Παναγιώτη, καλησπέρα.
Σε σχέση με το Μαστίφ των Πυρηναίων θα το ψάξω πολύ, γιατί με ενδιαφέρει η λογική των εκτροφέων τους...
Εχω ορισμένες ιδέες για τη δυνατότητα ανάπτυξης αυτοσυγκράτησης της συγκεκριμένης φυλής, όπως και των ορεινών ποιμενικών, γενικότερα, αλλά θέλω να το δω λιγάκι το θέμα...
Τώρα, γενικεύοντας το θέμα σε κάθε είδους σκύλο, δυσκολεύομαι "λιγάκι" να φανταστώ την ανάπτυξη αυτοσυγκράτησης, για παράδειγμα, σε ένα rottweiler, ή σε ένα bullmastiff.
Σημείωση: Και οι 2 κατηγορίες υποστηρικτών, που ακολουθούν, προσανατολίζονται κυρίως σε σπίτια - εγκαταστάσεις που έχουν περισσότερα από 1 σκυλιά.
Οι θιασώτες του free feeding έχουν το εξής σκεπτικό:
1) Οσον αφορά τα επιθετικά (aggressive) σκυλιά, χαλαρώνουν την προστασία του φαγητού τους και δίνουν λιγότερη σημασία, εφόσον αυτό είναι διαθέσιμο συνεχώς. Αυτό, γιατί ενδεχομένως τα σκυλιά θα καταλάβουν ότι κανένας από τους σκύλους της αγέλης δεν θα βρεθεί χωρίς φαγητό, σε οποιαδήποτε περίπτωση.
2) Ορισμένοι πιστεύουν ότι οι φυλές με βαθύ στέρνο, που έχουν τάση συστροφής στομαχιού, θα είναι πιο "ασφαλείς" με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Ο σκύλος δεν "ταράζεται" με το επερχόμενο φαγητό και διατηρείται πιο ήρεμος, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα συστροφής...
Ας μην ξεχνάμε ότι (όπου βρίσκονται παραπάνω από ένας σκύλοι) ο σκύλος θα προσπαθήσει να φάει πολύ γρήγορα, για να μην του φάνε οι άλλοι το φαγητό...
Τώρα, εκείνοι που είναι υπέρ του προγραμματισμένου ταΐσματος (η συντριπτική πλειονότητα, δηλαδή), έχουν, μεταξύ άλλων, τα εξής επιχειρήματα:
1) Στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης παρείχε ανεξέλεγκτη ποσότητα, δεν θα ήταν σε θέση να μετρήσει πόσο τρώει ο σκύλος του.
2) Ο πιο κυριαρχικός σκύλος θα έτρωγε περισσότερο από τον λιγότερο κυριαρχικό, δηλαδή, ο δεύτερος δεν θα έτρωγε αρκετά.
3) Εάν ο ιδιοκτήτης είχε ένα από "εκείνα" τα rottweiler, ή greyhound, ή mastiff, ή labrador, ο σκύλος θα μπορούσε να αρρωστήσει από την ποσότητα του φαγητού που θα κατανάλωνε ασταμάτητα. Κατάσταση που θα έτεινε να γίνει απειλητική για τη ζωή του σκύλου...
4) Με όλο αυτό το φαγητό διαθέσιμο, θα ήταν ο ...παράδεισος των food aggressive σκύλων. Συνεχής πρόκληση για σκυλοκαυγά...
5) Σε περιπτώσεις σκυλιών που μένουν μέσα στο σπίτι, θα χρειαζόταν να βγαίνουν συχνότερα για την ανάγκη τους... Τι θα γινόταν με τους εργαζόμενους ιδιοκτήτες?
6) Οσοι μένουν σε ημιαστικές ή αγροτικές περιοχές, ξέρουν πολύ καλά ότι υπάρχουν ποντίκια και άλλα μικρά ζωάκια, που το άφθονο φαγητό θα τα προσέλκυε, κάνοντας τους ...παρεπιδημούντες πληθυσμούς να αυξάνονται κατακόρυφα...
