Ετσι, παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας του ζώου, αλλά δεν παιρνεις ρίσκο, ειδικά στην ηλικία που ακόμα σχηματίζεται.
εννοω οτι σ ολη του τη ζωη [2.5 μηνες] εχει φαει μια μπουκια κοτοπουλο που του δωσε η μανα μου επειδη το λυπηθηκε...Μαγειρεμένο είναι και το φαγητό μας!
Μήπως του έδωσες την ώρα που έτρωγες?
Άλλο έχει φάει το σκυλάκι μου μαγειρεμένο στην ώρα του μέσα στην ξηρά τροφή έστω και 1 μόνο φορά στην ζωή του και άλλο έχει φάει μαγειρεμένο την ώρα που τρώω εγώ και πόσο μάλλον αν του έχω δώσει λίγο!
χαχαχαχα!!ε δεν θα χεσπιτωθω κιολας για το σκυλο... τρωω 8 γευματα κιολας,αυτο ειναι το προβλημα!πηγαινε τρωγε το παρκο για να μην εχεισ τον απο πανω:Ρ χωρις πλακα πηγαινε καπου που δεν θα ενοχλεις και κανε αυτα π σ ειπαν τα παιδια για ν καταλαβει οτι εισαι ο αρχηγος και τρως πρωτος!!στη βολτα της πχ παρε το φαγητο σας μαζι και να φαει αυτη δευτερη!!
Συμφωνώ απολύτως...στο κάτω κάτω τα περί αρχηγίας δε τα βγάλαμε εμείς από το μυαλό μας γιατί θέλουμε να καταπιέσουμε το σκύλο μας... είναι η δομή της κοινωνίας του σκύλου που λειτουργεί έτσι.οχι ετσι ακριβως χτιζεται..συγνωμη κιολας!!
Συμφωνώ μαζί σου... και εμένα η μικρή κοιμάται μαζί μας στο κρεβάτι, χωροπηδάει πάνω μας κ.λπ, όταν της μιλάω τρυφερά με κοιτάει και την κοιτάω μέσα στα μάτια και ούτε έκατσα να ποτέ να δω ποιος θα περάσει την πόρτα πρώτος γιατί συνήθως (λόγω μεγέθους βέβαια) την περνάμε μαζί και παράλληλα... από κει και πέρα απλά δεν μου αρέσει όταν τρώω ή όταν έχω καλέσει κόσμο και τρώμε να κάνει σα λιμασμένο και να γαυγίζει μέχρι κάποιος να της δώσει κάτι.Εμένα δε με ενοχλει ποιος θα μπει πρωτος, αν θα κοιμηθει στο κρεβατι, μεσα στα σκεπάσματα, πάνω στο κεφάλι μου ή όχι, αλλά οταν τρώμε δε θέλω γαυγισματα και ζητιανές. Το οτι ο Φρεντυ έμαθε να ζητιανεύει ειναι δικό μου σφάλμα που δεν το επανέλαβα με τις μικρες, αλλα και εκεινες δεν μιμήθηκαν τον γερο-Φρεντάκο, ευτυχώς.