Να σας πω και εγώ τι πρόδο έχω κάνει σε αυτό το θέμα με το πεντάμηνο ροτ μου.
1) όσον αφορά το τάισμα πάντα στο ίδιο πιάτο και πάντα πριμένει τη μαγική λέξη για να φάει απο μέλη της οικογένειας μόνο
2) όσον αφορά το τάισμα απο χέρι, απο την πρώτη μέρα που τον πήραμε τον ταίζουμε με το αριστερό και στη συνέχεια έβαλα φίλους να τον ταίσουν με το δεξί και τον μάλωνα στη συνέχεια με αριστερό πάλι τον μάλωνα και στη συνέχεια τον τάιζα εγώ.
Αποτέλεσμα δεν τρώει απο φίλο η ξένο εάν είμαι εγω εκεί εκτός και αν του πώ την μαγική λέξη.
3)Στην βόλτα μας πάντα όταν μυρίσει λιχουδιά κάτω θα πάει απο πάνω και θα την μυρίσει όμως δεν θα την φάει πλέον έπειτα απο έντονο λεκτικό μαλωμα τόσο καιρό και κάνα δυο χαστούκια στο κολαρίνι. Πάντως για λέμε αλήθειες ολόκληρες το γλύψιιμο στον επιδαπέδιο μεζέ θα το ρίξει αν δεν τον βλέπω αλλά δεν θα το φάει.
4)Έχω βάλει μεζέδες στην αυλή και παραμονέυω στην βεράντα του ορόφου και μόλις πήγαινε να τους φάει τον κατέβρεχα με ένα ποτήρι νερό χωρίς αν δει ότι έιμαι εγώ που το προκαλώ,αλλά ατάραχος τιναζόταν και συνεχιζε το τσιμπούσι του.
Μου έχουν πεί ότι για άρνηση τροφής βάζεις πολύ καυτερά μεζεδάκια με ταμπάσκο και στην βόλτα αλλά και στον χώρο του σκύλου και τον αφήνεις να τα φάει και να καεί κάνοντας τον αδιάφορο αλλάζοντας συνέχεια το είδος του μεζέ βάζοντας πχ τυρι, κεφτε, ψωμι, κοκαλο, κοτοπουλο, πατάτα, κρέας γενικότερα ότι μπορέι να βρεθεί στο διάβα του πάντα με μπόλικο ταμπάσκο...
Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα όμως αυτο, είναι στα επόμενα σχέδια μου.