Αρχηγος -Σεβασμος,φοβος ή τιποτα απο τα δυο?
- Thread starter Φιλαρακος
- Ημερομηνία δημιουργίας
Συμφωνω Λια, αλλά τι γινεται οταν ο Red ειναι εξω και φοβεριζει ανθρωπους οπως λες? Ή οταν αποφασιζει να κανει τα δικα του επειδη βρηκε κατι πιο ενδιαφερον απο εμας?και εγώ ρωτάω εσένα-εμάς, "Απο υποχώρηση το κάνουμε?" ...
Εάν τον φοβόμαστε θα το καταλάβει - ο κάθε σκύλος!
Εγώ λέω να το δούμε απο άλλη πλευρά και να θυμόμαστε -
"Ο σκύλος, σαν εγωιστής, θα κάνει αυτο που τον συμφαίρει".
Τί θέλουμε να δείξουμε σε ένα δυναμικό σκύλο 2 - 3 χρονών? Θέλουμε να δείξουμε οτι τον συμφαίρει
να μας κάνει παρέα και να είναι μέλος της οικογένειας μας. Άν του αρέσει, άν δε του αρέσει υπάρχουν και
αλλού πορτοκαλιές
π.χ. Παίζουμε με τον Red, ένα σκυλί με παρελθόν στο να "εκφοβίζει" ανθρώπους, με ένα μπαλάκι.
Το πετάμε, το φαίρνει, μας το δίνει και αρχίζει να μας πιάνει το χέρι / μπαλάκι, γρυλίζει λίγο,νομίζει οτι
όλη η ιστορία είναι αστεία
Το μπαλάκι, το έχουμε εμείς. Το παίρνουμε, γυρίζουμε (δείχνουμε με τον τρόπο του σώματος μας οτι δεν μας ευχαριστεί αυτό) και τον αφήνουμε μόνο του. Παίζουμε μόνοι μας, με χάρά σε άλλη γωνία/δωμάτιο. Επιστρέφουμε
και τον αγνοούμε. Περιμένουμε να μας ζητήσει να παίξουμε (όχι να έρθει και να μας το διεκδικίσει). Δοκιμάζουμε απο την αρχή να παίξουμε. Και επαναλαμβάνουμε.
Σε κάθε ευκαιρία που ο Red κάνει κάτι καλό, τον επιβραβεύουμε. Σκοπός είναι να ορίσουμε τους κανόνες μας.
Και να παίξουμε με βάση αυτούς τους κανόνες, δείχνοντας στον Red οτι εμείς είμαστε πρόθυμοι εδώ
για παρέα και όχι για να του σπάσουμε τον τσαμπουκα (όπως λέει και η αδερφή μου
Θα φανουν τα θετικα της εκπαιδευσης που περιεγραψες και ο Red θα ειναι υπακουος σε εμας ή θα πρεπει με καποιον πιο δυναμικο τροπο να του δειξουμε οτι αυτη η συμπεριφορα ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ?
εμπιστοσυνη -ανθρωπος οδηγητης -σκυλος οδηγουμενος
αγαπη -δυνατος δεσμος
σεβασμος -κατανοηση και αποδοχη κανονων αρμονικης συνυπαρξης και απο τους δυο
εμπιστοσυνη αγαπη σεβασμος - ουσιαστικη προσπαθεια σε βαθος χρονου
αγαπη -δυνατος δεσμος
σεβασμος -κατανοηση και αποδοχη κανονων αρμονικης συνυπαρξης και απο τους δυο
εμπιστοσυνη αγαπη σεβασμος - ουσιαστικη προσπαθεια σε βαθος χρονου
Απο την στιγμή που ξέρουμε οτι ο Red δεν διστάζει να "φοβερίζει" γιατι το βλέπει σαν ένα παιχνίδι στο οποίο κερδίζει,
θα δοκιμάζει το παιχνίδι κάτω απο διαφορέτικές συνθήκες. Για το λόγο αυτό λογικό είναι να αρχίσουμε
- χτίζοντας την σχέση μας μαζί του, βήμα, βήμα με πρόγραμμα (3-4 μηνών)
- να μην του δώσουμε (μέχρι να χτίσουμε την σχέση μας) την δυνατότητα να βρεθεί σε μια κατάσταση όπου θα κερδίσει στο παιχνίδι του.
1) Ο Red, όπως κάθε σκύλος είναι αγελαίο ζώο.
2) Ότι υπάρχει που μπορεί να είναι ενδιαφέρον για τον Red, κοιτάμε να το έχουμε εμείς.
Αυτά τα δύο τα χρησιμποποιούμε για να πλάσουμε την σχέση μας.
Μήπως έχεις κάποιο παράδειγμα να μου δώσεις?
Καταλαβαίνω την ερώτηση σου αλλά για να μπορέσουμε να του δείξουμε ότι κάποια συμπεριφορά δεν μας αρέσει, πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι οτι ξέρει/καταλαβαίνει πια είναι η συμπεριφορά που μας αρέσει σαν ομάδα.
Εάν το γνωρίζει και εξακολουθήσει να κάνει το "λάθος", το πιο απλο και αποτελεσματικό για ένα αγελαίο ζώο, είναι
να βρεθεί "εκτός της παρέας".
π.χ.
Καθόμαστε με τον Red στο παγκάκι, και ένας ιδιοκτήτης μας πλησιάζει. Κάθετε και το κουταβάκι του (8 - 9 μηνών).
Ο Red αποφασίζει να εκφοβίζει τον ιδιοκτήτη (ο οποίος τον πλησίασε για παιχνίδι) περισσότερο απο το κουτάβι
(γιατι το κουτάβι είναι εύκολος στόχος για ένα τέτοιο σκύλο). Εκείνη την στιγμή ακριβώς, τον παίρνουμε και τον βάζουμε στην θέση, "Κάτω, Μέινε" σε μια απόσταση 2 -3 μέτρα απο την "παρέα μας". Τον αγνούμε. Δέν γκαρίζουμε, δεν κάνουμε σκηνές, δεν προσπαθούμε να τον εκφοβίσουμε.
Μετά απο κάποια λεπτά τον επαναφέρουμε με καλή διάθεση. (Αυτο γίνετε αφού έχουμε χτίσει μια σχέση όπου γνωρίζουμε οτι μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Red στην θέση "Κάτω - Μείνε"). Με επαναλήψεις, ο Red καταλάβαίνει οτι περναει καλύτερα σαν μέλος της παρέας παρά σαν τον ψωριάρη μόνος τους
εκτός και αν δεν του αρέσει η παρέα μας αλλα εμείς είμαστε υπεύθηνοι και για αυτο. 
Κάνουμε το ίδιο στην περιπτωση που ο Red προσπαθήσει να "εκφοβίσει" το κουτάβι;Απο την στιγμή που ξέρουμε οτι ο Red δεν διστάζει να "φοβερίζει" γιατι το βλέπει σαν ένα παιχνίδι στο οποίο κερδίζει,
θα δοκιμάζει το παιχνίδι κάτω απο διαφορέτικές συνθήκες. Για το λόγο αυτό λογικό είναι να αρχίσουμε
- χτίζοντας την σχέση μας μαζί του, βήμα, βήμα με πρόγραμμα (3-4 μηνών)
- να μην του δώσουμε (μέχρι να χτίσουμε την σχέση μας) την δυνατότητα να βρεθεί σε μια κατάσταση όπου θα κερδίσει στο παιχνίδι του.
1) Ο Red, όπως κάθε σκύλος είναι αγελαίο ζώο.
2) Ότι υπάρχει που μπορεί να είναι ενδιαφέρον για τον Red, κοιτάμε να το έχουμε εμείς.
Αυτά τα δύο τα χρησιμποποιούμε για να πλάσουμε την σχέση μας.
Μήπως έχεις κάποιο παράδειγμα να μου δώσεις?
Καταλαβαίνω την ερώτηση σου αλλά για να μπορέσουμε να του δείξουμε ότι κάποια συμπεριφορά δεν μας αρέσει, πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι οτι ξέρει/καταλαβαίνει πια είναι η συμπεριφορά που μας αρέσει σαν ομάδα.
Εάν το γνωρίζει και εξακολουθήσει να κάνει το "λάθος", το πιο απλο και αποτελεσματικό για ένα αγελαίο ζώο, είναι
να βρεθεί "εκτός της παρέας".
π.χ.
Καθόμαστε με τον Red στο παγκάκι, και ένας ιδιοκτήτης μας πλησιάζει. Κάθετε και το κουταβάκι του (8 - 9 μηνών).
Ο Red αποφασίζει να εκφοβίζει τον ιδιοκτήτη (ο οποίος τον πλησίασε για παιχνίδι) περισσότερο απο το κουτάβι
(γιατι το κουτάβι είναι εύκολος στόχος για ένα τέτοιο σκύλο). Εκείνη την στιγμή ακριβώς, τον παίρνουμε και τον βάζουμε στην θέση, "Κάτω, Μέινε" σε μια απόσταση 2 -3 μέτρα απο την "παρέα μας". Τον αγνούμε. Δέν γκαρίζουμε, δεν κάνουμε σκηνές, δεν προσπαθούμε να τον εκφοβίσουμε.
Μετά απο κάποια λεπτά τον επαναφέρουμε με καλή διάθεση. (Αυτο γίνετε αφού έχουμε χτίσει μια σχέση όπου γνωρίζουμε οτι μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Red στην θέση "Κάτω - Μείνε"). Με επαναλήψεις, ο Red καταλάβαίνει οτι περναει καλύτερα σαν μέλος της παρέας παρά σαν τον ψωριάρη μόνος τους
To παραπάνω μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε οποιαδήποτε περίπτωση,
αφού ο σκύλος μας γνωρίζει / καταλαβαίνει τι είναι σωστό και τι λάθος.
Η επιστροφή είναι πάντα ευχάριστη και κατά την διάρκεια που βρίσκετε στην
παρέα τον επιβραβεύουμε (με παιχνίδι, χάδια, μασάζ, λιχουδιά - όχι όλα μαζί).
Εδώ αρχίζουμε να του δείχνουμε οτι είναι ωραία / τον συμφέρει να έχει καλή συμπεριφορά.
Και με τις επαναλήψεις θα βλέπει την κατάσταση θετικά.
αφού ο σκύλος μας γνωρίζει / καταλαβαίνει τι είναι σωστό και τι λάθος.
Η επιστροφή είναι πάντα ευχάριστη και κατά την διάρκεια που βρίσκετε στην
παρέα τον επιβραβεύουμε (με παιχνίδι, χάδια, μασάζ, λιχουδιά - όχι όλα μαζί
).Εδώ αρχίζουμε να του δείχνουμε οτι είναι ωραία / τον συμφέρει να έχει καλή συμπεριφορά.
Και με τις επαναλήψεις θα βλέπει την κατάσταση θετικά.
Αυτο δεν το είχα σκεφτει και πραγματικα εκει βρίσκεται η αιτία του προβληματος.
Ευχαριστω
@ liajoe
Σε ευχαριστω πολύ για τον χρονο σου Λια. Διαβαζω παντα τις δημοσιευσεις σου με μεγαλο ενδιαφερον.
Εχω βεβαια τις αποριες μου ή αν θελεις ενστασεις, οι οποιες κυριως οφειλονται στην απειρία μου και λιγοτερο στις εμπειριες μου.
Επιγραμματικα μονο να πω ότι εχω στο μυαλο μου σκυλο που θα κοβοταν από service ή guide dog μονο από την φωτογραφια και το βιογραφικο, χωρις κάν συνεντευξη.
Ουτε πιστευω ότι ειμαστε εμεις υπευθυνοι για κάθε κακο και λαθος. Υπαρχει η εκτροφη, καλη ή κακη, υπαρχουν και τα ενστικτα, υπαρχει και το «λαθος» DNA, και σε τελικη αναλυση υπαρχει και η προσωπικη αποψη και επιθυμια του σκυλου. Δεν ειμαστε θεοι για να παρεμβουμε 100% στα παντα.
Σε ευχαριστω πολύ για τον χρονο σου Λια. Διαβαζω παντα τις δημοσιευσεις σου με μεγαλο ενδιαφερον.
Εχω βεβαια τις αποριες μου ή αν θελεις ενστασεις, οι οποιες κυριως οφειλονται στην απειρία μου και λιγοτερο στις εμπειριες μου.
Και αν δεν είναι ακριβως παιχνιδι αλλά το εννοει? Σκυλος προστατευτικος, επιθετικος, κυριαρχικος, ισως να μην «παιζει» παντα.
Μπορεις σε παρακαλω να το αναλυσεις περισσοτερο? Πιστευω θα βοηθησει πολλους από εμας.
Αυτό δεν σημαινει λιγο καραντίνα? Σε κάθε βολτα πχ θα εμφανιστει ξαφνικα και ένα «κακο» ερεθισμα (σκυλοι, γατες) που θα παει την δουλεια μας πισω. Θα τον πηγαινουμε βολτα στις ερημιες? Ετσι θα στερείται εμπειριες και κοινωνικοποίηση.
Εχω, αλλά θα παρει πολύ για να το αναλυσω επαρκως και ειμαι σχεδον πεπεισμενος ότι δεν δουλευεται με τις μεθοδους που περιεγραψες.
Επιγραμματικα μονο να πω ότι εχω στο μυαλο μου σκυλο που θα κοβοταν από service ή guide dog μονο από την φωτογραφια και το βιογραφικο, χωρις κάν συνεντευξη.
Αν τυχαινει ο σκυλος να εχει εργασιακες καταβολες, ισως το παραπανω να μην του στοιχισει ιδιαιτερα. Ετσι κι αλλιως, ελεγχει και ψαχνει ηχους και ερεθισματα από τη φυση του όταν βρισκεται εξω και δεν ασχολειται μονο με τον ιδιοκτητη του. Το «κατω – μεινε» μπορει να μην το σπασει αλλά θα κανει έντεχνα μεταβολη προς την πηγη του κάθε ερεθισματος και θα σου γυρισει την πλατη αν χρειαστει, κατι που επιτρεπεται στο «κατω – μεινε». Δεν είναι ο σκυλος που καθεται και σε κοιταζει στα ματια και κρεμεται από τα χειλη σου.
Η παρεα μας μπορει να του αρεσει αλλά ταυτοχρονα να τον ενδιαφερουν και άλλα πραγματα, τα οποια όταν βρισκεται εξω εχει την ευκαιρια να τα «απολαυσει». Εμας μας εχει ολη μερα. Δεν ειμαστε αναγκαστικα ολος ο κοσμος του εμεις.
Ουτε πιστευω ότι ειμαστε εμεις υπευθυνοι για κάθε κακο και λαθος. Υπαρχει η εκτροφη, καλη ή κακη, υπαρχουν και τα ενστικτα, υπαρχει και το «λαθος» DNA, και σε τελικη αναλυση υπαρχει και η προσωπικη αποψη και επιθυμια του σκυλου. Δεν ειμαστε θεοι για να παρεμβουμε 100% στα παντα.
Μου αρέσει να γράφω τις εμπειρίες και εγω ευχαριστώ εσένα και τα παιδιά που σας αρέσει να τις διαβάζετε
κάθε μέρα μαθαίνουμε και εμπειρίες είναι πολύτιμες γιατι καμία μέρα δεν είναι ίδια.
Τώρα μπαίνουμε σε άλλη κατηγορία. Ο σκύλος που περιγράφεις παραπάνω, έχει λόγο που αντιδρά.
Δεν έχω γνωρίσει κάποιο σκύλο.."ψυχολογικά ασταθής - τρελό"
Βρίσκουμε την αιτία και προσπαθούμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτήν. Σε κάποιο πόστ είχα γράψει οτι και ο δυναμικός σκύλος ψάχνει έναν
σωστό ιδιοκτήτη - ηγέτη/αρχηγό και ένα ρόλο να παίξει στην οικογένεια. Ειδικά αυτα τα σκυλιά.
α) Τον Γκάς (Γ.Π. - 4 ετών) τον εντάξαμε στην οικογένεια μας όταν κάποιο πρωινό, βγήκε απο το κλουβί στο εργοστάσιο (όπου δούλευε στα καθήκοντα φύλαξης χώρου) και επιτέθηκε σε προσωπικό. Τι έκανε αυτον
τον σκύλο να αντιδράση με αυτόν τον τρόπο? Έναν τέτοιο σκύλο δεν θα τον πάρουμε στα σοβαρά?
Όταν δώθηκε σε αυτο το σκυλί η ευκαιρία να ζήσει σαν μέλος μιας οικογένειας, είχε και ήθελε να δείξει
τον καλύτερο του εαυτό. Ναι, χρειάστηκε υπομονή και επιμονή να δείξουμε στον Γκάς οτι και με τους
επισκέπτες του σπιτιού, μπορεί να χαλαρώσει, να ηρεμήσει. Δέν είναι καθήκον του (στην δική μας
οικογένεια) να είναι σε ετοιμότητα. Του δείξαμε ότι δεν θα κάνουν σε εμάς κακό και εμείς, σαν άξιοι
αρχηγοί, δεν θα αφήσουμε να κάνουν σε εκείνον κακό. Διάρκεια rehabilitation 9 μήνες.
β) Ο Ρούντη (Γ.Π. - 2.5 ετών, τον μεγάλωσε ζευγάρι) εντάχθηκε στην οικογένεια μας όταν επιτέθηκε
στην γυναίκα καθώς του έδωσε το πρωινό. Είχε αρκετα ράματα στο πρόσωπο και δεν θα ξεχάσω όταν
τον έφερε στους γονείς μου ο άντρας, με κλάματα και είπε, "Η Δήμητρα μου είπε, ή ο σκύλος φεύγει ή εγώ."
Ο Ρούντη ήταν διαφορετικός. Όχι μόνο ήξερε την δύναμη του αλλα του άρεσε και να το δείχνει.
Ήταν "cheeky boy"
Toυ άρεσε να διαβάζει και να τεστάρει (σωστό?) τους ανθρώπους. Αυτόν το σκύλο δεν θα τον πάρουμε στα σοβαρά?
Το πρόβλημα του Ρούντη ήταν η συμπεριφορά του ζευγαριού (μεγαλύτερο ποσοστό του άντρα).
Δέν υπήρχαν κανόνες, τον μεγάλωσαν χωρίς όρια, "οτι θέλει το μωρό μου"
. Στην οικογένεια μας υπήρχαν όρια, κανόνες, αλλα μέλοι (σκύλοι & άνθρωποι). Δείξαμε στον Ρούντη τι
σημαίνει να είναι "καλά παιδί" και οτι τον συμφέρει να είναι "καλό παιδί". Δέν τον εκφοβίσαμε, δεν
τον δείραμε, δεν τον μισήσαμε για τα γρυλίσματα του όταν κάτι δεν του άρεσε. Εάν το κάναμε, δεν θα
χτίζαμε σχέση. Θα χτίζαμε κάτι ασταθείς/απρόβλεπτο.
Τα σκυλιά σαν αυτόν, διψάνε για πραγματική επαφή, κάποιον να ασχοληθεί. Χρειάζονται όμως όρια
και καθοδήγηση. Rehabilitation, 6 μήνες.
Συνέχεια στις ερωτήσεις σου
Last edited:
Όχι στις ερημιές καλέ εννοώ οτι όταν εμείς δούμε οτι υπάρχει μια τέτοια κατάσταση, να την αγνοήσουμε, να συνεχίσουμε τον δρόμο μας και να τον επιβραβεύσουμε που μας ακολουθεί. Θα ψάξει για ερεθίσματα εάν δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει
Αυτή είναι η δουλειά του ιδιοκτήτη να πλάσει τον σκύλο έτσι ώστε να τον κοιτάζει στα μάτια και κρέμεται
απο τα χείλη σου
περνάς
και μετά θα δείς πόσο σημαντικά θα είναι για αυτόν τα εξωτερικά ερεθίσματα. Ναι, δεν είμαστε θεοί, σωστό.
Και σίγουρα για τον σκυλάκο της γιαγιάς μου (το τονίζω, μην με φάτε) που του άνοιγε την πόρτα για να παέι τουαλέτα και γύρισε μετά απο 2 μέρες, τι να κάνεις?
'Ελα όμως που ο ίδιος σκύλος έτρεχε πίσω απο το αυτοκίνητο όταν κατέβαινε στην πλατεία για ψώνια (1.5 χιλιόμετρο, one way, please ) και την περίμενε και έτρεχε πάλι πίσω απο το αυτοκίνητο σπίτι ...άβυσος η ψυχή του σκύλου ...τις περισσότερες φορές όμως, είμαστε οι φίλοι τους.
Φιλαράκος κάναμε μια παράκαμψη
Εσύ μπορείς να δουλέψεις πάνω σε αυτα που καταλαβαίνεις και νιώθεις άνετα
τα λίνκ που έχεις είναι οκ για μια αρχή.
Εσύ μπορείς να δουλέψεις πάνω σε αυτα που καταλαβαίνεις και νιώθεις άνετα
τα λίνκ που έχεις είναι οκ για μια αρχή.
καλα κανατε κ στριψατε ελαφρως!
απλα σκεφτομαι οτι εχω πολυυυυυ δρομο ακομα
θα γινει ποτε σαν τα σκυλια στις ταινιες? τοσο καλα,υπακουα κ εξυπνα?
απλα σκεφτομαι οτι εχω πολυυυυυ δρομο ακομα
θα γινει ποτε σαν τα σκυλια στις ταινιες? τοσο καλα,υπακουα κ εξυπνα?
Τις πρώτες 3 εβδομάδες τις παιρνάμε μαθαίνοντας τον σκύλο μας.
Αφού έχουμε φτιάξει μια εικόνα στο μυαλό μας (και σε ένα τετράδιο) για τον σκύλο που εχουμε, χαρακτήρα,
φυσική αντίδραση κάτω απο διάφορες συνθήκες και θέματα υγείας, ξεκινάμε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα "εκπαίιδευσης/κοινωνικοποίησης" ας το πεί ο καθένας όπως θέλει
Αναλυτικότερα το πρόγραμμα απο αύριο
νομιζα οτι το εδινες σαν συμβουλη...αν ταιριαζει στον δικο σου σκυλο δεν ξερω,αλλα γενικα το βρισκω πως ειναι λαθος.απο την στιγμη που μπορω να δειξω κατι στον σκυλο χωρις να τρομαξει,δεν υπαρχει λογος να δοκημασω να τον τρομαξω για να σταματησει μια συμπεριφορα τετοιου ειδους...lawrence-gr,
o καθένας γνωρίζει καλύτερα τον σκύλο του και δουλεύει με τον τρόπο που τους αντιπρωπεύει καλύτερα
@liajoe
Τι γινεται όμως αν ξαφνικα στριβοντας από την γωνια πεσεις πανω σε έναν σκυλο ή γατα (κατι πολύ συνηθες στις πολεις) και ο σκυλος σου εχει προηγουμενες επιτυχημενες εμπειριες σε σκυλοκαυγαδες και κυνηγητο γατας?
Αν θελουμε να είναι σημαντικα γι αυτόν καποια εξωτερικα ερεθισματα και να αγνοει καποια άλλα? Αν δεν θελουμε να κανουμε τον σκυλο προβατο?
Αρα το θεμα ισως είναι να του δειξουμε ξεκαθαρα τι επιτρεπεται και τι όχι, να εχουμε πανω του ελεγχο, χωρις να τον μπερδεψουμε και χωρις να πνιξουμε τα ενστικτα του.
Υπαρχουν διάφορες μεθοδοι για να καταλαβει ξεκαθαρα (ασπρο/μαυρο), και οι μεθοδοι συχνα περιεχουν αυστηρες διορθωσεις. Θα με ενδιεφερε ιδιαιτερα τι προτεινεις εσυ Ευθαλία.
Στο σημειο αυτό να πω ότι δεν ξεχναω καθολου ότι συζηταω με μια επαγγελματια εκπαιδευτρια σε έναν πολύ δυσκολο τομεα εκπαιδευσης. Εγω ειμαι ενας απλος νεος χειριστης και δεν προσπαθω να κανω τον εξυπνο αλλά να λυσω αποριες και να μαθω.
Επισης ζητω συγνωμη από την διαχειριση επειδη συμβαλλω στην παρεκτροπη του θεματος, αλλά πιστευω ότι αξιζει να εκμεταλλευτουμε ολοι μας οσο μπορουμε την εμπειρια της Ευθαλιας.
Όταν υπαρχει τετοια κατασταση/ερεθισμα σε αρκετη αποσταση, το να την αγνοησεις και να συνεχισεις είναι ευκολο. Εξαλλου κι ο σκυλος καταλαβαινει ότι επειδη είναι στο λουρι δεν μπορει να εμπλακει με το «θηραμα», οπότε μαθαινει σχετικα ευκολα να το αγνοει.
Τι γινεται όμως αν ξαφνικα στριβοντας από την γωνια πεσεις πανω σε έναν σκυλο ή γατα (κατι πολύ συνηθες στις πολεις) και ο σκυλος σου εχει προηγουμενες επιτυχημενες εμπειριες σε σκυλοκαυγαδες και κυνηγητο γατας?
Αν για τον συγκεκριμενο σκυλο τα ερεθισματα που διεγειρουν το ενστικτο προστασιας ή το κυνηγετικο του ένστικτο είναι ο,τι καλυτερο εχει να κανει?
Δεν θα ηθελα να χαλασω έναν τετοιο σκυλο, κανοντας τον να με κοιταζει συνεχεια στα ματια. Θα προτιμουσα να ελεγχει το περιβαλλον για πιθανους κινδυνους και ταυτοχρονα να αγνοει τυχαιους περαστικους ανθρωπους, ηρεμους σκυλους, γατες.
Αν μιιλαμε για σκυλο που θα αφησει από μονος του ευχαριστως το μπαρμπεκιου και την ευχαριστη παρεα που παιζει μαζι του, για να τρεξει σιφουνας να ελεγξει μια ενδεχομενη απειλη? Και αν το κανει αυτό ακριβως επειδη η οικογενεια ειναι ο κοσμος του και θελει να προστατευσει τον κοσμο του? Αν αυτος είναι ο ρολος του στην οικογενεια?
Αν θελουμε να είναι σημαντικα γι αυτόν καποια εξωτερικα ερεθισματα και να αγνοει καποια άλλα? Αν δεν θελουμε να κανουμε τον σκυλο προβατο?
Αρα το θεμα ισως είναι να του δειξουμε ξεκαθαρα τι επιτρεπεται και τι όχι, να εχουμε πανω του ελεγχο, χωρις να τον μπερδεψουμε και χωρις να πνιξουμε τα ενστικτα του.
Υπαρχουν διάφορες μεθοδοι για να καταλαβει ξεκαθαρα (ασπρο/μαυρο), και οι μεθοδοι συχνα περιεχουν αυστηρες διορθωσεις. Θα με ενδιεφερε ιδιαιτερα τι προτεινεις εσυ Ευθαλία.
Στο σημειο αυτό να πω ότι δεν ξεχναω καθολου ότι συζηταω με μια επαγγελματια εκπαιδευτρια σε έναν πολύ δυσκολο τομεα εκπαιδευσης. Εγω ειμαι ενας απλος νεος χειριστης και δεν προσπαθω να κανω τον εξυπνο αλλά να λυσω αποριες και να μαθω.
Επισης ζητω συγνωμη από την διαχειριση επειδη συμβαλλω στην παρεκτροπη του θεματος, αλλά πιστευω ότι αξιζει να εκμεταλλευτουμε ολοι μας οσο μπορουμε την εμπειρια της Ευθαλιας.
ο Σκυλος Αρη με τα αυτια ακουει καλυτερα απο οτι βλεπει , πως θα χαλασει αν σε κοιταει ; δεν το καταλαβαινω
τον σκυλο τον δουλευεις στο / στα σεναρια που θες και την υπολοιπη μερα τον αφηνεις να κανει οτι θελει , το πως αυτο δεν θα σε ενοχλει το βρισκεις μονος σου ειτε κλουβα , ειτε κηπος μονο για τον σκυλο ειτε αραλικι οπου γουσταρει , γιατι αν αρχισουν τα μη και οι διορθωσεις ειναι πολυ πιθανο να βγαλεις μια κοτα με ουρα στο τελος
και πας αργα , εδω και τωρα δεν γινεται τιποτα
τον σκυλο τον δουλευεις στο / στα σεναρια που θες και την υπολοιπη μερα τον αφηνεις να κανει οτι θελει , το πως αυτο δεν θα σε ενοχλει το βρισκεις μονος σου ειτε κλουβα , ειτε κηπος μονο για τον σκυλο ειτε αραλικι οπου γουσταρει , γιατι αν αρχισουν τα μη και οι διορθωσεις ειναι πολυ πιθανο να βγαλεις μια κοτα με ουρα στο τελος
και πας αργα , εδω και τωρα δεν γινεται τιποτα
Last edited:
