Δεν του αρέσει καθόλου το λουρί. Στη βόλτα και το βάζουμε με το ζόρι...
Στο σπίτι δεν δέχεται με τίποτα να είναι δεμένος.
Κλαίει συνέχεια και κάνει λίμπα ότι υπάρχει γυρω του στην ακτίνα που φτάνει το λουρί του.
Βαλ'του το λουρακι μεσα στο σπιτι, αστο κατω να σερνεται και παιξτε σαν να μην υπαρχει αυριο.
Σιγα σιγα, να τον δενεις για λιγη ωρα καπου που να σε βλεπει - αλλα να μην εχει πραγματα να διαλυσει. Αστον να κανει οση φασαρια θελει, κανε πως δεν τον ακους - διαβαζε ενα περιοδικο. Μολις ηρεμησει - εστω και για μισο λεπτο - λυσε τον, και παιξτε, χαδια και αγαπες.
Το μπωλ του το έχοθμε 24 ώρες το 24ωρο στο μέρος που τρώει και το φαί του το τελειώνει σε όση ώρα θέλει.
Το ξέρω οτι είναι λάθος αλλά επέμεναν η μαμα και ο αδερφός μου γιατί φοβόντουσαν να τον αφήσουμε και μια δυο φορες μισοταισμένο όταν πρωτοήρθε.
Απο δω και πέρα στο 20λεπτο θα του το μαζεύω. Μπορεί να φταίει και αυτό που είναι τόσο κτητικός με το φαί του ε???
Εεεε... δεν φταιει; Σου ειπα. Και το φαι Και τα παιχνιδια , ειναι δικα σου! Οχι δικα του! Αταιστος αν μεινει δεν παθαινει τιποτα απολυτως! Στις 40 μερες παθαινει, αν τρωει και χασαποχαρτα , στις 43!
Σήμερα πάντως νομίζω πως κάναμε κάποια πρόοδο!!!!
Τον τάιζα απο το χέρι μου την τροφή του και είχα το χέρι μου μέσα στο μπώλ του απο την αρχή του φαγητού του.
Κάναμε περίπου 3 τέταρτα να φάμε έτσι, αλλα νομίζω πως άξιζε τον κόπο!
Θα του το κάνω κάθε μέρα και ελπίζω να εξοικιωθεί!
μια χαρα θα τα πατε.
ΥΓ" ..δεν ειναι αναγκη να φαει οοοοολο το φαγητο απο το χερι σου. Κανε την αρχη με το χερι, και μετα του βαζεις και στο μπολ - κρατας λιγο ακομα στο χερι για το τελος.. κατι τετοιο. Μη κανεις και υπερβολες!
