε απογευμα που ψεκαζω αυτα αλλα αμελω να ψεκασω εμενα καταληγωντας φαγωμενος απο κουνουπια
.Δε συζηταω για εξετασεις αιματος - πιο πολλες φορες εχω κανει στα σκυλια μου μεσα σε τρια χρονια παρα σε μενα τα τελευταια 33 χρονια που ζωO)Παραλληλα , θεωρω και τα σκυλια μου μια χαρα ζωα συντροφιας με λιγα μειονεκτηματα.Πλεον , βρισκω ελαχιστα ,αν οχι τιποτε, που να με ενοχλει στη συμπεριφορα τους.Κατα συνεπεια , οι εντασεις και οι οποιες αδικες διορθωσεις του παρελθοντος εχουν εκλειψει.
Α, βέβαια! Πιο πολλά ξοδεύω για το εκάστοτε γκρούμιασμα του Μουφ απ' ό,τι στο κομμωτήριο για την αφεντιά μου. Και το κύριο Μουφ εξετάσεις DNA έχει κάνει. Εγώ από την άλλη δεν έχω κάνει. Τώρα βέβαια δεν τις πολυθέλω τις δικές μου εξετάσεις διότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου δείξει ότι έχεις κληρονομήσει από καρδιές, σηκώτια και άλλα τινά επί γενεές δεκατέσσερεις και μετά θα αγχώνομαι και θ' ακούω και τη διάλεξη του γιατρού μου ότι δεν είμαστε ακριβώς τα γονίδια μας αν ακολουθήσουμε τη λίστα με τα μη-μη-μη του...Τηρουμενων των αναλογιων , μια χαρα αστικο αφεντικο σκυλου το 2011 με θεωρω ενω σε καποιους τομεις , κανω πιο πολλα για τα σκυλια μου απο οτι για τον εαυτο μου (το καταλαβαινω καθε απογευμα που ψεκαζω αυτα αλλα αμελω να ψεκασω εμενα καταληγωντας φαγωμενος απο κουνουπια
Ουτε ισορροπημενος σκυλος υπαρχει , ουτε ισορροποημενο αφεντικο(δεν μου παει με τιποτα αυτη η λεξη γενικα στην ζωη μου).
Δεν νομιζω οτι θα υπαρξει ποτε ανθρωπος χωρις παθη , λαθη , εγωισμο , ανασφαλειες.
Δεν νομιζω οτι θα υπαρξει σκυλος χωρις τα δικα του κολληματα και χωρις να αναπαραγει δικες μας λαθος συνηθειες και πρακτικες.
Το σημαντικοτερο για μενα ειναι το ταξιδι μαζι με τον σκυλο μας.
Τοτε που μας βαζει να σκεφτουμε βλεποντας τον να μας κοιταει με ενα βλεμμα αποριας για τις πραξεις μας απεναντι του.
Οταν μαθαινουμε και κατανοουμε και ριχνουμε την ανθρωπινη εγωιστικη μας ταση απεναντι στον σκυλος μας , τοτε γινομαστε καλυτεροι συντροφοι για το φιλαρακι μας.
Τον εχω κυνηγησει να τον πιασω και ετρεχα να τον κλωτσησω απο τα νευρα μου , τον εχω μπουγελωσει γιατι δεν αφηνε τον σκατζοχοιρο , εχει φαει 1-2 ψιλες στην μυτη , εχω κανει λαθη , αλλα παντα σκεφτομαι οταν αντιδραω να μην κανω τα ιδια λαθη.Ας κανω καινουργια , στην ζωη ειναι.
Δεν νομιζω οτι θα υπαρξει ποτε ανθρωπος χωρις παθη , λαθη , εγωισμο , ανασφαλειες.
Δεν νομιζω οτι θα υπαρξει σκυλος χωρις τα δικα του κολληματα και χωρις να αναπαραγει δικες μας λαθος συνηθειες και πρακτικες.
Το σημαντικοτερο για μενα ειναι το ταξιδι μαζι με τον σκυλο μας.
Τοτε που μας βαζει να σκεφτουμε βλεποντας τον να μας κοιταει με ενα βλεμμα αποριας για τις πραξεις μας απεναντι του.
Οταν μαθαινουμε και κατανοουμε και ριχνουμε την ανθρωπινη εγωιστικη μας ταση απεναντι στον σκυλος μας , τοτε γινομαστε καλυτεροι συντροφοι για το φιλαρακι μας.
Τον εχω κυνηγησει να τον πιασω και ετρεχα να τον κλωτσησω απο τα νευρα μου , τον εχω μπουγελωσει γιατι δεν αφηνε τον σκατζοχοιρο , εχει φαει 1-2 ψιλες στην μυτη , εχω κανει λαθη , αλλα παντα σκεφτομαι οταν αντιδραω να μην κανω τα ιδια λαθη.Ας κανω καινουργια , στην ζωη ειναι.
Θα ήμουν πολύ λιγότερο ισορροπημένη αν ζούσα χωρίς σκυλιά.
Όχι ότι είμαι, βέβαια, κάθε άλλο. Έχω άγχη, ανασφάλειες, νεύρα. Και τα σκυλάκια μου, που με θεωρούν υπέροχη και με λατρεύουν γίνονται αποδέκτες των παραπάνω και πληρώνουν και τα λάθη που προκύπτουν απ' αυτά.
Θέλω στον μικρό μου σκύλο να κάνω όσο λιγότερα λάθη γίνεται, γιατί με τον μεγάλο έγιναν πολλά.
Όμως εδώ ανακύπτει ένα ακόμα άγχος: Αυτή η υπερ-προσπάθεια να μη γίνουν λάθη μήπως είναι λάθος?
Ας χαλαρώσουμε (λέμε τώρα).
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν μεγαλώνει τον τέλειο σκύλο. Τα αγαπάμε και προσπαθούμε. Τα σκυλάκια μας έχουν ανάγκη από φαγητό, παρέα, εκτόνωση, γιατρό, ασφάλεια, μια ορισμένη θέση στην αγέλη μας. Γενικά δε χρειάζονται πολλά για να είναι ήρεμα και ευτυχισμένα (ισορροπημένα). Εμείς, πάλι, για να θεωρήσουμε εαυτούς ισορροπημένους και πλήρεις χρειαζόμαστε (νομίζουμε) την Άρτα και τα Γιάννενα.
Όχι ότι είμαι, βέβαια, κάθε άλλο. Έχω άγχη, ανασφάλειες, νεύρα. Και τα σκυλάκια μου, που με θεωρούν υπέροχη και με λατρεύουν γίνονται αποδέκτες των παραπάνω και πληρώνουν και τα λάθη που προκύπτουν απ' αυτά.
Θέλω στον μικρό μου σκύλο να κάνω όσο λιγότερα λάθη γίνεται, γιατί με τον μεγάλο έγιναν πολλά.
Όμως εδώ ανακύπτει ένα ακόμα άγχος: Αυτή η υπερ-προσπάθεια να μη γίνουν λάθη μήπως είναι λάθος?
Ας χαλαρώσουμε (λέμε τώρα).
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν μεγαλώνει τον τέλειο σκύλο. Τα αγαπάμε και προσπαθούμε. Τα σκυλάκια μας έχουν ανάγκη από φαγητό, παρέα, εκτόνωση, γιατρό, ασφάλεια, μια ορισμένη θέση στην αγέλη μας. Γενικά δε χρειάζονται πολλά για να είναι ήρεμα και ευτυχισμένα (ισορροπημένα). Εμείς, πάλι, για να θεωρήσουμε εαυτούς ισορροπημένους και πλήρεις χρειαζόμαστε (νομίζουμε) την Άρτα και τα Γιάννενα.
Group therapy κάνουμε εδώ;
Λάθη υπήρχαν κ θα υπάρχουν. Η βελτίωση της κρίσης, η προνοητικότητα, η αναγνώριση κ εξάλειψη αυτών είναι ο καλύτερος οδηγός για το μέλλον.
Λάθη υπήρχαν κ θα υπάρχουν. Η βελτίωση της κρίσης, η προνοητικότητα, η αναγνώριση κ εξάλειψη αυτών είναι ο καλύτερος οδηγός για το μέλλον.
