Επιτελους ας συνελθουν μερικοι!!!!!!(σκυλια χωρις λουρι)
- Thread starter lawrence-gr
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αυτή τη φορά έφτασα στα όριά μου.....
Δεν πάει άλλο....ή τις μυνήσεις πρέπει να αρχίσουμε ή να κυκλοφορούμε με κανένα καδρόνι οικοδομής για να βλέπουμε τι ήχο κάνουν τα άδεια κεφάλια......
Δεν γίνεται εσύ να πασχίζεις για τον σκύλο σου, για τον χαρακτήρα του και την ασφάλειά του κι ο κάθε ηλίθιος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του, ή έστω το κενό περιεχόμενο του κρανίου του για να στον χαλάσει.....
Έβγαζε το πρωί η μητέρα μου βόλτα τον σκύλο κι εγώ αφού ήμουν εκεί είπα να πάω κι εγώ μαζί.....
ΕΚεί που περπατούσαμε ακούω μια πορτα να ανοίγει και ποδοβολητό, γυρίζοντας βλέπω έναν σκύλο σχεδόν στο μέγεθος αυτού των γονιών μου αλλά πιο αδύνατο να τρέχει κατά πάνω μας, με όχι φιλικές διαθέσεις....
Μπαίνω μπροστά και τον κόβω και προσπαθεί να με ξεπεράσει αλλά τον εμποδίζω ξανά....κι όλα αυτά ενώ ο ιδιοκτήτης του ήταν στην αυλόπορτα και χασκογελούσε.....
Μετά την δεύτερη φορά που τον έκοψα κι αφού είχα κατεβάσει τα καντίλια του αιώνα, αυτός χωρίς να κάνει κάτι να πιάσει τον σκύλο του μου είπε κάτι του στυλ:σιγά μωρέ....σκυλιά είναι.....τι κι αν τσακωθούν.....Δεν μπορώ να πω ότι συγκράτησα τα ακριβή του λόγια....
Τελικά προχωρήσαμε με εμένα πιο πίσω να προσέχω τον σκύλο μην ξαναέρθει.....
Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν ήμουν κι εγώ, ή αν ήμουν μονος μου οπότε και θα ήταν και ο σκύλος κοντά μου....
Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση....δεν με νοιάζει αν είναι φιλικός πλέον ή όχι ένας σκύλος...δεν μπορώ να τους βλέπω χωρίς λουρί.....Κάτι πρέπει να γίνει.....
Δεν γίνεται να σου χαλάνε την μέρα....να μην μπορείς να πας μια χαλαρή βόλτα.....
Στην γειτονιά αυτή πλέον με αυτόν τον ανεκδιήγητο υπάρχουν τέσσερα τέτοια ημιδεσποζομενα που πρέπει να προσέχεις και σχεδόν κανένα φιλικό σκυλί...
Δεν πάει άλλο....ή τις μυνήσεις πρέπει να αρχίσουμε ή να κυκλοφορούμε με κανένα καδρόνι οικοδομής για να βλέπουμε τι ήχο κάνουν τα άδεια κεφάλια......
Δεν γίνεται εσύ να πασχίζεις για τον σκύλο σου, για τον χαρακτήρα του και την ασφάλειά του κι ο κάθε ηλίθιος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του, ή έστω το κενό περιεχόμενο του κρανίου του για να στον χαλάσει.....
Έβγαζε το πρωί η μητέρα μου βόλτα τον σκύλο κι εγώ αφού ήμουν εκεί είπα να πάω κι εγώ μαζί.....
ΕΚεί που περπατούσαμε ακούω μια πορτα να ανοίγει και ποδοβολητό, γυρίζοντας βλέπω έναν σκύλο σχεδόν στο μέγεθος αυτού των γονιών μου αλλά πιο αδύνατο να τρέχει κατά πάνω μας, με όχι φιλικές διαθέσεις....
Μπαίνω μπροστά και τον κόβω και προσπαθεί να με ξεπεράσει αλλά τον εμποδίζω ξανά....κι όλα αυτά ενώ ο ιδιοκτήτης του ήταν στην αυλόπορτα και χασκογελούσε.....
Μετά την δεύτερη φορά που τον έκοψα κι αφού είχα κατεβάσει τα καντίλια του αιώνα, αυτός χωρίς να κάνει κάτι να πιάσει τον σκύλο του μου είπε κάτι του στυλ:σιγά μωρέ....σκυλιά είναι.....τι κι αν τσακωθούν.....Δεν μπορώ να πω ότι συγκράτησα τα ακριβή του λόγια....
Τελικά προχωρήσαμε με εμένα πιο πίσω να προσέχω τον σκύλο μην ξαναέρθει.....
Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν ήμουν κι εγώ, ή αν ήμουν μονος μου οπότε και θα ήταν και ο σκύλος κοντά μου....
Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση....δεν με νοιάζει αν είναι φιλικός πλέον ή όχι ένας σκύλος...δεν μπορώ να τους βλέπω χωρίς λουρί.....Κάτι πρέπει να γίνει.....
Δεν γίνεται να σου χαλάνε την μέρα....να μην μπορείς να πας μια χαλαρή βόλτα.....
Στην γειτονιά αυτή πλέον με αυτόν τον ανεκδιήγητο υπάρχουν τέσσερα τέτοια ημιδεσποζομενα που πρέπει να προσέχεις και σχεδόν κανένα φιλικό σκυλί...
Σαν τι να γινει ρε συ Φοιβο? Χρειαζεται πραγματικα επανίδρυση του κρατους. Ο τελευταιος που ειπε ότι θα την κανει, την εθαψε τελειως!
Εδώ ερχεται σε αυτό το φορουμ (=στο στομα του καλου λυκου) κοσμος που συμπεριφερεται αναλογα ή σκοπευει να παρει σκυλο από πετ σοπ ή να ζευγαρωσει την σκυλα του, και ένα μονο ποσοστό πειθεται ή ΚΑΝΕΙ ότι πειθεται.
Με τους χιλιαδες που βρισκονται εκει εξω τι γινεται? Ασχετος, αστοιχείωτος κοσμος, πληρως ανεκπαιδευτα σκυλιά με απαραδεκτη συμπεριφορα και χαρακτηρα. Αν εισαι αδυναμος και μαλακος ανθρωπος και εχεις και ηπιο σκυλο, απλά την εβαψες.
Τιποτε δεν μπορει να γινει. Απλά εκπαιδευεσαι με τον σκυλο σου και προσεχεις και ελπιζεις ολα να πανε καλα.
Εδώ ερχεται σε αυτό το φορουμ (=στο στομα του καλου λυκου) κοσμος που συμπεριφερεται αναλογα ή σκοπευει να παρει σκυλο από πετ σοπ ή να ζευγαρωσει την σκυλα του, και ένα μονο ποσοστό πειθεται ή ΚΑΝΕΙ ότι πειθεται.
Με τους χιλιαδες που βρισκονται εκει εξω τι γινεται? Ασχετος, αστοιχείωτος κοσμος, πληρως ανεκπαιδευτα σκυλιά με απαραδεκτη συμπεριφορα και χαρακτηρα. Αν εισαι αδυναμος και μαλακος ανθρωπος και εχεις και ηπιο σκυλο, απλά την εβαψες.
Τιποτε δεν μπορει να γινει. Απλά εκπαιδευεσαι με τον σκυλο σου και προσεχεις και ελπιζεις ολα να πανε καλα.
Μωρέ το ξέρω ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα....
Αλλά το ύφος του ήταν που με εξόργησε....
Γενικά είμαι μάλλον καλοπροαίρετος άνθρωπος κι αν μου έλεγε συγνώμη, μου έφυγε ή κάτι άλλο παρόμοιο θα το ξεπερνούσα, αλλά αυτό το μειδίαμα ήταν που με έφερε στα όριά μου να του το σβήσω από το πρόσωπο.....
Ξέρεις, απλά ήθελα να πω κάπου τα νεύρα μου....να ξεσκάσω.....
Αλλά το ύφος του ήταν που με εξόργησε....
Γενικά είμαι μάλλον καλοπροαίρετος άνθρωπος κι αν μου έλεγε συγνώμη, μου έφυγε ή κάτι άλλο παρόμοιο θα το ξεπερνούσα, αλλά αυτό το μειδίαμα ήταν που με έφερε στα όριά μου να του το σβήσω από το πρόσωπο.....
Ξέρεις, απλά ήθελα να πω κάπου τα νεύρα μου....να ξεσκάσω.....
Και φανταστείτε Foibo και Αρη και λοιπά αγοράκια του φόρουμ, ότι εσείς είστε σε πλεονεκτικότερη θέση, από τους γονείς σας, τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας, που επίσης μπορεί να συναντήσουν τέτοιους στις διαδρομές τους και να κινδυνέψουν σοβαρά, αλλά θα αναγκαστούν να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια μαζί με τα σκυλιά τους και να φύγουν τρέχοντας, ίσως και υπό βροχή βρισιών. Εκεί να δεις, νεύρα...
Επιτρεψτε μου να κανω την περιγραφη μιας τυπικης βολτας με την Ηρα.
Συνηθως συμβαινουν σε κάθε βολτα τουλαχιστον τα μισα από τα παρακατω.
Το σκηνικο θα σας είναι μαλλον πολύ γνωστο.
Μενουμε στο κεντρο της Ξάνθης. Βγαίνοντας από την πορτα (ειμαστε στο τελος του διαδρομου), μπαινει ή βγαινει η κυρια που μενει στην άλλη ακρη του διαδρομου.
Ξαναμπαινει χεσμενη στο σπιτι της φωναζοντας θυμωμενα «Αμαν πια βρε Αρη με αυτο το σκυλι!!» και κανει και θυμωμενες χειρονομιες.
Μπορει να σνυνατηθουμε λιγο πιο κατω στην εισοδο της πολυκατοικιας με αναλογη αντιδραση.
Βγαινουμε από την εισοδο κι εκει παιζουν παιδακια. Καποια θα απλωσουν αποτομα χέρια και καποια θα φυγουν τρεχοντας και τσιριζοντας «θα μας φαει!!».
Λιγο πιο δίπλα, στο μονο αδειο οικοπεδο της περιοχης, και στο πεζοδρομιο αρχιζουν τα αρωματα από τα κοπρανα και κάτουρα των σκυλων της γειτονιας.
Πετυχαινουμε και τουλαχιστον ένα σκυλο που τον αφησαν λυτό να αφοδευσει με την ησυχια του οι γειτονες στο εν λογω οικοπεδο.
Οι καδοι απορριματων είναι τιγκα και ανοιχτοι, τα μισα σκουπιδια είναι εξω, σκισμενες σακουλες. Οι γατες κανουν πάρτι.
Παραδίπλα εχει μυρωδιες από ψαροταβερνα ή φαγητο σε αποσυνθεση από τα αποφαγια που αφηνουν οι «φιλοζωοι» για τις γατες, οι οποιες φυσικα μαζευονται εκει.
Ξεκωλιαζω την Ηρα στη διορθωση, κατι που δεν θα γινοταν αν δεν υπηρχαν τα «εστιατορια».
Όλα τα παραπανω σε ακτινα 10 μετρων από την εισοδο της πολυκατοικιας μας.
Προχωραμε. Τα πεζοδρομια είναι εναμισι μετρο. Οι μισοι που συναντάμε αλλαζουν πεζοδρομιο ριχνοντας μας καταρες από μεσα τους, οι αλλοι κολλάνε στον τοιχο ή απλωνουν χέρια ή ριχνουν από μακρια κατι απαισια ρουφηχτά δυνατα φιλακια «μουτς - μουάτς!!» στην Ηρα και τραβανε την προσοχη της και με κανουν να αισθανομαι σαν γκομενα ή δεν παραμεριζουν εστω και λιγο. Κολλάω την Ηρα στο ποδι μου για να χωρεσουμε.
Σκυλαδες με δεμενα σκυλια κανουν ροντέο με τον σκυλο τους, που θελει να φυγει μακρια από την Ηρα ή να την πλησιασει, επιθετικα ή οχι.
Υστερικες κυριες με μινι σκυλακια τα αρπαζουν ή τα τραβολογανε βιαια και φευγουν τρεχοντας θυμωμενες.
Τα μπαλκόνια γεματα κοσμο αργοσχολο και αισθανομαι όλα τα μάτια καρφωμενα πανω μου.
Διασχιζουμε δρομους και σταυροδρομια οπου κανείς δεν βγαζει φλας και οι μισοι κανουν ράλι.
Σε ολη την περιοχη εχει και μια πλατεια, μικρη ή μεγαλη. Αδεσποτα θα σηκωθουν να φυγουν ή θα επιτεθουν, λυτά δεσποζομενα τα ιδια, πρεπει να τα προστατευσω όλα, το ιδιο και την Ηρα.
Ερχονται τυποι με γρηγορο βημα και χειρονομιες για να ρωτησουν για την Ηρα, κανοντας τον εαυτο τους στοχο.
Γονεις με τα παιδια τους. «Α! κοιτα ένα σκυλακι» ή «ΜΗΝ πας κοντα, θα σε δαγκωσει!».
Ολος ο τοπος είναι σαν ναρκοπεδιο από τα κοπρανα.
Για να βρουμε την ησυχια μας παμε τελικα σε δρομους αποκεντρους, που είναι και πάλι γεματοι εκπληξεις, ο δε φωτισμος σχεδον ανυπαρκτος.
Σκυλια που δεν τα εχουμε συναντησει ποτέ στον δρομο, γαυγιζουν από τα μπαλκονια.
(Καποια άλλη μερα λεω ότι δεν γινεται αυτή η δουλειά, την φορτωνω στο αυτοκινητο και παμε στο κοντινο δασος. Αποφάγια σε αποσυνθεση, σκουπιδια, προφυλακτικα, αδεσποτα σκυλια της περιοχης που το δασος τους «ανηκει»).
Κάποτε γυρναμε προς το σπιτι, και συμβαινουν τα παραπανω με αναποδη σειρα.
Προσπαθουμε να ηρεμησουμε από την βολτα που καναμε για να ηρεμησουμε.
Συνηθως συμβαινουν σε κάθε βολτα τουλαχιστον τα μισα από τα παρακατω.
Το σκηνικο θα σας είναι μαλλον πολύ γνωστο.
Μενουμε στο κεντρο της Ξάνθης. Βγαίνοντας από την πορτα (ειμαστε στο τελος του διαδρομου), μπαινει ή βγαινει η κυρια που μενει στην άλλη ακρη του διαδρομου.
Ξαναμπαινει χεσμενη στο σπιτι της φωναζοντας θυμωμενα «Αμαν πια βρε Αρη με αυτο το σκυλι!!» και κανει και θυμωμενες χειρονομιες.
Μπορει να σνυνατηθουμε λιγο πιο κατω στην εισοδο της πολυκατοικιας με αναλογη αντιδραση.
Βγαινουμε από την εισοδο κι εκει παιζουν παιδακια. Καποια θα απλωσουν αποτομα χέρια και καποια θα φυγουν τρεχοντας και τσιριζοντας «θα μας φαει!!».
Λιγο πιο δίπλα, στο μονο αδειο οικοπεδο της περιοχης, και στο πεζοδρομιο αρχιζουν τα αρωματα από τα κοπρανα και κάτουρα των σκυλων της γειτονιας.
Πετυχαινουμε και τουλαχιστον ένα σκυλο που τον αφησαν λυτό να αφοδευσει με την ησυχια του οι γειτονες στο εν λογω οικοπεδο.
Οι καδοι απορριματων είναι τιγκα και ανοιχτοι, τα μισα σκουπιδια είναι εξω, σκισμενες σακουλες. Οι γατες κανουν πάρτι.
Παραδίπλα εχει μυρωδιες από ψαροταβερνα ή φαγητο σε αποσυνθεση από τα αποφαγια που αφηνουν οι «φιλοζωοι» για τις γατες, οι οποιες φυσικα μαζευονται εκει.
Ξεκωλιαζω την Ηρα στη διορθωση, κατι που δεν θα γινοταν αν δεν υπηρχαν τα «εστιατορια».
Όλα τα παραπανω σε ακτινα 10 μετρων από την εισοδο της πολυκατοικιας μας.
Προχωραμε. Τα πεζοδρομια είναι εναμισι μετρο. Οι μισοι που συναντάμε αλλαζουν πεζοδρομιο ριχνοντας μας καταρες από μεσα τους, οι αλλοι κολλάνε στον τοιχο ή απλωνουν χέρια ή ριχνουν από μακρια κατι απαισια ρουφηχτά δυνατα φιλακια «μουτς - μουάτς!!» στην Ηρα και τραβανε την προσοχη της και με κανουν να αισθανομαι σαν γκομενα ή δεν παραμεριζουν εστω και λιγο. Κολλάω την Ηρα στο ποδι μου για να χωρεσουμε.
Σκυλαδες με δεμενα σκυλια κανουν ροντέο με τον σκυλο τους, που θελει να φυγει μακρια από την Ηρα ή να την πλησιασει, επιθετικα ή οχι.
Υστερικες κυριες με μινι σκυλακια τα αρπαζουν ή τα τραβολογανε βιαια και φευγουν τρεχοντας θυμωμενες.
Τα μπαλκόνια γεματα κοσμο αργοσχολο και αισθανομαι όλα τα μάτια καρφωμενα πανω μου.
Διασχιζουμε δρομους και σταυροδρομια οπου κανείς δεν βγαζει φλας και οι μισοι κανουν ράλι.
Σε ολη την περιοχη εχει και μια πλατεια, μικρη ή μεγαλη. Αδεσποτα θα σηκωθουν να φυγουν ή θα επιτεθουν, λυτά δεσποζομενα τα ιδια, πρεπει να τα προστατευσω όλα, το ιδιο και την Ηρα.
Ερχονται τυποι με γρηγορο βημα και χειρονομιες για να ρωτησουν για την Ηρα, κανοντας τον εαυτο τους στοχο.
Γονεις με τα παιδια τους. «Α! κοιτα ένα σκυλακι» ή «ΜΗΝ πας κοντα, θα σε δαγκωσει!».
Ολος ο τοπος είναι σαν ναρκοπεδιο από τα κοπρανα.
Για να βρουμε την ησυχια μας παμε τελικα σε δρομους αποκεντρους, που είναι και πάλι γεματοι εκπληξεις, ο δε φωτισμος σχεδον ανυπαρκτος.
Σκυλια που δεν τα εχουμε συναντησει ποτέ στον δρομο, γαυγιζουν από τα μπαλκονια.
(Καποια άλλη μερα λεω ότι δεν γινεται αυτή η δουλειά, την φορτωνω στο αυτοκινητο και παμε στο κοντινο δασος. Αποφάγια σε αποσυνθεση, σκουπιδια, προφυλακτικα, αδεσποτα σκυλια της περιοχης που το δασος τους «ανηκει»).
Κάποτε γυρναμε προς το σπιτι, και συμβαινουν τα παραπανω με αναποδη σειρα.
Προσπαθουμε να ηρεμησουμε από την βολτα που καναμε για να ηρεμησουμε.
Ξέρω ότι θα σε εξαγριώσω, αλλά...μήπως παραδίνεις σημασία σε λεπτομέρειες και παραπροσέχεις καταστάσεις; Εντάξει, η Ηρα είναι δύσκολο σκυλί, αλλά μήπως κι εσύ τσιτώνεσαι περισσότερο από το φυσιολογικό; Πράγματι όλοι τα συναντάμε όλα αυτά που λες, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Σίγουρα παίζει ρόλο ο χαρακτήρας του σκυλιού μας, αλλά μήπως πρέπει να αρχίσεις να αγνοείς κάποιες ανώδυνες καταστάσεις, που μόνο σε εκνευρίζουν και σου χαλάνε την διάθεση; Εγώ έχω την πολυτέλεια να είναι δικό μου το σπίτι, οπότε όποιος άλλος ένοικος και να βρεθεί μπροστά μας, δεν μου καίγεται καρφί. Κάνουν βηματα πίσω (με τον Σωτήρη φαντάσου τώρα ε; ) ή ξανακλείνουν την πόρτα τους μέχρι να περάσουμε. Πίστεψέ με, το τι λένε από μέσα τους ή πίσω απο την πόρτα τους, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το ίδιο και στα πεζοδρόμια, που μας παρατηρούν από τα μπαλκόνια τους τώρα το καλοκαίρι, μια τρελλή με δύο μαυρόσκυλα και ένα στην αγκαλιά (την Ντολίτσα). Θα πρέπει να γελάνε πολύ με τα χάλια μου. Και να λένε -που δεν νομίζω ότι λένε- δε πα να λένε...; Στην πλατεία μας καταλήγουμε όσο πιο αργά γίνεται, για να έχει όσο το δυνατόν λιγότερο άσχετο κόσμο και περισσότερο σκυλόκοσμο. Δεν έχει τύχει να μας την πει ποτέ κανένας. Αλλά αν έχει άδικο σε ότι πει, θα του απαντήσω όπως του πρέπει, ή δεν θα με νοιάξει καθόλου.
Εσύ νομίζω, ότι πριν ξεκινήσεις για την βόλτα σας, τα έχεις όλα αυτά στο μυαλό σου ότι θα συμβούν και προκαταβάλλεσαι. Τι να σου πω τώρα; Οτι δεν πρέπει να τα προδικάζεις στο κεφάλι σου και να είσαι πιο ήρεμος; Σιγά μην με ακούσεις
H χολη μου εχει σπασει με μεγαλο βαθμο και δεν δινω πλεον τοση σημασια. Αλλά φυσικα και εξακολουθω να ενοχλουμαι. και ειναι μερες που η βολτα μας κυριολεκτικα καταστρεφεται.
Μεγαλο προβλημα είναι ότι η Ηρα τραβαει το βλεμμα και τις αντιδρασεις. Δεν είναι το σκυλι που θα περασει απαρατηρητο.
Μεγαλο προβλημα είναι ότι η Ηρα τραβαει το βλεμμα και τις αντιδρασεις. Δεν είναι το σκυλι που θα περασει απαρατηρητο.
Είναι αναλόγως την γειτονιά....
Στην δική μου η βόλτα είναι ένα μαρτύριο.
Είναι δουλειά, όχι βόλτα, για εμένα και τον σκύλο μου. Άσκηση θάρρους, άσκηση υπομονής, άσκηση υπακοής, πόλεμος νεύρων, πάντως ΒΟΛΤΑ δεν είναι.
Οι περισσότεροι στην γειτονιά μου αφήνουν ελεύθερους τους σκύλους τους (χωρίς καμία επίβλεψη) να κάνουν ότι τους καπνίσει.
Καθημερινά μας κυνηγούν διάφοροι σκύλοι, γαυγίζοντας. Μας ακολουθούν μέχρι ένα σημείο, και μετά μας "περιλαμβάνουν" άλλοι ενοχλητικοί σκύλοι που κάνουν το ίδιο. Αν είναι με το αφεντικό τους (πάντα λυτά!), είναι χειρότερα, γιατί πέρνουν θάρρος και δαγκώνουν κι όλας.
Μόνο εγώ μαζεύω τα κόπρανα του σκύλου μου και ασθάνομαι ΓΕΛΟΙΑ κάθε φορά που το κάνω, καθώς όλη η γειτονιά είναι ΓΕΜΑΤΗ κόπρανα.
Με κοιτούν από τα παράθυρα οι άλλοι, και νομίζουν πως είμαι από άλλο πλανήτη...
Δεν θα πέσω όμως στο επίπεδο των γειτόνων μου....
Καταλαβαίνω απόλυτα τον Άρη. Και τον λυπάμαι πολύ, γιατί ξέρω πως δεν υπερβάλλει, και γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι να βελτιωθεί η κατάσταση.
Άρη, βγαίνοντας βόλτα με την Ηρα να προσφέρεις κοινωνικό έργο. Δίνεις το καλό παράδειγμα, και μπαίνει στο υποσυνείδητο πολλών ανθρώπων, κι ας μην το καταλαβαίνουν.
Κι εγώ είμαι πολύ περίφανη για εσένα.
Στην δική μου η βόλτα είναι ένα μαρτύριο.
Είναι δουλειά, όχι βόλτα, για εμένα και τον σκύλο μου. Άσκηση θάρρους, άσκηση υπομονής, άσκηση υπακοής, πόλεμος νεύρων, πάντως ΒΟΛΤΑ δεν είναι.
Οι περισσότεροι στην γειτονιά μου αφήνουν ελεύθερους τους σκύλους τους (χωρίς καμία επίβλεψη) να κάνουν ότι τους καπνίσει.
Καθημερινά μας κυνηγούν διάφοροι σκύλοι, γαυγίζοντας. Μας ακολουθούν μέχρι ένα σημείο, και μετά μας "περιλαμβάνουν" άλλοι ενοχλητικοί σκύλοι που κάνουν το ίδιο. Αν είναι με το αφεντικό τους (πάντα λυτά!), είναι χειρότερα, γιατί πέρνουν θάρρος και δαγκώνουν κι όλας.
Μόνο εγώ μαζεύω τα κόπρανα του σκύλου μου και ασθάνομαι ΓΕΛΟΙΑ κάθε φορά που το κάνω, καθώς όλη η γειτονιά είναι ΓΕΜΑΤΗ κόπρανα.
Με κοιτούν από τα παράθυρα οι άλλοι, και νομίζουν πως είμαι από άλλο πλανήτη...
Δεν θα πέσω όμως στο επίπεδο των γειτόνων μου....
Καταλαβαίνω απόλυτα τον Άρη. Και τον λυπάμαι πολύ, γιατί ξέρω πως δεν υπερβάλλει, και γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι να βελτιωθεί η κατάσταση.
Άρη, βγαίνοντας βόλτα με την Ηρα να προσφέρεις κοινωνικό έργο. Δίνεις το καλό παράδειγμα, και μπαίνει στο υποσυνείδητο πολλών ανθρώπων, κι ας μην το καταλαβαίνουν.
Κι εγώ είμαι πολύ περίφανη για εσένα.
Ναι, ειναι μια συνεχης εκπαιδευση. Δεν μας αφηνουν να ξεχασουμε οσα μαθαμε!
Είναι όμως και καποιες στιγμες που πραγματικα σε αποζημιωνουν. Είναι μεγαλες επιβραβευσεις.
Ο νεαρος που θα κοιταξει με θαυμασμο την Ηρα και θα πει «φαινεται ότι είναι εκπαιδευμενο» κι ας εχω ακομα σοβαρα προβληματα να λυσω.
Ο άλλος που θα πει «μπραβοοοο, ακουει το σκυλι σου» κι ας μην ακουει παντα.
Η κυρια που θα πει «τι καθαρο και περιποιημενο που είναι το σκυλι σας».
Το ζευγαρι που θα πλησιασει, γιατι βλεπει ένα σκυλι που δεν ειναι νευρικο, αλλοπρόσαλλο και ανεξελεγκτο, και θα ρωτησει από αποσταση και ευγενικα αν μπορει το παιδάκι τους να πλησιασει την Ηρα ή ακομα και να την χαϊδεψει. Ειδικα εκει γινομαι αλοιφη.
Βλεμματα χωρις λογια που δειχνουν ότι μας σεβονται γιατι εμεις σεβομαστε, ειμαστε αθορυβοι και δεν ενοχλουμε κανεναν.
Θα συμφωνήσω με τη Μαρέκο σ' 'ενα μεγάλο βαθμό, ενώ με τον Άρη στα σημεία εκείνα, που αναφέρεται σε λυτούς δεσποζόμενους ή αδέσποτους σκύλους, σκουπίδια, αυτοκίνητα, μανταμίτσες που ουρλιάζουν δήθεν διότι φοβούνται, κόπρανα στα πολύ στενά πεζοδρόμια που μετά βίας χωράς να περάσεις κλπ.
Αλλά θα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας ότι ζούμε σε μία κοινωνία, με άλλους ανθρώπους γύρω μας (καλούς, κακούς, χαζούς, έξυπνους, απαίδευτους, εξοικειωμένους κλπ). Δεν μπορούμε να απαιτούμε να μην στέλνουν φιλιά στο σκυλί πχ (ή "ριχνουν από μακρια κατι απαισια ρουφηχτά δυνατα φιλακια «μουτς - μουάτς!!» όπως το λες εσύ) για να μη σας χαλάσουν εσάς τη βόλτα (αλήθεια, γιατί να τη χαλάσουν; Παντού υπάρχουν distractions και θα πρέπει όλα τα σκυλάκια να μάθουν να ζουν μ'αυτές).
"Γονεις με τα παιδια τους. «Α! κοιτα ένα σκυλακι» ή «ΜΗΝ πας κοντα, θα σε δαγκωσει!»"--> Θα γίνει κι αυτό. ΔΕ γνωρίζουν όλοι από σκυλιά, δυστυχώς, αλλά θα πρέπει να το σεβαστούμε. Το να πουν "κοίτα ένα σκυλάκι" που σας ενοχλεί; Ίσα-ίσα καλό θα κάνει στο παιδί, να δει, να εξοικειωθεί λίγο μ'ενα δεσποζόμενο σκυλί, να μάθει τη διαφορά από το ταλαίπωρο αδέσποτο που σε τίποτα δε φταίει που κάποιοι το παράτησαν και χαλάει έτσι τη βόλτα της Ήρας, του Ούζου κλπ.
"Τα μπαλκόνια γεματα κοσμο αργοσχολο και αισθανομαι όλα τα μάτια καρφωμενα πανω μου". --> Αυτό γιατί να σε ενοχλεί;; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Ούτε την Ήρα ενοχλούν, φαντάζομαι.
"Σκυλια που δεν τα εχουμε συναντησει ποτέ στον δρομο, γαυγιζουν από τα μπαλκονια".--> Είναι δυνατόν να σας ενοχλεί κι αυτό; Σκυλιά είναι, θα γαβγίσουν! Δεν είναι γατιά! Οκ, αποτελεί κι αυτό αντιπερισπασμό, αλλά και τα πουλιά κελαηδάνε, και κόρνες θ'ακουστούν και παιδικά γέλια και φωνές από τον κυρ-γείτονα που θα μαλώνει με την κυρά του.
Αυτά, επίτρεψέ μου Άρη, να τα θεωρώ υπερβολές. Είμαι κι εγώ περίεργη και παράξενη, αλλά είσαι κι εσύ (εντελώς φιλικά πάντα)
"Είναι όμως και καποιες στιγμες που πραγματικα σε αποζημιωνουν. Είναι μεγαλες επιβραβευσεις.Ο νεαρος που θα κοιταξει με θαυμασμο την Ηρα και θα πει «φαινεται ότι είναι εκπαιδευμενο» κι ας εχω ακομα σοβαρα προβληματα να λυσω.Ο άλλος που θα πει «μπραβοοοο, ακουει το σκυλι σου» κι ας μην ακουει παντα. Η κυρια που θα πει «τι καθαρο και περιποιημενο που είναι το σκυλι σας»." --> Ναι, αυτά σε όλους μας αρέσουν, να θαυμάζουν το σκυλι΄μας και να μας συγχαίρουν. Κι εγώ κορδώνομαι, όπως και όλοι μας, φαντάζομαι Κι αυτοί δε μας ενοχλούν. Γιατί; Μήπως είναι εγωιστικό το θέμα; (Βάζω εμένα πρώτη)
Επαναλαμβάνω, δεν ξέρουν όλοι πώς να συμπεριφερθούν μπροστά σε ένα σκυλί και δε θα τους κατηγορήσω γι'αυτό.
Ο καθένας από εμάς όμως, μπορεί να βάλει το λιθαράκι του, να δείξει τον σωστό τρόπο, κι ας πάει στον βρόντο η προσπάθεια.
Και πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ κουμαντάρω ένα δύσκολο σκυλί, που κάνει μαθήματα εκπαίδευσης κι είχε συνηθίσει στα τεράστια πάρκα της Αμερικής κι όχι στις στριμωγμένες, βρώμικες γωνιές της Αθήνας.
Αλλά θα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας ότι ζούμε σε μία κοινωνία, με άλλους ανθρώπους γύρω μας (καλούς, κακούς, χαζούς, έξυπνους, απαίδευτους, εξοικειωμένους κλπ). Δεν μπορούμε να απαιτούμε να μην στέλνουν φιλιά στο σκυλί πχ (ή "ριχνουν από μακρια κατι απαισια ρουφηχτά δυνατα φιλακια «μουτς - μουάτς!!» όπως το λες εσύ) για να μη σας χαλάσουν εσάς τη βόλτα (αλήθεια, γιατί να τη χαλάσουν; Παντού υπάρχουν distractions και θα πρέπει όλα τα σκυλάκια να μάθουν να ζουν μ'αυτές).
"Γονεις με τα παιδια τους. «Α! κοιτα ένα σκυλακι» ή «ΜΗΝ πας κοντα, θα σε δαγκωσει!»"--> Θα γίνει κι αυτό. ΔΕ γνωρίζουν όλοι από σκυλιά, δυστυχώς, αλλά θα πρέπει να το σεβαστούμε. Το να πουν "κοίτα ένα σκυλάκι" που σας ενοχλεί; Ίσα-ίσα καλό θα κάνει στο παιδί, να δει, να εξοικειωθεί λίγο μ'ενα δεσποζόμενο σκυλί, να μάθει τη διαφορά από το ταλαίπωρο αδέσποτο που σε τίποτα δε φταίει που κάποιοι το παράτησαν και χαλάει έτσι τη βόλτα της Ήρας, του Ούζου κλπ.
"Τα μπαλκόνια γεματα κοσμο αργοσχολο και αισθανομαι όλα τα μάτια καρφωμενα πανω μου". --> Αυτό γιατί να σε ενοχλεί;; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Ούτε την Ήρα ενοχλούν, φαντάζομαι.
"Σκυλια που δεν τα εχουμε συναντησει ποτέ στον δρομο, γαυγιζουν από τα μπαλκονια".--> Είναι δυνατόν να σας ενοχλεί κι αυτό; Σκυλιά είναι, θα γαβγίσουν! Δεν είναι γατιά! Οκ, αποτελεί κι αυτό αντιπερισπασμό, αλλά και τα πουλιά κελαηδάνε, και κόρνες θ'ακουστούν και παιδικά γέλια και φωνές από τον κυρ-γείτονα που θα μαλώνει με την κυρά του.
Αυτά, επίτρεψέ μου Άρη, να τα θεωρώ υπερβολές. Είμαι κι εγώ περίεργη και παράξενη, αλλά είσαι κι εσύ (εντελώς φιλικά πάντα)
"Είναι όμως και καποιες στιγμες που πραγματικα σε αποζημιωνουν. Είναι μεγαλες επιβραβευσεις.Ο νεαρος που θα κοιταξει με θαυμασμο την Ηρα και θα πει «φαινεται ότι είναι εκπαιδευμενο» κι ας εχω ακομα σοβαρα προβληματα να λυσω.Ο άλλος που θα πει «μπραβοοοο, ακουει το σκυλι σου» κι ας μην ακουει παντα. Η κυρια που θα πει «τι καθαρο και περιποιημενο που είναι το σκυλι σας»." --> Ναι, αυτά σε όλους μας αρέσουν, να θαυμάζουν το σκυλι΄μας και να μας συγχαίρουν. Κι εγώ κορδώνομαι, όπως και όλοι μας, φαντάζομαι
Κι αυτοί δε μας ενοχλούν. Γιατί; Μήπως είναι εγωιστικό το θέμα; (Βάζω εμένα πρώτη) Επαναλαμβάνω, δεν ξέρουν όλοι πώς να συμπεριφερθούν μπροστά σε ένα σκυλί και δε θα τους κατηγορήσω γι'αυτό.
Ο καθένας από εμάς όμως, μπορεί να βάλει το λιθαράκι του, να δείξει τον σωστό τρόπο, κι ας πάει στον βρόντο η προσπάθεια.
Και πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ κουμαντάρω ένα δύσκολο σκυλί, που κάνει μαθήματα εκπαίδευσης κι είχε συνηθίσει στα τεράστια πάρκα της Αμερικής κι όχι στις στριμωγμένες, βρώμικες γωνιές της Αθήνας.
Last edited:
Darkness θα συμφωνήσω 1000% με όσα γράφεις. Και να συμπληρώσω πως αν κάποιοι αποστρέφονται να μας βλέπουν να κυκλοφορούμε με τα σκυλιά μας, να μη φτάσουμε εμείς στον αντίποδα να αποστρεφόμαστε ότι βρεθεί στο δρόμο μας.
Η αποστείρωση είναι καλή για τα χειρουργεία, αλλά ένα νορμάλ περιβάλλον αποστειρωμένο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα των μικροβίων και σε πιο ευαίσθητους οργανσμούς.
Η αποστείρωση είναι καλή για τα χειρουργεία, αλλά ένα νορμάλ περιβάλλον αποστειρωμένο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα των μικροβίων και σε πιο ευαίσθητους οργανσμούς.
Last edited:
Το να αναμασάμε τα ίδια με άλλα λόγια δεν έχει νόημα.
Όλοι το ίδιο λέμε: Πως πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε το καλό παράδειγμα κι όχι το κακό/ενοχλητικό/παράνομο.
Όλοι το ίδιο λέμε: Πως πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε το καλό παράδειγμα κι όχι το κακό/ενοχλητικό/παράνομο.
Ανεφερα τελειως επιγραμματικα καποια πραγματα που είναι ενοχλητικα ή εκφραζουν μια ολοκληρη νοοτροπια.
Παμε στα «περιεργα».
Φιλάρες και σφυριγματα. Όταν βγαινω βολτα με την Ηρα, βγαινω βολτα με την τετραποδη ΣΥΝΤΡΟΦΟ μου. Δεν κυκλοφορω με κανενα ξέκωλο.
Αυτοι που εκφραζονται ετσι είναι «παραδοξως» ο ιδιος τυπος αλητάμπουρα που θα σφυριξει και θα στειλει φιλάρες στις κοπελιτσες που κυκλοφορουν, κανοντας τες να νοιωθουν αβολα.
Κοσμος στα μπαλκονια. Που με κανει να νοιωθω γελοιος για τον ιδιο λογο που ειπε η Ζιβαγκο, που φωναζει «αστο το σκυλι να σκισει την γατα», τα μπαλκονοσκυλα βγαινουν να ουρλιαξουν και ολοι κοιτανε τον Αρη και την Ηρα που προκαλεσε αυτόν τον χαμό, λες και είναι ο γυφτος με την αρκουδα και το ντεφι.
Δεν σχολιασε όμως κανενας τα μπαλκονοσκυλα που όπως ειπα δεν συνανταμε ποτέ στη βολτα.
«Σκυλιά είναι, θα γαβγίσουν!» ειπες αγαπητη darkness.
Όχι, είναι τα γνωστα κακοποιημενα και δυστυχισμένα σκυλια.
Σκυλια που δεν εκτονωθηκαν ποτέ.
Παντελώς ανεκπαίδευτα.
Που ενοχλουνε ή ξυπνανε ολη την γειτονια που την άλλη μερα δουλευει ή παει σχολειο.
Τελος, τα ουρλιαχτα και τα γαυγισματα είναι επιθεση που δεν μπορει να ολοκληρωθει λογω εμποδιων.
Γονεις με παιδια. Για αυτό χρειάζομαι πολύ χωρο, γιατι ως πατερας ξερω πολυ κοσμο με παιδια. Η μεγαλη πλειοψηφια είναι εκκολαπτομενοι γενίτσαροι και όχι μελλοντικοι κυνοφιλοι.
Αν θελετε το κανω νέο θεμα και να αναλυσουμε δεοντως την νοοτροπια της αθανατης ελληνιδας μανας.
Παμε στα «περιεργα».
Φιλάρες και σφυριγματα. Όταν βγαινω βολτα με την Ηρα, βγαινω βολτα με την τετραποδη ΣΥΝΤΡΟΦΟ μου. Δεν κυκλοφορω με κανενα ξέκωλο.
Αυτοι που εκφραζονται ετσι είναι «παραδοξως» ο ιδιος τυπος αλητάμπουρα που θα σφυριξει και θα στειλει φιλάρες στις κοπελιτσες που κυκλοφορουν, κανοντας τες να νοιωθουν αβολα.
Κοσμος στα μπαλκονια. Που με κανει να νοιωθω γελοιος για τον ιδιο λογο που ειπε η Ζιβαγκο, που φωναζει «αστο το σκυλι να σκισει την γατα», τα μπαλκονοσκυλα βγαινουν να ουρλιαξουν και ολοι κοιτανε τον Αρη και την Ηρα που προκαλεσε αυτόν τον χαμό, λες και είναι ο γυφτος με την αρκουδα και το ντεφι.
Δεν σχολιασε όμως κανενας τα μπαλκονοσκυλα που όπως ειπα δεν συνανταμε ποτέ στη βολτα.
«Σκυλιά είναι, θα γαβγίσουν!» ειπες αγαπητη darkness.
Όχι, είναι τα γνωστα κακοποιημενα και δυστυχισμένα σκυλια.
Σκυλια που δεν εκτονωθηκαν ποτέ.
Παντελώς ανεκπαίδευτα.
Που ενοχλουνε ή ξυπνανε ολη την γειτονια που την άλλη μερα δουλευει ή παει σχολειο.
Τελος, τα ουρλιαχτα και τα γαυγισματα είναι επιθεση που δεν μπορει να ολοκληρωθει λογω εμποδιων.
Γονεις με παιδια. Για αυτό χρειάζομαι πολύ χωρο, γιατι ως πατερας ξερω πολυ κοσμο με παιδια. Η μεγαλη πλειοψηφια είναι εκκολαπτομενοι γενίτσαροι και όχι μελλοντικοι κυνοφιλοι.
Αν θελετε το κανω νέο θεμα και να αναλυσουμε δεοντως την νοοτροπια της αθανατης ελληνιδας μανας.
Είναι ένα στενάκι φίλε harryf3 εδώ κοντά στο σπίτι μου που ντρέπομαι να περάσω με το σκύλο. Μόλις πάρουν χαμπάρι ότι περνάει σκύλος, αρχίζουν και γαυγίζουν έξη σκυλιά σε τρια σπίιτα.
Το τι φωνές ακούγονται!
"Σκάσε!!!"
"Βουλωσε το λέμε!"
"Όταν έρθω εκει θα δεις τι θα πάθεις"
Κάποιες φορές ακούω και περίεργους ήχους και ξαφνικά σωπαίνει ο σκύλος...
Επειδί περνω απο εκει και μεσημέρη έχει τύχει να με βλέπει ο παππούς που έχει ένα απο τα σκυλιά με ένα βλέμα τύπου "απο εδώ βρήκες να περάσεις τώρα?"
Το τι φωνές ακούγονται!
"Σκάσε!!!"
"Βουλωσε το λέμε!"
"Όταν έρθω εκει θα δεις τι θα πάθεις"
Κάποιες φορές ακούω και περίεργους ήχους και ξαφνικά σωπαίνει ο σκύλος...
Επειδί περνω απο εκει και μεσημέρη έχει τύχει να με βλέπει ο παππούς που έχει ένα απο τα σκυλιά με ένα βλέμα τύπου "απο εδώ βρήκες να περάσεις τώρα?"
