Πρώτα, απ' όλα, καλωσόρισες,
MetaL_!
Σου εύχομαι καλές συζητήσεις και σου συνιστώ προσεκτική μελέτη και αναζήτηση...
Είναι
πολλά που θα πρέπει να κοιτάξεις!!!
1) Δεν πιστευω οτι θα εχω καποιο ιδιαιτερο προβλημα σχετικα με το να το μεγαλωσω...
2) μου ειχαν προτεινει να παρω καυκασιο ποιμενικο αλλα δεν θελω να βιαστω, θελω να κοιταξω και αλλες ρατσες πρωτα, το θιβετιανο μαστιφ ειναι επισης ενα πολυ ωραιο σκυλι, επισης ενα πολυ ωραιο και μεγαλο σκυλι ειναι ο μολοσσος.
1) Εδώ θα πρέπει να πάρεις την απόφαση, για το κατά πόσον μπορείς να μεγαλώσεις, να συντηρήσεις και να συντροφεύψεις ένα οποιοδήποτε σκυλί, για 10-12 χρόνια...
Τα σκυλιά (και δεδομένου ότι δεν μιλάνε κιόλας, τα άτιμα) είναι μεγάλη ευθύνη και, ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη αποτελούν τα μεγαλόσωμα σκυλιά...
Να θυμάσαι πάντα και
θα με θυμηθείς πολλές φορές (είτε με χαμόγελο, είτε με δάκρυα): Τα σκυλιά που ανήκουν σε οποιαδήποτε "δυνατή" φυλή (με ελάχιστες εξαιρέσεις), χρειάζονται:
α) πολύ έμπειρο ιδιοκτήτη (ο χειρισμός των σκυλιών αυτών έγκειται περισσότερο στην
πρόβλεψη, παρά στην
καταστολή)
β) άνθρωπο που έχει τη σωματική δύναμη να τα χειριστεί
γ) άνθρωπο που (
πάνω απ' όλα) έχει την ψυχική - διανοητική δύναμη να τα χειριστεί
2) Και οι τρεις υπέροχες και ιστορικές φυλές που αναφέρεις, είναι μεγαλόσωμες. Εκεί σταματούν οι ομοιότητές τους...
Αρα, προσωπικά, θα μελετούσα τα χαρακτηριστικά τους και θα έψαχνα να βρω ποιές είναι οι ιδιαιτερότητες (της κάθε μιάς φυλής) που μου ταιριάζουν
και ιδίως που δεν μου ταιριάζουν...
...Κατά την δική μου γνώμη, είναι σχεδόν εγκληματικό να σου προτείνει κάποιος μια οποιαδήποτε μεγαλόσωμη ή και γιγαντόσωμη φυλή.
Πολύ περισσότερο δε, όλα αυτά τα ποιμενικά που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Συμφωνώ με το μέλος
mareco, όσο δεν μπορείς να φανταστείς! Το "σχεδόν", το έκανα έντονο, για να καλύψω τους ελάχιστους εκείνους ανθρώπους, το 5% από εμάς, που ότι πιάνουν γίνεται χρυσός, που είναι αυτοί που αποκαλούνται "γητευτές", που έστω και αν είναι αρχάριοι έχουν "ταλέντο". Και να ξέρεις ότι το ταλέντο φαίνεται από την πρώτη στιγμή, δεν μαθαίνεται... Ολοι οι υπόλοιποι από εμάς, αποκτήσαμε σταδιακά την εμπειρία και κάναμε τόσο πολλά λάθη που αν είχαμε (στην αρχή της ενασχόλησής μας) ένα σκύλο σαν αυτούς που περιγράφεις, θα είχαμε μπλέξει ακόμα και με δικαστήρια, ή και νοσοκομεία...
Αν πάμε, τώρα, σε Ορεινές Ποιμενικές φυλές (τις λεγόμενες "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" και "ανεξάρτητες"), εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, για τον αρχάριο ιδιοκτήτη...
Εχεις ποτέ προβληματιστεί τι σημαίνει "ανεξάρτητη" φυλή?
1) ...δεν πιστευω οτι ειναι θεμα εμπειριας να μεγαλωσεις εναν σκυλο, μπορει να κανω και λαθος, αλλωστε γιαυτο ειμαι εδω να με διορθωσετε αν το παρεις απο μικρο και μεγαλωσει μαζι σου, θα ειναι σαν οποιοδηποτε σκυλι...
2) Τωρα σε αυτα τα σκυλια με ελκυει το μεγεθος και η γλυκα που κουβαλανε !
1) Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να προσπαθήσουμε να σε βοηθήσουμε να "υποψιαστείς" ορισμένα πράγματα, καθώς και να βοηθήσουμε και άλλα, νεότερα μέλη, που θα διαβάσουν, να μην κάνουν τα ίδια (ίσως) λάθη...
Ναι, δεν έχεις άδικο, αν μεγαλώσεις ένα σκύλο από μικρό, θα σε συνηθίσει και θα μάθετε ο ένας τον άλλο καλύτερα...
Προβληματίζεσαι, όμως, με το γεγονός ότι ένα μεγαλόσωμο αρσενικό σκυλί, δεν ενηλικιώνεται πριν τα 2,5 χρόνια του, ένα διάστημα στο οποίο έχει τεράστιο σώμα και "ανώριμο" - διεκδικητικό μυαλό και νοοτροπία?
2) Ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου,
όλα τα σκυλιά "κουβαλάνε" αυτή τη γλύκα, τη δικιά του το καθένα...
Σε μερικά, όμως, σκυλιά, η γλύκα αυτή μπορεί να μετατραπεί (σε κλάσματα δευτερολέπτου) σε δημόσιο κίνδυνο, ή (στη χειρότερη) σε δικό σου, προσωπικό κίνδυνο...
σα να λέμε...άκακοι γίγαντες!!!!!!
...σε καταλαβαίνω πλήρως. εγώ έχω ελληνικό ποιμενικό. με τρελαίνει. και με την καλή αλλά και με την κακή έννοια (ώρες ώρες...εντάξει)
Οχι,
δεν είναι όλοι αγαθοί γίγαντες!!!
Αγαθοί γίγαντες είναι τα Newfoundland, αγαθοί γίγαντες είναι τα Αγγλικά Μαστίφ, αγαθοί γίγαντες είναι οι Γερμανικοί μολοσσοί...
Αν, όμως, ο αγαθός γίγαντας αποφασίσει κάποια στιγμή να σταματήσει τη βόλτα σας και να καθήσει κάτω, τι θα κάνει ένας αρχάριος ιδιοκτήτης? Εύκολη απάντηση: Θα βγάλει το βιβλίο του, θα καθήσει και αυτός κάτω και θα διαβάζει για κανένα μισάωρο, μέχρι να αποφασίσει ο αγαθός γίγαντας να σηκωθεί και να επιλέξει την κατεύθυνση της διαδρομής...
Ομως, ο Ελληνικός Ποιμενικός,
Αγάθη,
δεν είναι αγαθός γίγαντας και ήδη το περιέγραψες πολύ παραστατικά!
...Αλλωστε, σε όλες τις ράτσες αξίζει, να ξέρεις γιατί σε ελκύουν, πέρα από το μέγεθος.
...Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτεσαι. Τέτοια προβλήματα να λύνεις. Οχι μόνο, πόσο μεγάλος θα είναι.
Αυτό το "γιατί" είναι που πρέπει να έχουμε υπόψη μας στην επιλογή... και αυτό το "γιατί", εάν δεν ασχολούμαστε συστηματικά με το κυνήγι του κάπρου (Dogo Argentino), ή αν δεν είμαστε τσοπάνηδες (Ορεινά Ποιμενικά και - για την καθοδήγηση του κοπαδιού - Border Collies κλπ.), απαιτεί πολύ προσεκτική μελέτη, που δεν τελείωνει ούτε εδώ (με τις δικές μας συμβουλές), ούτε με την αναζήτηση στο internet...
Για να αποφασίσεις σε κάποια φυλή, πρέπει
να έχεις δει (από κοντά),
να έχεις χαϊδέψει και (κυρίως)
να έχεις συναναστραφεί με ενήλικα σκυλιά της φυλής, αρσενικά και θηλυκά...