Δεν πιάνει... ή δεν χτυπάω αρκετά δυνατά...?Αν αρχισεις το μαστιγωμα και στα δυο με το λουρι δεν θα σταματησουν λες? Ειδικα αν ειναι δερματινο. Εχεις και τα χερια σου μακρια ετσι...
Τωρα παλι θα με πουνε βίαιο...
Και τα δυο. Τα σκυλι πρεπει να κοινωνικοποιηθει σωστα τους πρωτους μηνες της ζωης του με επιλεγμενα σκυλια καλου χαρακτηρα.Το θεμα της επιθετικοτητας εχει να κανει με την κοινωνικοποιηση η μπορει για τον αλφα βητα λογο να του ηρθε η φα'ι'νη ιδεα ενος σκυλου να το παιξει νταης ?
Σκυλος που θα δεχτει επιθεση και θα δαγκωθει μικρος, κατά κανονα θα γινει ή φοβικος η επιθετικος. Δεν θελεις ουτε το ένα ουτε το άλλο.Φοβαμαι μηπως επειδη ειναι μπεμπα ακομα της δημιουργηθει κανα απωθημενο με αυτα τα σκυλια η γενικοτερα καμια φοβια.
Ο σκύλος όταν δαγκώνει είναι εστιασμένος στο δάγκωμά του... τίποτα άλλο δεν τον απασχολεί από το να κρατήσει με ασφάλεια και να εξαντλήσει το θήραμα (ή τον αντίπαλο). Το "σπρώξιμο" αποτελεί κίνηση αντίθετη απ' αυτήν που θα περίμενε ο σκύλος κι έτσι αιφνιδιάζεται και προσπαθεί εκ νέου να διορθώσει το πιάσιμό του. Αυτό μας δίνει κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου να αντιδράσουμε!οταν σηκωνεις τα πισω ποδια σπρωχνεις αλλιως βοηθας τον σκυλο που δαγκωνει
Τα δύο πρώτα τα είχα βρει κάπου.... δεν θυμαμαι και τα ειχα στο μυαλό μου...υπάρχουν τεχνικές για να χωρίσεις δύο σκυλιά απο σκυλοκαυγά.
1) εαν ειναι 2 ιδιοκτήτες τραβούν απο το λουρί ή κρατώντας απο τα πίσω πόδια τα δύο σκυλιά μακριά το ένα απο το το άλλο
2) εαν είναι 1 ιδιοκτήτης πιάνει το πιο δυνατό σκυλί απο τα πίσω πόδια και απομακρύνεται κάνοντας κινηση προς τα πίσω μέχρι να το περιορίσει σε κένελ ή δενοντας το, μετά απομακρύνει το άλλο σκυλί.
3) εαν το άλλο σκυλί εχει κλειδώσει δάγκωμα δυνατή κλωτσιά στα πλευρά για να αναγκαστεί να αφήσει.
παντως δεν μπαίνουμε στην μέση, γιατί την ώρα της μάχης μπορεί να μας δαγκώσει και ο δικός μας σκύλος.
Νομιζω πως ειναι ακομα κουταβι και νορις να βγαλεις τετοιο συμπερασμα. Επισης δεν περιγραφεις καποιο σκυλοκαβγα (αλλο δαγκωματακια απο κουταβι και αλλο δυο αρσενικα να πιανονται και να γαβγιζουν και τα δυο μαζι).Η αντιδραση του σκύλου μου δειχνει υποτακτικότητα νομίζω. Τι λέτε?
Αν μπορω να το προλαβω, πιανω τον δικο μου απο το περιλαιμιο και φευγουμε. Συνηθως γνωριζω τα σκυλια και γνωριζω εκεινα με τα οποια υπαρχει μεγαλυτερη πιθανοτητα να τσακωθει. Το "ελα" δεν πιανει, και πιστευω πως καλυτερα να μην το λεμε, γιατι ο σκυλος καλυτερα να αμυνθει μεχρι να φτασουμε παρα να "τις φαει".Θέλω να ρωτησω ομως κάτι, έχουμε 2 αρσενικά, είναι έτοιμα για καβγά, πως αντιδράς?
Ναι!Υπαρχει περιπτωση να φταιει που του ειχε επιτεθει μια φορα ενα οταν ηταν 6,7 μηνων?
Ναι, αν ανοίκουν στην ίδια αγέλη. Οταν πηγαίνουμε τα σκυλιά μας να παίξουν με άλλα σε σκυλοπάρκα, αυτά δημιουργούν αγέλες και ας μην το καταλαβαίνουμε εμείς. Παράδειγμα: πρώτη φορά είχα φέρει το σκύλο μου σε ένα πάρκο, όπου έπαιζαν σκυλιά. Μια χαρά έπαιζε με ένα άλλο σκύλο, αρσενικό, μέχρι που αυτό το αρσενικό έβαλε το πόδι του πάνω στην πλάτη του δικού μου (για να τον καβαλήσει). Ο δικός μου αμέσως μπήκε σε καβγά μαζί του, και τα άλλα σκυλιά έπεσαν πάνω στο δικό μου για να υπερασπιστούν το άλλο σκύλο (επειδή αυτόν τον ήξεραν και ήταν μέλος της αγέλης).επισης τα σκυλια υπερασπιζονται το ενα το αλλο σε καβγα?
Καλά έκανε. Τους καβγάδες καλύτερα να τους προλαβαίνουμε και ακόμα καλύτερα να τους αποφεύγουμε.Σημερα παλι τσακωνονταν 2 θηληκα και στο τσακ τον προλαβε ο φιλος μου να μην παει παλι,και τον μαλωσε,καλα δεν εκανε??
Θα βοηθήσει αρκετά, τουλάχιστον τα άλλα αρσενικά δεν θα τον βλέπουνε ως αντίζηλο και δεν θα του επιτήθονται. Βέβαια η στείρωση (το λέμε πολύ καιρό εδώ) δεν είναι πανάκεια και χρειάζεται και εκπαίδευση αρκετές φορές.Η στειρωση κατα ποσο θα βοηθησει??
Αν έχει τάση να μπεί σε καβγά γιατί τον πηγαίνεις να παίζει με άλλα σκυλιά; Εγώ τον δικό μου (που άρχισε να τσιτώνεται όταν είναι γύρω άλλα αρσενικά και μπαίνει σε καβγά αν είναι κάποιο αρσενικό που προκαλεί συνέχεια) δεν τον πηγαίνω πλέον και δεν τον αφήνω να "παίζει" με άλλα αρσενικά (γιατί στην καλύτερη θα τα αγνοεί και στη χειρότερη θα τσακωθούν).οχι τιποτα αλλο θα γινει κανενας σοβαρος καβγας καμια ωρα και θα κλαιμε...
Κοίτα, πιστεύω πως η γραμμή είναι πλέον λεπτή. Ο δικός μου έχει μερικούς αρσενικούς "φίλους" (το γράφω έτσι γιατί απλά μπορούν να είναι μαζί στον ίδιο χώρο και να μην τσακωθούν ή να μην γρυλίσουν ο ένας στον άλλον), αλλά παιχνίδι πλέον με αρσενικά δεν παίζει, διότι το παραμικρό μπορεί να τους τσιτώσει και να τσακωθούν. Με μερικούς απ' αυτούς έχει τσακωθεί την πρώτη φορά που τους είδε, αλλά μετά "όλα ξεχάστηκαν", οπότε δεν νομίζω πως "τον παίρνω και φεύγω" είναι μια λύση. Εξαρτάται βέβαια από τον άλλο σκύλο, και από τον ιδιοκτήτη του άλλου σκύλου. Εξαρτάται και πόσο θες να μείνεις στην παρέα και πόσο σε πηράζει να βλέπεις το σκύλο σου να τσακώνεται (μερικοί δεν το αντέχουν).Σε ευχαριστω Berna...Ισως ειναι λιγος καιρος που αρχισε αυτη τη σμπεριφορα και μεχρι τωρα στα ματια μου τον ειχα σαν κουταβι...επισης στο συγκεκριμενο παρκο παμε τοσο καιρο και υπεθεσα οτι ειναι και αυτος ενας λογος που δε θα επρεπε να τσακωνονται..η τουλαχιστον με τον τοσο χρονο που εχουμε αφιερωση σε βολτες και κοινωνικοποιηση να μη συμμετεχει σε ενα καβγα ετσι ευκολα..αλλο να υπερασπιζεται τον εαυτο του οταν του την ''πεσουν΄΄ και αλλο να μπαινει στη μεση...οποτε αν το ξανακανει,τον παιρνω και η βολτα τελειωνει??
Συμφωνώ μαζί σου φίλε Under όσο αφορά στην ασχετοσύνη πολλών, να μην πώ των περισσότερων ιδιοκτητών σκυλιών.ο δικος μου το πιάνει απο το λαιμο και το τραβαει σαν σακι τρέχοντας.
οταν του την έπεσε , το αφεντικο του δεν ειπε τίποτα...χαιροταν προφανώς , μετα έκανε κινηση να κλωτσήσει το δικο μου....!!!!
Ο γελοίος!