Φίλε Χάρη,
Ξεκινώ αναφερόμενος σε σένα επειδή με ρώτησες δύο φορές. Ελπίζω η δική μου εμπειρία να φανεί χρήσιμη και σε άλλους.
Δεν είμαι εκπαιδευτής, ούτε θα γίνω ποτέ. Το βιοποριστικό μου επάγγελμα δεν έχει σχέση με τα σκυλιά. Αυτή τη στιγμή όμως μπορώ και δουλεύω με τα σκυλιά μου BH, IPO & FH, δύο για ΙΡΟ και ένα για FH. Αν έχω αφομοιώσει σωστά αυτά που μου έδειξαν θα φανεί. Ότι και να γίνει στις εξετάσεις τους, ακόμα και αν δε περάσουν με τη πρώτη, ο σκύλος μου με κοιτάει και τον κοιτάω στα μάτια χωρίς τύψεις και ενοχές. Απολαμβάνει και απολαμβάνω. Δεν ασκώ καμία σωματική διόρθωση μόνο λεκτική. Η μεγαλύτερη προσπάθεια χρειάστηκε από μένα για να κατορθώσω να αποβάλλω όσα είχα μάθει και εφάρμοζα επί 16 χρόνια και όχι από το σκύλο μου.
Αναφέρομαι σε μπόξερ 27 μηνών κατά την έναρξη της εκπαίδευσης, ήταν μαζί μου από κουτάβι. Τα αδύνατα σημεία ήταν δύο: ένα ανατομικό και ένα χαρακτήρα. Ανατομικά ξεκίνησε με το μειονέκτημα ότι έχει στενά ρουθούνια και είχε μάθει να προτιμά να χρησιμοποιεί την όραση παρά την όσφρηση. Επίσης (δικό μου σφάλμα) συμβίωνε με κυριαρχική θηλυκιά, μεγαλύτερη σε ηλικία που τον "έκοβε". Επίσης, η σωματική διόρθωση (από πλευράς μου) του προκαλούσε άγχος.
Καταλήγοντας σε αυτά τα συμπεράσματα, τον χώρισα από τη θηλυκιά και κάποιες ώρες της ημέρας και από τα υπόλοιπα σκυλιά. Αυτό τον βοήθησε να αναπτύξει πρωτοβουλία και να διαχειρίζεται μόνος τους καταστάσεις. Σταμάτησα να χρησιμοποιώ πνίχτη και ξεκίνησα με κλίκερ και επιβράβευση. Υπήρξε κάποια πρόοδος αλλά μάλλον αργή. Το καταφύγιο του όταν δεν ήξερε πως να διαχειριστεί μια κατάσταση και αγχωνόταν ήταν να βγάζει κουταβίστικη παιχνιδιάρικη συμπεριφορά.
Στη συνέχεια πήγα στο Βέλγιο στο εκτροφείο που τον είχα πάρει. Ο εκτροφέας του είναι από τους καλύτερους (για μένα ο καλύτερος) εκπαιδευτές μπόξερ και χρησιμοποιεί αποκλειστικά κλίκερ και επιβράβευση. Ο σκύλος ξεκίνησε ξανά από το 0, όπως κι εγώ. Χωρίστηκαν οι ασκήσεις σε πολύ μικρά κομμάτια και το πρόγραμμα εκπαίδευσης του σε τρία καθημερινά μέρη, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα. Όλα έγιναν ένα παιχνίδι που ο σκύλος το απολάμβανε. Περίμενε ανυπόμονα την ώρα της εκπαίδευσης, απέβαλλε το άγχος και έβγαλε τη διάθεση του να ικανοποιήσει.
Το αγαπημένο του μέρος των ασκήσεων ήταν η υπακοή. Παρότι δεν του άρεσε να μένει κάτω σε βρεγμένο έδαφος, έφτασε να το κάνει αδιαμαρτύρητα. Στη προστασία ανέπτυξε γρήγορα αυτοπεποίθηση και τα δαγκώματα του έγιναν πλήρη και γερά. Στην ιχνηλασία χρειάστηκε πιο πολύ δουλειά, καθημερινά.
Την ημέρα των εξετάσεων πήγε καλά στην υπακοή και την προστασία (84-84) και η έκπληξη μου ήταν η ιχνηλασία. Στα δύο πρώτα σκέλη πήγε εξαιρετικά, χάνοντας ελάχιστους πόντους. Στο 3ο σκέλος, ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει πίσω από τον κριτή, δημιουργώντας μια μεγάλη σκιά και αντανακλάσεις με συνέπεια να επηρεάσει τόσο τον δικό μου όσο και άλλα 4-5 σκυλιά. Εκεί έχασε πόντους και τελείωσε με 80.
Στην καθημερινή ζωή, υπήρξαν αλλαγές. Γυρίζοντας πίσω στο σπίτι μαζί με τα υπόλοιπα σκυλιά, ανέλαβε αμέσως τα ηνία, η κυρίαρχη θηλυκιά δεν τον αμφισβήτησε ξανά, δεν άφησε περιθώρια.
Όλη η εκπαίδευση του σκύλου μαζί με τις εξετάσεις κράτησαν από τις 7 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 21 Νοεμβρίου.
Το κόστος της εκπαίδευσης για ΒΗ & ΙΡΟ 1 μου στοίχισε όσο και στην Ελλάδα. Το επιπλέον κόστος που είχα ήταν τα εισιτήρια και τα έξοδα παραμονής μου στο Βέλγιο. Το κέρδος που είχα είναι μια νέα φιλοσοφία και προσέγγιση στη σχέση μου με τα σκυλιά μου. Επένδυσα σε ένα σκύλο και κερδίζουν όλα μου τα σκυλιά. Για μένα δεν υπάρχει περίπτωση να οπισθοδρομήσω.
Ξεκινώ αναφερόμενος σε σένα επειδή με ρώτησες δύο φορές. Ελπίζω η δική μου εμπειρία να φανεί χρήσιμη και σε άλλους.
Δεν είμαι εκπαιδευτής, ούτε θα γίνω ποτέ. Το βιοποριστικό μου επάγγελμα δεν έχει σχέση με τα σκυλιά. Αυτή τη στιγμή όμως μπορώ και δουλεύω με τα σκυλιά μου BH, IPO & FH, δύο για ΙΡΟ και ένα για FH. Αν έχω αφομοιώσει σωστά αυτά που μου έδειξαν θα φανεί. Ότι και να γίνει στις εξετάσεις τους, ακόμα και αν δε περάσουν με τη πρώτη, ο σκύλος μου με κοιτάει και τον κοιτάω στα μάτια χωρίς τύψεις και ενοχές. Απολαμβάνει και απολαμβάνω. Δεν ασκώ καμία σωματική διόρθωση μόνο λεκτική. Η μεγαλύτερη προσπάθεια χρειάστηκε από μένα για να κατορθώσω να αποβάλλω όσα είχα μάθει και εφάρμοζα επί 16 χρόνια και όχι από το σκύλο μου.
Αναφέρομαι σε μπόξερ 27 μηνών κατά την έναρξη της εκπαίδευσης, ήταν μαζί μου από κουτάβι. Τα αδύνατα σημεία ήταν δύο: ένα ανατομικό και ένα χαρακτήρα. Ανατομικά ξεκίνησε με το μειονέκτημα ότι έχει στενά ρουθούνια και είχε μάθει να προτιμά να χρησιμοποιεί την όραση παρά την όσφρηση. Επίσης (δικό μου σφάλμα) συμβίωνε με κυριαρχική θηλυκιά, μεγαλύτερη σε ηλικία που τον "έκοβε". Επίσης, η σωματική διόρθωση (από πλευράς μου) του προκαλούσε άγχος.
Καταλήγοντας σε αυτά τα συμπεράσματα, τον χώρισα από τη θηλυκιά και κάποιες ώρες της ημέρας και από τα υπόλοιπα σκυλιά. Αυτό τον βοήθησε να αναπτύξει πρωτοβουλία και να διαχειρίζεται μόνος τους καταστάσεις. Σταμάτησα να χρησιμοποιώ πνίχτη και ξεκίνησα με κλίκερ και επιβράβευση. Υπήρξε κάποια πρόοδος αλλά μάλλον αργή. Το καταφύγιο του όταν δεν ήξερε πως να διαχειριστεί μια κατάσταση και αγχωνόταν ήταν να βγάζει κουταβίστικη παιχνιδιάρικη συμπεριφορά.
Στη συνέχεια πήγα στο Βέλγιο στο εκτροφείο που τον είχα πάρει. Ο εκτροφέας του είναι από τους καλύτερους (για μένα ο καλύτερος) εκπαιδευτές μπόξερ και χρησιμοποιεί αποκλειστικά κλίκερ και επιβράβευση. Ο σκύλος ξεκίνησε ξανά από το 0, όπως κι εγώ. Χωρίστηκαν οι ασκήσεις σε πολύ μικρά κομμάτια και το πρόγραμμα εκπαίδευσης του σε τρία καθημερινά μέρη, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα. Όλα έγιναν ένα παιχνίδι που ο σκύλος το απολάμβανε. Περίμενε ανυπόμονα την ώρα της εκπαίδευσης, απέβαλλε το άγχος και έβγαλε τη διάθεση του να ικανοποιήσει.
Το αγαπημένο του μέρος των ασκήσεων ήταν η υπακοή. Παρότι δεν του άρεσε να μένει κάτω σε βρεγμένο έδαφος, έφτασε να το κάνει αδιαμαρτύρητα. Στη προστασία ανέπτυξε γρήγορα αυτοπεποίθηση και τα δαγκώματα του έγιναν πλήρη και γερά. Στην ιχνηλασία χρειάστηκε πιο πολύ δουλειά, καθημερινά.
Την ημέρα των εξετάσεων πήγε καλά στην υπακοή και την προστασία (84-84) και η έκπληξη μου ήταν η ιχνηλασία. Στα δύο πρώτα σκέλη πήγε εξαιρετικά, χάνοντας ελάχιστους πόντους. Στο 3ο σκέλος, ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει πίσω από τον κριτή, δημιουργώντας μια μεγάλη σκιά και αντανακλάσεις με συνέπεια να επηρεάσει τόσο τον δικό μου όσο και άλλα 4-5 σκυλιά. Εκεί έχασε πόντους και τελείωσε με 80.
Στην καθημερινή ζωή, υπήρξαν αλλαγές. Γυρίζοντας πίσω στο σπίτι μαζί με τα υπόλοιπα σκυλιά, ανέλαβε αμέσως τα ηνία, η κυρίαρχη θηλυκιά δεν τον αμφισβήτησε ξανά, δεν άφησε περιθώρια.
Όλη η εκπαίδευση του σκύλου μαζί με τις εξετάσεις κράτησαν από τις 7 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 21 Νοεμβρίου.
Το κόστος της εκπαίδευσης για ΒΗ & ΙΡΟ 1 μου στοίχισε όσο και στην Ελλάδα. Το επιπλέον κόστος που είχα ήταν τα εισιτήρια και τα έξοδα παραμονής μου στο Βέλγιο. Το κέρδος που είχα είναι μια νέα φιλοσοφία και προσέγγιση στη σχέση μου με τα σκυλιά μου. Επένδυσα σε ένα σκύλο και κερδίζουν όλα μου τα σκυλιά. Για μένα δεν υπάρχει περίπτωση να οπισθοδρομήσω.
