SOS! Δε θέλει να πάει βόλτα.
- Thread starter KAKIA
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
ΚΑΚΙΑ, δεν μας λες και πολλά για να σε βοηθήσουμε... πρέπει να μας πεις κάποιες πληροφορίες για το σκύλο σου, δεν λειτουργούν όλα τα σκυλιά με τον ίδιο τρόπο...
Δεν μας λες ηλικία, εμπειρίες του σκυλιού, αν έχει κοινωνικοποιηθεί... τίποτα...
Πές μας για να σε βοηθήσουμε όσο είναι δυνατόν...
Δεν μας λες ηλικία, εμπειρίες του σκυλιού, αν έχει κοινωνικοποιηθεί... τίποτα...
Πές μας για να σε βοηθήσουμε όσο είναι δυνατόν...
ΚΑΚΙΑ σε παρακάλεσα και στο άλλο θέμα που άνοιξες, να κάνεις πρώτα μια αναζήτηση, να δεις αν κάποιο προηγούμενο θέμα σε καλύπτει και να συνεχίσουμε σε εκείνο. Υπάρχουν πάρα πολλά παρόμοια θέματα, από τα οποία μπορείς να πάρεις κάποιες ιδέες. Κάνε τον κόπο, να τα διαβάσεις.
Δεν είναι δύσκολο...
Πήγαινε πάνω δεξιά που λέει "εξελιγμένη αναζήτηση" και δώσε όποια λέξη "κλειδί" νομίζεις.
Θα σου βγάλει κάποια πράγματα και ξεκινώντας να διαβάζεις, θα εντοπίσεις όποιο θέμα σου κάνει.
Μπορεί να εντοπίσεις κι άλλα, που θα σου φανούν εξίσου χρήσιμα.
Πήγαινε πάνω δεξιά που λέει "εξελιγμένη αναζήτηση" και δώσε όποια λέξη "κλειδί" νομίζεις.
Θα σου βγάλει κάποια πράγματα και ξεκινώντας να διαβάζεις, θα εντοπίσεις όποιο θέμα σου κάνει.
Μπορεί να εντοπίσεις κι άλλα, που θα σου φανούν εξίσου χρήσιμα.
Καταρχήν θεωρώ δεδομένο ότι έχεις τελειώσει με τα εμβόλιά του και έχεις το o.k. του κτηνιάτρου σας για τη βόλτα...
Λοιπόν πρέπει να καταλάβουμε ότι τα κουτλαβια δεν είναι συνηθισμένα σε λουρί ούτε είναι τοπιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου για αυτά.
Αντίθετα μάλιστα από ένστικτο και τελείως φυσικά η δράση γεννάει αντίδραση, τουτέστιν με το που νιώθει το τράβησμα το επόμενο βήμα είναι να κρατήσει κόντρα. Υπάρχουν πολλοί που έμαθαν τα κουτάβια τους να περπατάνει με το "ζόρι", δηλ. να συνεχίσουν να τραβάνε ακόμα και σέρνοντας το σκυλί μέχρι να εξαναγκαστεί να περπατήσει. Προσωπικά ανήκω σε άλλη σχολή και θα προσπαθήσω με ένα ακόμη "σεντόνι"να σου δώσω να καταλάβεις πέντε πράγματα.
Έχεις ένα κουτάβι που αν κατάλαβα καλά από άλλο σου post το έχεις 2 εβδομάδες μόνο. Αυτό για μένα σημαίνει ότι πέραν από τις χαρούλες και τα παιχνίδια και τις αγκαλίτσες τώρα αρχίζετε να χτίζεται σχέση και τοκουτάβι δεν είναι ακόμα σε θέση να σε εμπστευτεί στον απόλυτο βαθμό, ώστε να ξεπεράσει τυχόν ανασφάλιες και να σε ακολουθήσει τυφλά λόγω της εμπιστοσύνης του αυτής. Δεν είναι κακό αυτό, ούτε έχεις κάνει κάτι λάθος εσύ, είναι φυσιολογικό.
Κατά τα άλλα πρέπει να καταλάβεις ότι τα κουτάβια δεν είναι αξοικιωμένα με τον έξω κόσμο και τους θυρύβους και τις μυρωδιές που συνεπάγεται αυτός. Το παραμικρό μπορεί να τρομάξει, πανικοβάλει ή τρομακρατήσει ένα τόσο μωρό.
Λοιπόν τρόπος αντιμετώπισης τώρα.
Εάν ήμουν στη θέση σου λοιπόν, δεν θα ζόριζα καταστάσεις για κανέναν απολύτως λόγο.
Καταρχήν για αρχή θα συνιστούσα να ξεκινήσεις με το να αφήσεις το κουτάβι σου να συνηθίσει το κολάρο και τον οδηγό του μέσα στο σπίτι. Φόρεσέ του τα λίγο πριν ξεκινήσετε το παιχνίδι, ώστε να το συνδιάσει με ευχάριστη εμπειρία... βάζω λουράκι = παιχνίδι με την μαμά.
Αφησέ το να το σύρρει καθώς κινείται, πάντα υπό επίβλεψη ώστε να μην πιαστεί πουθενά με αυτό. Αν πάει να το βγάλει ή να το δαγκώσει αμέσως απόσπασέ του την προσοχή.
Όταν με το καλό το έχετε αυτό, αν δεν το έχετε ήδη, ξεκίνα να κάνετε "βολτούλες" μέσα στο σπίτι. Μην το τραβολογάς σα σφουγγαρόπανο απλά κράταγε το λουρί τηνπρώτη φορά και άστο να περπατάει μέσα στο σπίτι.
Σταδιακά ξεκίνα να κρατάς λίγο κόντρα το λουράκι πολύ απαλά και παράλληλα να το φωνάζεις προς το μέρος σου. Αν δεις ότι έρχεται χαρούλες και σιγά σιγά οπισθοχώρηση για να συνεχίσει να σε ακολουθεί και συ πάλι χαρούλες. Πολλές φορές μέσα στο σπίτι έως ότου αρχίσει να σε ακολουθεί.
Όταν το δοκιμάσεις έξω, αφού το έχετε στο σπίτι, κάν' το σε ένα ήσυχο μέρος, ίσως κάποιο πάρκο ή στην πυλωτή του σπιτιού ή τον κήπο, ό,τι έχετε.
Σταδιακά και ανάλογα με την πρόοδο μακραίνεις τις βόλτες σας. Ένα παιχνίδι ή λιχουδιές θα σε βοηθήσουν, αλλά αφού το κουτάβι έχει καταλάβει τι θες από αυτό...
Ακόμη και αν δεν ξαπλώνει μετά και ακολουθεί, έχε στο μυαλό σου ότι είναι ακόμη κουτάβι και σίγουρα δεν θα περπατάει καταπληκτικά δίπλα σου, αλλά θα του αποσπάτε εύκολα η προσοχή.
Λοιπόν πρέπει να καταλάβουμε ότι τα κουτλαβια δεν είναι συνηθισμένα σε λουρί ούτε είναι τοπιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου για αυτά.
Αντίθετα μάλιστα από ένστικτο και τελείως φυσικά η δράση γεννάει αντίδραση, τουτέστιν με το που νιώθει το τράβησμα το επόμενο βήμα είναι να κρατήσει κόντρα. Υπάρχουν πολλοί που έμαθαν τα κουτάβια τους να περπατάνει με το "ζόρι", δηλ. να συνεχίσουν να τραβάνε ακόμα και σέρνοντας το σκυλί μέχρι να εξαναγκαστεί να περπατήσει. Προσωπικά ανήκω σε άλλη σχολή και θα προσπαθήσω με ένα ακόμη "σεντόνι"να σου δώσω να καταλάβεις πέντε πράγματα.
Έχεις ένα κουτάβι που αν κατάλαβα καλά από άλλο σου post το έχεις 2 εβδομάδες μόνο. Αυτό για μένα σημαίνει ότι πέραν από τις χαρούλες και τα παιχνίδια και τις αγκαλίτσες τώρα αρχίζετε να χτίζεται σχέση και τοκουτάβι δεν είναι ακόμα σε θέση να σε εμπστευτεί στον απόλυτο βαθμό, ώστε να ξεπεράσει τυχόν ανασφάλιες και να σε ακολουθήσει τυφλά λόγω της εμπιστοσύνης του αυτής. Δεν είναι κακό αυτό, ούτε έχεις κάνει κάτι λάθος εσύ, είναι φυσιολογικό.
Κατά τα άλλα πρέπει να καταλάβεις ότι τα κουτάβια δεν είναι αξοικιωμένα με τον έξω κόσμο και τους θυρύβους και τις μυρωδιές που συνεπάγεται αυτός. Το παραμικρό μπορεί να τρομάξει, πανικοβάλει ή τρομακρατήσει ένα τόσο μωρό.
Λοιπόν τρόπος αντιμετώπισης τώρα.
Εάν ήμουν στη θέση σου λοιπόν, δεν θα ζόριζα καταστάσεις για κανέναν απολύτως λόγο.
Καταρχήν για αρχή θα συνιστούσα να ξεκινήσεις με το να αφήσεις το κουτάβι σου να συνηθίσει το κολάρο και τον οδηγό του μέσα στο σπίτι. Φόρεσέ του τα λίγο πριν ξεκινήσετε το παιχνίδι, ώστε να το συνδιάσει με ευχάριστη εμπειρία... βάζω λουράκι = παιχνίδι με την μαμά.
Αφησέ το να το σύρρει καθώς κινείται, πάντα υπό επίβλεψη ώστε να μην πιαστεί πουθενά με αυτό. Αν πάει να το βγάλει ή να το δαγκώσει αμέσως απόσπασέ του την προσοχή.
Όταν με το καλό το έχετε αυτό, αν δεν το έχετε ήδη, ξεκίνα να κάνετε "βολτούλες" μέσα στο σπίτι. Μην το τραβολογάς σα σφουγγαρόπανο
απλά κράταγε το λουρί τηνπρώτη φορά και άστο να περπατάει μέσα στο σπίτι.Σταδιακά ξεκίνα να κρατάς λίγο κόντρα το λουράκι πολύ απαλά και παράλληλα να το φωνάζεις προς το μέρος σου. Αν δεις ότι έρχεται χαρούλες και σιγά σιγά οπισθοχώρηση για να συνεχίσει να σε ακολουθεί και συ πάλι χαρούλες. Πολλές φορές μέσα στο σπίτι έως ότου αρχίσει να σε ακολουθεί.
Όταν το δοκιμάσεις έξω, αφού το έχετε στο σπίτι, κάν' το σε ένα ήσυχο μέρος, ίσως κάποιο πάρκο ή στην πυλωτή του σπιτιού ή τον κήπο, ό,τι έχετε.
Σταδιακά και ανάλογα με την πρόοδο μακραίνεις τις βόλτες σας. Ένα παιχνίδι ή λιχουδιές θα σε βοηθήσουν, αλλά αφού το κουτάβι έχει καταλάβει τι θες από αυτό...
Ακόμη και αν δεν ξαπλώνει μετά και ακολουθεί, έχε στο μυαλό σου ότι είναι ακόμη κουτάβι και σίγουρα δεν θα περπατάει καταπληκτικά δίπλα σου, αλλά θα του αποσπάτε εύκολα η προσοχή.
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες...
Ούτε η δικιά μου ήθελε και τώρα λιώνει...4.5 μήνες μετά όμως και με πολλή δουλειά από μέρους μας... είναι αυτό που σου είπα για το χτίσιμο σχέσης, είδικά αν έχεις κουτάβι που δε θέλει χάδια.
Ούτε η δικιά μου ήθελε και τώρα λιώνει...4.5 μήνες μετά όμως και με πολλή δουλειά από μέρους μας... είναι αυτό που σου είπα για το χτίσιμο σχέσης, είδικά αν έχεις κουτάβι που δε θέλει χάδια.
Να πω κι εγώ κάτι, αν επιτρέπεις...
Αν εξαιρέσουμε την καλωσύνη του χαρακτήρα, τη χαδιάρικη διάθεση (που θα την αποκτήσει, μάλλον), τον μαλακό χαρακτήρα και την ομορφιά του... Που είναι και τα χαρακτηριστικά που (φαντάζομαι) σε οδήγησαν στην απόκτησή του...
Η φυλή του Αγίου Βερνάρδου χαρακτηρίζεται έντονα από δύο βασικές έννοιες:
* Μεγάλο βάρος
* Τρομακτική δύναμη (ίσως, το ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό που θα χρησιμοποιούσα, αν υποχρεωνόμουν να περιγράψω τη φυλή με μία λέξη)...
Λέω, λοιπόν, μιάς και το κουτάβι είναι ήδη 3 μηνών:
Μήπως σκεφτόσουν την επίσκεψη σε ένα εκπαιδευτή, ώστε, αν μη τι άλλο, να του μάθει το λουρί και το περπάτημα?
Αν εξαιρέσουμε την καλωσύνη του χαρακτήρα, τη χαδιάρικη διάθεση (που θα την αποκτήσει, μάλλον), τον μαλακό χαρακτήρα και την ομορφιά του... Που είναι και τα χαρακτηριστικά που (φαντάζομαι) σε οδήγησαν στην απόκτησή του...
Η φυλή του Αγίου Βερνάρδου χαρακτηρίζεται έντονα από δύο βασικές έννοιες:
* Μεγάλο βάρος
* Τρομακτική δύναμη (ίσως, το ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό που θα χρησιμοποιούσα, αν υποχρεωνόμουν να περιγράψω τη φυλή με μία λέξη)...
Λέω, λοιπόν, μιάς και το κουτάβι είναι ήδη 3 μηνών:
Μήπως σκεφτόσουν την επίσκεψη σε ένα εκπαιδευτή, ώστε, αν μη τι άλλο, να του μάθει το λουρί και το περπάτημα?
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Ενας τέτοιος σκύλος, πρέπει να εκπαιδευτεί σε βασική υπακοή από πολύ μικρός...
Απλά, το ανέφερα έτσι, μόνο για το λουρί και το "δίπλα", για την περίπτωση που δεν υπάρχουν τα χρήματα (βλέπεις, ζούμε και δύσκολες εποχές) για πλήρη εκπαίδευση...
Αυτό που το πας...
Θεωρώ όμως ότι ένας σωστός εκπαιδευτής, που θα αναλάβει το σκύλο έστω και για το θέμα βόλτας, θα έχει να πει πολλά και ενδιαφέροντα για τους ιδιοκτήτες που ξέρουν να ακούσουν για το πως να του μάθουν πέντε βασικά πράγματα χωρίς να πληρωθεί εξτρά και ας μην αφορά το πως να εκτελεί τέλεια το "down and stay"...
Θεωρώ όμως ότι ένας σωστός εκπαιδευτής, που θα αναλάβει το σκύλο έστω και για το θέμα βόλτας, θα έχει να πει πολλά και ενδιαφέροντα για τους ιδιοκτήτες που ξέρουν να ακούσουν για το πως να του μάθουν πέντε βασικά πράγματα χωρίς να πληρωθεί εξτρά και ας μην αφορά το πως να εκτελεί τέλεια το "down and stay"...
γεια ενα δημινο ακομα ζοριζομαι οικονομικα κ εστι μοθ ειναι δισκολο να τον παω τωρα σε εκπεδευτη .σε ποιο μεγαλη ηλικια θα μπορο?οντος εχει υπεροχο χαρακτιρα ειναι συντροφικος κ καλος δεν ξερω πως εγεινε αλλα τον λατρεψα απο τιν πρωτη ματια ενω δεν ειναι χαδιαρις μου κανει ναζια κ εγω κατουριεμε πανω μου ααπο τι χαρα μου με εχει μαγεψει τελειος
- Status
