Ομως και τα δυο αιματα (ελληνικος ποιμενικος και ποιμενικος κεντρικης ασιας) που "εχει" ο σκυλος σου δεν ειναι καταλληλα για να ζει εντος σπιτιου.Ειναι απο τις λιγες φυλες που προσωπικα πιστευω οτι δεν ειναι για "μεσα".Οχι λογω μεγεθους αλλα ταπεραμεντου.Δεν μπορεις να εχεις εναν ποιμενικο κεντρικης ασιας μεσα στο σπιτι, θα παρουσιασει μεγαλες αποκλισεις απο το προτυπο (ομοιως και για ελληνικο ποιμενικο).
Διαφωνώ απόλυτα σε αυτό!
Εφόσον κάποιος γνωρίζει με τι σκύλο έχει να κάνει, με έναν ορεινό ποιμενικό, κι ότι συνεπάγεται αυτό, και του προσφέρει τα απαραίτητα είναι ίσως από τα ιδανικότερα σκυλιά για να ζήσουν μαζί σου!
Με μεγάλη σιγουριά μπορώ να πω ότι, με έναν τέτοιο σωστό ιδιοκτήτη, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος παρέκκλισης από το πρότυπο στον χαρακτήρα και την συμπεριφορά!
Δεν υπάρχει καμία διαφορά στην έκφραση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, δεν θα σε ακολουθούν από δωμάτιο σε δωμάτιο αλλά θα εξακολουθούν ας πούμε να λειτουργούν αυτόνομα και να αναζητούν την "ησυχία" τους, στην ικανότητα φύλαξης, ακόμα μάλιστα και στα ποιμενικά τους καθήκοντα!
Ειδικά για σκυλιά των Ελληνικών Ορεινών φυλών, έχω περισσότερα από αρκετά παραδείγματα επ' αυτού!
Από κει και πέρα, θα συμφωνήσω απόλυτα ότι ιδανικό είναι να υπάρχει ένα σπίτι που να υπάρχει και κήπος, όπως για όλα τα σκυλιά άλλωστε!
Στον κήπο, εξίσου αδρανής, όπως και μέσα στο σπίτι, θα είναι, αλλά τις ώρες που δεν υπάρχει κανείς άλλος τους προσφέρει επιπλέον ερεθίσματα κι εργασία, από ότι οι 4 τοίχοι!
Για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση, ΔΕΝ λέω ότι είναι εύκολα σκυλιά στην συμβίωση και την συγκατοίκηση!Κι ούτε συστήνω σε κάποιον που θέλει να πάρει σκύλο για το σπίτι του να επιλέξει έναν ορεινό ποιμενικό!
Το αντίθετο!
Είναι ίσως τα δυσκολότερα!
Χρειάζονται ίσως περισσότερες "θυσίες" από τις περισσότερες άλλες φυλές, ομως, λόγω αυτής τους της δυσκολίας, οι κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται πάντα και παντού, χωρίς να διαφοροποιεί το αν είναι όλη την ώρα μέσα ή αν μοιράζονται την ώρα τους μεταξύ κήπου και σπιτιού, κάνοντας απολαυστική την συγκατοίκηση για κάποιον που αγαπάει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους!
Σχετικά με την ερώτηση του φίλου μας nikosz....
Προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ ποια μπορεί να ειναι η κατάλληλη ηλικία ώστε να παει σε ένα χώρο που θα ζει μόνος του, σε καθεστώς "μερικής αυτονομίας" ένας τέτοιος σκύλος....
Για μένα πρώτο σου μέλημα θεωρώ ότι είναι να καταφέρεις να μείνει με σας ο σκύλος!
Αν δεν τα καταφέρεις κι εγώ νομίζω ότι όσο μεγαλύτερος κι όσο πιο δουλεμένος πάει τόσο καλύτερα θα είναι!
Αν σκεφτούμε επιπλέον ότι η ωριμότητα έρχεται σε αυτές τις φυλές περίπου στα 3 χρόνια.......
edit:Πάλι σεντόνι κατέβασα......