Επιθετικότητα και/ή Μαχητικότητα και φύλαξη

[johnk]

Τα μηνύματα μεταφέρθηκαν από το Malinois, μια φυλή που δεν έχει "χαλάσει" ( ; )

admin

...........................................................................................................................................................................

...Καπως ετσι φανταζομαι και τον μαχητή σκυλο σε πραγματικες συνθηκες και οχι να γαυγιζει ηρεμος πηδωντας ρυθμικα ή να αφηνει στο δευτερολεπτο και να καθεται ανεκφραστος.

Το φανταζομαι τελος παντων όπως τα σκυλια σε κατι βιντεο της αστυνομιας, που πρεπει να πεσουν πανω τους 4 αστυνομικοι για να σωσουν τον κακο. ΑΥΤΟ εννοω εγω επιθετικότητα, αυτό το παθος. Ενας τετοιος σκυλος αφηνει με ένα ηρεμο AUS?

Μπορεις φυσικα να πεις ότι απλά δεν είναι εκπαιδευμενος τελεια ή αυτό είναι κατι που δεν τους ενδιαφερει. Εγω θα ελεγα ότι είναι κατι πολύ δυσκολο να επιτευχθει σε τετοιον σκυλο και θα του ριξει και το drive η προσπαθεια.

Γιατι στους σκυλοκαυγαδες κανενας σκυλος δεν αφηνει με AUS και ψαχνουμε να βρουμε τροπους να τους χωρισουμε? Ισως γιατι ο σκυλοκαυγας είναι πραγματικη κατασταση και τα σκυλια δεν είναι καθολου ψυχραιμα και ανεκφραστα.

Παρότι κινδυνεύω να βγω off-topic, θα προσπαθήσω να απαντήσω, δίνοντας και τροφή για σκέψη.

Αρη, να υπενθυμίσω ότι τα διάφορα είδη επιθετικότητας του σκύλου γίνονται αντιληπτά (και εξωτερικεύονται) με διαφορετικό τρόπο από τον σκύλο (όχι απαραίτητα και από τον μέσο ιδιοκτήτη).
Αλλο είναι η "επιθετικότητα μεταξύ αρσενικών (ή θηλυκών) σκύλων" και άλλο η "εδαφική επιθετικότητα". Αρα, φαντάζομαι ότι οι πολύ καλοί και προχωρημένοι ιδιοκτήτες - χειριστές και εκπαιδευτές, είναι σε θέση να διαχωρίζουν και να κατευθύνουν (ή να αποφεύγουν) τις διάφορες μορφές.

Η επιθετικότητα του σκύλου έχει διαφορές στη συμπεριφορά και στην "ψυχή" του:

1. Η αρπακτική επιθετικότητα
Ο σκύλος γεννήθηκε σαν αρπακτικό, σαν κυνηγός. Υπάρχει μέσα του το γονίδιο. Ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Στη γενική περίπτωση το αρπακτικό θα σκοτώσει θηράματα για να φάει. Στην ειδική περίπτωση του κατοικίδιου πλέον σκύλου (και της οικόσιτης γάτας) θα σκοτώσει σαν κυνηγός, ανταποκρινόμενος στα αρχέγονα ένστικτα, θα είναι χαρούμενος κατόπιν και καθόλου στρεσαρισμένος και, μάλιστα, μπορεί να φέρει το θήραμα στον ιδιοκτήτη του για να πάρει έπαινο. Για να μην πολυλογώ, είναι ήρεμος (για πάρα πολλούς λόγους) στη διάρκεια αυτής της διαδιαδικασίας. Το "θανατηφόρο δάγκωμα", είναι συνήθως τέτοιο που το νεκρό θήραμα δείχνει άθικτο.

2. Η συναισθηματική επιθετικότητα

α) Επιθετικότητα κυριαρχίας και εδαφικής υπεράσπισης: Διατήρηση θέσης στην ιεραρχία, προστασία της περιοχής του από εισβολείς.

β) Επιθετικότητα υποκινούμενη από το φόβο (περιλαμβάνεται και αυτή της μητέρας, όταν νομίζει πως κινδυνεύουν τα κουτάβια της): Εκδηλώνεται με φοβερή βία (όπως και στους ανθρώπους) και, θα λέγαμε, με "θυμό".

γ) Επιθετικότητα λόγω πόνου: Χωρίς περαιτέρω σχόλιο, όλοι την έχουμε ζήσει.

δ) Επιθετικότητα μεταξύ αρσενικών (ή θηλυκών), λόγω (κυρίως) ορμονών (π.χ. τεστοστερόνης): Παρόλα αυτά, δεν είναι σίγουρο πως ένας στειρωμένος σκύλος σταματάει να μάχεται με σκύλους του ιδίου φύλου, γεγονός που μας οδηγεί μάλλον σε τρίτη βασική περίπτωση επιθετικότητας και όχι σε υποπερίπτωση. Αρη, είναι η περίπτωση που αναφέρεις για τον σκυλοκαυγά. Δεν μπορεί να δεχθεί και να αφομοιώσει εντολή στην περίπτωση αυτή.

ε) Επιθετικότητα από ανησυχία ή στρες

στ) Παθολογική επιθετικότητα (επιληψία, εγκαφαλική βλάβη κλπ.)

Φαντάζομαι (και μελετάω για να το επιβεβαιώσω) ότι οι κορυφαίοι εκπαιδευτές και χειριστές μελετούν και διαχωρίζουν - κατευθύνουν - αποσβένουν προς και από τις διάφορες τέτοιες συμπεριφορές.

Υ.Γ. Αν είμαι off-topic, συγχωρέστε με

 

[harryf3]

Εξοχη αναλυση Γιαννη. Βεβαια εχουμε κανει αναλογη συζητηση στο παρελθον. Μαντεψε ποιος ξεκινησε το θεμα

Επιθετικότητα

Απο τις παλιες συζητησεις παντως εχει βγει το συμπερασμα οτι η επιθετικοτητα δεν ειναι παντα προβληματικη συμπεριφορα ή μπορει να ειναι και φυσιολογικη.

Θαναση, εσυ την θεωρεις παντα προβληματικη και ανεπιθυμητη και τωρα που εριξες στο τραπεζι και τον ορο «μαχητικοτητα», μπερδευτηκα περισσοτερο.
Ο σκυλος που την εχει, τι συναισθηματα βγαζει εκεινη την ωρα? Δεν νομιζω να είναι μονο επιθυμια.

 

[Kirki - Amirah]

Εξοχη αναλυση Γιαννη. Βεβαια εχουμε κανει αναλογη συζητηση στο παρελθον. Μαντεψε ποιος ξεκινησε το θεμα

Επιθετικότητα

Απο τις παλιες συζητησεις παντως εχει βγει το συμπερασμα οτι η επιθετικοτητα δεν ειναι παντα προβληματικη συμπεριφορα ή μπορει να ειναι και φυσιολογικη.

Θαναση, εσυ την θεωρεις παντα προβληματικη και ανεπιθυμητη και τωρα που εριξες στο τραπεζι και τον ορο «μαχητικοτητα», μπερδευτηκα περισσοτερο.
Ο σκυλος που την εχει, τι συναισθηματα βγαζει εκεινη την ωρα? Δεν νομιζω να είναι μονο επιθυμια.

Θα συμφωνησω με τον djdoctor. Μαχητικοτητα ειναι το ζητουμενο (και η λεξη κλειδι..). επιθετικοτητα = προβληματικη συμπεριφορα οπως ειπα και πριν.

Όσο για την "επιθετικότητα", για εμένα είναι πάντα όρος για ελλάτωμα.Ποτέ δεν περιγράφει "κάτι" θετικό, είτε "βγαίνει" από φοβία, είτε από "υπερ-κυριαρχικότητα" ή "υπερ-κτητικότητα".

Αυτό που δεν θέλουμε να χάσουμε και αυτό που επιθυμούμε σε φυλές προστασίας, αλλά και άλλες είναι η μαχητικότητα.

Αυτό είναι χαρακτηριστικό που πρέπει να υπάρχει και να "καλλιεργηθεί" ανάλογα ώστε να έχουμε ένα σκύλο φύλακα, προστασίας, αθλητή που δεν θα χάνει την "ψυχραιμία" και την "ορθή σκέψη" κατά την διάρκεια της εργασίας του...Δε θέλουμε να "του γυρίζει το μάτι" (για να το πούμε παραστατικά), αλλά θέλουμε ένα σκύλο που θα είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει κάθε γνώση και εμπειρία που απέκτησε μέσα από την εκπαίδευση και την ως τώρα εργασία του και ταυτόχρονα "έξυπνο" ώστε να μπορεί να "προβλέπει" καταστάσεις.

Θα διαφωνησω στο θεμα της εξυπναδας ομως, αφου νομιζω ολοι συμφωνουμε οτι τα ενηληκα σκυλια μας εχουν νοημοσυνη βρεφους... Η προβλεψη καταστασεων, μαλλον πηγαζει απο μακροσκελη και ποιοτικη εκπαιδευση.

Σαν "ακραίο" παράδειγμα θα μπορούσαμε να δούμε τα σκυλιά των κυνομαχιών.Σε αυτά τα σκυλιά κάποιος θα μπορούσε να πεί ότι επιζητούσαν την "επιθετικότητα" οι εκτροφείς τους, δεν είναι όμως έτσι.

Η επιθετικότητα θα έφερνε "αδύναμα νεύρα" και θα ήταν κίνδυνος για ανθρώπους (πράγμα απαράδεκτο), άλλα ζώα (τα σκυλιά ήταν μέρος του "νοικοκυριού") και για σκυλιά του αντίθετου φύλου (επίσης μη αποδεκτό).Ακόμα και κατά την διάρκεια της κυνομαχίας ο σκύλος έπρεπε να μπορεί να "ξεχωρίσει" το ανθρώπινο χέρι από τον "αντίπαλο" σκύλο και να μη το δαγκώσει (το χέρι δεν ήταν πάντα του ιδιοκτήτη).

Έπρεπε να υπάρχει συγκέντρωση σε συγκεκριμένο "στόχο" (άλλος σκύλος στην περίπτωση αυτή) και όχι ακατάσχετη και διάχυτη επιθετικότητα.

Και θα διαφωνησω και εδω εν μερη, καθως τα σκυλια αυτα εχουν προβλημα - ειναι το μονο σιγουρο. Απλα το προβλημα δεν ειναι διαχυτη επιθετικοτητα , αλλα φονικο ενστικτο προς αλλα σκυλια. Αυτα τα σκυλια οχι μονο δεν εκδηλωνουν επιθετικοτητα προς τους ανθρωπους, αλλα οταν συνεβαιναν τετοιοι αγωνες, οι ιδιοκτητες επλεναν ο ενας τον σκυλο του αλλου για να σιγουρευτουν οτι δεν ειναι πασαλειμμενος με καπνο τσιγαρου. (..δεν δαγκωνουν τα σκυλια λογο μυρωδιας). Επισης την ωρα του αγωνα, τριγύρω ωρυονται καμια 30αρια περιθοριακοι μαντραχαλοι. Ενα σκυλι με νευρα δεν θα καταφερνε να επικεντρωθει στο στοχο του κατω απο τετοιες συνθηκες.
Ειναι τελειως διαφορετικη περιπτωση βλαβης, οχι κλασσικη.

 

[DjSoukis]

Περισσότερο είναι θέμα ορολογίας και λέξεων μάλλον, απλά εγώ χρησιμοποιώ την λέξη "επιθετικότητα" μόνο όταν θέλω να περιγράψω ελλάτωμα ή ανεπιθύμητη κατάσταση.

Θεωρώ "επιθετικότητα" την υπερβολή της "μαχητικότητας" και της υπεράσπισης των "κεκτημένων" του σκύλου ή την διεκδίκηση περισσότερων.Είναι αυτό το "κάτι παραπάνω" που θα κάνει ο σκύλος για να δηλώσει κάτι, π.χ. να δαγκώσει το πόδι που πλησίασε το κόκκαλο που έτρωγε και αυτό είναι και ένα κληρονομίσημο χαρακτηριστικό, αλλά και αρκετά επηρεαζόμενο από το περιβάλλον και την εκπαίδευση (την λανθασμένη ή την ανύπαρκτη).

Σωστά, ανέπτυξε και ο johnk την συναισθηματική επιθετικότητα, λόγω παθολογικών αιτιών ή ψυχολογικών.

Στο σημείο βέβαια που έγραψε για "αρπακτική επιθετικότητα" (μάλλον prey drive), δεν θα το μετέφραζα ως επιθετικότητα, αλλά σαν "ένστικτο αρπακτικού" ή "θηρευτική κλίση".Σε αυτό δεν νομίζω ότι "μπαίνει" καθόλου η "επιθετικότητα" μια που ο σκύλος δεν "νευριάζει" με το θήραμα και δεν είναι τα "νεύρα", η "τσαντίλα" ή η "ζοχάδα" το κίνητρο, αλλά η πείνα ή απλά το ατταβιστικό ένστικτο του κυνηγού.

Στον τρόπο, την ένταση και την διάρκεια που θα έχει το κυνήγι του ο σκύλος δείχνει το ποσοστό και την ποιότητα μαχητικότητας του, αλλά και της "εξυπνάδας" του και της ικανότητας μάθησης και χρήσης των εμπειριών του.

Λόγω βέβαια της "ανεβασμένης" αδρεναλίνης (πάντα παίζει σημαντικό ρόλο η φυσιολογία) μπορεί κατά την διάρκεια του κυνηγιού ή της εργασίας να έχουμε "έκρηξη" ή εμφάνιση κάποιας "επιθετικής" συμπεριφοράς, αλλά αυτή έρχετε σαν μη αποδεκτή, σαν "ελλάτωμα".

Ο σκύλος που δείχνει μαχητικότητα είναι συγκεντρωμένος στον στόχο του χωρίς όμως να "αποκόπτετε" από το περιβάλλον του.Έχει συναίσθηση του τι συμβαίνει και είναι έτοιμος να αντιδράσει ανάλογα.

Τι συναίσθημα βγάζει (γιατί η επιθετικότητα, για παράδειγμα, δεν είναι συναίσθημα αλλά συμπεριφορά);...Χαρά, επιθυμία, μετριασμένο άγχος και μετά την επίτευξη του στόχου περηφάνια, δικαίωση, χαρά.Την αποτυχία ο σκύλος μαχητής δεν την έχει στο "λεξιλόγιο" του, απλά συνεχίζει με άλλα μέσα ή επανέρχετε μια άλλη φορά.Δεν υπάρχει απογοήτευση και αυτό αν όλα λειτουργήσουν όπως πρέπει (γονίδια, εκπαίδευση, περιβάλλον, κλπ.).

@ Kirki-Amirah

Όταν λέω εξυπνάδα (για αυτό και το βάζω συνήθως σε εισαγωγικά) εννοώ την ικανότητα να ανακαλούν και να χρησιμοποιούν εμπειρίες και γνώσεις εκπαίδευσης.Σε καμία περίπτωση δεν θα σύγκρινα "εξυπνάδα" σκύλου και ανθρώπου ή χιμπαντζή...αν και αυτή είναι μια ποοοολύ μεγάλη συζήτηση.

Επίσης, ζωολογικά, το "φονικό" ένστικτό αλλά και η δολοφονία ατόμου από το ίδιο είδος δεν είναι μόνο ανθρώπινο "προνόμιο".

Πολλά ζώα σκοτώνουν "φυσιολογικά" και με "σχέδιο" άτομα του ίδιου είδους (νεαρά ζώα για να μην διεκδικήσουν την κυριαρχία, μέλη άλλης αγέλης που παραβίασαν τα σύνορα, κλπ.).

Στην περίπτωση των σκύλων που χρησιμοποιήθηκαν για κυνομαχίες, γνωρίσματα και χαρακτηριστικά του λύκου "καλλιεργήθηκαν" και κατευθύνθηκαν προς αυτόν τον σκοπό, όπως και στις υπόλοιπες χρήσεις του σκύλου (κυνήγι, φύλαξη, ποιμενικά καθήκοντα, κλπ.).Άρα, δεν μιλάμε για "πρόβλημα", αντίθετα για επιθυμητή συμπεριφορά (από την στιγμή που για αυτό εκτράφηκαν).

* Δεν είναι αυτό βέβαια το θέμα του νήματος και δεν είναι και θέμα που αναλύετε και εύκολα σε 1-2 δημοσιεύσεις...

 

[Kirki - Amirah]

@ Kirki-Amirah

Όταν λέω εξυπνάδα (για αυτό και το βάζω συνήθως σε εισαγωγικά) εννοώ την ικανότητα να ανακαλούν και να χρησιμοποιούν εμπειρίες και γνώσεις εκπαίδευσης.Σε καμία περίπτωση δεν θα σύγκρινα "εξυπνάδα" σκύλου και ανθρώπου ή χιμπαντζή...αν και αυτή είναι μια ποοοολύ μεγάλη συζήτηση.

Επίσης, ζωολογικά, το "φονικό" ένστικτό αλλά και η δολοφονία ατόμου από το ίδιο είδος δεν είναι μόνο ανθρώπινο "προνόμιο".

Πολλά ζώα σκοτώνουν "φυσιολογικά" και με "σχέδιο" άτομα του ίδιου είδους (νεαρά ζώα για να μην διεκδικήσουν την κυριαρχία, μέλη άλλης αγέλης που παραβίασαν τα σύνορα, κλπ.).

Στην περίπτωση των σκύλων που χρησιμοποιήθηκαν για κυνομαχίες, γνωρίσματα και χαρακτηριστικά του λύκου "καλλιεργήθηκαν" και κατευθύνθηκαν προς αυτόν τον σκοπό, όπως και στις υπόλοιπες χρήσεις του σκύλου (κυνήγι, φύλαξη, ποιμενικά καθήκοντα, κλπ.).Άρα, δεν μιλάμε για "πρόβλημα", αντίθετα για επιθυμητή συμπεριφορά (από την στιγμή που για αυτό εκτράφηκαν).

* Δεν είναι αυτό βέβαια το θέμα του νήματος και δεν είναι και θέμα που αναλύετε και εύκολα σε 1-2 δημοσιεύσεις...

Νομιζω λεμε το ιδιο πραγμα με διαφορετικα λογια. Ακριβως αυτο ειναι το θεμα, οτι οι εκτροφες ειχαν αυτον τον προσανατολισμο. Χαρακτηριστικα για τα pressa canario τα περισσοτερα site που εχω δει (ομιλοι, εκτροφεις κλπ) λενε ξεκαθαρα οτι ο σκυλος ειχε μεσα στις υπολοιπες δουλειες του, να σκοτωνει και αδεσποτα/αγρια σκυλια. Φυσικα αυτο καλλιεργηθηκε ωστε να εχουν τα πιο ακραια αποτελεσματα μεσα στο λακο. Ισως λοιπον να ειναι αδοκιμη η εκφραση "προβληματικη" συμπεριφορα αφου ηταν ο στοχος της εκτροφης τετοιος, αλλα αυτο το drive οταν ειναι τοσο ανεβασμενο εγω το θεορω προβλημα. Τωρα που το σκεφτομαι ,ας πουμε , αναποδα - και το drive της φυγης (flight) αν ειναι υπερμετρα ανεβασμενο, προβλημα δεν ειναι;

 

[BiggBilly]

Oh, too much information... not enough time and space... aggghh... my head!

 

[liajoe]

Oh, too much information... not enough time and space... aggghh... my head!

Συμφωνώ και είναι όλα στα Ελληνικά, οοοολαλα

 

[liajoe]

Θα ήθελα να πώ δυο λόγια, κοιτάξτε εάν σας ταιριάζουν

Επιθετική συμπεριφορά ("A" Aggression) προέρχεται απο φόβο / ανασφάλεια και χωρίζεται σε

• "p" = Pure Aggression
• "pr" = Protective Aggression
• "a" = Aggression towards animals

"a" = Aggression against animals, sub-divided into

• "f" = Fighter (Τα σκυλιά αυτά είναι πάντα έτοιμα για μάχη)
• "ch" = Chaser (Τα σκυλιά αυτά δεν θα τσακωθούν, αλλά θα κυνηγήσουν κινούμενα αντικείμενα, ποδήλατα, μηχανάκια, γάτες)

Αποτέλεσμα: Aμυνα με οποιοδήποτε επιθετικό τρόπο, είτε έχει εκπαιδευτεί είτε όχι. Aυτα είναι απλά πράγματα.
Ο σκύλος σαν ζώο λειτουργεί με βάση των ενστικτών του - τα συναισθήματα δεν έχουν ρόλο στην λειτουργία του όπως εμείς σαν "άνθρωπο".

Να βλέπουμε αντικειμενικά τα πράγματα.
Ένας σκύλος λειτουριγεί για να μπορέσει να επιβιώση.

 

[kopritis]

Αρα θεωρείς οτι η επιθετική συμπεριφορά, είναι ΠΑΝΤΑ αποτέλεσμα φόβου/ανασφάλειας?

 

[omarock]

Ξεχνατε οτι καμια φορα η επιθεση ειναι αμυνα,αυτο δεν κανει ο φυλακας?
Μου επιτεθηκε και τον σκοτωσα,ειμαι επιθετικος?
Μπηκε ο Κλεφτης και τον δαγκωσα ειμαι επιθετικος?

 

[kopritis]

Εγώ ερώτηση εκανα. Οι γνώσεις και οι εμπειρίες μου απο επιθετικά σκυλιά είναι ανύπαρκτες, οπότε προφανώς δεν έχω άποψη.

 

[liajoe]

H επιθετικότητα πιστεύω, τουλάχιστον αυτο μας δείχνει και η φύση
μέχρι τώρα είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης διαδικασίας.

Όταν ένας σκύλος νιώθει την απειλή για οποιοδήποτε λόγο, η απειλή αυτη
μετατρέπεται σε σε ανασφάλεια / φόβο και το αποτέλεσμα είνα η επίθεση.
Είναι όπως τα μαθηματικά

Απειλή + ανασφάλεια = επίθεση

Τώρα οι λόγοι για την απειλή μπορεί να είναι χιλιάδες και ο τρόπος της επίθεσης
μπορεί να γίνετε με χίλιους διαφορετικούς τρόπους.

π.χ. Ένας σκύλος εργασίας εκπαιδευμένος στην επίθεση (αστυνομίας), θα επιτεθεί
γιατι θα νιώσει την απειλή. Ακόμα και άν ο χρήστης είναι αυτός που δώσει την
εντολή για επίθεση, ο σκύλος αντιδρά γιατί η κατάσταση είναι απειλητική.

π.χ. Ο άκακος σκύλος της οικογένειας, βλέπει τον άγνωστο στο σπίτι και επιτίθεται, επειδή νιώθει την απειλή.

Δύο τελειώς διαφορετικά παραδείγματα με το ίδιο αποτέλεσμα.
Βέβαια ο ένας θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά απο τον άλλο αλλα το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο.

 

[omarock]

Και υπαρχει και ο σκυλος που κυνηγαει θηραματα,Λαγους,πουλια,αλλα και αρκουδες,λιονταρια,και τα κυνηγαει με η χωρις εντολη,δεν ειναι φοβος η επιθεση σε μερικα ειναι αμυνα,και σε μερικα ειναι ορεξη για μαχη,και μετριεται με την αποφασιστηκοτητα που δειχνει σε αυτο που κανει.

 

[liajoe]

Ξεχνατε οτι καμια φορα η επιθεση ειναι αμυνα,αυτο δεν κανει ο φυλακας?

Ναι, για να νιώσει ο σκύλος οτι χρειάζετε να αμυνθεί, σημαίνει οτι νιώθει οτι απειλείτε.

Μου επιτεθηκε και τον σκοτωσα,ειμαι επιθετικος?
Μπηκε ο Κλεφτης και τον δαγκωσα ειμαι επιθετικος?

Παιδία, η επίθεση είναι ένα φυσιολογικό γνώρισμα. Δέν είναι κάτι το αρνητικό για τον σκύλο.
Αρνητικο είναι ίσως και μάλλον για τον άνθρωπο. Απλά τα πράγματα.

Τα έχω σκοτώσει τα ορθογραφικά λάθη!

Και υπαρχει και ο σκυλος που κυνηγαει θηραματα,Λαγους,πουλια,αλλα και αρκουδες,λιονταρια,και τα κυνηγαει με η χωρις εντολη,δεν ειναι φοβος η επιθεση σε μερικα ειναι αμυνα,και σε μερικα ειναι ορεξη για μαχη,και μετριεται με την αποφασιστηκοτητα που δειχνει σε αυτο που κανει.

Ναι, πρόσεξε (μάλλον και εγώ στην διατύπωση), αυτο δεν είναι η επιθετικότητα για την οποία μιλάνε οι περισσότεροι.
Αυτο ανήκει στην κατηγορία "A" Aggression against animals (hunting instinct) το οποίο χωρίζετε σε

• "f" fighter (μάχη)
• "ch" chaser (κυνήγη)

 

[kopritis]

Όταν ένας σκύλος νιώθει την απειλή για οποιοδήποτε λόγο, η απειλή αυτη
μετατρέπεται σε σε ανασφάλεια / φόβο και το αποτέλεσμα είνα η επίθεση.
Είναι όπως τα μαθηματικά

Απειλή + ανασφάλεια = επίθεση

Αυτο δεν ισχύει πάντα όμως.
Υπάρχουν και περιπτώσεις οπου απειλή + ανασφαλεια = φυγή. (αυτόν τον τομέα τον ξέρω καλύτερα.... )

Για να μην ξεφεύγουμε όμως, τί είναι αυτό που διαχωρίζει το σκύλο που φεύγει απο το σκύλο που επιτίθεται? Κι επίσης, τι κάνει ο ΜΗ ανασφαλής σκύλος, αυτός με αυτοπεποίθηση, μπροστά σε μια απειλή? (γι'αυτό ρώτησα αν είναι προϋπόθεση η ανασφάλεια, προκειμένου να επιτεθεί ένας σκύλος).

(ελπίζω οτι δεν το μπέρδεψα υπέρ του δέοντος....)

 

[omarock]

Δεν επιτιθεται μονο οταν απειλητε ειναι ο ιδιος του απειλη πολλες φορες,η μηοως πιστευεις οτι αισθανετε απειλη ενα Φιλα απο εναν λαγο?

 

[liajoe]

Δεν επιτιθεται μονο οταν απειλητε ειναι ο ιδιος του απειλη πολλες φορες,η μηοως πιστευεις οτι αισθανετε απειλη ενα Φιλα απο εναν λαγο?

ποτέ δεν ξέρεις ο λαγός στη Σουηδία είναι λίγο τεράστιος

Παιδιά, μην το βλέπουμε μονόπλευρα το θεμα
Το κyνήγi αποτελείτε απο άλλους παραμέτρους και προανέφερα οτι χωρίζεται σε άλλες 2 κατηγορίες.

Αυτο δεν ισχύει πάντα όμως.
Υπάρχουν και περιπτώσεις οπου απειλή + ανασφαλεια = φυγή. (αυτόν τον τομέα τον ξέρω καλύτερα.... )

Ναι, βέβαια υπάρχει και αυτο το σενάριο αλλα αυτο δεν ανήκει στην κατηγορία της επιθετικότητας που συζητάμε

Tί είναι αυτό που διαχωρίζει το σκύλο που φεύγει απο το σκύλο που επιτίθεται?

Tα γονίδια πρώτα και μετά η κοινωνικοποίηση.

Τι κάνει ο ΜΗ ανασφαλής σκύλος, αυτός με αυτοπεποίθηση, μπροστά σε μια απειλή? (γι'αυτό ρώτησα αν είναι προϋπόθεση η ανασφάλεια, προκειμένου να επιτεθεί ένας σκύλος).

Αααα, συγνώμη τώρα κατάλαβα. Λυπάμαι πολλές φορές τα μπερδεύω γαμότο ακόμα...
Η απειλή θα κάνει όλα τα σκυλιά να αντιδράσουν. Απλά ο κάθε σκύλος θα αντιδράσει διαφορετικά.

 

[kopritis]

Αρα θεωρείς οτι ακόμα κι ο σκύλος με αυτοπεποίθηση, υπο ορισμένες συνθήκες θα επιτεθεί. Σωστά? Δεν είναι προϋπόθεση η ανασφάλεια δηλαδή.

 

[DjSoukis]

Όλα όσα γράφονται είναι χρήσιμα ή εν δυνάμει χρήσιμα.

Το θέμα αυτό ξεκίνησε σαν απορία για το αν η επιθετικότητα είναι "συστατικό" ενός σκύλου προστασίας (και αν είναι απαραίτητο "συστατικό") ή με την "επιθετικότητα" εννοούμε κάτι πάντα αρνητικό και η "μαχητικότητα" είναι το "συστατικό".Πάντα για τα σκυλιά που εκτελούν καθήκοντα προστασίας και σπορ.

 

[liajoe]

Αρα θεωρείς οτι ακόμα κι ο σκύλος με αυτοπεποίθηση, υπο ορισμένες συνθήκες θα επιτεθεί. Σωστά?
Δεν είναι προϋπόθεση η ανασφάλεια δηλαδή.

O σκύλος με αυτοπεποίθηση θα επιτεθεί εάν νιώσει οτι απειλείτε.
Είναι μια φυσιολογική αντίδραση όπως ο νόμος του Newton: Δράση = Αντίδραση (For every action there is a re-action).