Ως νέα ιδιοκτήτρια μίας πανέμορφης σκυλίτσας και μεγαλωμένη κατά τα άλλα από κλασσικούς Έλληνες γονιούς έχω να διαπιστώσω ότι υπάρχει φοβερή προκατάληψη σ' αυτή τη χώρα, ημιμάθεια στο θέμα του σκύλου και των κατοικιδίων γενικότερα και πάνω απ΄όλα έχω να δηλώσω ότι δύο μέρες μετά την απόκτησή της μικρής μου έφαγα και την πρώτη φρίκη μου με όλα τα παραπάνω....
Καταρχήν ο ίδιος ο καλός μου δεν ήταν και πολύ φαν της ιδέας του σκύλου μέσα στο σπίτι και μερικές μέρες μετά (!) είναι ξετρελαμένος με την μικρή, όλα χάδια και παιχνίδια και γλυκόλογα!!! Πάει αυτος... τα είπαμε, τα κατάλαβε και τα είδε και στην πράξη!
Κατά δεύτερον σας παραθέτω την εξής τηλεφωνική συνομιλία με συγγενικό μου πρόσωπο, ο μπαμπάς της οποίας είχε σκύλο (εκτός σπιτιού βέβαια):
"πήρα κουταβάκι...!!!"
"και που το έχεις?"
"(...?) στο σπίτι μου!"
"Αααααα, θα το σκεφτώ δύο φορές ποριν έρθω σπίτι σου τώρα...."
"
"
Μπορούμε επιτέλους να ξεκολήσουμε από τις απαρζαιωμένες πια απόψεις ότι σκύλος στο σπίτι = βρωμιά, μικρόβια, αρρώστιες κ.ο.κ.???? Είμαι φρεσκοπαντρεμένη και μέσα στις λίγες μέρες που την έχω άκουσα ατάκες του τύπου:
"Πως θα κάνεις παιδί....????? Που θα το μεγαλώσεις, μαζί με τον κόπρο???", "Γιατί πουλάκι μου...???? (Λεσ και κύλισα στα σκληρά ναρκωτικά!!!)", "Στο σπίτι??? Μπαλκόνι δεν έχετε...??", "Πω, πω...τώρα θα μυρίζει το σπίτι σας σκυλίλα..."
ΈΛΕΟΣ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....!!!
Ε, όχι δεν το δέχομαι αυτό τον κοινωνικό αποκλεισμό... δε θα αισθάνομαι λεπρή απειδή τυχαίνει να αγαπάω τα ζώα και να έχω ένα!!! Πότε επιτέλους θα ξυπνήσουμε σε αυτή τη χώρα (και λυπάμαι που αναφερομαι έτσι για την πατρίδα μου αλλά έχω ζήσει αρκετά χρόνια έξω και δεν μπορώ να δεχθώ ότι στη χώρα μου υπάρχουν τόσο οπισθοδρομικά μυαλά).
Ουυυυυυυφ, τα είπα και ξέσπασα!
Καταρχήν ο ίδιος ο καλός μου δεν ήταν και πολύ φαν της ιδέας του σκύλου μέσα στο σπίτι και μερικές μέρες μετά (!) είναι ξετρελαμένος με την μικρή, όλα χάδια και παιχνίδια και γλυκόλογα!!! Πάει αυτος... τα είπαμε, τα κατάλαβε και τα είδε και στην πράξη!
Κατά δεύτερον σας παραθέτω την εξής τηλεφωνική συνομιλία με συγγενικό μου πρόσωπο, ο μπαμπάς της οποίας είχε σκύλο (εκτός σπιτιού βέβαια):
"πήρα κουταβάκι...!!!"
"και που το έχεις?"
"(...?) στο σπίτι μου!"
"Αααααα, θα το σκεφτώ δύο φορές ποριν έρθω σπίτι σου τώρα...."
"
"Μπορούμε επιτέλους να ξεκολήσουμε από τις απαρζαιωμένες πια απόψεις ότι σκύλος στο σπίτι = βρωμιά, μικρόβια, αρρώστιες κ.ο.κ.???? Είμαι φρεσκοπαντρεμένη και μέσα στις λίγες μέρες που την έχω άκουσα ατάκες του τύπου:
"Πως θα κάνεις παιδί....????? Που θα το μεγαλώσεις, μαζί με τον κόπρο???", "Γιατί πουλάκι μου...???? (Λεσ και κύλισα στα σκληρά ναρκωτικά!!!)", "Στο σπίτι??? Μπαλκόνι δεν έχετε...??", "Πω, πω...τώρα θα μυρίζει το σπίτι σας σκυλίλα..."
ΈΛΕΟΣ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....!!!
Ε, όχι δεν το δέχομαι αυτό τον κοινωνικό αποκλεισμό... δε θα αισθάνομαι λεπρή απειδή τυχαίνει να αγαπάω τα ζώα και να έχω ένα!!! Πότε επιτέλους θα ξυπνήσουμε σε αυτή τη χώρα (και λυπάμαι που αναφερομαι έτσι για την πατρίδα μου αλλά έχω ζήσει αρκετά χρόνια έξω και δεν μπορώ να δεχθώ ότι στη χώρα μου υπάρχουν τόσο οπισθοδρομικά μυαλά).
Ουυυυυυυφ, τα είπα και ξέσπασα!
