Λεκτικές εντολές, πως...
- Thread starter Vasbar
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πρέπει να τις λέω χαμηλόφωνα/ενθαρρυντικά/αποφασιστικά...
Αλλά σίγουρα "γλυκά" γιατί αλλιώς πεισμώνει το κατσίκι μου...
Αλλά σίγουρα "γλυκά" γιατί αλλιώς πεισμώνει το κατσίκι μου...
Σωστά... 
Το έχεις παρατηρησει αυτό σε εντολές που έχουν μάθει μόνο?
Το έχεις παρατηρήσει αυτό κατα την διάρκεια εκμάθησης?
Μήπως είναι καλύτερα να μάθει τις εντολές με χαμηλό τόνο φωνης και όχι αυστηρο?
Ας δουμε γενικές αναφορές-απόψεις ...
ΥΓ
Εχει ζουμί αυτο το ζήτημα...
Το έχεις παρατηρησει αυτό σε εντολές που έχουν μάθει μόνο?
Το έχεις παρατηρήσει αυτό κατα την διάρκεια εκμάθησης?
Μήπως είναι καλύτερα να μάθει τις εντολές με χαμηλό τόνο φωνης και όχι αυστηρο?
Ας δουμε γενικές αναφορές-απόψεις ...
ΥΓ
Εχει ζουμί αυτο το ζήτημα...
Εμείς μόνο ψιθυριστά "τα λέμε". Σπάνια φωναχτά. Και έχω ξαναπεί ότι συνήθως επικοινωνούμε με δάχτυλα και μάτια. Δεν αστειεύομαι και δεν υπερβάλλω. Αυτά βέβαια 100% στο σπίτι μας και 80% έξω, που λόγω των άπειρων αντιπερισπασμών, μπορεί να επαναλάβω μια εντολή 2 φορές ή να μιλήσω λίγο πιο δυνατά. Ποτέ όμως δεν έχει χρειαστεί να γκαρίξω
Ισχυει.
Ακοή: Η ακοή στον σκύλο είναι η δεύτερη από τις πιο ανεπτυγμένες αισθήσεις, επιτρέποντας στο ζώο να αντιλαμβάνεται ήχους που παράγονται σε αποστάσεις τέσσερις φορές μεγαλύτερες από ότι μπορεί να συλλάβει η ανθρώπινη ακοή.
Οποτε δεν υπαρχει λογος να μιλαμε δυνατα στο σκυλο.
Υποθετω οτι Ισως μιλωντας σε 1 σκυλο για καιρο σχετικα υψηλοφωνα να συνηθιζει και οταν καποια στιγμη του φωναξουμε ακομα πιο δυνατα για να τον μαλωσουμε π.χ. να μην ξεχωριζει καλα την διαφορα στην ενταση απο τις παραπανω 2 περιπτωσεις και να μας γραφει στα παλια του τα παπουτσια...
Και σε μας υπερισχύει η χαμηλής έντασης φωνή, απλά πρέπει να είναι αποφασιστική. Ειδικά στην περίπτωσή μας που έχουμε "θεματάκια" φόβου και δεν πρέπει να "σπάσει" το σκυλί, αλλά ν' ανεβεί.
Επίσης, σε δύο εντολές, που τις είχε μάθει με άλλο τρόπο, το "κάτσε" (με τη βοήθεια άλλου εκπαιδευτή) και το "κάτω" (με δική μου μελέτη και εφαρμογή - με πολύ γλυκό τρόπο), ανταποκρίνεται άμεσα και με χειρονομία - κίνησή μου. Αυτός είναι και ένας λόγος που (ακόμα...) μελετάω τα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα.
Γενικά, στη διάρκεια του μαθήματος ή της "formal" βόλτας, έχει αρχίσει να αρκεί η γλώσσα του σώματός μου, για να εκτελέσει τις εντολές (εκτός από το "κάτω" στην περίπτωση της Μόκας). Εχω αναφέρει και πάλι το Γερμανικό Ποιμενικό του εκπαιδευτή μας, που υπακούει (εμένα) που δίνω εντολές στα ελληνικά, ενώ το σκυλί τις έχει μάθει στα γερμανικά.
Επίσης, σε δύο εντολές, που τις είχε μάθει με άλλο τρόπο, το "κάτσε" (με τη βοήθεια άλλου εκπαιδευτή) και το "κάτω" (με δική μου μελέτη και εφαρμογή - με πολύ γλυκό τρόπο), ανταποκρίνεται άμεσα και με χειρονομία - κίνησή μου. Αυτός είναι και ένας λόγος που (ακόμα...) μελετάω τα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα.
Γενικά, στη διάρκεια του μαθήματος ή της "formal" βόλτας, έχει αρχίσει να αρκεί η γλώσσα του σώματός μου, για να εκτελέσει τις εντολές (εκτός από το "κάτω" στην περίπτωση της Μόκας). Εχω αναφέρει και πάλι το Γερμανικό Ποιμενικό του εκπαιδευτή μας, που υπακούει (εμένα) που δίνω εντολές στα ελληνικά, ενώ το σκυλί τις έχει μάθει στα γερμανικά.
Γενικά θα πω ότι ο σκύλος "εκτελεί" καλύτερα οταν οι εντολές είναι χαμηλόφωνα και με ήπιο τόνο φωνής. Τουλάχιστον έτσι εχω καταλαβει απο τα σκυλιά μου και απο σκυλιά φίλων...
Και αυτη την αφορμή την πείρα απο εναν βιβλίο (νομίζω το σήματα ηρεμίας, δεν θυμάμαι με σιγουρια..)
Μήπως η εκμαθηση με χαμηλή φωνή είναι καλύερα απο ότι με ένταση φωνής?
Οι φίλοι μας οι επαγγελματιες και οι πιο έμπειροι τι γνώμη έχουν?
Και αυτη την αφορμή την πείρα απο εναν βιβλίο (νομίζω το σήματα ηρεμίας, δεν θυμάμαι με σιγουρια..)
Μήπως η εκμαθηση με χαμηλή φωνή είναι καλύερα απο ότι με ένταση φωνής?
Οι φίλοι μας οι επαγγελματιες και οι πιο έμπειροι τι γνώμη έχουν?
Συμφωνώ και, μάλιστα, η δυνατή φωνή ίσως και να τον ενοχλεί, μιάς ακούει τόσο καλά.
Παρόλα αυτά, μην ξεχνάμε ότι στο σκύλο ισχύει η αλληλουχία: μύτη -> μάτια -> αυτιά.
Δηλαδή, πρώτα αξιολογεί με την όσφρηση, κατόπιν με την όραση και τέλος με την ακοή. Ο σκύλος μπορεί να μη βλέπει τόσο καλά (με τόση ευκρίνεια και τρισδιάστατα), όσο εμείς, αλλά είναι άσσος στο να ξεχωρίζει την κίνηση (γλώσσα του σώματος). Ετσι, καταλαβαίνει τι θέλουμε και μόνο με την κίνησή μας. Τέλος, θα ακούσει κιόλας τι θέλουμε, αλλά έχει ήδη καταλάβει. Αλλος ένας λόγος που συνηγορεί στις χαμηλόφωνες - αποφασιστικές εντολές.
