εμένα μου πέσανε τα σάλια και μόνο που το σκέφτηκα μέσα στο ταψάκι του...το άμοιρο το σκυλάκι πως να συγκρατηθεί??...Μία φορά είχαμε ξεχάσει ένα ταψί γαλακτομπούρεκο (από το κοσμικό για όσους γνωρίζουν τι εστί γαλακτομπούρεκο) στον πάγκο της κουζίνας και φύγαμε...Έπειτα όταν γυρίσαμε είχε αφήσει ένα πολύ μικρό κομμάτι γιατί είχε φάει το υπόλοιπο.....
(το κοσμικό παίζει να φτιάχνει το καλύτερο γαλακτομπούρεκο σε όλη την Ελλάδα...)
όταν είμαι στην κουζίνα κ φτιάχνω με κάτι με λαχανικά απλά παρακολουθεί, αν όμως παίζει κάτι σε κρεατικό τότε κυριολεκτικά κολλάει επάνω μου κ μυξοκλαίει να του δώσω...όποτε δε του βάζω στο μπολάκι του μαγειρεμένο μαζί με την ξηρά του χορεύει τον χορό των αγρίων κ κοπανάει απο την χαρά του ατσούμπαλα παντού...
μου έχει μείνει πάντως, κάποια στιγμή που τρώγαμε στο σαλόνι στο χαμηλό τραπεζάκι και είχαμε κ ένα πιάτο με καυτερές πιπεριές, όταν τελειώσαμε το φαγητό μας σηκωθήκαμε με τα πιάτα μας να τα πάμε κουζίνα, ο έκτορας σε μια κίνηση αστραπή έχωσε την μουσούδα στις πιπεριές με το λάδι τους κ αυτό ήταν το σκυλί έμεινε κόκκαλο...δεν ξέραμε αν έπρεπε να γελάσουμε ή να πανικοβληθούμε....
ήταν η τελευταία φορά που έκανε κάτι τέτοιο..τώρα απλά σε κοιτάζει με βλέμμα Βασιλάκη Καΐλα κ περιμένει.....