Παιδια μπηκα στο site caneguardiano και ειδα αυτο...
http://www.caneguardiano.com/greek_section
ειναι δυνατον ???
μηπως εχει γινει κτ λαθος???
http://www.caneguardiano.com/greek_section
ειναι δυνατον ???
μηπως εχει γινει κτ λαθος???
Μάλλον, δεν γράφει κουτάβιαΜήπως είναι ενήλικα που βγήκαν από την εκτροφή του για χ λόγους και τα χαρίζει;
Δεν ξέρω...λέω
Αν πρόκειται για αυτό που νομίζω (γιατί λείπουν από τα αρσενικά και τα θηλυκά), είναι τουλάχιστον λυπηρό, δε θέλω να πω τίποτα παραπάνω γιατί δεν είμαι σίγουρος ακόμα.Μήπως είναι ενήλικα που βγήκαν από την εκτροφή του για χ λόγους και τα χαρίζει;
Δεν ξέρω...λέω
Αν πρόκειται για αυτό που νομίζω (γιατί λείπουν από τα αρσενικά και τα θηλυκά), είναι τουλάχιστον λυπηρό, δε θέλω να πω τίποτα παραπάνω γιατί δεν είμαι σίγουρος ακόμα.
Πάντως δε βλέπω κανένα σκυλί από την "οικογένειά μας", αυτό δε μου αρέσει καθόλου...
Καθόλου "σκουπίδια" Γιάννη μου, ίσα-ίσα, πιστεύω ότι αυτά που έγραψες μας εκφράζουν όλους (τους "μπουλαστιφάδες" εννοώ).Ατακτες σκέψεις, ριγμένες σ' ένα post ενός forum του internet, για να γεμίζουν λίγο ακόμα, με "σκουπίδια", κάποιον server...
Είμαι "μπουλμαστιφάς" εδώ και, μόνο, ένα χρόνο, Πέτρο (και Σάρα και Σοφία). Νεόκοπος, που θα λέγαμε, με όλη τη σημασία της λέξης...
Βέβαια, μπορείτε να προσθέσετε και τα περίπου 5 "χαλαρά" χρόνια που μελετάω τη φυλή...
Ομως, ο ένας αυτός χρόνος μου έδειξε για ποιό λόγο οι εραστές του bullmastiff το λατρεύουν!
Για όσους έχουν γνωρίσει τη φυλή, ακόμα και για όσους έχουν συναντήσει (με κατάλληλες συνθήκες ...συστάσεων) ένα bullmastiff έστω και μόνο για μία φορά, αποτελεί αυταπόδεικτο γεγονός ότι το bullmastiff μπαίνει στην καρδιά σου... σε κατακτά... κατανοείς ότι δεν είναι ο "σκύλος" του ιδιοκτήτη του, αλλά είναι ο σύντροφός του, ο αδελφός του, το παιδί του... καταλαβαίνεις ότι δεν επικοινωνούν, αλλά "συνομιλούν"...
Καταλαβαίνεις, ακόμα, για ποιό λόγο οι ιδιοκτήτες bullmastiff έχουν σαν φράση - σημαία το "ένα ίσον κανένα"...
Και αρχίζεις, με χαμόγελο, να δικαιολογείς λιγάκι αυτό τον "βρωμιάρη", με το παντελόνι του γεμάτο από πρόχειρα σκουπισμένα σάλια, με το πετσετάκι που εξέχει από την κωλότσεπη, με τις απόψεις του τύπου "γερά έπιπλα στο σπίτι και όχι κομψά", ή "χαλιά - μοκέτες σε όλους τους χώρους, ακόμα και στα μπαλκόνια, χειμώνα και καλοκαίρι" και άλλα παρόμοια γραφικά...
Και μέσα σε αυτό τον ένα χρόνο, συνειδητοποίησα τι σημαίνει "ιδιοκτήτης bullmastiff", δηλαδή "μπουλμαστιφάς" !!!
Διαπίστωσα, μιλώντας σας με τη μέγιστη ειλικρίνεια, ότι, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, πτυχία, οικονομική κατάσταση, λοιπά ενδιαφέροντα και δημογραφικά στοιχεία, ο κάθε ιδιοκτήτης bullmastiff είναι "ευπατρίδης", με τον τρόπο του. Είναι πολιτισμένος, μελετημένος, συζητήσιμος, είναι γενικότερα ψαγμένος...
Για να το πω ορθά - κοφτά, ο καθένας τους θα μπορούσε να είναι φίλος μου και, ουσιαστικά, οι περισσότεροι είναι φίλοι μου!
Και, εκτός από τη φιλία, χαίρομαι για ένα ακόμα λόγο: Το bullmastiff (κατά πλειονότητα και μέχρι στιγμής) είναι σε καλά χέρια, στην πατρίδα μας...
Και, ειδικότερα, η γενιά η "δική μας", τα "αδελφάκια", που δεν έχει πια παρελθόν και μέλλον, πιστεύω ότι βρίσκεται στα καλύτερα χέρια !!!
Δεν είμαστε μόνοι μας, όπως στιγμιαία νιώσαμε... Εχουμε ο ένας τον άλλο!
Την έλλειψη μεγάλης κυνοφιλικής παράδοσης, εμπειρίας και διατροφικών - ιατρικών - γενετικών γνώσεων, την καλύπτουμε με τη συνεχή αλληλοϋποστήριξη, διάβασμα, ενημέρωση και ...χρήμα.
Την καλύπτουμε, επίσης, με την σημαντική συμπαράσταση της ευρύτερης "οικογένειας", όπως συχνά μου αρέσει να αποκαλώ τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες bullmastiff και αγγλικού mastiff στη χώρα μας...
Αυτό πάθαμε όλοι εμείς, κατάλαβες? Ξετρελαθήκαμε με τη φυλή! Τη λατρέψαμε! Είναι πια η δικιά μας φυλή !!!
Θα προστατέψουμε τη φυλή, με όλη μας την προσπάθεια, ώστε να κρατηθεί, όσο γίνεται, σε καλά χέρια ιδιοκτητών!
Οχι, Πέτρο, ούτε κάν στους μπουλμαστιφάδες πέφτει ο παραμικρός λόγος, εξάλλου και να θέλαμε, δεν βγαίνει η φωνή...
Είναι μερικά λεπτά, ανεπαίσθητα πράγματα (κινήσεις, πράξεις, παραλείψεις, επιλογές) που μόνο να τα νιώσεις να σε διαπερνάνε μπορείς, αλλά δεν μπορείς και δεν θέλεις (έστω και αν έπρεπε) να μιλήσεις γι' αυτά...
Ξέρεις, οι παλιοί στρατοί, ειδικά μετά από ήττες, προσπαθούσαν, σε κάθε περίπτωση, να κάνουν δύο πράγματα:
* Να θάψουν τους νεκρούς τους...
* Και, πάνω απ' όλα, να σωθεί η σημαία...
Επί σχετικών θεμάτων, έχω γράψει πολλά πράγματα για τις απόψεις μου, χωρίς να "φωνάζω", αλλά με πολύ εύληπτο τρόπο, για το που απευθύνομαι σαν "εραστής" του σκύλου...
Οπως ξαναέγραψα πρόσφατα, σε ένα θέμα του Ricos, μέσα στη ψυχή μου νιώθω ότι (μιλώντας αποκλειστικά για λογαριασμό μου και για το πρίσμα υπό το οποίο το βλέπω εγώ) στη χώρα μου, στο χώρο του bullmastiff, τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο...
Ατακτες σκέψεις, ριγμένες σ' ένα post ενός forum του internet, για να γεμίζουν λίγο ακόμα, με "σκουπίδια", κάποιον server...
Γειά σου, Πέτρο.αρα τιποτα μεμπτο ... και τελικα ... ολα ειναι δυνατα.....