βρε καλό μου! 
ενώ το θέμα μας δεν είναι αν το δέρνετε πολύ ή λίγο ...εσύ το οδήγησες εκεί
εμείς όλοι σου είπαμε ότι το ξύλο (πολύ ή λίγο) δεν είναι σωστό
και μετά κολλήσαμε εκεί....
το κουτάβι θα σε δαγκώσει κάποια στιγμή σίγουρα-εκεί λοιπόν φωνάζεις ΑΑΑ και φευγεις για 2-3 δευτερόλεπτα(το αγνοείς παντελώς)
τα δικά μου σκυλιά με αυτό ,μία φορά, σταμάτησαν να με δαγκώνουν
ένα θηλυκό - μία φορά- την πρώτη φορά που πήγα να της κόψω τα νύχια με κόφτη (γιατί όσο ήταν νινί τα έκοβα με ψαλιδάκι) πόνεσε στο πρώτο νύχι και στο δεύτερο αποπειράθηκε να δραπετεύσει και αφού δεν μπορούσε με δάγκωσε (όχι παιχνιδιάρικα που ΚΑΙ αυτό το απαγορευουμε απο την πρώτη φορά έτσι κι αλλιώς)
την κάρφωσα με το βλέμμα μου και την απείλησα με την στάση του σώματός μου και τον τόνο της φωνής μου-έγινε ένα με το πάτωμα-και κόψαμε τα νυχάκια μας όμορφα κι ωραία
αν τυχών με αγρίευε αντί να γίνει ένα με το πάτωμα θα την έκλεινα για 2 δευτερόλεπτα στην μικρή τουαλέτα
και μέχρι εκεί έχω φτάσει σε απομόνωση με 4 σκυλιά που έχω τώρα και άλλα 7 που έχουν περάσει απο τα χέρια μου
κράτα στο μυαλό σου πως ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο
πως λατρεύει την ιεραρχία
πως αγωνιά για έναν δυνατό και σταθερό δίκαιο αρχηγό
πως ο αρχηγός στα σκυλιά δεν ασκεί βία ποτέ (παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις που δεν συνηθίζονται σε σπίτια με ένα κατοικίδιο σκύλο)
πως βία ασκούν τα μεσαία μέλη μεταξύ τους και πάντα μέχρι εκεί που επιτρέπει ο αρχηγός ο οποίος και θα διακόψει τον καυγά με ένα απλό βλέμμα του ή έναν ήχο αν τυχών δεν έχει οπτική επαφή με τους διαπληκτιζόμενους
ασκώντας σωματική βία στον σκύλο "πέφτεις επίπεδο" για αυτόν
με την πολύωρη απομόνωση δεν κάνεις τίποτα πέρα απο το να κάνεις τον σκύλο ανασφαλή
η φράση "σαν αγρίμι στο κλουβί" υποννοεί την φάση που το ζώο βρίσκεται σε πανικό και αδυνατεί να λειτουργήσει με ψυχραιμία και λογική αλλά απλά πασχίζει να επιβιώσει νιώθοντας ευάλωτο απο παντού
το ότι εκτελεί τρίκ για να κερδίσει τον μεζέ δεν αναιρεί ότι έχει τάσεις δαγκώματος όταν θεωρεί πως του ανήκει ο χώρος του ή ο χρόνος του ή απλά βρίσκεται σε πανικό
ενώ το θέμα μας δεν είναι αν το δέρνετε πολύ ή λίγο ...εσύ το οδήγησες εκεί
εμείς όλοι σου είπαμε ότι το ξύλο (πολύ ή λίγο) δεν είναι σωστό
και μετά κολλήσαμε εκεί....
το κουτάβι θα σε δαγκώσει κάποια στιγμή σίγουρα-εκεί λοιπόν φωνάζεις ΑΑΑ και φευγεις για 2-3 δευτερόλεπτα(το αγνοείς παντελώς)
τα δικά μου σκυλιά με αυτό ,μία φορά, σταμάτησαν να με δαγκώνουν
ένα θηλυκό - μία φορά- την πρώτη φορά που πήγα να της κόψω τα νύχια με κόφτη (γιατί όσο ήταν νινί τα έκοβα με ψαλιδάκι) πόνεσε στο πρώτο νύχι και στο δεύτερο αποπειράθηκε να δραπετεύσει και αφού δεν μπορούσε με δάγκωσε (όχι παιχνιδιάρικα που ΚΑΙ αυτό το απαγορευουμε απο την πρώτη φορά έτσι κι αλλιώς)
την κάρφωσα με το βλέμμα μου και την απείλησα με την στάση του σώματός μου και τον τόνο της φωνής μου-έγινε ένα με το πάτωμα-και κόψαμε τα νυχάκια μας όμορφα κι ωραία
αν τυχών με αγρίευε αντί να γίνει ένα με το πάτωμα θα την έκλεινα για 2 δευτερόλεπτα στην μικρή τουαλέτα
και μέχρι εκεί έχω φτάσει σε απομόνωση με 4 σκυλιά που έχω τώρα και άλλα 7 που έχουν περάσει απο τα χέρια μου
κράτα στο μυαλό σου πως ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο
πως λατρεύει την ιεραρχία
πως αγωνιά για έναν δυνατό και σταθερό δίκαιο αρχηγό
πως ο αρχηγός στα σκυλιά δεν ασκεί βία ποτέ (παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις που δεν συνηθίζονται σε σπίτια με ένα κατοικίδιο σκύλο)
πως βία ασκούν τα μεσαία μέλη μεταξύ τους και πάντα μέχρι εκεί που επιτρέπει ο αρχηγός ο οποίος και θα διακόψει τον καυγά με ένα απλό βλέμμα του ή έναν ήχο αν τυχών δεν έχει οπτική επαφή με τους διαπληκτιζόμενους
ασκώντας σωματική βία στον σκύλο "πέφτεις επίπεδο" για αυτόν
με την πολύωρη απομόνωση δεν κάνεις τίποτα πέρα απο το να κάνεις τον σκύλο ανασφαλή
η φράση "σαν αγρίμι στο κλουβί" υποννοεί την φάση που το ζώο βρίσκεται σε πανικό και αδυνατεί να λειτουργήσει με ψυχραιμία και λογική αλλά απλά πασχίζει να επιβιώσει νιώθοντας ευάλωτο απο παντού
το ότι εκτελεί τρίκ για να κερδίσει τον μεζέ δεν αναιρεί ότι έχει τάσεις δαγκώματος όταν θεωρεί πως του ανήκει ο χώρος του ή ο χρόνος του ή απλά βρίσκεται σε πανικό
