Είχα χτες εκείνο το τραπέζι που με κούρασε πάρα πολύ και σήμερα ξύπνησα μετά από 11 ώρες ύπνου με ένα Μουφ ανήσυχο για την υποτιθέμενη τεμπελιά και αδιαφορία μου για το στομάχι του. Σηκώθηκα στα τυφλά να τον ταΐσω για να σταματήσει να μου τα πρήζει και μετά φυσικά ήθελε τουαλέτα. Εφόσον εξακολουθούσα να είμαι κουρασμένη και δεν έβρισκα αμέσως τα σύνεργα, δηλαδή το μακρύ λουρί των 12 μέτρων για να τον βγάλω στον κήπο που είναι αφύλαχτος, αποφάσισα να τον αφήσω να βγει μόνος του. Φυσικά το πρόβλημα ήταν ότι ήθελα να γυρίσει πίσω αμέσως και να μην πάει στα σκουπίδια της διπλανής ή εξαφανιστεί σε κανά χωράφι. Έτσι μάλιστα και χαθεί και τον βρουν οι μπάτσοι ενδέχεται να μου ρίξουν και πρόστιμο.
Θυμήθηκα λοιπόν αυτό που γράψατε στο παρελθόν, δηλαδή ότι το όνομά του ο σκύλος δεν το βλέπει με τον ίδιο τρόπο που το βλέπουμε εμείς. Είναι απλά μια εντολή. Και ναι μεν έρχεται το Μουφ άμα το φωνάζω, δυστυχώς συνήθως όταν εκείνο το κρίνει σωστό
, αλλά άμα θέλει να εξαφανιστεί με γράφει κανονικά. Όπως είπα λοιπόν ήμουν πολύ κουρασμένη και δεν είχα όρεξη να βγω πρωινιάτικα έξω αναμαλλιασμένη, με τις ρόμπες και την πατημένη παντόφλα (έβαλε και ψύχρα) να φωνάζω "Άτταλεεεεεε!", "Μουφ" και όλα τα υποκοριστικά αυτών και να με γράφει το βρωμό-Μουφο που σημειωτέον έτσι και το δω γίνεται βολίδα και τρέχει γρηγορότερα από μένα.
Μόλις λοιπόν είδα ότι τελείωσε με τα τσίσα και τα κακάκια του έκανα απλώς πίσω και φώναξα με ενθουσιασμό:
"Ατταλε!! ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ!!!!!"
Μιλάμε, ΤΣΑΚΙΣΤΗΚΕ το Μουφ!:shock: Τέτοιο τρεχαλητό δεν έχω ξαναδει ποτέ μου!!:eyecrazy: Αφού κουτρουβάλησε στο δρόμο κι έκανε τούμπα!!!:flip: Άλλο να σας το λέω, άλλο να το βλέπετε!! Πήγε ίσια στο ψυγείο και κάθισε σε στάση προσοχής!!](*,)](*,) Επειδή δε έκανε ό,τι του είπα τον επιβράβευσα με ένα μικρό κομματάκι μπιφτέκι για να μην το θεωρήσει κόλπο και δεν ξανάρθει στο μέλλον!!!!
Τι να πω πλέον.... Ό,τι και να πω θα είναι λίγο.....
Θυμήθηκα λοιπόν αυτό που γράψατε στο παρελθόν, δηλαδή ότι το όνομά του ο σκύλος δεν το βλέπει με τον ίδιο τρόπο που το βλέπουμε εμείς. Είναι απλά μια εντολή. Και ναι μεν έρχεται το Μουφ άμα το φωνάζω, δυστυχώς συνήθως όταν εκείνο το κρίνει σωστό
, αλλά άμα θέλει να εξαφανιστεί με γράφει κανονικά. Όπως είπα λοιπόν ήμουν πολύ κουρασμένη και δεν είχα όρεξη να βγω πρωινιάτικα έξω αναμαλλιασμένη, με τις ρόμπες και την πατημένη παντόφλα (έβαλε και ψύχρα) να φωνάζω "Άτταλεεεεεε!", "Μουφ" και όλα τα υποκοριστικά αυτών και να με γράφει το βρωμό-Μουφο που σημειωτέον έτσι και το δω γίνεται βολίδα και τρέχει γρηγορότερα από μένα.Μόλις λοιπόν είδα ότι τελείωσε με τα τσίσα και τα κακάκια του έκανα απλώς πίσω και φώναξα με ενθουσιασμό:
"Ατταλε!! ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ!!!!!"
Μιλάμε, ΤΣΑΚΙΣΤΗΚΕ το Μουφ!:shock: Τέτοιο τρεχαλητό δεν έχω ξαναδει ποτέ μου!!:eyecrazy: Αφού κουτρουβάλησε στο δρόμο κι έκανε τούμπα!!!:flip: Άλλο να σας το λέω, άλλο να το βλέπετε!!
Πήγε ίσια στο ψυγείο και κάθισε σε στάση προσοχής!!](*,)](*,) Επειδή δε έκανε ό,τι του είπα τον επιβράβευσα με ένα μικρό κομματάκι μπιφτέκι για να μην το θεωρήσει κόλπο και δεν ξανάρθει στο μέλλον!!!!Τι να πω πλέον....
Ό,τι και να πω θα είναι λίγο.....
