Πως να εκπαιδεύσω παιδί και σκυλί για αρμονική συνύπαρξη?
- Thread starter vasiliki68
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τα λάθη είναι δύο και ισχύουν και τα δύο στη δική μας περίπτωση. Να σημειώσω όμως πως το κόκαλο είναι πολύ πιο πολύτιμο για το Φοίβο από το φαγητό του (κροκέτες όχι μαγειρευτό), στο φαγητό άνετα μπορεί ο οποιοσδήποτε να βάλει τα χέρια μες στο μπωλ του αλλά το κόκαλο ή μαγειρευτό φαγητό είναι αλλιώς τα πράγματα
Εγώ συμφωνώ απόλυτα πως πρέπει να ανέχεται (βασικά επιβάλλεται) να παίρνεις τα πάντα από το στόμα του και ναι και το κόκαλο..
Να μην το ενοχλείς την ώρα που τρώει θωρώ πως δεν είναι σωστό..
Αν το σκυλί γρυλίζει την ώρα που πας να του πάρεις κάτι που θεωρεί δικό του..είτε είναι κόκαλο είτε παιχνίδι ειτε φαγητό ..πρέπει να κοπεί μαχαίρι αυτή η συμπεριφορά.
Να μην το ενοχλείς την ώρα που τρώει θωρώ πως δεν είναι σωστό..
Αν το σκυλί γρυλίζει την ώρα που πας να του πάρεις κάτι που θεωρεί δικό του..είτε είναι κόκαλο είτε παιχνίδι ειτε φαγητό ..πρέπει να κοπεί μαχαίρι αυτή η συμπεριφορά.
Τα δουλεύω αυτά και όταν γρύλλιζε με το κόκαλο τουλάχιστον σε μένα σταμάτησε να το κάνει.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ευθύνη δεν έριξα εγώ στο σκυλί, ούτε και στο παιδί. ΤΟ λάθος είναι πάντα του γονιού (Βασιλική, γενική είναι η συζήτηση μας, με αφορμή το παράδειγμα που παρέθεσες.... ελπίζω να μη νομίζεις οτι μιλάμε προσωπικά εδώ....
) Ή είσαι σίγουρος οτι ο σκύλος είναι ΠΟΛΥ ανεκτικός και το παιδί ξέρει να μην τον ενοχλεί, ή δεν τα αφήνεις μαζί!
Ας μην ξεχνάμε οτι μιλαμε για κουτάβι, ήπιας φυλής! Δεν είναι και Μπουρμπούλ!!!
Δεν έχει σημασία.... φαγητό ή κόκαλο.... αν ενοχλείται απο οτιδήποτε μπορεί να αποφύγει την ενόχληση φεύγοντας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτό να δείχνει επιθετική συμπεριφορά προς παιδί της αγέλης του.
Εγώ προτείνω πάντως να βάλεις το παιδί σου να εκπαιδεύσει το σκύλο. Στα πολύ βασικά. Θα χτιστεί πολύ καλύτερα η σχέση τους έτσι παρά με... χάιδεμα την ώρα που τρωει κόκαλο!! Αρκει να ξέρεις εσύ πως να το κάνεις ωστε να δείξεις στο παιδί σου! Ξεκίνα με ταβασικά και προχωρήστε με χαζο-τρικάκια και παιχνίδια.....
Θα χτιστεί πολύ καλύτερα η σχέση τους έτσι παρά με... χάιδεμα την ώρα που τρωει κόκαλο!! Αρκει να ξέρεις εσύ πως να το κάνεις ωστε να δείξεις στο παιδί σου! Ξεκίνα με ταβασικά και προχωρήστε με χαζο-τρικάκια και παιχνίδια..... 
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ευθύνη δεν έριξα εγώ στο σκυλί, ούτε και στο παιδί. ΤΟ λάθος είναι πάντα του γονιού (Βασιλική, γενική είναι η συζήτηση μας, με αφορμή το παράδειγμα που παρέθεσες.... ελπίζω να μη νομίζεις οτι μιλάμε προσωπικά εδώ....
Ή είσαι σίγουρος οτι ο σκύλος είναι ΠΟΛΥ ανεκτικός και το παιδί ξέρει να μην τον ενοχλεί, ή δεν τα αφήνεις μαζί!
Ας μην ξεχνάμε οτι μιλαμε για κουτάβι, ήπιας φυλής! Δεν είναι και Μπουρμπούλ!!!
Δεν παρεξηγούμαι Πηγή ούτε το παίρνω προσωπικά,αναγνωρίζω πως το λάθος είναι δικό μου και προσπαθώ να βρω άκρη
Δεν έχει σημασία.... φαγητό ή κόκαλο.... αν ενοχλείται απο οτιδήποτε μπορεί να αποφύγει την ενόχληση φεύγοντας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτό να δείχνει επιθετική συμπεριφορά προς παιδί της αγέλης του.
Την τύφλα μου ξέρω... Θα το προσπαθήσω πάντωςΕγώ προτείνω πάντως να βάλεις το παιδί σου να εκπαιδεύσει το σκύλο. Στα πολύ βασικά.
Last edited:
Βασιλική, από ό,τι κατάλαβα, αυτό που καλείσαι να κάνεις, είναι να αναλάβεις το ρόλο του ηγέτη της αγέλης σου (τα δίποδα το λέμε οικογένεια ;-) ).
Σαν καλός ηγέτης θα πρέπει να είσαι αυστηρή με τους υπολοίπους (αναγκαστικά) και δίκαιη (όσο δίκαιος μπορεί να είναι ένας αρχηγός), αλλά έτσι θα σε σεβαστούν και θα λειτουργείτε εύρυθμα
Σαν καλός ηγέτης θα πρέπει να είσαι αυστηρή με τους υπολοίπους (αναγκαστικά) και δίκαιη (όσο δίκαιος μπορεί να είναι ένας αρχηγός), αλλά έτσι θα σε σεβαστούν και θα λειτουργείτε εύρυθμα
Αυτή η ηγεσία στο λαιμό μου κάθισε από την αρχή, αναγκαίο όμως και ίσως να μου κάνει και καλό εντέλειΒασιλική, από ό,τι κατάλαβα, αυτό που καλείσαι να κάνεις, είναι να αναλάβεις το ρόλο του ηγέτη της αγέλης σου (τα δίποδα το λέμε οικογένεια ;-) ).
Σαν καλός ηγέτης θα πρέπει να είσαι αυστηρή με τους υπολοίπους (αναγκαστικά) και δίκαιη (όσο δίκαιος μπορεί να είναι ένας αρχηγός), αλλά έτσι θα σε σεβαστούν και θα λειτουργείτε εύρυθμα
Προσπαθούσα σήμερα να τον αγνοώ, όχι σαν τιμωρία, αλλά για να οριοθετηθούν οι θέσεις πάνω κάτω. Δεν αντέχω ρε γμτ να με κοιτάει με τα ματάκια του κι εγώ να τον γράφω... αλλά πρέπει
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ, όταν θα πρέπει πχ να διορθώσω κάτι στην συμπεριφορά του δικού μου.. Είναι δύσκολο εάν είσαι πιο ευαίσθητος από ό,τι πρέπει (εάν υπάρχει ένα τέτοιο "πρέπει"), αλλά ας έχεις στο μυαλό σου ότι θα διορθωθούν κάποια πράγματα έτσι και θα είναι καλύτερα για όλους σας. Θα επιτύχετε μία πιο αρμονική συμβίση με λιγότερο άγχος
Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ, όταν θα πρέπει πχ να διορθώσω κάτι στην συμπεριφορά του δικού μου.. Είναι δύσκολο εάν είσαι πιο ευαίσθητος από ό,τι πρέπει (εάν υπάρχει ένα τέτοιο "πρέπει"), αλλά ας έχεις στο μυαλό σου ότι θα διορθωθούν κάποια πράγματα έτσι και θα είναι καλύτερα για όλους σας. Θα επιτύχετε μία πιο αρμονική συμβίση με λιγότερο άγχος
Υπάρχει τέτοιο πρέπει, αδυναμία είναι και προκαλέι σύγχυση, το βλέπω κι από τα παιδιά μου χρειάζονται ξεκάθαρα πράγματα (όπως και το σκυλί), νιώθουν ασφαλή μέσα στα όρια
Μου έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι
Έχω πο έχω τα προβλήματά μου με το Φοίβο και το παιδί, ήρθε κι έδεσε το γλυκό.
Φιλοξενώ αυτές τις μέρες τους γονείς μου και ο πατέρας μου θεώρησε παιχνίδι εκεί που καθόταν ο Φοίβος κι έγλειφε το κόκαλό του να τον ψιλοκλωτσάει στη μουσούδα, αφού έβαλα τις φωνές και σταμάτησε πήγε να σηκωθεί κι από την καρέκλα του και τον τσαλαπάτησε. Στη συνέχεια άρχισε να του γαυγίζει, να σημειώσω πως από την ώρα που ήρθε ο πατέρας μου ο Φοίβος του γαύγιζε, πράγμα που σπάνια κάνει σε άνθρωπο εκτός αν έχει σκυλί και του μυρίσει.
Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στη συμπεριφορά του Φοίβου?
Έχω πο έχω τα προβλήματά μου με το Φοίβο και το παιδί, ήρθε κι έδεσε το γλυκό.
Φιλοξενώ αυτές τις μέρες τους γονείς μου και ο πατέρας μου θεώρησε παιχνίδι εκεί που καθόταν ο Φοίβος κι έγλειφε το κόκαλό του να τον ψιλοκλωτσάει στη μουσούδα, αφού έβαλα τις φωνές και σταμάτησε πήγε να σηκωθεί κι από την καρέκλα του και τον τσαλαπάτησε. Στη συνέχεια άρχισε να του γαυγίζει, να σημειώσω πως από την ώρα που ήρθε ο πατέρας μου ο Φοίβος του γαύγιζε, πράγμα που σπάνια κάνει σε άνθρωπο εκτός αν έχει σκυλί και του μυρίσει.
Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στη συμπεριφορά του Φοίβου?
Oτάν γαύγισε στον πατέρα σου εσύ τι έκανες? διόρθωσες? πως?.... πρεπει να είναι πολύ ξεκάθαρο στο σκύλο οτι η συμπεριφορά αυτη είναι ανεπιθύμητη απο σένα.
Το οτι ο πατέρας σου τον πάτησε, δεν είναι και έγκλημα.... συμβαίνουν αυτά. Ελπίζω οτι το αγνοήσατε όλοι το γεγονός και συνεχίσατε.... δεν πρεπει να δώσεις πολλή σημασία στο γεγονός...... Αν ο πατέρας σου έχει όρεξη να χτίσει σχέση με το σκύλο, δωστου τον να πάνε μια βόλτα και θα ξεχαστούν αυτά....
Τα παιχνιδάκια με το κόκαλο είναι λάθος, αλλα απο μεγάλους ανθρώπους δεν μπορεις να περιμένεις και πολλά πολλά..... αργουν να αλλάξουν αν αλλάξουν!
Το οτι ο πατέρας σου τον πάτησε, δεν είναι και έγκλημα.... συμβαίνουν αυτά. Ελπίζω οτι το αγνοήσατε όλοι το γεγονός και συνεχίσατε.... δεν πρεπει να δώσεις πολλή σημασία στο γεγονός...... Αν ο πατέρας σου έχει όρεξη να χτίσει σχέση με το σκύλο, δωστου τον να πάνε μια βόλτα και θα ξεχαστούν αυτά....
Τα παιχνιδάκια με το κόκαλο είναι λάθος, αλλα απο μεγάλους ανθρώπους δεν μπορεις να περιμένεις και πολλά πολλά..... αργουν να αλλάξουν αν αλλάξουν!
Ο πατέρας μου δεν έχει καμία όρεξη να χτίσει σχέση με το σκύλο απλά είναι γενικό πειραχτήρι και με τα παιδιά μου κάνει κάτι τέτοια.
Είμαστε μακρυά όμως και δεν τίθεται θέμα, να έχω δλδ σε συνεχή βάση τέτοιο πρόβλημα.
Στα 80 δεν αλλάζει ο άνθρωπος.
Τώρα να πω πως διόρθωσα το Φοίβο, δεν τον διόρθωσα γιατί βρήκα δικαιολογημένη τη συμπεριφορά του, λάθος?
Και φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο χαϊδολογήσαμε το Φοίβο που τσαλαπατήθηκε.
Είμαστε μακρυά όμως και δεν τίθεται θέμα, να έχω δλδ σε συνεχή βάση τέτοιο πρόβλημα.
Στα 80 δεν αλλάζει ο άνθρωπος.
Τώρα να πω πως διόρθωσα το Φοίβο, δεν τον διόρθωσα γιατί βρήκα δικαιολογημένη τη συμπεριφορά του, λάθος?
Και φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο χαϊδολογήσαμε το Φοίβο που τσαλαπατήθηκε.
Συγνώμη αλλά αν θεωρείς εσύ αποδεκτό να γαυγίζει ο σκύλος σε μέλος της οικογένειας σου, τι να σου πω... οτι καταλαβαίνεις κάνε. Να μη σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όμως, γιατι δε φταίει κανείς....
Δηλαδή ο σκύλος γαύγιζε στον πατέρα σου και εσείς τον χαιδολογούσατε??? Δε σε καταλαβαίνω βρε παιδί μου.... Εγώ θα τον είχα πάρει και θα είχα πάει μια βόλτα. Χωρίς πολλά πολλά.....
Πάντως γενικά, δε βλέπω να ακολουθείς και πολλές απο τις συμβουλές που έχουν ειπωθεί παραπάνω περι αρχηγίας..... έχω την εντύπωση οτι εξακολουθείς να βλέπεις το σκύλο σα μωρό..... κάνω λάθος?
Eγώ το σχολίασα....
Μεγάλος άνθρωπος είναι, δε μπορείς πάντα να βγάλεις άκρη. Ουτε και να τον αλλάξεις, σάυτή την ηλικια.Μπορείς όμως με σοβαρότητα, χωρίς υστερίες και μαλώματα να κάνεις μια συζήτηση μαζί του (χωρίς να είναι μπροστά ο σκύλος) και να επιχειρήσεις να εξηγήσεις τα αυτονόητα. Αλλιώς μπορείς να απομονώνεις το σκύλο για τις λίγες μέρες που έρχεται ο πατέρας. Δε θα πάθει τίποτα (ο σκύλος).
