Καταρχάς τα Τέκελ γαυγίζουν αρκετά από τη φύση τους. Αυτό σημαίνει πως πρέπει άμεσα να του μάθεις μία εντολή για να σταματάει (όπως το "φτάνει"). Πολλοί εκπαιδευτές υποστηρίζουν πως βοηθάει το να του μάθεις και να γαυγίζει μ' εντολή και συμφωνώ απόλυτα.
Με τους ξένους θα βοηθούσε ΠΟΛΥ να κάνεις ασκήσεις υπακοής όταν τους περνάτε στις βόλτες, ακόμη και μέσα στο σπίτι. Έτσι θα έχει κάτι άλλο να κάνει (και θα ξέρει τι θέλεις να κάνει αντί για να γαυγίζει). Η ασκήσεις (τύπου "κάτσε", "κάτω", "μείνε") θα του δώσουν θάρρος κι αυτοπεπίθηση, καθώς θα βλέπει πως δεν είναι και τόσο απειλή οι ξένοι τελικά (πως δεν είναι απαραίτητο να τους διώχνει, κάθε άλλο).
Στις ασκήσεις αυτές θα είναι ακόμη μεγαλύτερο ατού, το να του δώσουν μία λιχουδιά οι ξένοι. Θα προσέξεις πολύ να μην έρθουν κοντά απότομα και τον τρομάξουν, κι ούτε να τον κοιτούν κατάματα ή να στέκονται ώρα ακριβώς από πάνω του (αργότερα θα συνηθήσει και δεν θα τον πειράζουν αυτά, αλλά όχι στην αρχή). Ίσως χρειαστεί απλά να αφήσουν την λιχουδιά μπροστά του καθώς περνούν (χωρίς καν να του μιλήσουν ή να σταματήσουν να περπατούν).
Γενικώς στις βόλτες θα πρέπει να κάνεις ότι μπορείς να του αποσπάς την προσοχή από τους περαστικούς. Εκτός από ασκήσεις υπακοής, μπορείς να παίζεις μαζί του (πχ. ξαφινικά να βγαίνει ένα μπαλάκι του τέννις από την τσέπη σου), ή να αρχίσεις να του μιλάς ΠΟΛΥ χαρούμενα για κάτι "ΕΛΑ! Πάμε βόλτα, ΝΑΙ ! ΠΑΜΕ, Πάμε! Μπράβο κοντούλη!" χελώντας, και κάνοντας λίγο τον καραγκιόζη... το ιδανικό είναι να κάνεις εναλλάξ και τα δύο (παιχνίδια, ασκήσεις, παιχνίδια, ασκήσεις).
Αν γαυγίσει (δεν τον πρόλαβες με παιχνίδι, ή άσκηση), το λές ένα πολύ αυστηρό "ΜΗ!" και τον τραβάς πίσω. Αμέσως στρίβεις 90 μοίρες και αρχίζεις τα παιχνίδια και τα καραγκοζιλίκια και ασκήσεις υπακοής. Θέλεις να του δείξεις πως κάνετε κάτι ΆΛΛΟ τώρα, πως τον θέλεις για κάτι πιο συμαντικό, πιο ωραίο από το γαύγισμα. Το να του πεις απλά να σκάσει και να ηρεμίσει είναι πολύ πιο δύσκολο γι' αυτόν.
Τον σκύλο σου μόνο ΕΣΥ τον ξέρεις καλά. Σκέψου τι θα τράβαγε την προσοχή του. Ίσως να χρειαστεί να κάτσεις κάτω στο πεζοδρόμιο και να αρχίσεις να παίζεις με το σώμα του ή με κάτι που έφερες από το σπίτι. Θα δεις πως η έκφρασή σου έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία. Θα πρέπει να γίνεις ΠΟΛΥ καλός ηθοποιός!
Την μία στιγμή θα λες "ΜΗ!!!" υπερβολικά αυστηρά και θυμομένα, και στο καπάκι θα στρίψεις (για να νομίζει πως θα πάτε αλλού) και θα γελάς και θα παίζεις με τον σκύλο. Αν την ώρα που παίζεις ο ξένος έρθει κοντά και σας μιλήσει, είναι συμαντικό να τον διώξεις όσο πιο γρήγορα μπορείς, χωρίς όμως να σταματήσεις να ασχολείσαι με τον σκύλο (σε άσκηση ή παιχνίδι).
Συνήθως η αλήθεια φτάνει: "Φύγετε σας παρακαλώ πολύ γιατί τον εκπαιδεύω και του αποσπάτε την προσοχή". Αυτό το λές ΧΩΡΙΣ να κοιτάξεις καν τον ξένο (θα ασχολείσαι 100% με τον σκύλο την ώρα που μιλάτε).
Αν ο ξένος είναι ενοχλητικός (και δεν φεύγει), πες του πολύ ευγενικά και γλυκά: "Ευχαριστώ που μας χαλάσατε το μάθημα." Πάρε τον σκύλο και φύγε να συνεχίσετε παρακάτω τις ασκήσεις. Προσπάθησε να μην θυμώσεις με τον ξένο γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αποδείξεις στον σκύλο πως είχε δίκιο που τους φοβόταν! ΟΤΙ και να γίνει εσύ θα είσαι ΓΛΥΚΑΣ με τον ξένο (πάλι ηθοποιός καλός!).
Κρίμα που έδωσαν ήδη τα όσκαρ για φέτος!
Καλή τύχη!
