Καλησπέρα σε όλους σας!
Τρελλή με τα σκυλιά κάθε ράτσας όπως όλοι εδώ φαντάζομαι, τελικά μετά απο χρόνια απέκτησα μια μεγάάάάάάάλη αγάπη, ένα Basset (ο θεος να τον κάνει Hound) τον Τίτο.
Συγκατοικούμε τα τελευταία 5.5 χρόνια, μερικές φορές μου δίνει την εντύπωση οτι ακόμα δεν έχει καταλάβει ποιος ειναι το "αφεντικό" στο σπίτι γιατι κάνει ακομα απόπειρες επανάστασης με δρασκελιές στον καναπέ και άρπαγμα των μαξιλαριών!!!!
Τι να σας πω για το σκύλο μου;
Τον λένε Τίτο!
Είναι 6 χρονών
Μέχρι τώρα δε με έχει λαχταρήσει πολυ με προβλήματα υγείας
Πριν λίγο καιρο, έκανα κι εγώ απόπειρες να τον ζευγαρώσω, αλλα μετά απ οτι διάβασα εδώ, μάλλον για καλό δε ζευγάρωσε τελικά. (πρέπει να ανοιξω νέο τοπικ για το ζευγάρωμα των μπασέ αν και νομιζω οτι δε θα είναι σοβαρο, θα είναι για τρελλά γέλια αν σας περιγράψω το τι πάθαμε εμεις! )
Α ναι, τον αγόρασα απο Pet Shop δυστυχώς. Ξέρω δεν έχω δικαιολογία, αλλα ...
"ήταν μια απο εκείνες τις ημέρες της ζωής μου που έψαχνα να βρω ένα λόγο να χαμογελάω οταν γυρνάω στο σπίτι" μπήκα στο μαγαζί για να ρωτήσω για γατοτροφή και άκουσα ένα Γαβ και ένα ζευγάρι αυτιά να κρέμονται... Τον πήρα αγκαλιά χωρίς να το σκεφτώ και απο κεινη την ημέρα είμαστε αχώριστοι. Ημουν βέβαια και τυχερή γιατι ευτυχώς δε μου παρουσίασε προβλήματα υγείας. Τώρα για το "καθαρόαιμο" του πράγματος, τι να σας πω; Χαρτιά δεν έχουμε, αλλα μήπως αυτο με κάνει να τον αγαπάω λιγότερο; Αν και πάντα μου άρεσαν τα μπασέ (γενικώς οι "μουρίτσες" των κυνηγετικών με λιγώνουν) μια που στο σπίτι τα τελευταία 20 χρόνια είχαμε πάντα ένα Βιζλα (άλλη τεράστια αγάπη αυτή!!!)
Αυτά σε γενικές γραμμές, χαίρομαι που ειμαι εδώ και ανυπομονούμε και εγώ και ο Τίτος για εκδρομές! Του έχει λείψει να σκάβει λαγουμια στην εξοχή!!!!
Τρελλή με τα σκυλιά κάθε ράτσας όπως όλοι εδώ φαντάζομαι, τελικά μετά απο χρόνια απέκτησα μια μεγάάάάάάάλη αγάπη, ένα Basset (ο θεος να τον κάνει Hound) τον Τίτο.
Συγκατοικούμε τα τελευταία 5.5 χρόνια, μερικές φορές μου δίνει την εντύπωση οτι ακόμα δεν έχει καταλάβει ποιος ειναι το "αφεντικό" στο σπίτι γιατι κάνει ακομα απόπειρες επανάστασης με δρασκελιές στον καναπέ και άρπαγμα των μαξιλαριών!!!!
Τι να σας πω για το σκύλο μου;
Τον λένε Τίτο!
Είναι 6 χρονών
Μέχρι τώρα δε με έχει λαχταρήσει πολυ με προβλήματα υγείας
Πριν λίγο καιρο, έκανα κι εγώ απόπειρες να τον ζευγαρώσω, αλλα μετά απ οτι διάβασα εδώ, μάλλον για καλό δε ζευγάρωσε τελικά. (πρέπει να ανοιξω νέο τοπικ για το ζευγάρωμα των μπασέ αν και νομιζω οτι δε θα είναι σοβαρο, θα είναι για τρελλά γέλια αν σας περιγράψω το τι πάθαμε εμεις! )
Α ναι, τον αγόρασα απο Pet Shop δυστυχώς. Ξέρω δεν έχω δικαιολογία, αλλα ...
"ήταν μια απο εκείνες τις ημέρες της ζωής μου που έψαχνα να βρω ένα λόγο να χαμογελάω οταν γυρνάω στο σπίτι" μπήκα στο μαγαζί για να ρωτήσω για γατοτροφή και άκουσα ένα Γαβ και ένα ζευγάρι αυτιά να κρέμονται... Τον πήρα αγκαλιά χωρίς να το σκεφτώ και απο κεινη την ημέρα είμαστε αχώριστοι. Ημουν βέβαια και τυχερή γιατι ευτυχώς δε μου παρουσίασε προβλήματα υγείας. Τώρα για το "καθαρόαιμο" του πράγματος, τι να σας πω; Χαρτιά δεν έχουμε, αλλα μήπως αυτο με κάνει να τον αγαπάω λιγότερο; Αν και πάντα μου άρεσαν τα μπασέ (γενικώς οι "μουρίτσες" των κυνηγετικών με λιγώνουν) μια που στο σπίτι τα τελευταία 20 χρόνια είχαμε πάντα ένα Βιζλα (άλλη τεράστια αγάπη αυτή!!!)
Αυτά σε γενικές γραμμές, χαίρομαι που ειμαι εδώ και ανυπομονούμε και εγώ και ο Τίτος για εκδρομές! Του έχει λείψει να σκάβει λαγουμια στην εξοχή!!!!