Ερώτηση περί ιεραρχίας και κυριαρχικότητας

[Sara]

Προφανώς και έχω διαβάσει άλλα μηνύματα πάνω σ' αυτό, καθώς και διάφορα στην Αμερική, αλλά ομολογώ ότι είμαι ακόμα μπερδεμένη. Η ερώτηση μου είναι η εξής: όταν ένα σκυλί (οποιασδήποτε φυλής) περιγράφεται ως κυριαρχικό, σημαίνει αυτό απαραίτητα ότι θα υπάρξουν δυσκολίες συμβίωσης με άλλα? Πολλές περιγραφές σκύλων, π.χ. σε καταφύγια, αναφέρουν ότι ένα σκυλί είναι κυριαρχικό και δε θα συνυπάρξει με άλλα. Άλλα σκυλιά αντιπαθούν τους άντρες διότι πέρασαν πολλά με προηγούμενους ιδιοκτήτες τους. Μερικοί ισχυρίζονται ότι δε γίνεται τίποτα για ν' αλλάξουν συμπεριφορά, ενώ άλλοι λένε ότι γίνεται με τη σωστή εκπαίδευση.

Ποια είναι η γνώμη σας? Εννοείται ότι αναφέρομαι πάντα σε νορμάλ ιδιοκτήτες που είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν και χρόνο και χρήμα για εκπαίδευση των συγκεκριμένων σκύλων.

 

[Amaliaz]

Ενας σκυλος κυριαρχικου χαρακτηρα μπορει να συνυπαρξει με ενα πιο μαλακο σκυλι που υποτασσεται ευκολα.
Εγω Sara νομιζω οτι ολα ειναι δυνατα με υπομονη και σωστη εκπαιδευση - καθοδηγηση απο επαγγελματια. Βεβαια χωρις να φτανουμε στα ακρα και να περιμενουμε ενα σκυλι με πολυ εντονο ταπεραμεντο να γινει ποτε "προβατακι"...

 

[skylakos]

Ετσι ακριβως.Ενα κυριαρχικο σκυλι με την εκπαιδευση το κανεις να ειναι πιο συγκρατημενο και συγκροτημενο,χωρις τσαμπουκαδες,κτλ.Δεν του αφαιρεις την κυριαρχικοτητα,αλλα την τιθασευεις.Πιστευω οτι τα παντα διορθωνονται.Ο βαθμος και ο τροπος ομως καθοριζονται απο διαφορους παραγοντες.

 

[Alexia]

Πιστευω οτι τα παντα διορθωνονται.

Πολλά διορθώνονται, αλλά όχι τα πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις που 2 σκύλοι δεν μπορούν να συζήσουν όταν βρίσκονται μόνοι τους.

 

[Dr.Zhivago]

Μην ξεχνάμε το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει ο αληθινός αρχηγός της αγέλης (ο ιδιοκτήτης, ελπίζω).

ΔΕΝ εξαρτάται μόνο από τους σκύλους.
Εγώ συζούσα πολλά χρόνια με 2 κυριαρχικούς αρσενικούς, πριν από αυτό, φιλοξενούσα (με το υπερβολικά κυριαρχικό Σνάουτσερ μου) διάφορους σκύλους στο σπίτι. Χωρίς "θέματα" εννοείται.

Πολλοί εκτροφείς κυριαρχικών σκύλων έχουν πάνω από έναν σκύλο (!) και συμβιώνουν μιά χαρά. ... Μια φίλη είχε 13 αρσενικούς κυριαρχικής φυλής, και τους χώριζε (πριν αρπαχτούν) μόνο με την φωνή της.

Αν δεν είσαι "εξπέρ" όμως, καλύτερα να μην μπλέκεις με δύο κυριαχικά ζώα ιδίου φύλου και παρόμοιας ηλικίας. Ενδέχεται να μην ξεμπλέξεις εύκολα. Φαντάσου πως σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και οι ειδήμονες σηκώνουν τα χέρια ψιλά.

Αυτό είναι γιατί τελικά δεν υπάρχουν κανόνες. Ο κάθε σκύλος είναι διαφορετικός, και πολλές φορές αν αργήσουμε να "μαντέψουμε" την αντιμετώπιση που του ταιριάζει, χάνουμε το τρένο. Θέλει αρκετή εμπειρία και ΠΟΛΥ καλό ένστικτο το ζήτημα.

Πολλές φορές, μόνο η απληστία είναι που κάνει έναν άνθρωπο να θέλει δεύτερο σκύλο. Σου λέει, "ένας = πολλή αγάπη, δύο = ΔΙΠΛΗ πολλή αγάπη!".... δεν είναι πάντα έτσι.

Μερικές φορές απλά πρέπει να χαιρόμαστε με τη υπέροχη ζωή/συμβίωση που έχουμε με ΕΝΑΝ σκύλο, και να μην ζητάμε όλο και περισσότερα.... να μην είμαστε αχάρηστοι.

Γιατί δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, και συχνά ένας 2ος σκύλος χαλάει την ισσοροποία του σπιτιού και φέρνει πολλά προβλήματα. Θέλει πολλή σκέψη. Επίσης, ένας 2ος σκύλος είναι διπλά έξοδα και διπλή κούραση, διπλή τρίχα στο σπίτι, διπλή φασαρία. Οι δύο σκύλοι σπανίως παίζουν (ακόμη κι αν είναι πολύ αγαπημένοι) μέχρι να επιστρέψει το αφεντικό στο σπίτι. Αρα το θέμα "για παρέα στον 1ο" δεν πολύ-στέκει.

Ξέφυγα από το θέμα, αλλά νομίζω πως ήταν απαραίτητο. Συχνά τα προβλήματα ιεραρχίας ξεκινούν από το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης α) δεν σκέφτηκε αρκετά πριν φέρει τον δεύτερο σκύλο και β) δεν ξέρει ΚΑΝ γιατί ήθελε έναν ακόμη σκύλο.

 

[Alexia]

Μην ξεχνάμε το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει ο αληθινός αρχηγός της αγέλης (ο ιδιοκτήτης, ελπίζω).

Πολύ σημαντικό

Πολλοί εκτροφείς κυριαρχικών σκύλων έχουν πάνω από έναν σκύλο (!) και συμβιώνουν μιά χαρά. ... Μια φίλη είχε 13 αρσενικούς κυριαρχικής φυλής, και τους χώριζε (πριν αρπαχτούν) μόνο με την φωνή της.

Για να τους χωρίσεις με τη φωνή προϋποθέτει την παρουσία του ιδιοκτήτη, γι αυτό έγραψα "μόνοι τους"

Πολλά διορθώνονται, αλλά όχι τα πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις που 2 σκύλοι δεν μπορούν να συζήσουν όταν βρίσκονται μόνοι τους.

 

[Dr.Zhivago]

Ναι, αλλά συχνά δεν έχουν κάτι να χωρίσουν μέχρι να εμφανιστεί ο ιδιοκτήτης. Δεν τσακώνονται όταν είναι μόνοι, γιατί ο ιδιοκτήτης έχει φροντίσει να μην έχουν ποτέ αφορμές (όπως θηλυκά στην παρέα, φαγητά ή παιχνίδια). ΑΦΟΥ έχουν περάσει πολλοί μήνες εκπαίδευσης και "δοκιμών", πολλοί αφήνουν τους σκύλους τους μαζί και φεύγουν από το σπίτι... χωρίς να έχουν προβλήματα.

Πολλές φορές οι δύο σκύλοι έχουν πολύ όμορφη σχέση (κοιμούνται κι αγκαλίτσα, παίζουν κλπ), μέχρι να έρθει ο ιδιοκτήτης και τότε μόνο αρπάζονται (ανταγωνίζονται για την προσοχή του). Συν τον χρόνο, ο σωστός αρχηγός εξαλήφει και αυτό το θέμα (που συνήθως κορυφώνεται στην εφηβεία των σκύλων).