Ωτίτιδα και ακραίες συμπεριφορές στις ωτικές σταγόνες...

[kenzo]

[FONT=&quot]Καλημέρα!
Ύστερα από πολύ καιρό παρακολουθώντας όλες τις συζητήσεις του φόρουμ, ήρθε η στιγμή να σας ζητήσω την γνώμη σας για ένα θέμα που με προβληματίζει ποοολύ καιρό...

[/FONT]
[FONT=&quot]Έχω ένα σκυλάκι τον kenzo 2.5 ετών, ο οποίος τον τελευταίο 1,5 χρόνο περιοδικά παθαίνει ωτίτιδα.. στην αρχή είχε διαγνωστεί με εσωτερική ωτίτιδα με άφθονες αποικίες [FONT=&quot]Malassezia pachydermatis (μύκητας).. οι επόμενες διαγνώσεις έδειξαν ναι μεν ότι ο μύκητας υποχώρησε αλλά η ωτίτιδα παραμένει ως εξωτερική πλέον και με κρίσεις συμπτωμάτων ανά 15νθήμερο..
έχουμε ακολουθήσει διάφορες αγωγές τοπικά, έχει πάρει αμέτρητα χάπια και έχουμε επισκεφτεί αμέτρητους κτηνιάτρους για 2ες 3ες κοκ γνώμες[/FONT][FONT=&quot]…[/FONT][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Στις «κρίσεις συμπτωμάτων», παλιότερα πηγαίναμε στον κτηνίατρο για καλό καθαρισμό και καλύτερη τοποθέτηση την αντιβίωσης τοπικά, πλέον το παλεύουμε στο σπίτι, αλλά το θέμα είναι ότι δεν κάθεται με τίποτα για τον τοπικό καθαρισμό (στον κτηνίατρο γίνεται μόνο με νάρκωση) και καταλήγω στο θέμα που με απασχολεί:[/FONT]
[FONT=&quot]Επειδή πλέον έχω καταλήξει με όσα έχω διαβάσει [FONT=&quot]online[/FONT][FONT=&quot], ότι πρόκειται για χρόνιο πάθηση με συνεχή φροντίδα και κάπως πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, διαφορετικά, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν γνωρίζετε κάποιον έμπειρο εκπαιδευτή που να αναλαμβάνει τέτοιου είδους φοβίες… και ρωτάω εσάς γιατί είχα επικοινωνήσει με κάποιον, «κορυφαίο», εκπαιδευτή ο οποίος μου είπε ότι δεν επιδέχεται εκπαίδευση το θέμα του και ότι εμείς να μην ξαναπροσπαθήσουμε καν να του βάλουμε σταγόνες, γιατί θα χάσει την εμπιστοσύνη του, ο [/FONT][FONT=&quot]kenzo[/FONT][FONT=&quot], προς εμάς. [/FONT][FONT=&quot]………………[/FONT][/FONT]
[FONT=&quot]Σαν σκυλί είναι καλόβολος και υπάκουος (μέχρι έναν βαθμό).. αλλά με τους κτηνιάτρους ή όταν πρέπει να πάρει κάποιο φάρμακο τοπικά γίνεται ένας κακός χαμός (δικαιολογημένα ως έναν βαθμό – δεν έχει περάσει και λίγα)….[/FONT]
[FONT=&quot]Προαιρετικά εάν έχετε να μου προτείνετε και καλό κτηνίατρο, με αντοχή στα λίγο δύστροπα σκυλάκια θα ήταν ευπρόσδεκτο( μένω στα νότια πρ …αλλά εάν είναι γκουρού στο είδος του πάμε παντού)!
[/FONT]




αα! και για να σας προλάβω αγοράστηκε απο πετσοπ, μας είχε πει ότι πουλάει μόνο κουτάβια απο εκτροφείς (δεν είχε ζώα στο κατάστημα) και του είχα ζητήσει και πεντριγκρι.. μου έφερε ουγγρικο "πεντιγκρι" και ένα κουτάβι άρρωστο απο την 1η μέρα... το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να τον καταγγείλω στην εφορία για φοροδιαφυγή και να πληρώσει πρόστιμο...τα υπολοίπα θα τα βρεί απο αλλού, δεν μπορεί!!



σορρυ για το μεγάλο μνμ.. ξέρω ότι κουράζουν πολύ, άλλα είναι να μην ξεκινήσω.. κάτι ήξερα που δεν έγραφα τοοόσο καιρό!!!

 

[Berna]

Να σου πω, και ο δικος μου δεν τις θελει τις σταγονες, φοβαται πραγματικα, παει σε μια γωνια και τρεμει ολοκληρος, αλλα τι να γινει; Πρεπει να τις βαλω! Μετα κατεβαζει τα μουτρα του αλλα τον φωναζω για μπισκοτακι και ερχεται με βημα ταχυ

 

[mareco]

Καλώς ήρθες.
Καταρχάς ωραίο όνομα το Kenzo και κακώς που δεν έγραφες τόσο καιρό, γιατί γράφεις ωραία και κατανοητά
Τι ράτσα είναι ο μικρός; Είναι τόσο μεγαλόσωμος που δεν ενδείκνυντε light κεφαλοκλειδώματα για να βάλει τις σταγόνες του; Δεν έχω ξανακούσει να γίνεται εκπαίδευση για ιατρικά θέματα ομολογώ, αλλά και δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα πρέπει να τον ναρκώνεις κάθε φορά για το οτιδήποτε Επίσης, δεν μπορώ να φανταστώ ότι το σκυλί σου δεν θα σε εμπιστεύεται, να τον πιλατεύεις για οτιδήποτε χρειαστεί. Είναι δυνατόν; Εκπαιδευτές και γιατρούς, μπορούμε να σου προτείνουμε, αλλά κακά τα ψέματα, ότι εμπειρία και να έχουμε εμείς με αυτούς, μόνο εσύ θα πρέπει να δοκιμάσεις και να κρίνεις αν σου κάνουν και αν είναι γκουρού στο είδος τους...:-|

 

[kenzo]

καλως σας βρήκα!!
ο μικρός είναι sharpei. κανονικά θα ήταν πολύ εύκολο αλλα δεδομένου του ιστορικού του- έχει κάνει επέμβαση στα μάτια για εντρόπιο, είχε μια "ιογενή εμπύρετη ιωση", για αρκετούς μήνες, μετά η ωτίτιδα.. Είχαμε κάνει τους κτηνιάτρους 2ο σπίτι μας και αντιβιώσεις και κολλύρια τα έχει ζήσει κατά την διάρκεια όλης του της ζωής! Υποθέτω ότι στην παρούσα φάση αντιδράει στο σύνολο όλων αυτών... και με τους κτηνίατρους δεν είχε ποτέ πρόβλημα πριν απο την επέμβαση στα μάτια!!τι να πω...

Η τεχνική στο σπίτι για τον καθαρισμό και τις σταγόνες πλέον είναι ως εξης (είναι κωμικοτραγική η περιγραφαφή): καταρχήν γίνεται σύσκεψη για το σχέδιο που θα ακολουθήσουμε, μιλάμε πάντα χαμηλόφωνα γιατί εαν "πίασει" τις λέξεις κολλύριο και αυτί (ακόμα και οπτική επαφή με τα φάρμακα γίνεται καπνός), έχει εξαφανιστεί. κρύβεται κάτω απο οποιοδήποτε έπιπλο ή εξαφανίζεται στην αυλή.. Στην καλύτερη περίπτωση που τον πιάσουμε αμέσως κάνει το "κάθησε", με το ζόρι, ακουμπώντας στο πάτωμα πλήρως και ο αδερφός μου έρχεται απο πάνω κράτώντας του τον σβέρκο προς τα κάτω για αντίσταση (ενίοτε χρησιμοποιούμε και φίμωτρο)... ύστερα ξεκινάω τον καθαρισμό κτλ κατά την διάρκεια του καθαρισμού κάθε φορά που πλησιάζω το αυτί του πετάγεται σαν να τον χτυπάω με ηλεκτρικό ρεύμα και ταυτόχρονα κλαίει και γρυλίζει...

την τελευταία φορά δε και πριν "καθήσει", στην αρχή έγλυφε (ικετευτικά για να τον αφήσει) όσο έφτανε το χέρι του αδερφου μου, που τον κρατούσε απο το περιλαίμιο και μετά προσπάθησε να το δαγκώσει για να ελευθερωθεί....
Το όλο σκηνικό σου σπαράζει την καρδιά και το διλλήμα μου μεγάλο για το εαν αξίζει όλο αυτό το ψυχολογικό που περνάει-και περνάμε για αυτές τις ***σταγόνες, βέβαια και χωρίς καταλαβαίνω ότι υποφέρει όποτε ειναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμμα!!
κατά καιρούς οι κτηνίατροι μου έχουν προτείνει διάφορα να βάζω κολλύριο κατά την διάρκεια της βόλτας - πρίν την βόλτα - μετά την βόλτα- να μαζευόμαστε όλοι μετά την χορήγηση του φαρμάκου και να του λέμε μπράβο δίνωντας του λιχουδιές - κατόπιν ηρεμιστικών κοκ
κοινώς αυτό που περιγράφετε berna και mareco θα ήταν το ιδανικό σενάριο και δεν θα με απασχολούσε καν...
α! και εννοείτε ότι όταν του βάλουμε επιτέλους τις σταγόνες, τρώει ότι λιχουδιές του δίνουμε στα γρήγορα και ούτε να μας ξαναδει μέχρι την επόμενη μέρα!
το σκεπτικό μου για τον εκπαιδευτή είναι ότι εφόσον όλο αυτό με τα φάρμακα και τα αυτια του το υφίσταται σαν μια φοβία απο την πλευρά του kenzo, μήπως μπορεί να μας κατευθύνει αφου γνωρίσει και τον kenzo ωστε να είναι λιγότερο επώδυνη αυτή η διαδικάσια για όλους μας... ταυτόχρονα έχω και μια ανασφάλεια ότι περνώντας απο τέτοιες καταστάσεις θα χάσει την εμπιστοσύνη του σε εμάς..
μπορεί να έχω επηρεαστεί και απο τον C Millan που ειδα κάτι επεισόδια τελευταία και να πιστεύω ότι υπάρχει κάτι αντίστοιχό και στην Ελλάδα!!
Η αληθεία είναι ότι δεν ξέρω πως λειτουργουν οι εκπαιδευτές εδω... ο kenzo είναι αυτοδίδακτος

 

[Berna]

Δυστυχως δεν ειναι μπρος γκρεμος και πισω ρεμα, αλλα μονοδρομος! Οι σταγονες πρεπει να μπαινουν, αλλιως θα κανετε παλι παρεα με τον κτηνιατρο! Επειδη ειναι απο κουταβι στα δυσκολα, δεν κανει εντυπωση που φοβαται υπερβολικα. Αυτον το φοβο ισως να μην τον ξεπερασει ποτε. Κλεινεις την πορτα του σπιτιου, βαζεις πραγματα κατω απο το κρεβατι, το πολυ να παει σε μια γωνια αλλα εκει στριμοχνεται και σου κανει πιο ευκολη τη δουλεια. Τπ γρυλισμα το κοβεις απο τη ριζα!! Δεν εχει δικαιωμα να γρυλιζει στον αρχηγο της αγελης! Οταν τον βγαλεις βολτα μετα δηλαδη, δεν συνερχεται; Κραταει κακια;

 

[mareco]

Βασικά sorry, ξέρω ότι είναι σοβαρό το θέμα, αλλά με τις περιγραφές σου τουλάχιστον, γελάω μόνη μου σαν χαζή στην δουλειά
Είναι μανίκι η υπόθεση. Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, δεν έχει εκπαιδευτεί ποτέ επί της ουσίας. Βασική υπακοή κλπ; Απλά έχεις μιλήσει εκ των υστέρων λόγω των θεμάτων που προέκυψαν, με κάποιον εκπαιδευτή και σου έχει πει θεωρητικά την γνώμη του. Μόνο σε έναν έχεις πάει; Είναι δύσκολο πάντως, και για τον kenzo και για εσάς, να περνάτε καθημερινά τόσα. Φαντάζομαι οτι θα θέλει υπερβολικό καλόπιασμα, αλλά πως να το καταφέρεις...; Για να δούμε, μήπως μας πει την γνώμη της και η Dr.Zhivago; Από κει και πέρα, αν θέλεις να μιλήσεις και με άλλους εκπαιδευτές και γιατρούς, ο καθένας εδώ έχει να σου προτείνει από τουλάχιστον έναν, που εμπιστεύεται. Ορεξη να 'χεις...

 

[kenzo]

εντάξει όχι ακριβώς κακία, απλά είναι πιο απόμακρος και πολυυυυυύ περισσότερο καχύποπτος ως προς τις κινήσεις που κάνουμε... να τον χαιδεύψουμε δεν θέλει, δείχνωντας ότι είναι φοβισμένος. και επειδή τις σταγόνες τις βάζουμε μέσα στο σπίτι, κάπως την έχει δει και δεν θέλει να μπει καθόλου μέσα μετά την χορήγηση τους... δηλάδη προτείνεις να επιμείνουμε στην τεχνικη αυτη και ας αντιδράει τόσο έντονα??

 

[Chow]

Kenzo πραγματικά είναι μονόδρομος και δεν πρέπει να κάνεις πίσω. Στην αρχή που είχα πάρει τη δικιά μου, δε μπορείς να φανταστείς τί τραβούσα και χωρίς βοήθεια από κανέναν! Καταλάβαινα ότι δε με ξέρει ακόμα και φοβόταν, αλλά λόγω ψωρίασης, δε μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Εκτός από τις σταγόνες, είχαμε και σιρόπι. Εκεί να δεις γλέντια. Τα χέρια μου δε βλεπόντουσαν από τις μελανιές και τις δαγκωνιές. Κάποια στιγμή στα μέσα της θεραπείας είπα 'πάει, αυτό ήταν ... κατέστρεψα τα πάντα και δε θα μ'εμπιστευτεί ποτέ'. Έλα όμως που πλέον ναι μεν δε θέλει σταγόνες και χάπια, αλλά ούτε γρυλίζει, ούτε δαγκώνει. Πριν τα χάπια και τις σταγόνες παίζουμε, μετά εμφανίζω το φάρμακο, αρχίζω τα παρακάλια ('έλα πουλάκι μου για το καλό σου είναι' και άλλα τέτοια), βάζω σταγόνες ή δίνω χάπι, κατευθείαν μπισκότο και πάλι παιχνίδι (συνήθως πάμε στον κήπο για να βγούμε από το χώρο των βασανιστηρίων ).

Μην απελπίζεσαι ... υπομονή θέλει και πιστεύω ότι κάποια στιγμή ναι μεν θα δυσανασχετεί, αλλά θα κάθεται.

 

[kenzo]

mareco δεν σε αδικώ στον γραπτό λόγο παρουσιαζέται κάπως κωμική η όλη διαδικάσια αλλα το θέμα είναι ότι στην πράξη μοιάζει περισσότερο με δράμα!! έχω μιλήσει με έναν εκπαιδεύτη και μόνο τηλεφωνικά, αφου εκρινε πως δεν χρειαζεται να δει καν την περίπτωση απο κοντά, λέγωντας μου ότι αναφέρω στο 1ο ποστ.. ο kenzo μπορεί να μην έχει ακολουθήσει βασική υπακοή με κάποιον εκπαιδευτή, αλλά έχω ασχοληθεί προσωπικά πολύ με το θέμα των εντολων.
Σε μια δύσκολη περίοδο για αυτόν, μετά την επέμβαση για εντρόπιο που είχε κάνει. Φορώντας ελλισαβέτιο και έχωντας πολύ περιορισμένη δυνατότητα για τρεξίματα και για πολλές βόλτες, έμαθε πάρα πολλές εντολές κάτω - κάθησε - άστο - σήκω - hand - lay - roll - up- μείνε το όποιο το δουλεύουμε μέχρι τώρα, όπως και τις περισσότερες τις επναλαμβάνουμε για τις ακούει και με αντιπερισπασμους (θορύβους κτλ)
για το καλόπιασμα που λές, απλά δεν τον μαλώνουμε σχεδον ποτέ όταν κάνει μικροζήμιές, τπτ το αξιόλογο βέβαια.. και υπάρχει και ένας πλεονασμός στις λιχουδιές..αυτό.
είναι δύσκολες όλες οι χρόνιες ασθένειες και είναι δύσκολο και να το χωνέψεις, ότι δεν θα καλυτερέψει ποτέ ο σκύλος σου..
εννοείται ότι θέλω να ακούσω την άποψη της Dr.. φαίνεται απο τα ποστς της ότι έχει μεγάλη εμπειρία στο θέμα!
και ναι θα ήθελα να μου προτείνετε τον κτηνίατρο σας- εκπευδευτή σας εαν πιστευετε οτι είναι ο καλύτερος ever και είναι και εντός αθηνών!

Chow έχεις δίκιο απο πρακτικής πλευράς, αλλά ειλικρινά πρέπει να το δείτε πως κάνει για να καταλαβετε για τι μιλάμε!! και μετά μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τα αυτιά που για να γίνει δουλειά θέλει την απόλυτη ακινησία, όταν το κολύριο έχει ένα ρίγχος στα 10cm δεν γίνεται να κουνιέται και να στριφογυρίζε και έχει και το πιο κλείστο ερμητικά αυτί!! στα χάπια και τα σιρόπια δεν υπάρχει θέμα την έχω βρει την τεχνική και είναι όλα οκ! Επίσης φαντάσου ότι απο 2μηνών και μέχρι την επέμβαση, του βάζαμε κολλύριο στα μάτια, που πρακτικά είναι ακόμα πιο δύσκολο!! αλλά με τα αυτιά, (έχει και σημασία ότι δεν είναι και για ένα μικρό διάστημα), κάπως - κάτι μας διαφεύγει και δεν προχωράει με τπτ η κατάσταση έτσι!!

 

[katerina k.]

Καλωσήρθες και από εμάς...
Να ρωτήσω κάτι , έχετε δοκιμάσει όταν τον χαιδεύετε πχ. στο καναπέ να δοκιμάσετε να ασχοληθείτε με τα αυτιά του, χωρίς την εμφάνιση κολλύριου
Ο Τσούφι, Golden , που έχει μόνιμα ωτίτιδα, είχε τρομερό πρόβλημα με τα epiotic & τις σταγόνες για τα αυτιά, κάναμε πόλεμο μέσα στο σπίτι.
Άρχισα σιγά σιγά να του πειράζω τα αυτιά χαιδεύοντάς, να του τα τρίβω όπως τους αρέσει και να του μιλάω πολύ γλυκά, την ώρα που χαλάρωνε το βράδυ δίπλα μου. Χωρίς να εμφανίζω σταγόνες κλπ
Τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημέιο πλέον, που δεν λιποθυμάει , βέβαια δεν του αρέσει αλλά κάθεται σαφώς καλύτερα από πριν.

 

[Chow]

kenzo μιλάω και για τ'αυτιά, καθώς δε φαινόντουσαν από τη μαυρίλα. Και δεν ήταν μόνο οι σταγόνες (επιότικ) που έπρεπε να βάζω, αλλά και ακόμα ένα υγρό. Και όλο αυτό σε συνδυασμό με θεραπεία από το στόμα. Τριπλό το χτύπημα για μένα λοιπόν. Μην κάνεις πίσω και το κυριότερο, μη δείχνεις ότι φοβάσαι. Κάθε φορά που παθαίνει κάτι η δικιά μου, ακούω και καινούριους ήχους (τελευταία φορά που έτρωγε το πόδι της και έπρεπε να της βάζω ένα σπρέι, έκανε ήχους γάτας!!!). Δεν κάνω πίσω και έτσι με τον καιρό το πήρε απόφαση ότι ό,τι και να κάνει, υγρό στο αυτί π.χ. θα μπει θέλει δε θέλει.

 

[GRDANE]

η κατερίνα περιέγραψε πολύ ωραία τις ασκήσεις εμπιστοσύνης.....

από την στιγμή που υπάρχει η ωττίτιδα, το φαρμακο πρέπει να μπει. δεδομένου την κατασταση με το εντρόπιο ο σκυλάκος αντιδρά έντονα και η μόνη διέξοδος μεχρι στιγμής είναι η βιαιη εφαρμογή του φαρμακου...
αυτό καθιστα αναποτελεσματικές τις ασκήσεις εμπιστοσύνης που πρέπει βασικά να γινονται απο την πρωτη μερα του κουταβιού μαζίμας.
είναι όμως και η μονη ελπίδα για τον φίλο kenzo mia και το φαινομενο είναι χρόνιο... ( βοηθα ότι ο σκύλος είναι εκπαιδευμενος...)
αξίζει να προσπαθήσεις αλλα να οπλιστείς με υπομονή μια και αν υπαρξουν αποτελέσματα θα είναι μετά από αρκετό καιρό.
αναλυτικότερα τώρα....
σε εντολή κατω του σκύλου... τον πλησιάζουμε κι αρχίζουμε να τον χαιδεύουμε... απαλα ήρεμα και ταυτοχρονα μιλαμε αργα σιγα κι αισθησιακά...
ελπίζοντας ο σκύλοες να αρχίσει να χαλαρώνει....
μόλις δουμε ότι χαλαρώνει τον ξαπλώνουμε τελείως κατω προς την πλευρα πάντα που γινεται με την μεγαλύτερη ευκολία...
χαλαρά συνεχίζουμε να χαιδεύουμε ψιθυρίζοντας κι αρχίζουμε σιγα σιγά να ψηλαφίζουμε τον σκύλο, στο σώμα, στην ουρα, ραχη, αναμεσα στα δαχτυλα, κεφαλι, ανοιγουμε τα χειλη του το στομα του, κουτελο, αυτια κλπ... παντου λες και τον ξεψειρίζουμε....
ανα πάσα στιγμή βλέπουμε ότι από χαλαρός παει να ξεσηκωθεί, σταματαμε σε εκεινο το σημειο, τον κραταμε απαλα ξαπλωμένο του μιλαμε να ηρεμήσει και συνεχίζουμε από το προηγούμενο σημειο που ηταν χαλαρος και συνεχίζουμε προσπερνωντας στη δεδομενη στιγμή το επιμαχο σημείο του προβλήματος...
σταματαμε σχετικα νωρίς κι όσο ο σκύλος είναι σε φαση χαλαρωσης και ηρεμίας και συνεχίζουμε μία αλλη φορά...
όλη η διαδικασία να γινεται χωρις παρουσια φαρμακων, και λοιπων σκευασματων μεχρι να αποκτησουμε πλήρη εμπιστοσύνη, να χαιδεύουμε αυτια, να βαζουμε τα δαχτυλα μας μεσα, αναμεσα στα δαχτυλα του κλπ... η εισαγωγή αυτών των σκευασματων θα γινεται σταδιακα και με μετρο.
το ασχημο της υποθεσης είναι ότι από την μία θα προσπαθεις να αποκτησεις την εμπιστοσύνη να καθεται χαλαρος να του κανεις οτι θέλεις και από την άλλη επειδή θα πρέπει να βαλεις σταγόνες.... όλο αυτό θα σε πηγαινει πίσω....
για υτό παντα προετοιμαζουμε το κουταβι μας από μικρό με τετοιες ασκήσεις ελπιζοντας ποτέ να μην είναι αναγκαίο....
φυσικά ο φίλος κενζο ταλαιπωρηθηκε από νωρίς.....

 

[mareco]

@GRDANE

Επιστρέψαμε δριμύτεροι παρατηρώ...

 

[Darkpaladin]

Καλό θα είναι να κάνεις ότι σου είπε και η κατερίνα. Και στην δικιά μου περίπτωση με ένα σκυλάκι που φιλοξενούσα (μικρόσωμο βέβαια) είχε πρόβλημα με το αυτάκι του, είχε αιμάτωμα και χρειαζόταν για 1-2 βδομάδες να βάζουμε ένα υγρό κάθε μέρα και στην αρχή έκανε σαν τρελός ο Γκίζμο όταν πήγαινα να του το βάλω (είχε περάσει εγχείριση απο αιμάτωμα και τα χε δεί όλα κολυώμενα). Βέβαια και η Ζήβα μου είχε θέμα με ευαίσθητα αυτιά και δεν της άρεσε να τα κοιτάζει ο κτηνίατρος και έκλαιγε συνέχεια απο μικρή. Έτσι και με τους 2 είχα κάτσει μερικές μέρες και ενώ είμασταν μαζί ξάπλα και βλέπαμε τηλεόραση πείραζα τα αυτάκια τους και ταυτόχρονα επιβεάβευα όταν δεν παραπονιόντουσαν ή δεν φοβόντουσαν. Φυσικά δεν χρειάστηκε μόνο αυτό για τον Γκίζμο, ακόμα και τότε συνέχιζε λίγο να παραπονιέτε αλλά δεν του έδινα άλλο περιθόριο, τον ακινητοποιούσα και του έβαζα το υγρό χωρίς να του μιλάω καθόλου (γιατί ότι και να πείς την ώρα που παραπονιέτε ένα σκυλί μπωρεί να θεωρηθεί σαν επιβραβευση απο την μεριά του γιατί του δίνεις σημασία). Περίμενε όμως να δείς τι θα σου πει και η Dr.Z και πράξε ανάλογα.

 

[harryf3]

Πολυ ωραια η περιγραφη του Πετρου και την εχω εφαρμοσει παλια (με λιγοτερη υπομονη βεβαια) για σταγονες στα ματια της Ζηνας και αντισηπτικη κρεμα στα δοντια.
Ωστοσο οι σταγονες σε αυτια και ματια ειναι ζορικο πραγμα. Κι εμενα τα κωλυρια μου γυρνανε τα μυαλα.
Υπαρχει σκυλος που δεν θα τρελαθει με σταγονες στα αυτια οση προετοιμασια και να κάνεις?

 

[skylakos]

σε εντολή κατω του σκύλου... τον πλησιάζουμε κι αρχίζουμε να τον χαιδεύουμε... απαλα ήρεμα και ταυτοχρονα μιλαμε αργα σιγα κι αισθησιακά...
ελπίζοντας ο σκύλοες να αρχίσει να χαλαρώνει....
μόλις δουμε ότι χαλαρώνει τον ξαπλώνουμε τελείως κατω προς την πλευρα πάντα που γινεται με την μεγαλύτερη ευκολία...
χαλαρά συνεχίζουμε να χαιδεύουμε ψιθυρίζοντας κι αρχίζουμε σιγα σιγά να ψηλαφίζουμε τον σκύλο, στο σώμα, στην ουρα, ραχη, αναμεσα στα δαχτυλα, κεφαλι, ανοιγουμε τα χειλη του το στομα του, κουτελο, αυτια κλπ... παντου λες και τον ξεψειρίζουμε....
ανα πάσα στιγμή βλέπουμε ότι από χαλαρός παει να ξεσηκωθεί, σταματαμε σε εκεινο το σημειο, τον κραταμε απαλα ξαπλωμένο του μιλαμε να ηρεμήσει και συνεχίζουμε από το προηγούμενο σημειο που ηταν χαλαρος και συνεχίζουμε προσπερνωντας στη δεδομενη στιγμή το επιμαχο σημείο του προβλήματος...
σταματαμε σχετικα νωρίς κι όσο ο σκύλος είναι σε φαση χαλαρωσης και ηρεμίας και συνεχίζουμε μία αλλη φορά...
όλη η διαδικασία να γινεται χωρις παρουσια φαρμακων, και λοιπων σκευασματων μεχρι να αποκτησουμε πλήρη εμπιστοσύνη, να χαιδεύουμε αυτια, να βαζουμε τα δαχτυλα μας μεσα, αναμεσα στα δαχτυλα του κλπ... η εισαγωγή αυτών των σκευασματων θα γινεται σταδιακα και με μετρο.

Πετρο,δεν ξερω που πηγες και τι εκανες,αλλα μαλλον αλλαγμενος ηρθες.Αν δεν επαναλαμβανες τι λεξη "σκυλος",θα νομιζα οτι διαβαζω φορουμ για ερωτικη προσεγγιση.

 

[mareco]

Πετρο,δεν ξερω που πηγες και τι εκανες,αλλα μαλλον αλλαγμενος ηρθες.Αν δεν επαναλαμβανες τι λεξη "σκυλος",θα νομιζα οτι διαβαζω φορουμ για ερωτικη προσεγγιση.

Και μετά λες για μένα

 

[Darkpaladin]

Πετρο,δεν ξερω που πηγες και τι εκανες,αλλα μαλλον αλλαγμενος ηρθες.Αν δεν επαναλαμβανες τι λεξη "σκυλος",θα νομιζα οτι διαβαζω φορουμ για ερωτικη προσεγγιση.

Και να μην είχε την λέξη "σκύλος" δεν νομίζω να το έβλεπες σαν ανρθώπινη ερωτική προσέγγισή, εκτός αν υπάρχουν άνρθωποι με "ουρά".

χαλαρά συνεχίζουμε να χαιδεύουμε ψιθυρίζοντας κι αρχίζουμε σιγα σιγά να ψηλαφίζουμε τον σκύλο, στο σώμα, στην ουρα, ραχη,

 

[katerina k.]

Πως δεν έχουν ουρά οι άνθρωποι!!! Δεν λέμε "χτύπησα στην ουρά"?

 

[kenzo]

γεια σας! ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις σας!!
@chow καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις... το δίλλημα μας είναι το εξής: όταν δεν αντιδράει πολύ έντονα απλά κλαίει λίγο και "χτυπιέται", το παρακάμπτουμε και γίνεται μια χαρά η τοποθέτηση των φαρμάκων... όταν όμως κατά την διαδικασία ξεφύγει από τον αδερφό μου και αφού τον πιάσουμε ξεκινάει ο δεύτερο γύρος, εκεί αγριεύουν τα πράγματα, γιατί δεν κάθεται με τπτ κάτω και γίνεται πολύ επιθετικός! σκεφτόμαστε ότι δεν θέλει να μας κάνει κακό αλλά μόνο να την γλυτώσει ο κακομοίρης γιατί και στα δαγκώματα του απλά "γραπώνει" δεν δαγκώνει, αλλά σκέφτομαι μήπως όλο αυτό τον φτάσει στα όρια του...

@katerina K. και DarkPaladin, όταν είναι σε κατάσταση ηρεμίας δεν έχει και τόσο θέμα να ασχολούμαι με τα αυτιά του. ίσα - ίσα που παλιότερα όλες τις τοπικές αλοιφές και τα κολλύρια του τα έβαζα με το δάκτυλο.. επίσης τον ανακουφίζει κάπως να του κάνουμε "μασάζ" εξωτερικά στην περιοχή των αυτιών. και με στεγνή γάζα ή χαρτομάντιλο όταν πάω να του τα καθαρίσω πάλι δεν έχει πρόβλημα, αντίθετα δείχνει να του αρέσει. υποθέτω ότι τον ανακουφίζει κάπως. έχω καταλήξει ότι με τα φαρμακευτικά σκευάσματα, ή μου ανεβαίνει η αδρεναλίνη γιατί προετοιμάζομαι για την επικείμενη μάχη ή κάπως τα μυρίζει και όσο χαλαρός και να είναι τινάζεται και απομακρύνεται από κοντά μου..
περιττό να σας πω ότι γενικότερα πλέον σχεδόν πάντα όταν πάω να το χαϊδέψω ελέγχει τα χέρια μου εάν κρατάω κάτι σε φάρμακο και αναλόγως πράττει.. αντιδράει επίσης περίεργα (φεύγοντας από κοντά μου) και σε απότομες κινήσεις.
Έχω δοκιμάσει να του μιλάω παρηγορητικά και όντως αντιδράει χειρότερα – δεν το είχα σκεφτεί αυτό.. στο αυστηρό στυλ έχουμε λιγότερες «απαντήσεις», αλλά δεν βγαίνει εύκολα γιατί εκείνη την ώρα συμπάσχω….
@grdane, έχεις δίκιο και εγώ αυτό πιστεύω! επειδή μας έτυχαν πολλά και από νωρίς αντιδράει έτσι! Στο «ξεψείρισμα», που λες, όταν γίνεται χωρίς την παρουσία φαρμάκων, εφαρμόζεται ως ένα βαθμό με επιτυχία αλλά στην επανάληψη και όταν εμφανίζονται και τα φάρμακα στην "εικόνα", τότε η όλη διαδικασία πάει πάλι πολυυυύ πίσω .... καταλαβαίνω ότι προτείνεις να περιμένουμε μέχρι να δέχεται τις ασκήσεις εμπιστοσύνης, αλλά στην καθημερινότητα του, υποφέρει πολύ περισσότερο από την ωτίτιδα από ότι όταν τον βάζουμε κάτω για τις σταγόνες, που είναι 20 λεπτά το πολύ.. μόνο αυτή η σκέψη με πεισμώνει και συνεχίζουμε!!
@harryf3, ακριβώς έτσι νιώθω και εγώ!!