Σκυλοκαυγάδες...

[Vasbar]

...
15 έως 20 σκάγια Νο 9 σε μια απόσταση 30 μέτρων καλύπτουν μία επιφάνεια 10 τετραγωνικών εκατοστών μόνο!

Προκαλώ όλους οσους κυνηγετικό όπλο να κάνουν αυτη την άσκηση και να μας πουν τι κάλυψη έχουν τα σκάγια απο φυσιγκι Νο9 στα 30 μέτρα απόσταση.
Επίσης βολή στα 10 μέτρα για να δούμε αν ανήγουν ή όχι.
Εγώ λέω ότι ακόμα λιγότερο απο 10 μέτρα ανοίγουν. Μη πάμε στις λογικές τσοκ κλπ..

Λοιπόν:
Ο άνθρωπος κυνηγός σίγουρα δε πυροβόλησε στο κουβάρι της σκυλομαχίας γιατί ήξερε ότι είναι και ο σκύλος του εκεί...
Ο άνθρωπος κυνηγός σίγουρα δεν θέλησε να κάνει κακό στο σκύλο του...
Ο άνθρωπος κυνηγός θα πυροβόλούσε στο Cane Corso μόνο άν έβλέπε το σκύλο του νεκρό...
Ο άνθρωπος κυνηγός και να πυροβολούσε στα 30 μέτρα δε θα σκοτωνόταν το Cane Corso...(Εκτός αν κυνηγούσε αγριογούρουνα ή λαγό και πάλι με επιφύλαξη αν κυνηγούσε λαγό)
Αν πυροβόλησε στα 30 μέτρα και είσασταν στην ευθεία βολής, λογικά θα σας έπερναν και εσάς κάποια σκάγια.
Αν πυροβόλησε στα 10 μέτρα πάλι το ίδιο.
Όπως και να πυροβόλησε το Cane Corso, θα έπρεπε να πυροβολήσει και δευτερη σίγουρα. Δηλαδή, αν με τη πρώτη που έφαγε το Cane Corso, λογικά θα έκανε κάποια μέτρα, μετά η δευτερη τουφεκιά μπορεί και τρίτη, με τη λογική ότι ο σκύλος θα έφυγε πιο μακριά απο το κυνηγό.

Αρα, τα συμπεράσματα δικά σας.

S.Hlms

 

[Amaliaz]

Προσωπικά το έλεγα αφού δαγκώσει... Πριν δαγκώσει γιατί να το κλοτσήσω?

Aφου δαγκωσει και να το κλωτσησεις το πιθανοτερο ειναι να κανει μεγαλυτερη ζημια στο δαγκωμενο... Πριν καταφερουν να δαγκωσουν αν καταφερει καποιος και κλωτσισει μπορει να τους τραβηξει την προσοχη, να αποπροσανατολιστουν απο το στοχο...βεβαια μπορει στοχος να γινει το ποδι...

 

[μπουλης]

C.S.I. ΚΡΥΑ ΒΡΥΣΗ.

 

[silk]

Aφου δαγκωσει και να το κλωτσησεις το πιθανοτερο ειναι να κανει μεγαλυτερη ζημια στο δαγκωμενο... Πριν καταφερουν να δαγκωσουν αν καταφερει καποιος και κλωτσισει μπορει να τους τραβηξει την προσοχη, να αποπροσανατολιστουν απο το στοχο...βεβαια μπορει στοχος να γινει το ποδι...

Εγώ νόμιζα ότι συζητάμε για την περίπτωση του antonis12.

Δεν θα κλωτσούσα ποτέ τον Δία για να του αποσπάσω την προσοχή...

Και όταν εννοώ να το κλωτσήσω, εννοώ να του κοπεί η ανάσα, όπως εκτελεί πέναλτυ ο Γκέκας, και για να μην νομίζει κανείς ότι δέρνω τον σκύλο μου, τα παραπάνω τα γράφω εάν ποτέ βρεθώ στην θέση να τον βλέπω να σκοτώνει άλλον σκύλο.

 

[antonis12]

Παραθέτω απόσπασμα απο το περιοδικό κυνηγεσία για την ακύρωση του λανθασμένου επιχειρήματος του Vasbar
http://www.e-artemis.gr/articles/amo_links/2004/503/

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Επίσης επειδή ο vasbar μιλάει σαν να ήταν παρόν ξέρει και πόσες βολές ρίχτηκαν.Επίσης ξέρει και ότι τα σκυλιά ήταν ένα κουβάρι!

Πάλι τα συμπεράσματα δικά σας...

 

[johnk]

Αγαπητοί φίλοι, καμιά φορά η ...ηλικία με βοηθάει να αντιπαρέρχομαι υπεροπτικές - σαρκαστικές καταστάσεις και απόλυτες τοποθετήσεις τύπου παντογνώστη...

Να προσπαθήσω να συμβάλω κι εγώ στο (ιδιαίτερα ενδιαφέρον - αχρείαστο νάναι) θέμα, παραθέτοντας ένα συναφές κείμενο που μπορεί είτε να αποτελέσει τροφή για σκέψη, είτε να απορριφθεί.

Σύμφωνα με την άποψη μιάς εκτροφέως – ιδιοκτήτριας Ορεινών των Πυρηναίων, επί πολλά χρόνια (LindaWeisser – Η.Π.Α.), η οποία έχει εκθρέψει τη συγκεκριμένη φυλή, και είχε στην ιδιοκτησία της και μεγάλο αριθμό άλλων ορεινών ποιμενικών σκύλων, υπάρχουν οι εξής επισημάνσεις:

Μπορεί να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι τη στιγμή που 2 σκύλοι θα επιτεθούν πραγματικά ο ένας στον άλλον: Π.χ. όταν υπάρχει πατέρας και γιος, σίγουρα θα συμβιώσουν καλά μέχρι ο νεαρός σκύλος γίνει 2 ετών. Κατόπιν, ο πατέρας μπορεί να προσπαθήσει να «καβαλήσει» το γιο του. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με παλιότερο – νεότερο σκύλο.

Εάν, έστω και μία φορά συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό, το οποίο θα προχωρήσει πέραν του κλασικού γρυλίσματος και του εκφοβιστικού γαυγίσματος και σπρωξίματος και συμμετάσχουν σε αυτό και οι 2 σκύλοι, τότε η αρμονική συμβίωση έχει χαθεί για πάντα. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ πια να αφήσουμε, με ασφάλεια, τους 2 σκύλους μαζί. Κάποιες φορές, αυτή η ημέρα φτάνει πιο νωρίς, δηλαδή όταν ο γιος κλείσει τον 1 χρόνο ζωής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, αν αφήσουμε τη μάχη να εξελιχθεί, οι 2 σκύλοι θα «βρουν» τη λύση (η οποία είναι η υποταγή του ενός και η χαμηλότερη ιεραρχία του, άπαξ και δια παντός).

Όμως, υπάρχουν πιο σπάνιες περιπτώσεις που η λύση θα βρεθεί με τον ανεπανώρθοτο τραυματισμό και, τελικά, τον θάνατο του ενός.

Όσο για τον ιδιοκτήτη? Η συνεχής επαγρύπνηση είναι το τίμημα της «ειρήνης» της αγέλης και η μόνη απάντηση στο πρόβλημα είναι η «πρόληψη»: Σίγουρη και ασφαλής μάντρα στον κήπο, Ασφαλείς κλειδαριές στις εξώπορτες και σημασία στη λεπτομέρεια!

Οι έμπειροι εκπαιδευτές και εκτροφείς έχουν σαν οδηγό την παραδοχή πως «οποιαδήποτε φυλή σκύλου θα τσακωθεί με οποιοδήποτε άλλο σκύλο του ιδίου φύλου, εκτός εάν αποδειχθεί το αντίθετο».

Κλασικές ενδείξεις επερχόμενου προβλήματος, που προέρχεται από τον νεότερο σκύλο:
α) ο ένας σκύλος στέκεται με το λαιμό και το κεφάλι πάνω από το πίσω μέρος του άλλου,
β) σφιγμένα πόδια,
γ) πλησίασμα με την ουρά όσο το δυνατόν πιο σηκωμένη προς τα πάνω, το κεφάλι ψηλά και τα αυτιά ψηλά ή μπροστά,
δ) μικρά γρυλίσματα (στην αρχή),
ε) έλεγχος του σώματος του άλλου σκύλου, χωρίς προφανή λόγο (μπαίνει στη μέση, σπρώχνει κλπ.).

Με τους παραπάνω τρόπους, ο νεότερος σκύλος ελέγχει την ιεραρχική του θέση και θέλει να την αμφισβητήσει. Να ετοιμαζόμαστε για τα εξής: Είτε ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκύλος θα γυρίσει ξαφνικά για να επιτεθεί, είτε ο νεότερος θα εξαπολύσει πλήρη επίθεση μόλις αισθανθεί ότι έχει το πλεονέκτημα.

Ανεξάρτητα από το επερχόμενο αποτέλεσμα και για να βρισκόμαστε από την πλευρά της ασφαλείας, ας είμαστε σίγουροι ότι θα γίνει μάχη. Εάν, λοιπόν, ατόνησε η ασφάλεια και η πρόληψή μας και τα πράγματα εξελίχθηκαν με αυτό τον τρόπο και βλέπουμε ξαφνικά από το παράθυρο δύο «θανάσιμους» εχθρούς να ρίχνονται ο ένας στον άλλο, τι κάνουμε?

Δεν βγαίνουμε έξω, προς το μέρος των σκύλων! Υπάρχει πάντα μία μικρή πιθανότητα να αποφασίσουν να μην παλέψουν. Εάν βγούμε, λοιπόν, από την πόρτα, εάν σηκωθούμε από την πολυθρόνα μας στη βεράντα, εάν κινηθούμε από εκεί που βρισκόμαστε μέσα στον κήπο, εάν βάλουμε τις φωνές, θα αλλάξουμε άμεσα την ισορροπία ισχύος και, τότε, οπωσδήποτε θα παλέψουν! Πρέπει να κατανοήσουμε μια για πάντα ότι, ακόμα και η παρουσία του ιδιοκτήτη (αρχηγού της αγέλης) είναι σε θέση να αλλάξει την ισορροπία και να προκαλέσει τη μάχη μεταξύ των σκυλιών.

Αυτό μας οδηγεί στο επόμενο βήμα: Πως σταματάμε μία αιματηρή μάχη που μόλις άρχισε? Είναι δύσκολο! (Ειδικά, αν σκεφτούμε ότι, κυρίως, δεν πρέπει να τραυματιστούμε εμείς και, επίσης, αν σκεφτούμε ότι τα σκυλιά δεν θα προκαλέσουν μεγάλες ζημιές το ένα στο άλλο κατά τα πρώτα λίγα λεπτά της μάχης).

Άρα, έχουμε στοιχειώδη χρόνο να ηρεμήσουμε και να σκεφτούμε. Οι φωνές δεν έχουν αποτέλεσμα! Το λάστιχο του ποτίσματος δεν έχει αποτέλεσμα! Ισχυρά αντικείμενα, όπως το φτυάρι, έχουν αποτέλεσμα μόνο εάν θέλουμε να ρίξουμε το ένα σκυλί αναίσθητο και το χτυπήσουμε δυνατά στο κεφάλι!

συνεχίζεται...

 

[johnk]

...συνέχεια

Κατά συνέπεια:
Εάν είμαστε ιδιαίτερα τυχεροί, υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμα από την οικογένεια στο σπίτι: Ο καθένας πηγαίνει πίσω από κάθε σκυλί, του πιάνει την ουρά (αν διαθέτει ουρά, διότι, π.χ., ένα ποιμενικό της Κεντρικής Ασίας δεν διαθέτει μακριά ουρά – τότε το πιάνουμε από τις λαγόνες), τη σφίγγει καλά και την κρατάει για κάποιο διάστημα (που σίγουρα νομίζει ότι είναι όλη του η ζωή)!
β) Σιγά-σιγά, αλλά ιδιαίτερα σταθερά, αρχίζουμε να τραβάμε τις ουρές, προς την αντίθετη κατεύθυνση ο καθένας. Στο σημείο αυτό, ίσως παρατηρήσουμε ότι ο ένας σκύλος έχει δαγκώσει τον άλλο σαν τανάλια σε κάποιο σημείο (π.χ. λαιμός, χείλη, αυτιά, σβέρκος). Γι’ αυτό τραβάμε σιγά-σιγά, αλλιώς το σημείο εκείνο θα σκιστεί σοβαρά!
γ) Κρατάμε την ψυχραιμία μας και τραβάμε σταθερά, μέχρι τη στιγμή που ο σκύλος θα αφήσει αυτό που δαγκώνει και, τότε, τραβάμε πιο πολύ, ώστε να απομακρυνθούν.
δ) Δεν αφήνουμε τις ουρές (ή τις λαγόνες), αλλιώς η ιστορία θα επαναληφθεί. Πιστέψτε το: Τα σκυλιά σας (ή το σκυλί του καθενός από εσάς) δεν θα επιτεθούν κατά πάνω σας!
ε) Όταν οι σκύλοι έχουν απομακρυνθεί, βάζουμε τουλάχιστον τον ένα σε ασφαλές χώρισμα του κήπου ή μέσα στο σπίτι. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μην βάζουμε κανένα μέρος του σώματός μας ανάμεσα στους σκύλους: Θα τραυματιστούμε σοβαρά!

Ερχόμαστε τώρα στην πιο δύσκολη περίπτωση, στο σενάριο - θρίλερ: Δεν υπάρχει άλλος της οικογένειας! Είμαστε μόνοι μας!
Ο βασικός κανόνας ισχύει και εδώ: Μην μπαίνουμε ποτέ ανάμεσα στα σκυλιά!
Κανόνας 2ος: Μην μας πιάσει πανικός, μην χάνουμε το χρόνο μας ουρλιάζοντας, γιατί δεν θα φέρει αποτέλεσμα! Ας αποδεχτούμε το γεγονός ότι τα σκυλιά θα συνεχίσουν να τραυματίζονται, μέχρι να ηρεμήσουμε και να προετοιμαστούμε:
α) Παίρνουμε ένα μακρύ λουρί, ή καλύτερα μία σκότα ιστιοπλοΐας ή σκοινί ορειβασίας (που έχουμε προετοιμάσει πολύ καιρό πριν και ξέρουμε που βρίσκεται) και πλησιάζουμε το πίσω μέρος του πιο δυνατού σκυλιού (ή αυτού που επικρατεί εκείνη τη στιγμή).
β) Περνάμε το σχοινί γύρω από τις λαγόνες του σκυλιού και το κάνουμε θηλιά.
γ) Τραβάμε, ψύχραιμα, σιγά-σιγά, αλλά σταθερά και τα 2 σκυλιά, που εν τω μεταξύ δαγκώνονται και μουγκρίζουν, προς ένα σταθερό σημείο που έχουμε προμελετήσει (π.χ. κάγκελα, ένα στύλο, ένα δέντρο κλπ.) και δένουμε την άλλη άκρη του σχοινιού.
δ) Τώρα πια, το ένα σκυλί είναι δεμένο!
ε) Πηγαίνουμε πίσω από το άλλο και τραβάμε την ουρά του (ή τις λαγόνες του), όπως προηγουμένως.
στ) Απομονώνουμε το δεύτερο σκυλί σε ασφαλή χώρο και επιστρέφουμε στο πρώτο για να το ελευθερώσουμε από το σχοινί.

Τελευταία, η αλλά πιο σπουδαία συμβουλή: Βάζουμε ένα διπλό ουίσκι, χωρίς πάγο, καταρρέουμε στη πιο αναπαυτική πολυθρόνα του σπιτιού και πίνουμε, μέχρι τη στιγμή που η καρδιά μας επανέλθει στους κανονικούς παλμούς της!

Αν έχουμε, έστω και την ελάχιστη, τύχη στη ζωή μας, αυτή η εμπειρία θα μας συμβεί το πολύ μία φορά, ή ποτέ. Πρέπει, όμως, να είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτήν, μιάς και τα ζώα μας είναι συνήθως οι αγαπημένοι σύντροφοί μας και το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε να δούμε είναι να σκοτώνει ο ένας τον άλλο. Αυτά, όσον αφορά στα ΔΙΚΑ ΜΑΣ σκυλιά, που μπορεί να τσακωθούν.

Σε σχέση με το δικό μας σκυλί και ξένα σκυλιά (αδέσποτα ή ιδιοκτησίας τρίτων), επαναλαμβάνεται η συμβουλή της πρόληψης: Σίγουρη και ασφαλής μάντρα στον κήπο, ασφαλείς κλειδαριές στις εξώπορτες και σημασία στη λεπτομέρεια!

Όσο δε για τις βόλτες? Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι ο «μεγάλος» φίλος μας είναι σωστά κοινωνικοποιημένος και δεν ανταποκρίνεται πολύ καλά στη βασική του εκπαίδευση: ΦΙΜΩΤΡΟ στη διάρκεια της βόλτας!

Να θυμόμαστε πάντα: Είναι ευκολότερο να βγάλεις το φίμωτρο του σκύλου σου (όταν αισθανθείς ότι κινδυνεύει ο ίδιος, ή όταν αισθανθείς ότι κινδυνεύεις εσύ από κάποιο σοβαρό κίνδυνο, από το να προσπαθήσεις να του το φορέσεις όταν είναι εξαγριωμένος.

 

[harryf3]

Λοιπον, να σας πω μια στιγμη τι εγινε και να κλεισει το θεμα.

Ο κυνηγος ακουσε τα πονεμενα ουρλιατα του σκυλου του και ετρεξε φωναζοντας.
Μεχρι να φτασει, το κάνε ειχε κομματιασει το κυνηγοσκυλο.
Όταν ο κυνηγος εφτασε εξω από την περιφραξη, το κάνε εκανε την δουλεια που ηξερε να κανει, Ορμηξε στην περιφραξη, εφοσον η τετραποδη απειλη ειχε ηδη σταματήσει να υφισταται.
Ο κυνηγος από την περιφραξη ειδε το σκυλι του σκοτωμενο ή να ψυχορραγει και σηκωσε μαινομενος το οπλο.
Το κάνε ισως οπισθοχωρησε ένα μετρο.
Ο κυνηγος πυροβολησε και το σκοτωσε σχεδον εξ επαφης.
Καθαρα πραξη θυμου και εκδικησης, εφοσον δεν μπορουσε πλεον να βοηθησει τον σκυλο του.
Εκτος αν ο σκυλος του ακομα κινουνταν, οπότε ο πυροβολισμος ηταν η μονη του ελπιδα.
Πιθανον να ειχε birdshots, τα οποια μεχρι 3 μετρα συμπεριφερονται σαν ενιαιο σωμα.

Με τιμη
Horatio Cain

 

[johnk]

Αρη, ακόμα πιο πιθανό αυτό, παρότι δεν είμαι κυνηγός για να σχολιάσω την τεχνική λεπτομέρεια που παραθέτεις στο τέλος

 

[Amaliaz]

:maria::-|

Χτες στο CSI παντως δεν ειχε σκυλομαχιες! Κατι Ρωσους πρακτορες ειχε!

 

[zouzounos]

ενα αους και τελειωσε τι τα εχουμε τα ιπο και την εκπαιδευση
πολυ θεμα για μια απλη εντολη

 

[ATREAS]

όταν ήμουν πιτσιρικάς στην αργυρουπόλεως ένα λυκόσκυλο είχε πιάσει από το μπράτσο ένα κοριτσάκι, έτρεξε ένας άντρας και άρχισε να το χτυπάει με ένα ξύλο στο κεφάλι. Το θυμάμαι αμυδρά το περιστατικό και δεν ξέρω τι έγινε ούτε το κοριτσάκι ούτε το σκυλί αλλά θυμάμαι καλά πως μετά από καμιά δεκαριά χτυπήματα το λυκόσκυλο άνοιξε το στόμα του και τράβηξαν το κορίτσι από κοντά του.

προφανώς εξαρτάται από το αν είναι δικό σου το σκυλί και κατά πόσο είσαι διατεθειμένος να το σκοτώσεις με ένα ξύλο ή με την καραμπίνα που λέτε πιο πάνω.

 

[Νικος]

...και καταλήγεις στην εικόνα:
Εσύ κρατάς ένα σκύλο ανάποδα και ο σκύλος κρατάει έναν άλλο σκύλο!!!

Μην ακούτε ότι λένε ρε παιδιά.

Μόνο με breakstick χωρίζουν και ελπίζω να μην φάω καμία διαγραφή για αυτό που γράφω.

Ουτε κυνομάχος είμαι ούτε από καμιά συναφή συνομοταξία!

Αλλά απο την στιγμή που γράφουμε για να βοηθήσει ο ένας τον άλλο οφείλω να το αναφέρω.

μπουλη εισαι γυρω στα 34 - 35 ;

 

[Kirki - Amirah]

Νικολάκη , όμορφαααααααααα.......

 

[BiggBilly]

Έξω απο το σπίτι μας πάντως είχαν χωρίσει ένα Rott μανιασμενο με ένα Husky με εντομοαπωθητικό

 

[yasemin]

Zouzounos για να κανει το ΄΄αστο΄΄ πρεπει να ξερει το "πιαστο' η κανω λαθος?
Πολλα σκυλια δεν πανε σε club εργασιας και αλλα δεν κανουν για τετοιου ειδους σπορ,οποτε σκεφτομαστε τι μπορουμε να κανουμε σε αυτη την περιπτωση.

 

[Kirki - Amirah]

Μπορουμε να προλαβουμε το κακο! Να εχουμε το σκυλακι μας σε λουρι, ωστε να μην φτασουμε σε αυτη την περιπτωση.
Αν εχουμε ενα σκυλι που παρουσιαζει εντονη επιθετικοτητα προς αλλα σκυλια, και πολυ περισσοτερο αν εχουν ηδη δημιουργηθει τετοια περιστατικα, πρεπει σιγουρα να δουλεψουμε πανω στο προβλημα και να μαθει και το αστο και τα παντα! Ειναι το ελαχιστο που μπορει να κανει ενας υπευθυνος ιδιοκτητης. Πανω απο ολα ομως, λουρι!

 

[DOG.CRIME]

πάντα προσέχεις για να έχεις.
αν ξέρεις κιόλας πως ο σκύλος σου έχεις θέμα με τα άλλα αρσενικά προσέχεις διπλά.
αν ο σκύλος σου αρπαχτεί με άλλον σκύλο,σημαίνει πως μάλλον δεν γνωρίζεις καλά τον σκύλο σου,και πρέπει να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα.

τώρα αν βλέπεις ότι πάει να αρχίσει ο τσακωμός πρέπει να το προλλάβεις από τα γρυλίσματα,αν αρχίσουν να μιλάνε τα ''σαγόνια'' τότε δυσκολεύουν τα πράγματα,και το άσε να ξέρει ο σκύλος σου που είναι ιπο δεν ξέρω αν θα αφήσει(βέβαια αν έχεις σκύλο ιπο και αρπαχτεί με άλλον πρέπει να αναθεωρήσεις)

ο δικός μου μια φορά που του ήρθε να αρπάξει άλλον αρσενικό τον υποτίμησα σκεφτόμενος ''πότε δεν τσακώνεται αρά δεν φοβάμαι'' ΛΑΘΟΣ.
πάντα υπάρχει η πρώτη φορά.
βέβαια με την πρώτη ξώφαλτση δαγκωνιά τον πήρα σηκωτό,χωρίς να σκεφτώ τίποτα άλλο!

 

[Vasbar]

Καλημέρα,

Δεν μου αρέσει να αφήνω στον αέρα κάποιες υποθέσεις...

.Δεν γνωρίζουμε τι είδους κυνήγι έκανε ο άνθρωπος...
.Δεν γνωρίζουμε τι σκύλο είχε...Αν ξέρουμε τι σκύλος ήταν θα έχουμε πιο καθαρή εικόνα.
.Δεν γνωρίζουμε τι σκύλος ήταν το Cane Corso. Δεν γνωρίζοιυμε τι "αφεντικό" είχε.
.Γνωρίζουμε μόνο, τη σκυλομαχία (που δεν έγινε...απλά ένα δάγκωμα και τέλος, λογικά)
.Γνωρίζουμε τον πυροβολισμό.
.Γνωρίζουμε το αυθαίρετο κτίσμα.
.Γνωρίζουμε την κακή περίφραξη.
.Τα birdshots ανάλογα τι είδος είναι και τι τσοκ υπάρχει στο όπλο έχουν την ανάλογη συμπεριφορά. Δηλαδή, αν είναι διασποράς ανοίγουν ποιο κοντά. Αν δεν είναι ανοίγουν λίγο ποιο μακρία. Ανάλογα τι τσοκ έχει το όπλο 1*,2*,3*,4*,5*, τι κάννη έχει.
Γενικά θα πώ ότι στα πρώτα 3 μέτρα έχουν τη τάση να ανοίξουν, δεν αποτελούν ένα σώμα. Ένα σώμα μπορεί να είναι στα πρώτα 1,2 μέτρα.
.Μεγάλο ρόλο παίζουιν οι καιρικές συνθήκες. Είναι πρωϊ? Είναι μεσημέρι? Έχει υγρασία? Είναι χειμώνας? κλπ...
.Ποιός μας λέει ότι το Cane Corso δεν επιτέθηκε στον άνθρωπο?
.Αν προσπάθησε να τα χωρίσει και δεν τα καταφέρε?
.Είναι παράξενο να βλέπεις να σκοτώνεται ο σκύλος σου και να είσαι άπραγος... Μυστήριο...
.Αν..
.Αν....
.Αν......
(όχι το έργο "Αν")

Η πληροφόρηση που έχουμε δεν μας δίνει στοιχεία για να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα...

"Antonis12:Επίσης επειδή ο vasbar μιλάει σαν να ήταν παρόν ξέρει και πόσες βολές ρίχτηκαν.Επίσης ξέρει και ότι τα σκυλιά ήταν ένα κουβάρι!Πάλι τα συμπεράσματα δικά σας..."
Δώσε μας λοιπόν πληροφορίες. Εκτος και αν ούτε και εσύ γνωρίζεις...

"

"Harryf13:Λοιπον, να σας πω μια στιγμη τι εγινε και να κλεισει το θεμα.
Ο κυνηγος ακουσε τα πονεμενα ουρλιατα του σκυλου του και ετρεξε φωναζοντας.
Μεχρι να φτασει, το κάνε ειχε κομματιασει το κυνηγοσκυλο.
Όταν ο κυνηγος εφτασε εξω από την περιφραξη, το κάνε εκανε την δουλεια που ηξερε να κανει, Ορμηξε στην περιφραξη, εφοσον η τετραποδη απειλη ειχε ηδη σταματήσει να υφισταται.
Ο κυνηγος από την περιφραξη ειδε το σκυλι του σκοτωμενο ή να ψυχορραγει και σηκωσε μαινομενος το οπλο.
Το κάνε ισως οπισθοχωρησε ένα μετρο.
->Αν ήταν επιθετικό στο πρόσωπο του ανθρώπου χωρίς λόγο?
Ο κυνηγος πυροβολησε και το σκοτωσε σχεδον εξ επαφης.
Καθαρα πραξη θυμου και εκδικησης, εφοσον δεν μπορουσε πλεον να βοηθησει τον σκυλο του.
->Δε το γνωρίζουιμε αυτό. Εξ επαφής ή όχι.
Εκτος αν ο σκυλος του ακομα κινουνταν, οπότε ο πυροβολισμος ηταν η μονη του ελπιδα.
->Δύσκολο να πυροβολήσεις το σκύλο σου αν είναι ακόμα ζωντανός. ΟΙ κυνηγοί, οι σωστοί, προσπαθούν να επωφεληθούν έστω απο τη τελευταία ελπίδα να δώσουν ζωή στο σκύλο τους.
Πιθανον να ειχε birdshots, τα οποια μεχρι 3 μετρα συμπεριφερονται σαν ενιαιο σωμα.Με τιμη Horatio Cain
->Πρέπει να γνωρίζουμε τι σκύλο είχε ο κυνηγός. "\
S.Hlms

 

[harryf3]

Ρε συ Βασιλη, εννουσα φυσικα οτι ο πυροβολισμος στο κάνε ηταν η μονη ελπιδα για το κυνηγοσκυλο!!