Συμπεριφορά σκύλου μετά από καυγά/δάγκωμα
- Thread starter Amaliaz
- Ημερομηνία δημιουργίας
Το θέμα είναι "Συμπεριφορά σκύλου μετά από καυγά/δάγκωμα" και καλό είναι να μένουμε σε αυτό, όσο το δυνατόν περισσότερο.
Μπορεί και το θέμα "Συμπεριφορά ιδιοκτήτη σκύλου μετά από καυγά/δάγκωμα" να είναι εξίσου σημαντικό, αλλά είναι άλλο.
Επίσης, καλό είναι να μην επικεντρώνουμε σε ένα περιστατικό και σε ένα σκύλο, αλλά να προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία μας και τα παραδείγματα μας για συμβουλές, ερωτήσεις, κατευθύνσεις και ότι άλλο στο γενικότερο θέμα.
Είναι κρίμα να μπαίνει ένας ενδιαφέρον τίτλος και να μην υπάρχει ούτε μία απάντηση ή δημοσίευση επ'συτού σε 5 σελίδες νήμα!
Δεν είναι ούτε χρήσιμο, αλλά ούτε ευγενικό προς αυτούς που θέλουν να πάρουν μια πληροφορία για ένα θέμα που τους απασχολεί και αναγκάζονται να διαβάζουν 5 σελίδες με ευχάριστους μεν, αλλά μη χρήσιμους και άσχετους με το θέμα δε, διαλόγους φίλων.
Παρακαλούμε για την συνεργασία σας και συγνώμη για την ταλαιπωρία.
Μπορεί και το θέμα "Συμπεριφορά ιδιοκτήτη σκύλου μετά από καυγά/δάγκωμα" να είναι εξίσου σημαντικό, αλλά είναι άλλο.
Επίσης, καλό είναι να μην επικεντρώνουμε σε ένα περιστατικό και σε ένα σκύλο, αλλά να προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία μας και τα παραδείγματα μας για συμβουλές, ερωτήσεις, κατευθύνσεις και ότι άλλο στο γενικότερο θέμα.
Είναι κρίμα να μπαίνει ένας ενδιαφέρον τίτλος και να μην υπάρχει ούτε μία απάντηση ή δημοσίευση επ'συτού σε 5 σελίδες νήμα!
Δεν είναι ούτε χρήσιμο, αλλά ούτε ευγενικό προς αυτούς που θέλουν να πάρουν μια πληροφορία για ένα θέμα που τους απασχολεί και αναγκάζονται να διαβάζουν 5 σελίδες με ευχάριστους μεν, αλλά μη χρήσιμους και άσχετους με το θέμα δε, διαλόγους φίλων.
Παρακαλούμε για την συνεργασία σας και συγνώμη για την ταλαιπωρία.
Έχω ξαναναφέρει το περιστατικό με τη λώρα κ ένα θηλυκό Μαλινουά στη Γερμανία. Το σκυλί αυτό έκανε search&rescue. Ο ιδιοκτήτης της είχε κ ένα αρσενικό που έκανε SH.
Επισκέφθηκα με τη Λώρα τον κύριο αυτόν για να δω από κοντά αυτά τα σκυλιά να δουλεύουν, αλλά κ να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου. Εντυπωσιάστηκα με το αρσενικό Μαλινουά, απερίγραπτη πειθαρχία κ αφοσίωση στο αφεντικό του. Το θηλυκό, αν κ αγνόησε στην αρχή τη λώρα, δεν την πολυεμπιστεύτηκα. Δεν φαινόταν αρκετά κοινωνικοποιημένη (μετά το παραδέχτηκε κ ο ιδιοκτήτης της, αλλά είχε γίνει το 'κακό'). Αφού συζητήσαμε κ του έδειξα κ εγώ κάποια κόλπα της λώρας πήγαμε βόλτα -με λουριά- στο δάσος.
Φτάσαμε στο ποτάμι κ είπαμε να αφήσουμε τα σκυλιά για μπάνιο. Ο αρσενικός επαιζε μια χαρά με τη λώρα. Τη θηλυκιά δεν την άφησε ελεύθερη (φυσικά κ ήξερε το πώς θα συμπεριφερθεί το σκυλί του). Πέταξα ένα ξύλο μέσα, έτρεξε η λώρα να το πιάσει, έφυγε η θηλυκιά απο τα χέρια του Γερμανού κ τη γράπωσε για τα καλά. Γάβγιζε ο αρσενικός δίπλα της, αυτή τίποτα, δεν την άφηνε.
Είχε πιάσει το αριστερό αφτί της, μαζί με σβέρκο. Η λώρα ούρλιαζε. Πήγα πίσω από το μαλινουά για να τραβήξω τα πόδια του αν την άφηνε έστω κ για λίγο κ ο ιδιοκτήτης μπροστά της φωνάζοντας 'άστο', αλλά μπα... χαμπάρι το σκυλί. Για καλή μας τύχη την άφησε ελάχιστα -μάλλον για να την ξαναπιάσει καλύτερα- κ βρήκαμε την ευκαιρία κ ελευθερώσαμε τη λώρυ.
Το αφτί της δεν το σήκωνε για 5 ώρες μετά από το συγκεκριμένο περιστατικό, πήγαμε στον κτηνίατρο κ ευτυχώς δεν είχε κάποιο άλλο τραύμα.
Αφού πέρασε το σοκ της επίθεσης κ ήταν όλα οκ στην υγεία της κλπ το αμέσως επόμενο πράγμα που με ανησύχησε ήταν η συμπεριφορά που θα είχε από εκεί κ πέρα απέναντι στα άλλα σκυλιά. Θα αντιδρούσε με φόβο, με επιφύλαξη, θα γινόταν επιθετική, δεν θα ήθελε να συμμετάσχει σε σκυλοπαρέες; Όλα αυτά.
Το καλό ήταν ότι έγινε πέρυσι το περιστατικό αυτό κ τώρα η λώρα είναι 3 χρόνων κ 3 μηνών, δεν ήταν δηλ. σε κουταβίσια ηλικία κ αυτό βοήθησε αρκετά πιστεύω. Στην αρχή κάναμε παρέα με τα σκυλιά των γειτόνων που τα ήξερε κ έπαιζαν από πριν, συνεχίσαμε το agility στον κήπο, την εκμάθηση tricks κ παρακολουθούσαμε ομαδικά μαθήματα με άλλα σκυλιά.
Δεν έδειξε στιγμή να την έχει επηρεάσει όλο αυτό. Δεν την είδα καθόλου επιφυλακτική, ούτε τρομαγμένη με άλλα σκυλιά που έτρεχαν προς το μέρος της να παίξουν κλπ. Συνέχισε να είναι το ίδιο κατσικόσκυλο που ήταν κ πριν.
Νομίζω ότι το έχει αφήσει πίσω της αυτό το περιστατικό τώρα πια, αν κ δεν έχουμε συναντήσει άλλο μαλινουά από τότε κ δεν μας έχει συμβεί ποτέ κάτι άλλο αρνητικό παρόμοιας φύσης.
Αν ήταν κουτάβι, δηλ. σε πιο ευαίσθητη ηλικία, δεν νομίζω ότι θα ''ξεμπέρδευα'' τόσο εύκολα...ι
Επισκέφθηκα με τη Λώρα τον κύριο αυτόν για να δω από κοντά αυτά τα σκυλιά να δουλεύουν, αλλά κ να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου. Εντυπωσιάστηκα με το αρσενικό Μαλινουά, απερίγραπτη πειθαρχία κ αφοσίωση στο αφεντικό του. Το θηλυκό, αν κ αγνόησε στην αρχή τη λώρα, δεν την πολυεμπιστεύτηκα. Δεν φαινόταν αρκετά κοινωνικοποιημένη (μετά το παραδέχτηκε κ ο ιδιοκτήτης της, αλλά είχε γίνει το 'κακό'). Αφού συζητήσαμε κ του έδειξα κ εγώ κάποια κόλπα της λώρας πήγαμε βόλτα -με λουριά- στο δάσος.
Φτάσαμε στο ποτάμι κ είπαμε να αφήσουμε τα σκυλιά για μπάνιο. Ο αρσενικός επαιζε μια χαρά με τη λώρα. Τη θηλυκιά δεν την άφησε ελεύθερη (φυσικά κ ήξερε το πώς θα συμπεριφερθεί το σκυλί του). Πέταξα ένα ξύλο μέσα, έτρεξε η λώρα να το πιάσει, έφυγε η θηλυκιά απο τα χέρια του Γερμανού κ τη γράπωσε για τα καλά. Γάβγιζε ο αρσενικός δίπλα της, αυτή τίποτα, δεν την άφηνε.
Είχε πιάσει το αριστερό αφτί της, μαζί με σβέρκο. Η λώρα ούρλιαζε. Πήγα πίσω από το μαλινουά για να τραβήξω τα πόδια του αν την άφηνε έστω κ για λίγο κ ο ιδιοκτήτης μπροστά της φωνάζοντας 'άστο', αλλά μπα... χαμπάρι το σκυλί. Για καλή μας τύχη την άφησε ελάχιστα -μάλλον για να την ξαναπιάσει καλύτερα- κ βρήκαμε την ευκαιρία κ ελευθερώσαμε τη λώρυ.
Το αφτί της δεν το σήκωνε για 5 ώρες μετά από το συγκεκριμένο περιστατικό, πήγαμε στον κτηνίατρο κ ευτυχώς δεν είχε κάποιο άλλο τραύμα.
Αφού πέρασε το σοκ της επίθεσης κ ήταν όλα οκ στην υγεία της κλπ το αμέσως επόμενο πράγμα που με ανησύχησε ήταν η συμπεριφορά που θα είχε από εκεί κ πέρα απέναντι στα άλλα σκυλιά. Θα αντιδρούσε με φόβο, με επιφύλαξη, θα γινόταν επιθετική, δεν θα ήθελε να συμμετάσχει σε σκυλοπαρέες; Όλα αυτά.
Το καλό ήταν ότι έγινε πέρυσι το περιστατικό αυτό κ τώρα η λώρα είναι 3 χρόνων κ 3 μηνών, δεν ήταν δηλ. σε κουταβίσια ηλικία κ αυτό βοήθησε αρκετά πιστεύω. Στην αρχή κάναμε παρέα με τα σκυλιά των γειτόνων που τα ήξερε κ έπαιζαν από πριν, συνεχίσαμε το agility στον κήπο, την εκμάθηση tricks κ παρακολουθούσαμε ομαδικά μαθήματα με άλλα σκυλιά.
Δεν έδειξε στιγμή να την έχει επηρεάσει όλο αυτό. Δεν την είδα καθόλου επιφυλακτική, ούτε τρομαγμένη με άλλα σκυλιά που έτρεχαν προς το μέρος της να παίξουν κλπ. Συνέχισε να είναι το ίδιο κατσικόσκυλο που ήταν κ πριν.
Νομίζω ότι το έχει αφήσει πίσω της αυτό το περιστατικό τώρα πια, αν κ δεν έχουμε συναντήσει άλλο μαλινουά από τότε κ δεν μας έχει συμβεί ποτέ κάτι άλλο αρνητικό παρόμοιας φύσης.
Αν ήταν κουτάβι, δηλ. σε πιο ευαίσθητη ηλικία, δεν νομίζω ότι θα ''ξεμπέρδευα'' τόσο εύκολα...ι
η δική μας κακή εμπειρία συνέβη στην ευαίσθητη ηλικία των 15 μηνών....
Στην βραδυνή βόλτα και ενώ περνούσαμε έξω απο το σπίτι ενός γείτονα ''πέσαμε μούρη με μούρη'' πάνω στα 3 σκυλιά του- έναν γερμανό 10 ετών,ένα άλλο γ/π θηλυκό 2 ετών και ένα κόλευ που επιστρέφανε απο την βόλτα τους. Και τα τρία σκυλιά ήταν λυτά (ο δικός μου στο λουρί) και ο έφηβος γιός του ιδιοκτήτη των σκυλιών καμιά 20 μέτρα πίσω.
Ο γερμαναράς όρμηξε στον Ακίρα, του έκανε αρκετά μικρά δαγκώματα στο πίσω δεξί πόδι και στο τέλος ένα βαθύ δάγκωμα με κράτημα. Όσο ο Ακίρα κλαψούριζε, τρείς άνθρωποι που ήταν παρόντες προσπάθησαν με κλοτσιές και βάζοντας τα χέρια τους να ανοίξουν το στόμα του γερμανού αλλά αυτός δεν χαμπάριαζε τίποτα...Τελικά τον άφησε όταν ο Ακίρα του έβγαλε δόντια και του γρύλισε...
Απολογισμός: ένα βαθύ θλαστικό τραύμα στο ισχίο του πίσω δεξιού ποδιού ,με το σκυλί να πατάει λίγο το πόδι του μετά απο σχεδόν 15 μέρες και αυτό γιατί όλο αυτό το διάστημα ήταν πρησμένο. Η όλη ανάρρωση απο το τραύμα κράτησε περίπου 1 μήνα.
Αυτό που μας ανησύχησε βέβαια περισσότερο ήταν η μετέπειτα συμπεριφορά του...
Ευτυχώς τον επηρέασε μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο σκυλί και την συγκεκριμένη διαδρομή στην βόλτα- και αυτό γιατί ήταν πάντα στην τσίτα όταν περνούσαμε απο το σημείο που έγινε το περιστατικό.
Εγώ απο την άλλη προσπαθούσα να του αποσπώ την προσοχή του χρησιμοποιώντας εντολές της Β/Υ και προσανατολίζοντας το ενδιαφέρον του σε άλλα πράγματα. Η κοινωνικοποίηση με άλλα σκυλιά συνεχίστηκε κανονικά και ποτέ αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα με άλλα αρσενικά -κυριαρχικά σκυλιά που να το συσχετίσουμε με το περιστατικό.
Η όλη ιστορία έπαψε να τον απασχολεί περίπου μετά απο έναν χρόνο αλλά και η μικρή ευαισθησία που είχε όταν τον χάιδευε ή ακουμπούσε κάποιος στο πρώην δαγκωμένο σημείο, με το πολύ ''χούφτωμα και ζούμπηγμα'' είναι επίσης παρελθόν.
Στην βραδυνή βόλτα και ενώ περνούσαμε έξω απο το σπίτι ενός γείτονα ''πέσαμε μούρη με μούρη'' πάνω στα 3 σκυλιά του- έναν γερμανό 10 ετών,ένα άλλο γ/π θηλυκό 2 ετών και ένα κόλευ που επιστρέφανε απο την βόλτα τους. Και τα τρία σκυλιά ήταν λυτά (ο δικός μου στο λουρί) και ο έφηβος γιός του ιδιοκτήτη των σκυλιών καμιά 20 μέτρα πίσω.
Ο γερμαναράς όρμηξε στον Ακίρα, του έκανε αρκετά μικρά δαγκώματα στο πίσω δεξί πόδι και στο τέλος ένα βαθύ δάγκωμα με κράτημα. Όσο ο Ακίρα κλαψούριζε, τρείς άνθρωποι που ήταν παρόντες προσπάθησαν με κλοτσιές και βάζοντας τα χέρια τους να ανοίξουν το στόμα του γερμανού αλλά αυτός δεν χαμπάριαζε τίποτα...Τελικά τον άφησε όταν ο Ακίρα του έβγαλε δόντια και του γρύλισε...
Απολογισμός: ένα βαθύ θλαστικό τραύμα στο ισχίο του πίσω δεξιού ποδιού ,με το σκυλί να πατάει λίγο το πόδι του μετά απο σχεδόν 15 μέρες και αυτό γιατί όλο αυτό το διάστημα ήταν πρησμένο. Η όλη ανάρρωση απο το τραύμα κράτησε περίπου 1 μήνα.
Αυτό που μας ανησύχησε βέβαια περισσότερο ήταν η μετέπειτα συμπεριφορά του...
Ευτυχώς τον επηρέασε μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο σκυλί και την συγκεκριμένη διαδρομή στην βόλτα- και αυτό γιατί ήταν πάντα στην τσίτα όταν περνούσαμε απο το σημείο που έγινε το περιστατικό.
Εγώ απο την άλλη προσπαθούσα να του αποσπώ την προσοχή του χρησιμοποιώντας εντολές της Β/Υ και προσανατολίζοντας το ενδιαφέρον του σε άλλα πράγματα. Η κοινωνικοποίηση με άλλα σκυλιά συνεχίστηκε κανονικά και ποτέ αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα με άλλα αρσενικά -κυριαρχικά σκυλιά που να το συσχετίσουμε με το περιστατικό.
Η όλη ιστορία έπαψε να τον απασχολεί περίπου μετά απο έναν χρόνο αλλά και η μικρή ευαισθησία που είχε όταν τον χάιδευε ή ακουμπούσε κάποιος στο πρώην δαγκωμένο σημείο, με το πολύ ''χούφτωμα και ζούμπηγμα'' είναι επίσης παρελθόν.
Παιρνει χρονο τελικα.Νομιζα οτι μονο ο δικος μου χρειαστηκε τοσο.Ειναι ακομα καχυποπτος ομως.
Εχει τεραστια σημασια η συμπεριφορα και η ενασχοληση του ιδιοκτητη.
Πιστευω οτι παντα στο πισω μερος του μυαλου τους υπαρχει η θυμιση και αν βρουν κανενα τσαμπουκα σκυλο,δε θα του χαρισουν...
Δεν πιστεύω πάντως ότι ξεχνάνε εύκολα Εμένα μου είχε κάνει εντύπωση πέρσι η ιστορία μετον Πάρη και τον Τσούφι
Ο Πάρης του ψιλο όρμησε στο Συγγρού τον Σεπτέμβριο (μιλαμε για ένα γρύλλισμα και λίγο ξεπουπούλιασμα στον αέρα)και ο δικός μου το θυμήθηκε 4 μήνες μετά όταν τον ξανά είδε στα Βασιλικά και λες και του το φύλαγε
Πως λειτουργεί το μυαλό τους καμιά φορά΄είναι φοβερό πάντως
Ο Πάρης του ψιλο όρμησε στο Συγγρού τον Σεπτέμβριο (μιλαμε για ένα γρύλλισμα και λίγο ξεπουπούλιασμα στον αέρα)και ο δικός μου το θυμήθηκε 4 μήνες μετά όταν τον ξανά είδε στα Βασιλικά και λες και του το φύλαγε
Πως λειτουργεί το μυαλό τους καμιά φορά΄είναι φοβερό πάντως
