Γεια σε όλους
- Thread starter MetaL_
- Ημερομηνία δημιουργίας
Το παραδέχομαι αυτό, πάντα μου άρεσαν τα μεγαλόσωμα σκυλιά... Και, όσο μεγάλωνα, μου άρεσαν όλο και πιο "δύσκολα" σκυλιά...Εχεις δικαιο φιλε, αλλα πιστευω ειχες ερθει και εσυ στην περιπτωση μου παλιοτερα, ηθελες ενα μεγαλο σκυλι τοσο πολυ, που και τα 45 κιλα βαρος δεν σου αλαζαν γνωμη
Αυτό που με διέσωσε και, σε κάθε περίπτωση, έσωσε και τα σκυλιά που ...δεν απέκτησα, είναι το ότι, την εποχή εκείνη είχα 2-3 φίλους που "είχαν" και που "ήξεραν"... Πολλές ιστορίες, πολλές ερωτήσεις, πολλές (δυσάρεστες για μένα) απαντήσεις... Ηξερα, λοιπόν, είχα μάθει τι σημαίνει Γερμανικός Ποιμενικός, τι σημαίνει Rottweiler... Τα είχα πλησιάσει, αγγίξει, χαϊδέψει... Και η γνώση αυτή με απέτρεψε...
Καμιά φορά σκέφτομαι ότι απλά δεν υπήρξα "μυαλωμένος", αλλά πολύ τυχερός... Και το λέω αυτό, μιάς και δεν είχα προβληματιστεί για αρκετά πράγματα που θα έπρεπε, όπως πόσο χρόνο θα πρέπει να "επενδύω" καθημερινά, πόσα έξοδα, τι είδους εκπαίδευση, πόσο μεγάλες στιγμές λύπης... Το μόνο που "έβλεπα" ήταν η χαρές και τα παιχνίδια... Ά και οι τρομερές ικανότητες φύλαξης, που θα έπεφταν σαν "μάνα εξ ουρανού"
... Γι' αυτό σου λέω ότι, απλά, υπήρξα τυχερός...Οταν τελείωνα τα φοιτητικά μου χρόνια, έκανα την πρώτη προσπάθεια... Ενα κουταβάκι, Γερμανικό Ποιμενικό (αρσενικό κιόλας!!! - το γνωστό, τότε, Λυκόσκυλο!!!)... Μάντεψε από που το πήρα... (βλέπε και το θέμα: "Αγαπητέ Εκτροφέα της πίσω αυλής" - στην περίπτωσή μου "από κτηνίατρο"!!!
)Και μάντεψε και κάτι άλλο: Εζησε ακριβώς 4 μέρες μαζί μου, πριν πεθάνει από λοιμώδες νόσημα... μάλλον, τυχερό κι αυτό, αν σκεφτείς τι "'εμπειρη" και "αφοσιωμένη" ανατροφή του επιφύλλασσα...
Μετά, έμπλεξα με άλλα ...κόλπα, προς μεγάλη χαρά και τύχη των τετράποδων της γης και προχώρησα στη ζωή μου...
Και, κάποια στιγμή, που φαίνεται ότι ήμουν έτοιμος εγώ, τα σκυλιά άρχισαν να με "διαλέγουν"...
Και, συνειδητοποιώντας το, άρχισα τη μελέτη, το ψάξιμο κλπ... Και πάλι, υπήρξα τυχερός και αυτά που με διάλεξαν ήταν μεσαίου μεγέθους (το πολύ 20-22 κιλά) και σαφώς μαλακοί χαρακτήρες, που "συγχωρούσαν" τα πολλά μου λάθη...
Η σκύλα που βλέπεις στο προφίλ μου, είναι το πρώτο σκυλί που επέλεξα εγώ (αν και, για να είμαι ειλικρινής, αυτή με διάλεξε και πάλι!). Και, ναι, είναι σκυλί των 45 κιλών...
Ημουν έτοιμος, όμως, ήξερα με (σχεδόν) μαθηματική ακρίβεια τι είναι ο χαρακτήρας ενός bullmastiff και ότι συμβαίνει, πρακτικά το αναμένω να συμβεί. Και, μαζί με αυτά, ξέρω πλέον και τα ενδεχόμενα δυσάρεστα που μπορούν να συμβούν στο σκυλί μου και είμαι αποφασισμένος να τα αντιμετωπίσω...
Και πάλι, δεν μπορώ να σου ισχυριστώ ότι είμαι έμπειρος!
Είδες ότι, εγώ τουλάχιστον, δε σε ρωτάω τίποτα...Δεν μπορώ να πω περισσότερα....
Μη με πιέζετε....
Για να μη σε πιάσει το μάτι
Last edited:
Συγνωμη φιλε μου αλλα διαφωνω καθετα!
Η Αβανα μου ειναι το πρωτο σκυλι που ειχα. Πριν ειχα μονο γατες και καναρινια! Ουτε γητευτης ειμαι, ουτε σε εκπαιδευτη την εχω παει, αλλα διαβασα μερικα βιβλια και ζαλισα τον εκτροφεα της με τηλεφωνα. Δεν εστειλε ποτε κανεναν σε νοσοκομειο, δεν εχει αγριεψει ποτε σε κανεναν χωρις λογο, δεν εχω μηνυσεις να εκρεμουν εις βαρος μου.
Το κλειδι ηταν ενας καλος εκτροφεας, μια εκπληκτικη μαμα που παντα εβγαζε και βγαζει ακομα ισοροπημενα κουταβια, και εμπιστοσυνη στην κριση του εκτροφεα λεγοντας του οτι ειναι το πρωτο μου σκυλι, αρα πρεπει να μου δωσει ενα ηρεμο και καλο σε χαρακτηρα ζωο.
ΠΙστευω οτι ειναι θεμα επιλογης ενος ισοροπημενου σκυλου απο μια καλη γεννα, και θελησης να ασχοληθεις με αυτον. Αν θες, ειναι και θεμα εκπαιδευτη αν ζητας το κατι παραπανω απο τις δυνατοτητες του σκυλου ή διαπιστωσεις μια λαθος συμεριφορα.
Αλλα με τιποτα δεν πιστευω πως πρεπει να παρω πρωτα ενα ευκολο σκυλακι ωστε σιγα σιγα να παρω ενα ροτβαιλερ ή ενα κανάριο. Ενταξει, ειναι δυσκολα σκυλια, αλλα δεν ειναι και ακατορθωτα να τα πας καλα μαζι τους!
Καλησπέρα!
1) "Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε"...
2) Τώρα είναι που έρχεσαι λιγάκι στα λόγια μου και, για να το πω αλλιώς, αρχίζεις να διαβάζεις "ανάμεσα" στις λέξεις που έγραψα...
Είναι ορισμένα πράγματα που, εγώ τουλάχιστον, δεν μπορώ να τα πω τόσο ωμά, αν δεν ξέρω σε ποιόν τα λέω...
Οντως, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για έναν άνθρωπο που έχει "ωριμότητα" και απόλυτη "δέσμευση"...
Αλλά, εσύ μπορείς, διαδικτυακά, να γνωμοδοτήσεις ότι κάποιος που δεν γνωρίζεις διαθέτει τις δικές σου προδιαγραφές?
Υ.Γ.1. Δεν αντέχω στον πειρασμό να ρωτήσω ότι εάν ένας αρχάριος ιδιοκτήτης δεν ζητήσει από τον εκτροφέα το ήρεμο - καλόβολο σκυλί, αλλά το alpha, το κυριαρχικό αρσενικό, τι γίνεται? Ο εκτροφέας δεν θα του το δώσει, θα μου πεις... είδες? απάντησα και μόνος μου...
Υ.Γ.2. Και αν (ο αρχάριος ιδιοκτήτης) δεν θέλει rottweiler που είναι "εκπαιδεύσιμο", αλλά επιθυμεί διακαώς ένα τράστιο ορεινό ποιμενικό, από αυτά που αναφέρθηκαν στην έναρξη του θέματος, που δεν είναι "και τόσο" εκπαιδεύσιμο?
Last edited:
Μα εγω δεν ειχα προδιαγραφες! Ειμαι πιστευω ενας μεσος ανθρωπος.
Τωρα αν ο αλλος λεει πως το θελει, εμεις οφειλουμε να του πουμε τι πρεπει να κανει ωστε να το κατορθωσει, τι δυσκολιες θα βρει και απο εκει και περα αυτος θα κρινει αν μπορει να τα καταφερει! Οχι ομως οτι δεν μπορει να το καταφερει επειδη ισως και να μην μπορει να καλυψει τις απαιτησεις της φυλης. Τωρα αν ειναι τοσο ανωριμος ωστε να ξερει πως μαλλον δε μπορει να τα καταφερει και παρολα αυτα το κανει, σε αυτο δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα. Αλλωστε αυτος θα εκανε αυτο που σκεφτηεκε, οτι και αν του λεγαμε εμεις!
Τωρα αν ο αλλος λεει πως το θελει, εμεις οφειλουμε να του πουμε τι πρεπει να κανει ωστε να το κατορθωσει, τι δυσκολιες θα βρει και απο εκει και περα αυτος θα κρινει αν μπορει να τα καταφερει! Οχι ομως οτι δεν μπορει να το καταφερει επειδη ισως και να μην μπορει να καλυψει τις απαιτησεις της φυλης. Τωρα αν ειναι τοσο ανωριμος ωστε να ξερει πως μαλλον δε μπορει να τα καταφερει και παρολα αυτα το κανει, σε αυτο δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα. Αλλωστε αυτος θα εκανε αυτο που σκεφτηεκε, οτι και αν του λεγαμε εμεις!
Πρώτα, απ' όλα, καλωσόρισες, MetaL_!
Σου εύχομαι καλές συζητήσεις και σου συνιστώ προσεκτική μελέτη και αναζήτηση...
Είναι πολλά που θα πρέπει να κοιτάξεις!!!
1) Εδώ θα πρέπει να πάρεις την απόφαση, για το κατά πόσον μπορείς να μεγαλώσεις, να συντηρήσεις και να συντροφεύψεις ένα οποιοδήποτε σκυλί, για 10-12 χρόνια...
Τα σκυλιά (και δεδομένου ότι δεν μιλάνε κιόλας, τα άτιμα) είναι μεγάλη ευθύνη και, ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη αποτελούν τα μεγαλόσωμα σκυλιά...
Να θυμάσαι πάντα και θα με θυμηθείς πολλές φορές (είτε με χαμόγελο, είτε με δάκρυα): Τα σκυλιά που ανήκουν σε οποιαδήποτε "δυνατή" φυλή (με ελάχιστες εξαιρέσεις), χρειάζονται:
α) πολύ έμπειρο ιδιοκτήτη (ο χειρισμός των σκυλιών αυτών έγκειται περισσότερο στην πρόβλεψη, παρά στην καταστολή)
β) άνθρωπο που έχει τη σωματική δύναμη να τα χειριστεί
γ) άνθρωπο που (πάνω απ' όλα) έχει την ψυχική - διανοητική δύναμη να τα χειριστεί
2) Και οι τρεις υπέροχες και ιστορικές φυλές που αναφέρεις, είναι μεγαλόσωμες. Εκεί σταματούν οι ομοιότητές τους...
Αρα, προσωπικά, θα μελετούσα τα χαρακτηριστικά τους και θα έψαχνα να βρω ποιές είναι οι ιδιαιτερότητες (της κάθε μιάς φυλής) που μου ταιριάζουν και ιδίως που δεν μου ταιριάζουν...
Συμφωνώ με το μέλος mareco, όσο δεν μπορείς να φανταστείς! Το "σχεδόν", το έκανα έντονο, για να καλύψω τους ελάχιστους εκείνους ανθρώπους, το 5% από εμάς, που ότι πιάνουν γίνεται χρυσός, που είναι αυτοί που αποκαλούνται "γητευτές", που έστω και αν είναι αρχάριοι έχουν "ταλέντο". Και να ξέρεις ότι το ταλέντο φαίνεται από την πρώτη στιγμή, δεν μαθαίνεται... Ολοι οι υπόλοιποι από εμάς, αποκτήσαμε σταδιακά την εμπειρία και κάναμε τόσο πολλά λάθη που αν είχαμε (στην αρχή της ενασχόλησής μας) ένα σκύλο σαν αυτούς που περιγράφεις, θα είχαμε μπλέξει ακόμα και με δικαστήρια, ή και νοσοκομεία...
Αν πάμε, τώρα, σε Ορεινές Ποιμενικές φυλές (τις λεγόμενες "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" και "ανεξάρτητες"), εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, για τον αρχάριο ιδιοκτήτη...
Εχεις ποτέ προβληματιστεί τι σημαίνει "ανεξάρτητη" φυλή?
1) Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να προσπαθήσουμε να σε βοηθήσουμε να "υποψιαστείς" ορισμένα πράγματα, καθώς και να βοηθήσουμε και άλλα, νεότερα μέλη, που θα διαβάσουν, να μην κάνουν τα ίδια (ίσως) λάθη...
Ναι, δεν έχεις άδικο, αν μεγαλώσεις ένα σκύλο από μικρό, θα σε συνηθίσει και θα μάθετε ο ένας τον άλλο καλύτερα...
Προβληματίζεσαι, όμως, με το γεγονός ότι ένα μεγαλόσωμο αρσενικό σκυλί, δεν ενηλικιώνεται πριν τα 2,5 χρόνια του, ένα διάστημα στο οποίο έχει τεράστιο σώμα και "ανώριμο" - διεκδικητικό μυαλό και νοοτροπία?
2) Ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου, όλα τα σκυλιά "κουβαλάνε" αυτή τη γλύκα, τη δικιά του το καθένα...
Σε μερικά, όμως, σκυλιά, η γλύκα αυτή μπορεί να μετατραπεί (σε κλάσματα δευτερολέπτου) σε δημόσιο κίνδυνο, ή (στη χειρότερη) σε δικό σου, προσωπικό κίνδυνο...
Οχι, δεν είναι όλοι αγαθοί γίγαντες!!!
Αγαθοί γίγαντες είναι τα Newfoundland, αγαθοί γίγαντες είναι τα Αγγλικά Μαστίφ, αγαθοί γίγαντες είναι οι Γερμανικοί μολοσσοί...
Αν, όμως, ο αγαθός γίγαντας αποφασίσει κάποια στιγμή να σταματήσει τη βόλτα σας και να καθήσει κάτω, τι θα κάνει ένας αρχάριος ιδιοκτήτης? Εύκολη απάντηση: Θα βγάλει το βιβλίο του, θα καθήσει και αυτός κάτω και θα διαβάζει για κανένα μισάωρο, μέχρι να αποφασίσει ο αγαθός γίγαντας να σηκωθεί και να επιλέξει την κατεύθυνση της διαδρομής...
Ομως, ο Ελληνικός Ποιμενικός, Αγάθη, δεν είναι αγαθός γίγαντας και ήδη το περιέγραψες πολύ παραστατικά!
Αυτό το "γιατί" είναι που πρέπει να έχουμε υπόψη μας στην επιλογή... και αυτό το "γιατί", εάν δεν ασχολούμαστε συστηματικά με το κυνήγι του κάπρου (Dogo Argentino), ή αν δεν είμαστε τσοπάνηδες (Ορεινά Ποιμενικά και - για την καθοδήγηση του κοπαδιού - Border Collies κλπ.), απαιτεί πολύ προσεκτική μελέτη, που δεν τελείωνει ούτε εδώ (με τις δικές μας συμβουλές), ούτε με την αναζήτηση στο internet...
Για να αποφασίσεις σε κάποια φυλή, πρέπει να έχεις δει (από κοντά), να έχεις χαϊδέψει και (κυρίως) να έχεις συναναστραφεί με ενήλικα σκυλιά της φυλής, αρσενικά και θηλυκά...
Πολυ ενδιαφερον το ποστ σου φιλε μου με πολλα ερωτηματα (συγνωμη που αργω να απαντησω,υποχρεωσεις) Διαβασα παραπανω οτι λες πως πρεπει να εισαι εμπειρος ιδιοκτητης για να μεγαλωσεις εναν σκυλο,ναι το δεχομαι,αλλα η εμπειρια δεν ερχετε απο μονη της ετσι δεν ειναι? Θελω να πω οτι αν δεν προσπαθησεις δεν θα μαθεις,βεβαια αν αποτυχεις στην προσπαθεια να κρατησεις αυτον τον μεγαλο σκυλο που θα επιλεξεις τοτε ναι,θα ειναι προβλημα και μεγαλο,αλλα ειμαι ανθρωπος που δεν τα παραταω ευκολα,ειδικα οταν κανει μου αρεσει και με ελκυει...Μια φιλη/φιλος μου εβαλε το εξης ερωτημα σε ενα προηγουμενο ποστ,ελεγε οτι δεν φροντιζω και δεν ασχολουμε με τον ιδη υπαρχον σκυλο,αλλα οπως απαντησε ενας φιλος παρακατω,οταν κατι δεν ειναι της επιλογης σου,και δεν εισαι αρκετα ωριμος να αποφασησεις εσυ ο ιδιος (γιατι ημουν και 9 χρονων) τοτε πιστευω δικαιολογουμε
...Ειμαι παιδι γενικα που ενθουσιαζομαι με κατι πολυ ευκολα,και οταν κατω αυτο που ειναι να κανω τα παραταω,με τον σκυλο ομως που θα επιλεξω δεν θα ειναι ετσι και ειμαι σιγουρος γιαυτο! Οσο για το τελευταιο που ειπες,οτι πρεπει να εχεις απο κοντα,να γνωριζεις τον χαρακτιρα του,πως συμπεριφερετε και ολα τα σχετικα,σε αυτο συμφωνω απολυτα! Δεν προκειτε να κανω καμια βιαστικη κινηση! 
