Aπλά ένα σκυλί
- Thread starter George A
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ολο το κείμενο είναι μιά μεγάλη αλήθεια!
Και, σχεδόν πάντα, τα ομορφότερα κείμενα προέρχονται από τον "ίδιο" Αγνωστο Συγγραφέα, αυτό τον μέσο άνθρωπο, που μπορεί να μη μας γεμίσει το μάτι όταν θα τον δούμε, αλλά πάντα θα τον καταλάβουμε όταν τον γνωρίσουμε πραγματικά. Λείπουν, δυστυχώς, πολλοί "άγνωστοι συγγραφείς" στην εποχή μας.
Και, σχεδόν πάντα, τα ομορφότερα κείμενα προέρχονται από τον "ίδιο" Αγνωστο Συγγραφέα, αυτό τον μέσο άνθρωπο, που μπορεί να μη μας γεμίσει το μάτι όταν θα τον δούμε, αλλά πάντα θα τον καταλάβουμε όταν τον γνωρίσουμε πραγματικά. Λείπουν, δυστυχώς, πολλοί "άγνωστοι συγγραφείς" στην εποχή μας.
Μα και εμεις ακομη δεν μπορουμε να διατυπωσουμε τι ειναι αυτο που κανει ενας σκυλος,απλα οταν εχεις εναν σκυλο συμβαινουν πραγματα θετικα(υγεια ψυχολογια)τα οποια δεν μπορει κανενας να εξηγησει,εγω μεχρι τωρα δεν βρισκω λεξεις,το μονο που λεω ειναι οτι ο σκυλος κανει καλο σε ολα,αλλα δεν ξερω πως το κανει.
Ο γνωστός αγνωστος συγγραφέας με πολύ απλά λόγια, καθημερινά, μπόρεσε και εξέφρασε αυτό που νιώθει ο καθένας μας με αυτο που άλλοι αποκαλούν "απλά ένας σκύλος"...Πολύ καλό κείμενο και μπράβο που το ανέβασες amalthea..για να μην ξεχναμε την κάθε στιγμή που μας γεμίζουν αυτά τα πλάσματα!
Και ακόμα χειρότερα...
Καμιά φορά κρατάει μόνο 5 χρόνια (όπως η δική μου σκυλίτσα), ή και λιγότερα.
Κάποια σκυλιά έχουν χαμηλό προσδόκιμο ζωής, π.χ. 8-10 χρόνια, όπως η τωρινή μου σκυλίτσα. Πως να προλάβεις να της "πεις" πόσο πολύ την αγαπάς, μέσα σ' ένα τόσο σύντομο χρόνο?
Να τον χαίρεσαι τον Pluto σου!
Σ'ευχαριστώ πολύ johnk. Όταν πέθανε ο πρώτος σκύλος μου ο Ρούντι που τον είχαμε 15 χρόνια, είχαμε πάθει όλοι κατάθλιψη. Εγώ βασικά μεγάλωσα μαζί του μιας και όταν τον πήραμε κουτάβι εγώ ήμουν 8 χρονών. Παρ'όλο που ήταν λίγο κακομαθημένο σκυλί (εμείς ευθυνόμασταν για αυτό) τον αγαπούσαμε υπερβολικά. Τώρα με τον Pluto σκέφτομαι ότι θα τον έχω τουλάχιστον μέχρι τα 40-41 μου και πάλι μου φαίνεται λίγο. 
Επίσης να σου πω ότι έχεις την ωραιότερη υπογραφή... Όλοι όσοι είχαμε-έχουμε σκύλο το έχουμε σκεφτεί αυτό. Το έβαλα ήδη status στο facebook
Επίσης να σου πω ότι έχεις την ωραιότερη υπογραφή... Όλοι όσοι είχαμε-έχουμε σκύλο το έχουμε σκεφτεί αυτό. Το έβαλα ήδη status στο facebook
Ένα σκυλί είναι...
Το κείμενο που θα παραθέσω δεν είναι δικό μου, αλλά θα μπορούσε να είναι του καθένα (μάλλον) από εμάς.
Πόσοι και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή και διαβάσει μέσα από αυτό το φόρουμ εκφράσεις όπως "Πολλά λεφτά για ένα σκυλί" ή "Σιγά...Ένα σκυλί είναι"...
Κάποιος, ανώνυμος όπως κατέληξε και η μικρή μου έρευνα (πολλοί δεν χρειάζονται "ονομασία προέλευσης" ή την συνοδεία "τίτλων και βιογραφικών" για να δώσουν κάτι, έστω και μηδαμινά, αξιόλογο), έχει γράψει το παρακάτω που μεταφράζω από τα Αγγλικά και συγχωρήστε μου τυχόν λάθη:
Το κείμενο που θα παραθέσω δεν είναι δικό μου, αλλά θα μπορούσε να είναι του καθένα (μάλλον) από εμάς.
Πόσοι και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή και διαβάσει μέσα από αυτό το φόρουμ εκφράσεις όπως "Πολλά λεφτά για ένα σκυλί" ή "Σιγά...Ένα σκυλί είναι"...
Κάποιος, ανώνυμος όπως κατέληξε και η μικρή μου έρευνα (πολλοί δεν χρειάζονται "ονομασία προέλευσης" ή την συνοδεία "τίτλων και βιογραφικών" για να δώσουν κάτι, έστω και μηδαμινά, αξιόλογο), έχει γράψει το παρακάτω που μεταφράζω από τα Αγγλικά και συγχωρήστε μου τυχόν λάθη:
Δεν βρήκα να έχει γραφτεί ξανά...ίσως δεν έψαξα καλά...Απλά "έπεσα πάνω" του σήμερα (ξανά) και σκέφτηκα ότι μπορεί και να έχει κάποια αξία να γραφτεί...
Last edited:
Την μερα που πεθανε ο Κιλλερ, αποφασισε η θεια του μπαμπα μου να ερθει σπιτι μας...καθολου τυχαιο...δεν πατουσε το ποδι της οσο ηταν κ το σκυλι στο σπιτι γιατι κ καλα φοβοταν...Ανεβηκε βαμμενη και σενιαρισμενη, καπου θα πηγαινε μετα, και ειδε εμενα και την μαμα μου σε κατασταση πληρους καταρρευσης, να κλαιμε και να προσπαθουμε να στηριξουμε η μια την αλλη καθως η απωλεια ηταν τεραστια, για εμας τουλαχιστον. Ο τροπος που βρηκε να μας παρηγορησει, ηταν ο καλυτερος που μπορουσε να βρει ενας ανθρωπος που ποτε δεν θα νιωσει και δεν θα καταλαβει αυτο που εχεις μεταφρασει DjSouki "Σιγα μωρε, πως κανετε ετσι? Ενα σκυλι ηταν!".
Εκανα δυο μηνες να της μιλησω, ο μπαμπας μου, ακομα και τωρα, δεν θελει καμια επαφη μαζι της περαν των τυπικων, γιατι ευτυχως ή δυστυχως, τα σπιτια μας ειναι στην ιδια αυλη. Δεν ηταν τοσο αυτο που ειπε και δεν την ενοιξε για το σκυλι αυτο καθαυτο...αλλα αυτη η εκφραση που χρησιμοποιησε εδειξε και το ποσο μπορει να μας καταλαβει σαν οικογενεια, ποσο μας υπολογιζει, και ποσο σεβεται τις επιλογες μας.
Μετα απο αυτο, δεν θυμωνω με αυτους τους ανθρωπους...απλα τους λυπαμαι γιατι ποτε δεν θα μπορεσουν να νιωσουν τι σου προσφερει "ενα σκυλι"!
Εκανα δυο μηνες να της μιλησω, ο μπαμπας μου, ακομα και τωρα, δεν θελει καμια επαφη μαζι της περαν των τυπικων, γιατι ευτυχως ή δυστυχως, τα σπιτια μας ειναι στην ιδια αυλη. Δεν ηταν τοσο αυτο που ειπε και δεν την ενοιξε για το σκυλι αυτο καθαυτο...αλλα αυτη η εκφραση που χρησιμοποιησε εδειξε και το ποσο μπορει να μας καταλαβει σαν οικογενεια, ποσο μας υπολογιζει, και ποσο σεβεται τις επιλογες μας.
Μετα απο αυτο, δεν θυμωνω με αυτους τους ανθρωπους...απλα τους λυπαμαι γιατι ποτε δεν θα μπορεσουν να νιωσουν τι σου προσφερει "ενα σκυλι"!
...Απλά ένας σκύλος...
Ναι, αλλά αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ κουκουβισμένος στον καναπέ μου αυτός ο ένας σκύλος ακουμπάει στο πόδι μου, αυτός ο ένας σκύλος έκλαιγε όταν αιμορράγησα και χτυπιόταν πάνω στην πόρτα ασφαλείας για να ειδοποιήσει, αυτός ο ένας σκύλος κάθε πρωί σηκώνεται στο νιπτήρα να του βρέξω τη μουσούδα καθώς πλένω τα δόντια μου, αυτός ο ένας σκύλος είναι κάθε στιγμή εδώ να μοιραστεί την πίτσα, το μπρόκολο, το γέλιο και τη στενοχώρια μου, αυτός ο ένας σκύλος με κοιτάει με αυτά τα μάτια που με κάνουν να λιώνω, αυτός ο ένας σκύλος επικοινωνεί μαζί μου με τρόπους που ποτέ δε θα χρειαστεί να εξηγήσω, αυτός ο ένας σκύλος είναι η μόνη απόδειξη πως υπάρχουν μορφές έρωτα ατέρμονες που ξεχωρίζουν αυτό τον έρωτα από οποιοδήποτε εξωραϊσμένο συναίσθημα. Αυτός ο ένας σκύλος τόσο ξεχωριστός και τόσο ίδιος με τόσους άλλους. Αυτός ο ένας σκύλος που είναι ο δικός μου σκύλος, αυτός ο ένας σκύλος ενός συνηθισμένου έστω και πολύ ιδιόρρυθμου ανθρώπου.
Ναι, αλλά αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ κουκουβισμένος στον καναπέ μου αυτός ο ένας σκύλος ακουμπάει στο πόδι μου, αυτός ο ένας σκύλος έκλαιγε όταν αιμορράγησα και χτυπιόταν πάνω στην πόρτα ασφαλείας για να ειδοποιήσει, αυτός ο ένας σκύλος κάθε πρωί σηκώνεται στο νιπτήρα να του βρέξω τη μουσούδα καθώς πλένω τα δόντια μου, αυτός ο ένας σκύλος είναι κάθε στιγμή εδώ να μοιραστεί την πίτσα, το μπρόκολο, το γέλιο και τη στενοχώρια μου, αυτός ο ένας σκύλος με κοιτάει με αυτά τα μάτια που με κάνουν να λιώνω, αυτός ο ένας σκύλος επικοινωνεί μαζί μου με τρόπους που ποτέ δε θα χρειαστεί να εξηγήσω, αυτός ο ένας σκύλος είναι η μόνη απόδειξη πως υπάρχουν μορφές έρωτα ατέρμονες που ξεχωρίζουν αυτό τον έρωτα από οποιοδήποτε εξωραϊσμένο συναίσθημα. Αυτός ο ένας σκύλος τόσο ξεχωριστός και τόσο ίδιος με τόσους άλλους. Αυτός ο ένας σκύλος που είναι ο δικός μου σκύλος, αυτός ο ένας σκύλος ενός συνηθισμένου έστω και πολύ ιδιόρρυθμου ανθρώπου.
Ετσι είναι, Grifos!
Και οι "εμείς" το ξέρουμε καλά!!!
Περιμένω, πως και πως, να φύγω για το σπίτι, να τον πάρω και να πάμε στο ...νηπιαγωγείο!
Ποιός να το φανταζόταν, πριν μερικά (όχι πολλά) χρόνια! Αν μου το έλεγες τότε, θα σε περνούσα για τρελλό!!!
Υ.Γ. Εντάξει, εγώ πρέπει να κόψω κάτι απ' αυτά που λες: Αν διανοηθεί ότι μπορεί να μοιραστεί (κάθε στιγμή, κιόλας!!!) την πίτσα...
τη γ$μ%σ&με!!!
Και οι "εμείς" το ξέρουμε καλά!!!
Περιμένω, πως και πως, να φύγω για το σπίτι, να τον πάρω και να πάμε στο ...νηπιαγωγείο!
Ποιός να το φανταζόταν, πριν μερικά (όχι πολλά) χρόνια! Αν μου το έλεγες τότε, θα σε περνούσα για τρελλό!!!
Υ.Γ. Εντάξει, εγώ πρέπει να κόψω κάτι απ' αυτά που λες: Αν διανοηθεί ότι μπορεί να μοιραστεί (κάθε στιγμή, κιόλας!!!) την πίτσα...
τη γ$μ%σ&με!!!
