Ο γείτονας μου είχε ενα rottie. Μια μέρα δάγκωσε "καταλάθος" την γυναίκα του που ήθελε να του δώσει μια λιχουδιά, άλλη φορά δάγκωσε "καταλάθος" την μητέρα του, και η τελευταία φορά ήταν ξανά δάγκωμα της μητέρας του (επίσης είχε επιτεθεί σε σκύλο, ουρά, αυτιά, πόδια όλα γίνανε χάλια).
Όταν κάποιος δεν έχει την θέληση ή αντοχές να συγκρατήσει το σκυλο του, όταν κάποιος δεν το πάει σε εκπαιδευτή να το εκπαιδεύσει γνώμη μου είναι να το δωσει σε κάποιον που μπορεί να το ελέγξει.
Ο σκύλος θανατώθηκε και ήταν μόλις 18μηνών
Για να είμαι ειλικρινεις δεν νομίζω να ήταν τόσο βίαιο το δάγκωμα στο θείο σου, αν και δεν πρέπει να είναι λόγος αυτός να μη δώσεις σημασία (το γρίλισμα μη το ξεχνάμε). Αυτά περι "δεν κατάλαβε ότι ήμουν εγώ" δεν τα πιστεύω, ο σκύλος πρώτα μυρίζει μετά μας ακούει και βλέπει. Μπορεί με όλο το χάος γύρω του να ενθουσιάστηκε-φοβηθηκε και ήθελε κάποιο τρόπο να εκτονωθεί... αλλά και πάλι δεν δικαιολογήτε δάγκωμα σε άνθρωπο που υποτίθεται εμπιστεύεται